Jeremias 37 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 37:1-21

Ginpatawag ni Zedekia si Jeremias

1Si Zedekia nga anak ni Josia ginhimo ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia nga hari sang Juda bilang bulos kay Jehoyakin nga anak ni Jehoyakim. 2Pero si Zedekia kag ang iya mga opisyal, kag ang mga tawo nga iya ginadumalahan, wala magpamati sa mensahi sang Ginoo nga ginhambal ni Propeta Jeremias.

3Karon, ginsugo ni Haring Zedekia si Jehucal nga anak ni Shelemia kag ang pari nga si Zefanias nga anak ni Maasea nga magkadto kay Propeta Jeremias sa pagpangabay sa iya nga magpangamuyo siya sa Ginoo nga ila Dios para sa ila. 4Sadto nga tion wala pa si Jeremias napriso, gani hilway siya sa pagkadto bisan diin. 5Sa sina man nga tion nagasalakay ang mga taga-Babilonia37:5 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo man sa bersikulo 8, 9, 11, 13 kag 14. sa Jerusalem, pero sang mabatian nila nga nagapadulong na ang mga soldado sang hari sang Egipto,37:5 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. Amo man sa bersikulo 6 kag 11. nag-untat sila sa pagsalakay.

6-7Dayon nagsiling ang Ginoo, ang Dios sang Israel, kay Jeremias, “Silinga si Haring Zedekia sang Juda nga nagsugo sa imo sa pagpamangkot sa akon kon ano ang matabo, ‘Nagapadulong ang mga soldado sang hari sang Egipto sa pagbulig sa inyo, pero magabalik sila sa Egipto. 8Dayon magabalik ang mga taga-Babilonia sa sini nga siyudad. Sakupon nila ini kag dayon sunugon. 9Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo: Indi ninyo pagdayai ang inyo kaugalingon paagi sa paghunahuna nga indi na magbalik ang mga taga-Babilonia. Kay magabalik gid sila. 10Bisan mapierdi pa ninyo ang bug-os nga kasoldaduhan sang Babilonia nga nagasalakay sa inyo, kag ang nabilin lang sa ila amo ang pilason nga ara sa ila mga tolda, magasalakay gihapon sila sa inyo kag sunugon nila ini nga siyudad.’ ”

Ang Pagpriso kay Jeremias

11Sang magpalagyo ang mga soldado sang Babilonia halin sa Jerusalem tungod sa mga soldado sang hari sang Egipto, 12naghalin si Jeremias sa Jerusalem kag nagkadto sa duta ni Benjamin sa pagkuha sang iya bahin sa duta sang iya pamilya. 13Pero pag-abot niya sa Puwertahan ni Benjamin, gindakop siya sang kapitan sang mga guwardya nga si Iria nga anak ni Shelemia kag apo ni Hanania. Ginsilingan siya sang kapitan, “Nagaapin ka sa mga taga-Babilonia!” 14Nagsabat si Jeremias, “Indi ina matuod! Wala ako nagaapin sa mga taga-Babilonia.” Pero indi gid magpati si Iria, gani gindakop niya si Jeremias kag gindala sa mga opisyal. 15Naakig sila kay Jeremias, kag ginpahanot nila siya kag dayon ginpriso didto sa balay ni Jonatan nga sekretaryo. Ato nga balay ginhimo nila nga prisohan. 16Ginsulod nila si Jeremias sa selda nga ara sa idalom sang duta kag dugay siya didto.

17Sang ulihi ginpakuha siya ni Haring Zedekia kag gindala sa palasyo. Nagpamangkot si Zedekia sa iya sa sekreto, “May mensahi ka bala halin sa Ginoo?” Nagsabat si Jeremias, “Huo, may ara. Itugyan ka sa hari sang Babilonia.”

18Dayon nagpamangkot si Jeremias sa hari, “Ano bala ang sala nga akon nahimo sa imo, sa imo mga opisyal, kag sa mga tawo nga ginpapriso mo ako? 19Diin na bala ang inyo mga propeta nga nagpanagna nga indi pagsalakayon sang hari sang Babilonia ang ini nga siyudad? 20Mahal nga Hari, kon mahimo pamatii man ako. Nagapakitluoy ako sa imo nga indi na ako pag-ibalik didto sa balay ni Jonatan nga sekretaryo, kay mapatay gid ako didto.”

21Gani nagmando si Haring Zedekia nga ibutang na lang si Jeremias didto sa lagwerta sang mga guwardya sang palasyo. Nagmando man ang hari nga hatagan si Jeremias sang tinapay kada adlaw samtang may nabilin pa nga tinapay sa siyudad. Gani nagpabilin nga priso si Jeremias didto sa lagwerta sang mga guwardya.

Hoffnung für Alle

Jeremia 37:1-21

Jeremia warnt König Zedekia

1König Nebukadnezar von Babylonien setzte Zedekia, den Sohn von Josia, als König über Juda ein. Er trat an die Stelle von Jojachin37,1 Wörtlich: Konja. – Vgl. die Anmerkung zu Kapitel 22,24., der ein Sohn von Jojakim war. 2Doch Zedekia, seine obersten Beamten und das Volk hörten nicht auf das, was der Herr ihnen durch den Propheten Jeremia sagte.

3Eines Tages schickte Zedekia Juchal, den Sohn von Schelemja, und den Priester Zefanja, den Sohn von Maaseja, zu Jeremia mit der Bitte: »Bete für uns zum Herrn, unserem Gott!«

4Man hatte Jeremia noch nicht gefangen genommen, er konnte sich frei unter dem Volk bewegen. 5Zu dieser Zeit hatten die Babylonier bereits mit der Belagerung Jerusalems begonnen. Doch als sie hörten, dass das Heer des Pharaos aus Ägypten aufgebrochen war, um den Israeliten zu Hilfe zu kommen, zogen sie ab. 6Da gab der Herr dem Propheten Jeremia eine Botschaft für die Abgesandten des Königs:

7»So spricht der Herr, der Gott Israels: Sagt dem König von Juda, der euch zu mir gesandt hat und mich um Rat fragen will: Das Heer des Pharaos ist losgezogen, um euch zu helfen, aber es wird wieder nach Ägypten umkehren. 8Dann werden die Babylonier zurückkommen und eure Stadt angreifen, sie werden sie einnehmen und in Brand stecken. 9Ja, ich, der Herr, warne euch: Täuscht euch nur nicht! Ihr hofft, dass die Babylonier endgültig abgezogen sind. Aber sie werden wiederkommen! 10Selbst wenn ihr das ganze Heer besiegen würdet und nur ein paar Verwundete in ihren Zelten übrig blieben, würden sie aufstehen und eure Stadt niederbrennen!«

Jeremia wird ins Gefängnis geworfen

11Die Babylonier waren von Jerusalem abgezogen, weil das ägyptische Heer heranrückte. 12Da wollte Jeremia Jerusalem verlassen und ins Stammesgebiet von Benjamin gehen, um dort mit seinen Verwandten das Familienerbe zu teilen. 13Am Benjamintor hielt ihn der wachhabende Offizier Jirija an, der Sohn von Schelemja und Enkel von Hananja. »Du willst zu den Babyloniern überlaufen«, beschuldigte er ihn. 14»Das ist nicht wahr«, entgegnete Jeremia, »ich bin kein Überläufer!« Aber Jirija glaubte ihm nicht, sondern nahm ihn fest und brachte ihn zu den anderen Offizieren. 15Sie wurden zornig und ließen Jeremia schlagen. Dann führten sie ihn ab zum Haus des Hofsekretärs Jonatan, das sie zum Gefängnis gemacht hatten, 16und sperrten ihn in ein unterirdisches Verlies, eine ehemalige Zisterne. Dort musste er lange bleiben.

17Eines Tages ließ König Zedekia ihn heimlich zu sich in den Palast holen und fragte: »Hast du eine Botschaft vom Herrn für mich?« »Ja«, erwiderte Jeremia, »du wirst dem König von Babylonien in die Hände fallen!« 18Dann fuhr er fort: »Welches Unrecht habe ich dir, deinen Beamten oder dem Volk getan, dass ihr mich ins Gefängnis geworfen habt? 19Wo sind nun eure Propheten geblieben, die euch weissagten, der babylonische König würde euch und euer Land nicht angreifen? 20Und jetzt, mein Herr und König, hör mich an und gewähre mir eine Bitte: Lass mich nicht wieder ins Haus von Jonatan bringen. Dort komme ich um!«

21Da ordnete König Zedekia an, Jeremia in den Wachhof zu verlegen. Er ließ ihm täglich ein Fladenbrot aus der Bäckergasse bringen, bis es in der Stadt kein Brot mehr gab. So blieb Jeremia im Wachhof.