Isaias 4 – HLGN & NAV

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 4:1-6

1Sa sina nga tion, pito ka babayi ang magaagaway sa isa ka lalaki kag magasiling sila, “Kami na ang bahala sa amon pagkaon kag bayo, asawaha lang kami agod indi kami mahuy-an nga wala kami sing bana.”

Pakamaayuhon Liwat ang Jerusalem

2Magaabot ang adlaw nga pabuganaon kag patahumon sang Ginoo ang mga tanom4:2 mga tanom: sa literal, sanga. sa Israel, kag ang mga patubas sang duta mangin dungog kag kalipay sang mga nagkalabilin nga mga tawo sa Israel. 3Pagatawgon nga balaan ang mga tawo nga nagkalabilin nga buhi sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem. 4Limpyuhan sang Ginoo ang mahigko nga buhat sang mga babayi sa Jerusalem kag ang pagpamatay didto. Himuon niya ini paagi sa iya nagadabdab nga silot. 5Dayon magatuga ang Ginoo sang panganod nga magahandong sa Jerusalem4:5 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sang Zion. kag sa mga nagatipon didto. Kag magatuga man siya sang nagadabadaba nga kalayo nga magapasanag kon gab-i. Magatabon ini sila sa Jerusalem pareho sa isa ka malapad nga tolda. 6Kag pareho ini sa payag-payag nga magahatag sang handong sa init sang adlaw kag palasilungan kon may bagyo kag ulan.

Ketab El Hayat

إشعياء 4:1-6

1فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ تَتَشَبَّثُ سَبْعُ نِسَاءٍ بِرَجُلٍ وَاحِدٍ قَائِلاتٍ:

«تَزَوَّجْ مِنَّا وَدَعْنَا نُدْعَى عَلَى اسْمِكَ، وَأَزِلْ عَارَنَا وَنَحْنُ نَتَكَفَّلُ بِطَعَامِنَا وَثِيَابِنَا».

غصن الرب

2فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ يَكُونُ غُصْنُ الرَّبِّ بَهِيًّا مَجِيداً، وَثَمَرُ الأَرْضِ فَخْراً وَمَجْداً لِمَنْ نَجَا مِنْ إِسْرَائِيلَ، 3وَيُدْعَى كُلُّ مَنْ يَبْقَى فِي صِهْيَوْنَ مِمَّنْ مَكَثَ فِي أُورُشَلِيمَ قُدُّوساً، كُلُّ مَنْ كُتِبَ لِلْحَيَاةِ فِي أُورُشَلِيمَ، 4إِذْ يَغْسِلُ الرَّبُّ قَذَرَ بَنَاتِ صِهْيَوْنَ، وَيُطَهِّرُ أُورُشَلِيمَ مِنْ لَطَخَاتِ الدِّمَاءِ بِرُوحِ الْعَدْلِ وَبِرُوحِ النَّارِ الْمُحْرِقَةِ. 5ثُمَّ يَخْلِقُ الرَّبُّ فَوْقَ جَبَلِ صِهْيَوْنَ بِكَامِلِهِ، وَعَلَى مَحْفَلِهَا، سَحَابَةً نَهَاراً، وَدُخَاناً وَوَهَجَ لَهِيبِ نَارٍ لَيْلاً، فَيَكُونُ عَلَى كُلِّ أَرْضٍ مَجِيدَةٍ غِطَاءٌ. 6فَتَكُونُ مِظَلَّةً وَفَيْئاً تَقِيهَا حَرَّ النَّهَارِ، وَمُعْتَصَماً وَمَخْبَأً مِنَ الْعَاصِفَةِ وَالْمَطَرِ.