Pahayag 16 – HLGN & SZ-PL

Ang Pulong Sang Dios

Pahayag 16:1-21

Ang mga Yahong nga Ginasudlan sang Kaakig sang Dios

1Pagkatapos may nabatian ako nga mabaskog nga tingog halin sa templo nga nagasiling sa pito ka anghel, “Sige, iula na ninyo sa kalibutan ang pito ka yahong nga ina nga ginasudlan sang kaakig sang Dios.”

2Gani naglakat ang premiro nga anghel kag gin-ula niya ang sulod sang iya yahong sa duta. Ang natabo, nag-abot ang mga masakit kag makangilidlis nga mga katol sa mga tawo nga may marka sang sapat kag sa mga nagasimba sa iya rebulto.

3Gin-ula dayon sang ikaduha nga anghel ang sulod sang iya yahong sa dagat, kag ang tubig sa dagat nangin pareho sang dugo sang patay nga tawo. Kag nagkalamatay ang tanan nga nagakabuhi sa dagat.

4Pagkatapos gin-ula sang ikatatlo nga anghel ang sulod sang iya yahong sa mga suba kag sa mga tuburan, kag ang tanan nga tubig nangin dugo man. 5Nabatian ko dayon ang anghel nga ginatugyanan sang tubig nga nagasiling, “Matarong ka gid, O Dios, ikaw nga amo sang una kag amo man subong. Balaan ka gid, kay husto ining mga silot nga imo ginahimo sa mga tawo. 6Ginpaagay nila ang dugo sang imo mga katawhan pati sang mga propeta, gani subong dugo man ang imo ipainom sa ila. Kay ina ang bagay nga ibalos sa ila.” 7Kag may nabatian dayon ako nga tingog halin sa halaran nga nagasiling, “Ginoong Dios nga makagagahom sa tanan, husto kag matarong gid ang imo pagsilot sa mga tawo!”

8Karon, gin-ula sang ikaapat nga anghel ang sulod sang iya yahong sa adlaw, kag nag-init gid ang adlaw, kag nagkalapaso ang mga tawo tungod sa kainit. 9Pero bisan nagkalapaso ang mga tawo, wala sila gihapon naghinulsol kag nagdayaw sa Dios, kundi ginpakamalaot pa gani nila ang Dios nga amo ang may gahom sa mga kalalat-an nga nag-abot sa ila.

10Gin-ula man sang ikalima nga anghel ang sulod sang iya yahong didto sa trono sang sapat. Kag nagdulom dayon sa iya bug-os nga ginharian. Kag tungod sa mga kasakit nga gin-antos sang mga tawo, ginkagat na lang nila ang ila mga bibig. 11Wala gid sila naghinulsol sa ila malain nga mga pagginawi kundi ginpakamalaot pa gani nila ang Dios sang langit16:11 Dios sang langit: ukon, Dios nga ara sa langit; ukon, Dios nga naghimo sang langit; ukon, Dios nga labaw sa tanan. tungod sa mga katol kag kasakit nga ila ginaantos.

12Gin-ula sang ikaanom nga anghel ang sulod sang iya yahong sa dako nga suba sang Eufrates. Nagmala dayon ang suba agod makaagi didto ang mga hari halin sa sidlangan. 13Kag may nakita dayon ako nga tatlo ka malain nga espiritu, nga daw sa mga paka, nga nagaguwa sa baba sang dragon, sa baba sang sapat, kag sa baba sang indi matuod nga propeta. 14Ini gali sila mga demonyo nga nagahimo sang mga milagro. Nagakadto sila sa mga hari sa bug-os nga kalibutan agod tipunon sila para sa pagpakig-away sa Dios pag-abot sang bantog nga adlaw nga gintigana sang Dios nga makagagahom sa tanan. 15-16Kag ang lugar nga pagatipunan sang mga hari pati sang ila mga soldado ginatawag sa Hebreo nga Armagedon.

Pero nagsiling ang Ginoo, “Pamati kamo sing maayo! Magaabot ako pareho sang pag-abot sang makawat, tungod kay wala sing may makahibalo kon san-o. Bulahan ang tawo nga nagabantay kag wala nagauba sang iya bayo, agod nga kon mag-abot ako indi siya maglakat nga hublas kag mahuy-an sa mga tawo!”

17Karon, gin-ula sang ikapito nga anghel ang sulod sang iya yahong sa hangin. Kag nabatian ko nga may nagasinggit halin sa trono nga didto sa templo, nga nagasiling, “Tapos na ang tanan!” 18Kag nagpangilat dayon, nagginahod, nagdaguob kag naglinog sing mabaskog. Wala pa gid sing linog nga pareho sadto kabaskog halin sang paghimo sang tawo. Amo gid ato ang pinakamabaskog nga linog sa tanan. 19Napihak ang bantog nga siyudad sa tatlo ka parte, kag nagkalaguba ang mga siyudad sang tanan nga nasyon. Gintuman sang Dios ang iya promisa parte sa mga tawo nga nagaestar sa siyudad sang Babilonia. Amo ato nga nag-abot na sa ila ang puwerte nga kaakig sang Dios. 20Nagkaladula ang tanan nga isla kag wala na sing bukid nga makita. 21Kag indi lang ina, kundi gin-ulanan pa gid ang mga tawo sang yelo nga ang kada isa nagabug-at sing mga 50 ka kilo. Kag ginpakamalaot sang mga tawo ang Dios tungod sa sina nga kalalat-an nga puwerte gid.

Słowo Życia

Apokalipsa 16:1-21

Siedem pucharów Bożego gniewu

1I usłyszałem, jak donośny głos ze świątyni zawołał do siedmiu aniołów: „Idźcie i wylejcie na ziemię siedem pucharów Bożego gniewu!”.

2Wtedy ruszył pierwszy anioł i wylał swój puchar na ziemię. I natychmiast wszystkich ludzi, noszących znak bestii i oddających cześć jej posągowi, dotknęły złośliwe i bolesne wrzody.

3Drugi anioł wylał swój puchar na morze, a jego woda stała się jak krew umarłego. Wszystkie stworzenia, które w niej żyły, wyginęły.

4Trzeci anioł wylał swój puchar na rzeki oraz źródła wód, a ich woda zamieniła się w krew. 5Wtedy usłyszałem, jak anioł, który miał władzę na wodą, obwieścił:

„Święty i sprawiedliwy Boże,

Ty jesteś i zawsze byłeś.

Twój wyrok jest słuszny.

6Tym, którzy przelali krew,

mordując świętych i proroków,

dałeś teraz do picia właśnie krew

—zasłużyli na to”.

7I usłyszałem głos dobiegający od ołtarza:

„Wszechmocny Boże, Panie,

Twój wyrok jest sprawiedliwy i słuszny”.

8Czwarty anioł wylał swój puchar na słońce—i poraziło ono ludzi swoim żarem. 9Upał był tak wielki, że ludzie zaczęli przeklinać Boga, który ma władzę nad klęskami. Nie opamiętali się jednak i nie oddali Mu czci.

10Piąty anioł wylał swój puchar na tron bestii. Wtedy jej królestwo pogrążyło się w ciemności, a ludzie z bólu gryźli własne języki. 11Przeklinali Boga, który jest w niebie, za swój ból i wrzody pokrywające ich ciało, ale nadal nie opamiętali się i nie porzucili zła.

12Szósty anioł wylał puchar na wielką rzekę Eufrat, a jej wody zupełnie wyschły. Koryto rzeki utworzyło zaś drogę dla władców ze Wschodu. 13Wtedy zobaczyłem, że z paszczy bestii, z paszczy smoka i z ust fałszywego proroka wyszły trzy złe duchy, podobne do ropuch. 14Duchy te to demony potrafiące czynić cuda. Nakłoniły one władców całego świata, aby w wielkim dniu Bożego sądu przystąpili do walki z wszechmocnym Bogiem.

15Chrystus ostrzega: „Zjawię się nieoczekiwanie jak złodziej. Szczęśliwy ten, kto będzie wtedy gotowy i będzie miał przygotowane ubranie, aby nie musiał się wstydzić swojej nagości”.

16Duchy zgromadziły władców w miejscu zwanym po hebrajsku Armagedon.

17Wtedy siódmy anioł wylał swój puchar w powietrze, a z tronu świątyni w niebie rozległ się potężny głos: „Wykonało się!”. 18Wówczas uderzyły gromy i pojawiły się błyskawice, po czym nastąpiło potężne trzęsienie ziemi, jakiego nie było od początku świata. 19Ogromne miasto Babilon rozpadło się na trzy części, a wszystkie inne miasta świata również legły w gruzach. W ten sposób Bóg okazał wielkiemu Babilonowi swój gniew. 20Wyspy zniknęły, góry rozpadły się, 21a z nieba zaczął padać na ludzi ogromny grad, o wadze ponad czterdziestu kilogramów. Ludzie przeklinali Boga z powodu klęski gradu, miała ona bowiem straszne skutki.