Salmo 42 – HLGN & HTB

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 42:1-11

Salmo 42Salmo 42 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat sang mga anak ni Kora. Sa direktor sang mga manugkanta.

Ang Handom sang Isa ka Tawo nga Makapalapit sa Presensya sang Dios

1Ginakahidlawan ko ikaw, O Dios,

pareho sa usa nga ginahidlaw sang tubig sa sapa.

2Nauhaw ako sa imo, O Dios nga buhi.

San-o pa ako makakadto sa imo templo sa pagpalapit sa imo presensya?

3Adlaw-gab-i permi na lang ako nagahibi kag halos mainom ko na ang akon mga luha samtang sagi hambal ang mga tawo sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”

4Nagalain ang akon buot kon madumduman ko nga sadto anay ginapangunahan ko ang madamo nga mga tawo sa pagkadto sa imo templo.

Kag nagaselebrar kami nga may paghinugyaw sa kalipay kag pagpasalamat sa imo.

5Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?

Dapat magsalig ako sa imo. Huo, dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.

6-7Nasubuan gid ako; daw sa ginatabunan ako sang imo mga balod nga nagaginahod pareho sa nagahuganas nga busay.

Gani ginadumdom ko ikaw diri sa duta sang Jordan kag Hermon, sa Bukid sang Mizar.

8Kon adlaw ginapakita mo, Ginoo, ang imo gugma,

gani kon gab-i nagakanta ako bilang pangamuyo sa imo, O Dios sang akon kabuhi.

9O Dios nga akon palalipdan nga bato, nagasiling ako sa imo,

“Ngaa nga ginakalimtan mo ako?

Ngaa nga kinahanglan pa nga magkasubo ako tungod sa pagpamigos sa akon sang mga kaaway?”

10Daw sa nagakadugmok ang akon mga tul-an tungod sang pagpakahuya sa akon sang akon mga kaaway.

Sagi sila hambal sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”

11Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?

Dapat magsalig ako sa imo kag dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.

Het Boek

Psalmen 42:1-11

1Voor muziekbegeleiding. Een leerdicht; van de zonen van Kore. Zoals een hert smacht naar de stromende wateren. Zo smacht mijn ziel naar U, o God! 2Mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God: Wanneer mag ik opgaan, en Gods aanschijn aanschouwen? 3Dag en nacht zijn de tranen mijn brood, Omdat mij almaar gezegd wordt: “Waar blijft toch uw God!” 4Ik denk er met diepe weemoed aan terug, Hoe ik optrok in vorstelijke stoet naar Gods huis, Onder gejuich en gejubel En het gejoel van de schare. 5Mijn ziel, wat zijt gij bedroefd, En wat kreunt gij in mij? Vertrouw toch op God: Dan zal ik Hem eens mogen danken Als mijn Helper en God! 6Mijn ziel is bedroefd, daarom denk ik aan U terug, In het land van Jordaan en Hermon en in het lage gebergte. 7Afgrond dreunt tegen afgrond door het gebruis van uw stromen. Al uw golven en baren slaan over mij heen. 8Overdag blijf ik uitzien naar Jahweh om zijn genade, ‘s Nachts klinkt mijn lied als een gebed tot den levenden God. 9Ik zeg tot mijn God en mijn Rots: “Waarom zijt Gij mij vergeten; Waarom ga ik in rouw door de druk van mijn vijand?” 10De hoon van mijn haters schrijnt als een steek in mijn beenderen, Omdat mij almaar gezegd wordt: “Waar blijft toch uw God!” 11Mijn ziel, wat zijt gij bedroefd, En wat kreunt gij in mij? Vertrouw toch op God: Dan zal ik Hem eens mogen danken Als mijn Helper en God!