Salmo 50 – HLGN & BPH

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 50:1-23

Salmo 50Salmo 50 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.

Ang Matuod nga Pagsimba

1Ang Ginoo, nga makagagahom nga Dios, nagahambal kag nagapanawag sa mga tawo sa bisan diin nga parte sang kalibutan.

2Nagasilak siya halin sa Zion,50:2 Zion: ukon, Jerusalem. ang siyudad nga wala gid deperensya ang iya katahom.

3Magaabot ang Dios kag indi siya maghipos lang.

Sa una niya may makahalalit nga kalayo kag sa iya palibot may mabaskog nga bagyo.

4Ginatawag niya ang kalangitan kag ang kalibutan nga magsaksi sa iya nga paghukom sa iya katawhan.

5Nagasiling siya, “Patipuna sa akon ang akon matutom nga katawhan nga naghimo sing kasugtanan sa akon paagi sa paghalad.”

6Nagapahayag ang kalangitan sang pagkamatarong sang Dios,

kay siya ang nagahukom.

7Nagasiling pa ang Dios, “Kamo nga akon katawhan, pamatii ninyo ang akon isiling.

Ako ang Dios, nga inyo Dios;

magasaksi ako kontra sa inyo nga mga taga-Israel.

8Wala ko kamo ginasaway sa inyo mga paghalad,

ukon sa inyo mga halad nga ginasunog nga inyo permi ginahalad.

9Pero wala ako nagakinahanglan sang inyo turo nga mga baka kag mga kanding,

10kay akon ang tanan nga sapat:

ang mga sapat sa kagulangan,

ang mga baka sa linibo ka mga bukid,

11ang tanan nga pispis sa mga bukid,

kag ang mga sapat sa latagon.

12Kon gutumon ako indi ko kamo pagpangayuan sang pagkaon,

tungod kay akon ang kalibutan kag ang tanan nga ara sa sini.

13Nagakaon bala ako sang karne sang turo nga baka ukon nagainom sang dugo sang kanding? Siyempre wala.

14Ang ihalad ninyo sa akon, nga Labing Mataas nga Dios, amo ang pagpasalamat,

kag tumana ninyo ang inyo mga promisa sa akon.

15Magpanawag kamo sa akon sa tion sang kalisod,

kay luwason ko kamo,

kag dayawon ninyo ako.”

16Pero sa mga malaot amo ini ang ginasiling sang Dios,

“Wala kamo sang kinamatarong sa pagmitlang sang akon mga sugo kag kasugtanan.

17Ginakaugtan ninyo ang akon pagdisiplina sa inyo;

wala ninyo ginasapak ang akon mga ginahambal.

18Kon may makita kamo nga makawat nagapakig-abyan kamo sa iya,

kag nagapakig-upod man kamo sa mga nagapanginbabayi kag nagapanginlalaki.

19Nagahambal kamo sing malain

kag maabtik kamo maghambal sing binutig.

20Ginapakalain ninyo permi ang inyo mga utod.

21Sang ginhimo ninyo ini nga mga butang, naghipos lang ako,

kag naghunahuna kamo nga pareho lang ako sa inyo.

Pero sabdungon ko kamo kag ipakita ko sa inyo kon daw ano kamo kalaot.

22“Pamatii ninyo ini, kamo nga nalipat sa Dios,

kay kon indi, laglagon ko kamo nga wala sing may makaluwas sa inyo.

23Ang nagahalad sa akon sing pagpasalamat nagapadungog sa akon,

kag ang nagabantay sang iya pagginawi luwason ko.”

Bibelen på hverdagsdansk

Salmernes Bog 50:1-23

Sand tilbedelse

1En sang af Asaf.

Herren, den almægtige Gud,

kalder menneskene sammen fra alle verdenshjørner.

2Hans herlighed stråler omkring ham,

han kommer fra Zion, det skønneste sted.

3Vor Gud er på vej,

og det sker ikke lydløst.

Foran ham går en fortærende ild,

omkring ham raser et voldsomt uvejr.

4Himmel og jord er hans vidner,

når han sætter sig for at dømme sit folk.

5„Lad hele mit folk komme sammen,

dem, som med ofre har bekræftet min pagt.”

6Gud er en retfærdig dommer,

det bevidner den himmelske verden.

7„Mit folk, hør hvad jeg har at sige.

Israel, jeg anklager jer, for jeg er jeres Gud.

8Jeg bebrejder jer ikke alle jeres ofre,

som I til stadighed bringer til mit alter.

9Men det er ikke tyre fra jeres huse

og bukke fra jeres stalde, jeg har brug for.

10Jeg ejer alle de dyr, der lever i skoven,

og alle dem, der græsser på de tusindvis af høje.

11Jeg har tal på alle bjergenes fugle,

selv jordens insekter er mine.

12Hvis jeg blev sulten,

ville jeg ikke bede jer om noget,

for jorden er min med alt,

hvad den indeholder.

13Jeg spiser ikke kødet fra de tyre, I ofrer,

jeg drikker ikke blodet fra de geder, I giver mig.

14Kom hellere med en lovsang som takoffer,

og opfyld jeres løfter til den almægtige Gud.

15Råb til mig, når I har problemer,

så jeg kan gribe ind, og I kan give mig ære.

16Men til de ugudelige siger jeg:

Hvorfor opremser I mine bud

og påstår, at I overholder min pagt?

17I nægter jo at lade jer vejlede

og blæser på, hvad jeg siger.

18Når I ser en tyv, slutter I jer til ham.

I godtager dem, der lever i utroskab.

19Jeres mund udspyr onde ord,

jeres tale er løgn og bedrag.

20I sidder og bagtaler jeres egen familie

og lægger onde planer imod dem.

21Når I ter jer sådan, skal jeg så bare se på?

I tror måske, jeg er ligeglad?

Nej, nu kan det være nok, nu bliver I straffet,

jeg er nødt til at stille jer for retten.

22Tænk over mine ord, I, der har glemt jeres Gud,

ellers vil jeg gøre det af med jer,

og der er intet, der kan redde jer.

23Lovsang er et offer, som ærer mig.

Jeg vil frelse alle, der adlyder mig.”