Mateo 19 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Mateo 19:1-30

Ang Pagpanudlo ni Jesus Parte sa Pagbulagay sang Mag-asawa

(Mar. 10:1-12)

1Pagkatapos sang pagpanudlo ni Jesus sadto nga mga butang, naghalin siya sa Galilea kag nagkadto sa mga lugar nga sakop sang Judea sa tabok sang Suba sang Jordan. 2Madamo nga mga tawo ang nagsunod sa iya, kag ginpang-ayo niya sila sa ila mga masakit.

3Karon, may mga Pariseo nga nagkadto man didto sa iya sa pagtilaw19:3 pagtilaw: ukon, pagdakop-dakop. sa iya. Gani nagpamangkot sila, “Tugot bala sa Kasuguan nga bulagan sang lalaki ang iya asawa sa bisan ano nga kabangdanan?” 4Nagsabat si Jesus, “Wala bala kamo nakabasa sa Kasulatan nga sang ginsuguran ‘ginhimo sang Dios ang tawo nga lalaki kag babayi’?19:4 Gen. 1:27; 5:2. 5Pagkatapos nagsiling ang Dios, ‘Amo ina ang rason nga bayaan sang lalaki ang iya amay kag iloy kag mag-upod sa iya asawa, kag sila nga duha mangin isa.’19:5 Gen. 2:24. 6Indi na sila duha kundi isa. Gani indi dapat bulagon sang tawo ang gin-isa sang Dios.” 7Liwat nagsiling ang mga Pariseo sa iya, “Ngaa nagsiling si Moises nga puwede bulagan sang lalaki ang iya asawa, basta hatagan lang niya sang kasulatan sang pagbulagay?”19:7 Deu. 24:1. 8Nagsiling si Jesus sa ila, “Gintugutan kamo ni Moises nga bulagan ninyo ang inyo asawa tungod kay matig-a ang inyo ulo. Pero indi amo ina ang plano sang Dios halin sang ginsuguran. 9Amo ina nga nagasiling ako sa inyo nga kon bulagan sang lalaki ang iya asawa nga wala man lang naghimo sang imoral nga pagpakigrelasyon,19:9 naghimo sang imoral nga pagpakigrelasyon: posible ang buot silingon, nagpanginlalaki. kag pagkatapos magpangasawa siya sang iban, nagapanginbabayi siya. [Kag ang magpangasawa sa babayi nga ginbulagan nagapanginbabayi man.]”

10Dayon nagsiling ang mga sumulunod ni Jesus, “Kon amo ina ang pagsulundan sa mag-asawa, maayo pa nga indi na lang magpangasawa.” 11Nagsabat si Jesus, “Ini nga pagtulun-an indi mabaton sang tanan luwas sang mga tawo nga ginhatagan sini sang Dios. 12May madamo nga kabangdanan kon ngaa may mga lalaki nga indi makapangasawa: ang iban natawo nga indi makapangasawa; ang iban indi makapangasawa tungod nga ginkapon sila; kag ang iban pa gid indi magpangasawa tungod sa ila pagpasulabi sa paghari sang Dios.19:12 Dios: sa literal, langit. Amo man sa bersikulo 14 kag 23. Tan-awa ang footnote sa 3:2. Gani, ang makasarang nga indi magpangasawa, indi magpangasawa.”

Ginbendisyunan ni Jesus ang Magagmay nga mga Bata

(Mar. 10:13-16; Luc. 18:15-17)

13Karon, may mga tawo nga nagdala sang magagmay nga mga bata kay Jesus agod tungtungan niya sang iya kamot kag pangamuyuan. Pero ginsaway sila sang mga sumulunod ni Jesus. 14Nagsiling si Jesus sa ila, “Pabay-i lang ninyo ang mga bata nga magpalapit sa akon. Indi ninyo sila pagpunggi, kay ang mga pareho sa ila nasakop sa paghari sang Dios.” 15Dayon gintungtong ni Jesus ang iya kamot sa mga bata kag ginbendisyunan niya sila. Pagkatapos sadto naglakat siya.

Ang Tawo nga Manggaranon

(Mar. 10:17-31; Luc. 18:18-30)

16May isa ka tawo nga nagpalapit kay Jesus kag nagpamangkot, “Manunudlo, ano bala ang maayo nga dapat ko himuon agod maangkon ko ang kabuhi nga wala sing katapusan?” 17Nagsabat si Jesus sa iya, “Ngaa nagpamangkot ka sa akon kon ano ang maayo? Isa lang ang maayo, kag wala sing iban kundi ang Dios. Kon gusto mo nga makabaton sang kabuhi nga wala sing katapusan tumanon mo ang mga sugo.” 18Nagpamangkot siya liwat, “Ano nga mga sugo?” Nagsiling si Jesus sa iya, “Indi ka magpatay, indi ka magpanginbabayi ukon magpanginlalaki, indi ka magpangawat, indi ka magsaksi sing butig, 19tahuron mo ang imo amay kag iloy,19:19 Exo. 20:12-16; Deu. 5:16-20. kag higugmaon mo ang imo isigkatawo pareho sang paghigugma mo sa imo kaugalingon.”19:19 Lev. 19:18. 20Nagsabat ang pamatan-on, “Ina tanan ginatuman ko. Ano pa bala ang kulang sa akon?” 21Nagsabat si Jesus, “Kon gusto mo nga wala ka na gid sing kakulangan sa panulok sang Dios, magpauli ka kag ibaligya ang imo mga pagkabutang, kag ang kuwarta ipanagtag mo sa mga imol. Sa sini nga paagi mangin manggaranon ka sa langit. Dayon, magbalik ka kag magsunod sa akon.” 22Pagkabati sadto sang pamatan-on naghalin siya nga masinulub-on kay madamo ang iya manggad.

23Gani nagsiling si Jesus sa iya mga sumulunod, “Sa pagkamatuod, mabudlay gid para sa isa ka manggaranon nga magpasakop sa paghari sang Dios. 24Mas mahapos pa nga mag-agi ang sapat nga kamelyo sa buho sang dagom sang sa magpasakop ang manggaranon sa paghari sang Dios.” 25Pagkabati sadto sang iya mga sumulunod, natingala gid sila. Gani nagpamangkot sila, “Ti kon amo sina, sin-o na lang ang maluwas?” 26Gintulok sila ni Jesus kag ginsilingan, “Kon sa tawo lang indi gid ini mahimo, pero kon sa Dios ang tanan nga butang mahimo.”

27Dayon nagsiling si Pedro sa iya, “Ti kami, ginbayaan namon ang tanan kag nagsunod sa imo. Karon, ano bala ang amon mabaton nga balos?” 28Nagsiling si Jesus sa ila, “Sa pagkamatuod, magaabot ang adlaw nga bag-uhon sang Dios ang kalibutan, kag ako nga Anak sang Tawo magapungko sa akon trono agod maghari. Sa sina nga adlaw, kamo nga nagsunod sa akon magapungko sa dose ka trono agod hukman ninyo ang dose ka tribo sang Israel. 29Kag ang bisan sin-o nga nagbiya sa iya balay, mga utod, amay, iloy, mga bata, ukon mga duta tungod sa akon magabaton sang madamo pa gid nga balos, kag magapanubli sang kabuhi nga wala sing katapusan. 30Madamo nga dungganon subong nga sa ulihi mangin kubos, kag madamo nga kubos subong nga sa ulihi mangin dungganon.”

Hoffnung für Alle

Matthäus 19:1-30

Auf dem Weg nach Jerusalem

(Kapitel 19–20)

Die Frage nach der Ehescheidung

(Markus 10,1‒12; Lukas 16,18)

1Nachdem Jesus das alles gesagt hatte, verließ er Galiläa und kam in das Gebiet von Judäa östlich des Jordan. 2Eine große Menschenmenge folgte ihm dorthin, und er heilte ihre Kranken.

3Da kamen einige Pharisäer zu Jesus, weil sie ihm eine Falle stellen wollten. Sie fragten ihn: »Darf sich ein Mann von seiner Frau aus jedem beliebigen Grund scheiden lassen?«

4Jesus antwortete: »Habt ihr denn nicht gelesen, was in der Heiligen Schrift steht? Da heißt es doch, dass Gott am Anfang die Menschen als Mann und Frau schuf 5und sagte: ›Ein Mann verlässt seine Eltern und verbindet sich so eng mit seiner Frau, dass die beiden eins sind mit Leib und Seele.‹19,5 1. Mose 2,24 6Sie sind also eins und nicht länger zwei voneinander getrennte Menschen. Und was Gott zusammengefügt hat, das soll der Mensch nicht scheiden.«

7»Doch weshalb«, fragten sie weiter, »hat Mose dann vorgeschrieben, dass der Mann seiner Frau eine Scheidungsurkunde geben soll, wenn er sie wegschicken will?«19,7 Vgl. 5. Mose 24,1. 8Jesus antwortete: »Mose erlaubte es, dass ihr euch von euren Frauen scheiden lasst, weil er euer hartes Herz kannte. Am Anfang ist es jedoch anders gewesen. 9Ich sage euch: Wer sich von seiner Frau trennt und eine andere heiratet, der begeht Ehebruch, es sei denn, seine Frau hat ihn betrogen19,9 Wörtlich: es sei denn wegen Unzucht.

10Da sagten die Jünger zu Jesus: »Wenn das mit der Ehe so ist, dann heiratet man besser gar nicht!« 11Jesus antwortete: »Nicht jeder kann begreifen, was ich jetzt sage, sondern nur die, denen Gott das Verständnis dafür gibt. 12Manche sind von Geburt an zur Ehe unfähig19,12 Wörtlich: von Geburt an zeugungsunfähig. – Das griechische Wort spricht von Eunuchen, die für ihre Zeugungsunfähigkeit und eben auch Ehelosigkeit bekannt waren. Vgl. »Eunuch« in den Sacherklärungen.; andere werden es durch menschlichen Eingriff. Und es gibt Menschen, die verzichten von sich aus auf die Ehe, um sich Gottes himmlischem Reich ganz zur Verfügung zu stellen. Wer das begreift, der richte sich danach!«

Jesus und die Kinder

(Markus 10,13‒16; Lukas 18,15‒17)

13Eines Tages brachte man Kinder zu Jesus, damit er ihnen die Hände auflegte und für sie betete. Aber die Jünger fuhren sie an und wollten sie wegschicken. 14Doch Jesus sagte: »Lasst die Kinder zu mir kommen und haltet sie nicht zurück, denn Menschen wie ihnen gehört Gottes himmlisches Reich.« 15Er legte ihnen die Hände auf und segnete sie. Danach zog er weiter.

Die Reichen und das Reich Gottes

(Markus 10,17‒31; Lukas 18,18‒30)

16Ein junger Mann kam mit der Frage zu Jesus: »Lehrer, was muss ich Gutes tun, um das ewige Leben zu bekommen?« 17Jesus entgegnete: »Wieso fragst du mich nach dem Guten? Es gibt nur einen, der gut ist, und das ist Gott. Wenn du den Weg gehen willst, der zum Leben führt, dann befolge seine Gebote.« 18»Welche denn?«, fragte der Mann, und Jesus antwortete: »Du sollst nicht töten! Du sollst nicht die Ehe brechen! Du sollst nicht stehlen! Sag nichts Unwahres über deinen Mitmenschen! 19Ehre deinen Vater und deine Mutter, und liebe deinen Mitmenschen wie dich selbst.«19,19 2. Mose 20,12‒16; 3. Mose 19,18 20»An all das habe ich mich gehalten. Was fehlt mir noch?«, wollte der junge Mann wissen.

21Jesus antwortete: »Wenn du vollkommen sein willst, dann geh, verkaufe alles, was du hast, und gib das Geld den Armen. Damit wirst du im Himmel einen Reichtum gewinnen, der niemals verloren geht. Und dann komm und folge mir nach!« 22Als der junge Mann das hörte, ging er traurig weg, denn er besaß ein großes Vermögen.

23Da sagte Jesus zu seinen Jüngern: »Ich versichere euch: Ein Reicher hat es sehr schwer, in Gottes himmlisches Reich zu kommen. 24Ja, eher geht ein Kamel durch ein Nadelöhr, als dass ein Reicher in Gottes Reich kommt.« 25Darüber waren die Jünger entsetzt und fragten: »Wer kann dann überhaupt gerettet werden?« 26Jesus sah sie an und sagte: »Für Menschen ist es unmöglich, aber für Gott ist alles möglich!«

27Jetzt fragte Petrus: »Aber wie ist es nun mit uns? Wir haben doch alles aufgegeben und sind mit dir gegangen. Was werden wir dafür bekommen?« 28Jesus antwortete: »Ich versichere euch: Wenn Gott die Welt neu macht und der Menschensohn in all seiner Herrlichkeit auf dem Thron sitzen wird, dann werdet ihr ebenfalls auf zwölf Thronen sitzen und die zwölf Stämme Israels richten, weil ihr mir nachgefolgt seid. 29Jeder, der sein Haus, seine Geschwister, seine Eltern, seine Kinder oder seinen Besitz zurücklässt, um mir zu folgen, wird dies alles hundertfach zurückerhalten und das ewige Leben empfangen.

30Viele, die jetzt einen großen Namen haben, werden dann unbedeutend sein. Und andere, die heute die Letzten sind, werden dort zu den Ersten gehören.«