Salmo 74 – HLGN & NIRV

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 74:1-23

Salmo 74Salmo 74 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.

Pangamuyo para sa Nasyon sa Tion sang Kalisod

1O Dios, ngaa bala nga padayon mo kami nga ginasikway?

Ngaa akig ka sa katawhan nga imo ginabantayan?

2O Dios, dumduma ang imo katawhan nga ginpili mo sang una nga mangin imo kag ginluwas mo agod imo panag-iyahan.

Dumduma ang Bukid sang Zion nga sa diin nagapuyo ka.

3Kadtui bala kag tan-awa ang padayon nga pagkaguba sang templo tungod sang ginhimo sang mga kaaway.

4Naghinugyaw ang imo mga kaaway sa imo templo74:4 templo: sa literal, sa lugar nga sa diin nagapakigkita ka sa amon. sa pagpakita nga nagdaog sila kontra sa imo katawhan.

Nagbutang sila dira sang tanda sang ila pagdaog.

5Sa ila pagguba sa templo daw pareho sila sa mga tawo nga nagapang-utod sang mga kahoy sa kakahuyan paagi sa ila mga wasay.74:5 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.

6Ginwasak nila ang ginkortihan nga mga kahoy sang templo paagi sa ila mga wasay kag mga piko.

7Ginsunog nila ang imo templo;

ginhigkuan nila ining imo ginapuy-an.

8Nagsiling sila sa ila kaugalingon nga laglagon nila kami sing bug-os.

Ginsunog nila ang tanan nga ginatipunan sa pagsimba sa imo diri sa duta sang Israel.

9Nadula na ang tanda sang imo presensya sa amon;

wala na sing propeta nga nabilin,

kag wala sing may nakahibalo sa amon kon hasta san-o pa matapos ining nagakalatabo sa amon.

10O Dios, hasta san-o pa bala ang pagpakahuya sang amon mga kaaway sa imo?

Yagutaon ka na lang bala nila sa wala sing katapusan?

11Ngaa wala mo pa sila pagsiluti?

Pareho lang nga gintago mo ang imo kamot.

Laglaga na sila!

12Ikaw, O Dios, ang amon hari halin pa sang una,

kag madamo nga beses nga ginluwas mo ang mga tawo sa kalibutan.74:12 kalibutan: ukon, duta sang Israel.

13Ikaw ang nagtunga sang dagat paagi sa imo gahom,

kag ikaw ang nagdunot sang mga ulo sang dalagko nga mga sapat sa dagat.

14Ikaw ang nagdugmok sang mga ulo sang dragon nga Leviatan kag nagpakaon sang iya bangkay sa mga sapat nga nagaestar sa kamingawan.

15Ikaw ang nagpatubod sang mga tuburan kag mga ililigan sang tubig.

Ikaw ang nagpahubas sa mga suba nga wala nagakahubsan.

16Ikaw ang naghimo sang adlaw kag sang gab-i,

kag ikaw ang nagpahamtang sang adlaw kag sang bulan sa ila nahamtangan.

17Ikaw ang nagbutang sang tanan nga dulunan sa kalibutan,

kag ikaw ang naghimo sang tig-ilinit kag sang tigtulugnaw.

18Dumduma, Ginoo, kon paano ka ginpakahuy-an kag ginyaguta sang buang-buang nga mga kaaway.

19Ang imo katawhan nga daw pareho sa pating indi pag-itugyan sa ila mga kaaway nga daw pareho sa mabangis nga sapat.

Indi pagkalimti hasta san-o ang imo katawhan nga ginapigos.

20Dumduma ang imo kasugtanan sa amon,

kay madamo na nga pagpamintas ang ginahimo sa madulom nga mga lugar sa sini nga duta.

21Indi pag-itugot nga mahuy-an ang mga ginapigos.

Kabay pa nga dayawon ka sang mga kubos kag mga imol.

22Sige na, O Dios, depensahi ang imo dungog.

Dumduma kon paano ka ginapakahuy-an permi sang mga buang-buang.

23Indi pagpabay-i ang wala sing untat nga singgit sang imo mga kaaway sa pagpakita sang ila kaakig.

New International Reader’s Version

Psalm 74:1-23

Psalm 74

A maskil of Asaph.

1God, why have you turned your back on us for so long?

Why are you so angry with us? We are your very own sheep.

2Remember the nation that you chose as your own so long ago.

Remember that you set us free from slavery to be your very own people.

Remember Mount Zion, where you lived.

3Walk through this place that has been torn down beyond repair.

See how completely your enemies have destroyed the temple!

4In the place where you used to meet with us,

your enemies have shouted, “We’ve won the battle!”

They have set up their flags to show they have beaten us.

5They acted like people cutting down a forest with axes.

6They smashed all the beautiful wooden walls

with their axes and hatchets.

7They burned your temple to the ground.

They polluted the place where your Name is.

8They had said in their hearts, “We will crush them completely!”

They burned every place where you were worshiped in the land.

9We don’t get signs from God anymore.

There aren’t any prophets left.

None of us knows how long that will last.

10God, how long will your enemies make fun of you?

Will they attack you with their words forever?

11Why don’t you help us? Why do you hold back your power?

Use your strong power to destroy your enemies!

12God, you have been my king for a long time.

You are the only God who can save anyone on earth.

13You parted the waters of the Red Sea by your power.

You broke the heads of that sea monster in Egypt.

14You crushed the heads of the sea monster Leviathan.

You fed it to the creatures of the desert.

15You opened up streams and springs.

You dried up rivers that flow all year long.

16You rule over the day and the night.

You created the sun and the moon.

17You decided where the borders of the earth would be.

You made both summer and winter.

18Lord, remember how your enemies have made fun of you.

Remember how foolish people have attacked you with their words.

19Don’t hand over Israel, your dove, to those wild animals.

Don’t forget your suffering people forever.

20Honor the covenant you made with us.

Horrible things are happening in every dark corner of the land.

21Don’t let your suffering people be put to shame.

May those who are poor and needy praise you.

22God, rise up. Stand up for your cause.

Remember how foolish people make fun of you all day long.

23Pay close attention to the shouts of your enemies.

The trouble they cause never stops.