Jeremias 36 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 36:1-32

Ginbasa ni Baruc ang Mensahi sang Dios

1Sang ikaapat nga tuig sang paghari ni Jehoyakim nga anak ni Josia sa Juda, nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 2“Magkuha ka sang linukot nga sululatan36:2 linukot nga sululatan: sa English, scroll. kag isulat ang tanan nga ginsiling ko sa imo parte sa Israel, Juda kag sa tanan nga nasyon. Isulat ang tanan nga ginsiling ko halin sang nahauna nga tion nga nagpakighambal ako sa imo, sang si Josia pa ang hari sang Juda, hasta subong. 3Basi pa lang magbiya sa ila malaot nga pagginawi ang katawhan sang Juda kon mabatian nila ang mga kalaglagan nga ginplano ko nga himuon kontra sa ila. Kon matabo ini, patawaron ko sila sa ila mga kalautan kag mga sala.”

4Gani ginpatawag ni Jeremias si Baruc nga anak ni Neria kag gindikta sa iya ang tanan nga ginsiling sang Ginoo, kag ginsulat ini ni Baruc sa linukot nga sululatan. 5Nagsiling dayon si Jeremias kay Baruc, “Ginadilian ako sa pagkadto sa templo sang Ginoo. 6Gani ikaw na lang ang magkadto sa templo sa adlaw sang pagpuasa. Magatipon didto ang katawhan sang Juda halin sa ila mga banwa. Basahon mo sa ila ang mensahi sang Ginoo sa sini nga kasulatan nga ginsulat mo samtang ginadikta ko sa imo. 7Basi pa lang paagi sini magdangop sila sa Ginoo, kag magbiya na sila sa ila malaot nga pagginawi. Kay ginpaandaman na sila sang Ginoo nga silutan sila sa iya puwerte nga kaakig.”

8Gani ginbasa ni Baruc ang mensahi sang Ginoo didto sa templo subong sang ginsugo sa iya ni Jeremias. 9Natabo ini sang adlaw sang pagpuasa sa presensya sang Ginoo, sadtong ikasiyam nga bulan sang ikalima nga tuig sang paghari ni Jehoyakim nga anak ni Josia sa Juda. Nagtipon didto sa templo ang mga pumuluyo sang Jerusalem kag sang mga banwa sang Juda. 10Ginbasa ni Baruc sa mga tawo ang mensahi ni Jeremias nga nasulat sa linukot nga kasulatan. Ginhimo ini ni Baruc didto sa templo, sa may kuwarto ni Gemaria nga sekretaryo nga anak ni Shafan. Ining kuwarto ni Gemaria ara sa ibabaw nga lagwerta sang templo, malapit sa alagyan sang Bag-o nga Puwertahan.

11Sang mabatian ni Micaya nga anak ni Gemaria kag apo ni Shafan ang mensahi sang Ginoo nga ginbasa ni Baruc, 12nagkadto siya sa palasyo, didto sa kuwarto sang sekretaryo nga sa diin nagatipon ang tanan nga opisyal. Ato didto si Elishama nga sekretaryo, si Delaya nga anak ni Shemaya, si Elnatan nga anak ni Acbor, si Gemaria nga anak ni Shafan, si Zedekia nga anak ni Hanania, kag ang iban pa nga mga opisyal. 13Ginsugid sa ila ni Micaya ang tanan nga iya nabatian nga ginbasa ni Baruc sa mga tawo. 14Dayon ginsugo sang mga opisyal si Jehudi nga anak ni Netania kag apo ni Shelemia kag apo sa tuhod ni Cushi sa pagkadto kay Baruc kag sa pagsiling, “Dal-a ang kasulatan nga imo ginbasa sa katawhan kag magkadto ka diri sa amon.” Gani nagkadto didto si Baruc dala ang kasulatan.

15Pag-abot ni Baruc, nagsiling ang mga opisyal sa iya, “Pungko kag basaha sa amon ang linukot nga kasulatan.” Gani ginbasa ato ni Baruc sa ila. 16Pagkabati nila sini tanan nagtinulukay sila sa kahadlok kag nagsiling kay Baruc, “Kinahanglan nga ibalita ta ini sa hari.” 17Dayon ginpamangkot nila si Baruc, “Abi sugiri kami kon paano mo ini ginsulat. Gindiktahan ka bala ni Jeremias?”

18Nagsabat si Baruc, “Huo, gindikta ini tanan sa akon ni Jeremias, kag ginsulat ko ini sa tinta sa sini nga kasulatan.” 19Dayon nagsiling ang mga opisyal kay Baruc, “Magpanago kamo ni Jeremias kag indi kamo magsugid sa kay bisan sin-o kon diin kamo.”

20Ginbutang sang mga opisyal ang linukot nga kasulatan didto sa kuwarto ni Elishama nga sekretaryo kag nagkadto dayon sila sa hari didto sa lagwerta sang palasyo, kag ginbalita ang tanan. 21Ginsugo dayon sang hari si Jehudi nga kuhaon ang linukot nga kasulatan. Ginkuha ini ni Jehudi didto sa kuwarto ni Elishama kag ginbasa sa hari kag sa tanan nga opisyal nga nagatindog sa iya tupad. 22Tigtulugnaw sadto, kag ang hari didto sa iya kuwarto nga para sa tigtulugnaw, kag nagapungko siya nga nagaatubang sa kalayo. 23Kada makatapos basa si Jehudi sing tatlo ukon apat ka dinalan, ginautod dayon sang hari ang ato nga parte paagi sa kutsilyo kag ginahaboy sa kalayo, hasta nga naubos sunog ang bug-os nga kasulatan. 24Wala gid mahadlok ang hari kag ang iya mga opisyal sang mabatian nila ang mensahi sang kasulatan. Wala gani nila paggisia ang ila mga bayo bilang tanda sang pagpangasubo. 25Bisan pa nagpangabay sila ni Elnatan, Delaya, kag Gemaria sa hari nga indi pagsunugon ang kasulatan, wala gid magpamati ang hari. 26Sa baylo, ginmanduan sang hari si Jerameel nga iya anak, si Seraya nga anak ni Azriel, kag si Shelemia nga anak ni Abdeel sa pagdakop kay Baruc nga sekretaryo kag kay Propeta Jeremias. Pero gintago sila sang Ginoo.

27Sa tapos masunog sang hari ang linukot nga kasulatan nga may mensahi nga gindikta ni Jeremias kay Baruc, nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 28“Magkuha ka sang isa pa ka sululatan kag isulat liwat ang tanan nga nasulat sa nahauna nga kasulatan nga ginsunog ni Haring Jehoyakim sang Juda. 29Silinga dayon ang hari nga amo ini ang akon ginasiling, ‘Ginsunog mo ang linukot nga kasulatan kay nagasiling didto nga laglagon gid sang hari sang Babilonia ang ini nga duta kag pamatyon ang mga tawo kag mga kasapatan. 30Gani amo ini ang akon ginasiling parte sa imo, Haring Jehoyakim sang Juda: Wala ka sing kaliwat nga maghari sa ginharian ni David. Patyon ka, kag ang imo bangkay ihaboy lang nga mainitan kon adlaw kag matun-ugan kon gab-i. 31Silutan ko ikaw kag ang imo mga anak, pati ang imo mga opisyal tungod sa inyo kalautan. Ipaagom ko sa inyo kag sa katawhan sang Jerusalem kag Juda ang tanan nga kalaglagan nga akon ginsiling kontra sa inyo tungod kay wala kamo magpamati sa akon.’ ”

32Gani nagkuha si Jeremias sang isa pa ka sululatan kag ginhatag ini kay Baruc, kag ginsulat ni Baruc ang tanan nga gindikta sa iya ni Jeremias, subong sang ginhimo nila sa nahauna nga kasulatan nga ginsunog ni Haring Jehoyakim sang Juda. Pero madamo pa sang gindugang si Jeremias nga mensahi nga pulopareho sa una nga ginsulat.

Священное Писание

Иеремия 36:1-32

Иоаким сжигает свиток Иеремии

1В четвёртом году правления иудейского царя Иоакима, сына Иосии (в 605 г. до н. э.), Вечный сказал Иеремии:

2– Возьми свиток и запиши в него все слова, которые Я говорил тебе об Исраиле, Иудее и всех народах с того времени, как Я начал говорить с тобой в дни правления Иосии вплоть до этого дня. 3Может быть, когда народ Иудеи услышит о всех невзгодах, которые Я задумал наслать на них, каждый из них оставит свой злой путь; тогда Я прощу им их вину и грех.

4Иеремия призвал Баруха, сына Нерии, и под диктовку Иеремии Барух записал в свиток все слова, которые Вечный говорил Иеремии.

5Затем Иеремия сказал Баруху:

– Мне запрещено входить в храм Вечного. 6Поэтому ты пойди в дом Вечного в день поста и прочитай народу из свитка слова Вечного, которые ты записал с моих слов. Прочитай их всему народу Иудеи, который соберётся со всех городов. 7Может быть, они вознесут к Вечному свою молитву и отвратится каждый со своего злого пути – ведь страшны гнев и ярость Вечного, которые грозят этому народу.

8Барух, сын Нерии, сделал всё, что велел ему пророк Иеремия, – он прочитал слова Вечного из свитка в храме Вечного. 9В девятом месяце пятого года правления иудейского царя Иоакима, сына Иосии (поздней осенью 604 г. до н. э.), для всех жителей Иерусалима и для тех, кто пришёл в Иерусалим из городов Иудеи, был объявлен пост перед Вечным. 10В комнате писаря Гемарии, сына Шафана, которая находилась в верхнем дворе у входа в Новые ворота храма, Барух прочёл всему народу, пришедшему в храм Вечного, слова Иеремии из свитка.

11Когда Михей, сын Гемарии, внук Шафана, услышал все слова Вечного из свитка, 12он пошёл в комнаты писарей в царском дворце, где сидели все придворные сановники: писарь Элишама, Делая, сын Шемаи, Элнафан, сын Ахбора, Гемария, сын Шафана, Цедекия, сын Ханании, и все остальные придворные. 13Когда Михей рассказал им всё, что он услышал, всё, что читал Барух народу из свитка, 14все вельможи отправили Иегуди, сына Нетании, внука Шелемии, правнука Куши, сказать Баруху: «Принеси свиток, который ты читал народу, и сам приходи». И Барух, сын Нерии, пришёл к ним со свитком в руках.

15Они сказали ему:

– Садись, просим тебя прочитать и нам.

Барух прочитал им. 16Услышав все эти слова, они в страхе переглянулись и сказали Баруху:

– Мы непременно должны доложить об этом царю.

17Потом они спросили Баруха:

– Просим тебя, расскажи нам, как ты написал всё это? Со слов Иеремии?

18– Да, – ответил Барух, – он говорил мне все эти слова, а я записывал чернилами в свиток.

19Тогда вельможи сказали Баруху:

– Ты и Иеремия идите и спрячьтесь, и пусть никто не знает, где вы.

20Оставив свиток в комнате писаря Элишамы, они пошли в царский двор и доложили обо всём царю. 21Царь послал Иегуди взять свиток. Иегуди принёс его из комнаты писаря Элишамы и стал читать его царю и всем вельможам, которые стояли возле него. 22Был девятый месяц (конец осени), и царь сидел в зимней комнате перед жаровней, в которой горел огонь. 23Когда Иегуди прочитывал три или четыре столбца свитка, царь отрезал их писарским ножом и бросал в жаровню. Он делал так до тех пор, пока в огне не сгорел весь свиток. 24Царь и все его слуги, слышавшие все эти слова, не ужаснулись и не разорвали в знак покаяния на себе одежду. 25Элнафан, Делая и Гемария упрашивали царя не сжигать свиток, но он не послушал их. 26Вместо этого царь приказал Иерахмеилу, члену царской семьи, Серае, сыну Азриила, и Шелемии, сыну Авдеила, взять под стражу писаря Баруха и пророка Иеремию. Но Вечный укрыл их.

27После того как царь сжёг свиток со словами, которые Барух записал со слов Иеремии, Вечный сказал Иеремии:

28– Возьми другой свиток и запиши в него все слова, какие были в первом свитке, который сжёг Иоаким, царь Иудеи. 29А Иоакиму, царю Иудеи, скажи: Так говорит Вечный: «Ты сжёг этот свиток и сказал: „Зачем ты написал, что царь Вавилона непременно явится и погубит эту землю, поразив на ней и людей, и зверей?“» 30Поэтому так говорит Вечный об Иоакиме, царе Иудеи: «Не будет у него потомка, который воцарился бы на престоле Давуда; а его мёртвое тело бросят незахороненным на дневной зной и ночной холод. 31Я накажу его, его детей и его слуг за их беззакония; Я нашлю на них, и на жителей Иерусалима, и на народ Иудеи все невзгоды, которыми Я им грозил, потому что они не слушали Меня».

32Тогда Иеремия взял другой свиток, отдал его писарю Баруху, сыну Нерии, и под диктовку Иеремии Барух записал в него все слова того свитка, который был сожжён царём Иудеи Иоакимом. И к словам сожжённого свитка было прибавлено много похожих слов.