Naghambal si Job
1Dayon nagsabat si Job, 2“Nabatian ko na ina sang una pa. Imbes nga lipayon ninyo ako, ginapasubo pa gani ninyo ako tapat. 3Indi na bala kamo mag-untat sa paghambal sing wala sing pulos? Ano gid bala ang nagatublag sa inyo nga sagi kamo ka bais sa akon? 4Kon kamo sa akon lugar, makahambal man ako pareho sa inyo ginahambal sa akon. Waswasan ko man kamo hambal kag magalungo-lungo sang akon ulo sa inyo. 5Pero indi ko ina paghimuon. Sa baylo, mahambal ako sang mga pulong nga makapabaskog kag makalipay sa inyo. 6Pero sa karon, ang akon kasakit nagapadayon bisan ano pa ang akon ihambal. Kag kon maghipos man ako indi gihapon ini madula.
7“O Dios, ginpakapuyan mo ako. Ginlaglag mo ang bug-os ko nga panimalay. 8Ginpakurinot16:8 Ginpakurinot: ukon, Gindakop. mo ako; puwerte na sa akon kaniwang, kag suno sa iban ini nagapamatuod nga nakasala ako. 9Sa imo kaakig, O Dios, ginsalakay mo ako. Daw pareho ka sa mabangis nga sapat nga naggus-ab sang akon unod. Ginpabagrutan mo ako sang imo ngipon kag gintulok sang masakit nga daw sa kaaway mo ako.
10“Ginyaguta kag ginkadlawan ako sang mga tawo. Gintampa nila ako sa guya sa pagtamay sa akon. Nag-isa sila kontra sa akon. 11Gintugyan ako sang Dios sa kamot sang malaot kag makasasala nga mga tawo. 12Maayo ang akon kahimtangan sadto, pero ginlaglag niya ako. Daw sa ginkuga niya ako kag gindugmok. Ginhimo niya ako nga iya iliguon. 13Ginlibutan ako sang iya mga manugpana, kag ginpana nga wala sing luoy-luoy. Natuhog ang akon batobato, kag nag-awas ang akon apdo sa duta. 14Wala untat ang pagpilas niya sa akon; daw isa siya ka soldado nga nagasalakay sa akon. 15Nagasuksok ako sang sako kag nagapungko sa duta sa pagpangasubo. 16Nagapalamula ang akon guya sa sobra nga hibi kag nagapalamarok ang akon mata. 17Wala gid ako sang may nahimo nga sala, kag sinsero gid ako sa akon pagpangamuyo.
18“Pareho ako sa tawo nga ginpatay nga nagapangabay sa duta nga indi pagtabunan ang iya dugo sa wala pa niya maangkon ang hustisya. 19Bisan karon ang akon saksi16:19 saksi: Posible isa ka langitnon nga tinuga. ara sa langit. Siya ang magasiling nga wala ako sing sala. 20Ang akon mga abyan nagatamay sa akon, pero nagahibi ako sa Dios sa pagpangayo sang bulig. 21Ang akon saksi amo ang magapakitluoy sa Dios para sa akon pareho sa isa ka tawo nga nagapakitluoy para sa iya abyan. 22Kay sa indi madugay magataliwan na ako kag indi na magbalik.”
Job
1Then Job replied:
2‘I have heard many things like these;
you are miserable comforters, all of you!
3Will your long-winded speeches never end?
What ails you that you keep on arguing?
4I also could speak like you,
if you were in my place;
I could make fine speeches against you
and shake my head at you.
5But my mouth would encourage you;
comfort from my lips would bring you relief.
6‘Yet if I speak, my pain is not relieved;
and if I refrain, it does not go away.
7Surely, God, you have worn me out;
you have devastated my entire household.
8You have shrivelled me up – and it has become a witness;
my gauntness rises up and testifies against me.
9God assails me and tears me in his anger
and gnashes his teeth at me;
my opponent fastens on me his piercing eyes.
10People open their mouths to jeer at me;
they strike my cheek in scorn
and unite together against me.
11God has turned me over to the ungodly
and thrown me into the clutches of the wicked.
12All was well with me, but he shattered me;
he seized me by the neck and crushed me.
He has made me his target;
13his archers surround me.
Without pity, he pierces my kidneys
and spills my gall on the ground.
14Again and again he bursts upon me;
he rushes at me like a warrior.
15‘I have sewed sackcloth over my skin
and buried my brow in the dust.
16My face is red with weeping,
dark shadows ring my eyes;
17yet my hands have been free of violence
and my prayer is pure.
18‘Earth, do not cover my blood;
may my cry never be laid to rest!
19Even now my witness is in heaven;
my advocate is on high.
20My intercessor is my friend16:20 Or My friends treat me with scorn
as my eyes pour out tears to God;
21on behalf of a man he pleads with God
as one pleads for a friend.
22‘Only a few years will pass
before I take the path of no return.