Isaias 38 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 38:1-22

Ang Pagmasakit ni Hezekia

(2 Har. 20:1-11; 2 Cro. 32:24-26)

1Sadto nga tion, nagmasakit si Hezekia kag daw mapatay na siya. Nagkadto sa iya si Propeta Isaias nga anak ni Amoz kag nagsiling, “Nagasiling ang Ginoo nga himuon mo na ang nagakadapat mo nga himuon kay indi ka na mag-ayo kundi mapatay ka.”

2Pagkabati sini ni Hezekia, nag-atubang siya sa dingding kag nagpangamuyo sa Ginoo. 3Siling niya, “Ginoo, dumduma kon paano ako nagkabuhi nga matutom sa imo kag nag-alagad sing tinagipusuon, kag kon paano ako naghimo sing maayo sa imo panulok.” Kag naghilibion siya sing tudo.

4Nagsiling ang Ginoo kay Isaias 5nga magbalik siya kay Hezekia kag ihambal ini: “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang imo katigulangan nga si David: Nabatian ko ang imo pangamuyo kag nakita ko ang imo mga luha. Dugangan ko pa sang 15 ka tuig ang imo kabuhi. 6Luwason ko ikaw kag ang ini nga siyudad sa kamot sang hari sang Asiria. Protektaran ko ini nga siyudad. 7Amo ini ang tanda nga akon ihatag sa pagpamatuod nga tumanon ko ining akon promisa: 8Pabalikon ko sing napulo ka gutlo ang landong sang adlaw sa orasan nga ginpahimo ni Ahaz.” Kag natuman ini.

9Amo ini ang ginsulat ni Haring Hezekia sang Juda sang nag-ayo na siya sa iya sakit: 10Abi ko nga mapatay na ako nga bataon pa, kag magpabilin sa lugar sang mga patay. 11Abi ko indi ko na makita ang Ginoo diri sa kalibutan sang mga buhi, ukon indi ko na makita ang mga tawo sa sini nga kalibutan. 12Diutayan lang madula ang akon kabuhi pareho sa tolda sang manugbantay sang karnero nga ginpalid. Abi ko mautod na ang akon kabuhi pareho sa tela nga gin-utod sa teral.38:12 teral: ukon, hablanan (sa English, loom). Ginagamit ini sa paghimo sang tela. Halin sa aga hasta sa gab-i naghulat ako nga tapuson mo na ang akon kabuhi. 13Naghulat ako nga mapainubuson hasta sa kaagahon, nga nagahunahuna nga mapatay ako nga daw sa ginadugmok sang leon ang akon mga tul-an. Halin sa aga hasta sa gab-i naghulat ako nga tapuson mo na ang akon kabuhi. 14Nagpangayo ako sang bulig nga ang akon tingog daw sa huni sang salimbabatang ukon dugwak. Nag-ugayong ako nga daw sa huni sang pating. Ginkapoy ang akon mga mata sa pagtangla sa langit. Ginoo, buligi ako sa sini nga kalisod.

15Pero ano pa ang masiling ko? Kay ginsabat na niya ako kag siya mismo ang nag-ayo sa akon. Magakabuhi ako sing mapainubuson tungod sa mapait nakon nga inagihan.

16Paagi sini, Ginoo, nagabaskog ang kabuhi sang tawo, kag ako mismo nagbaskog. Gin-ayo mo ako kag gintugutan nga mabuhi. 17Matuod nga ang akon gin-antos para sa akon kaayuhan. Tungod sa imo gugma, ginluwas mo ako sa kalaglagan kag ginpatawad mo ang akon mga sala. 18Kay paano pa ako makadayaw sa imo kon patay na ako? Ang mga patay indi na makadayaw sa imo ukon makalaom sang imo pagkamatutom. 19Ang mga buhi amo lang ang makadayaw sa imo pareho sang akon ginahimo subong. Ang tagsa ka henerasyon magasugid sa masunod nga henerasyon sang imo katutom. 20Ginoo, ikaw ang akon manluluwas, gani sa bug-os namon nga kabuhi, magakanta kami sa imo templo nga nagatukar sang mga instrumento.

21Sang wala pa mag-ayo si Hezekia, ginsilingan siya ni Isaias nga pahampulan niya sa iya mga suluguon ang iya hubag sang gindunot nga higos38:21 higos: ang bunga sang kahoy nga higera (ukon, fig tree). agod nga mag-ayo siya. 22Nagpamangkot si Hezekia, “Ano bala ang tanda nga magapamatuod nga magaayo ako kag makakadto sa templo sang Ginoo?”

Священное Писание

Исаия 38:1-22

Болезнь и исцеление Езекии

(4 Цар. 20:1-11; 2 Лет. 32:24)

1В те дни Езекия заболел и был при смерти. Пророк Исаия, сын Амоца, пришёл к нему и сказал:

– Так говорит Вечный: «Распорядись своим домом, потому что ты умираешь; ты не выздоровеешь».

2Езекия отвернулся лицом к стене и взмолился Вечному:

3– Вспомни, о Вечный, как я верно служил Тебе от всего сердца и делал то, что было угодным в Твоих глазах!

И Езекия горько заплакал.

4Тогда к Исаии было слово Вечного:

5– Иди и скажи Езекии: Так говорит Вечный, Бог твоего предка Давуда: «Я услышал твою молитву и увидел твои слёзы; Я прибавлю к твоей жизни пятнадцать лет. 6Я избавлю тебя и этот город от руки царя Ассирии. Я защищу этот город. 7Вот тебе знамение от Вечного, что Вечный исполнит то, что обещал: 8Я отведу тень, которую заходящее солнце отбрасывает на лестницу Ахаза, на десять ступеней назад».

И солнце вернулось по лестнице Ахаза на те десять ступеней, которые оно прошло.

Молитва Езекии после его выздоровления

9Запись Езекии, царя Иудеи, после его болезни и выздоровления:

10Я сказал: «Неужели в расцвете дней

суждено мне пройти через ворота мира мёртвых,

и остатка лет я лишён?»

11Я сказал: «Я уже не увижу Вечного,

Вечного на земле живых;

не увижу больше людей,

не буду среди обитателей мира.

12Мой дом, как пастуший шатёр,

снят с места и уносится от меня.

Я скатал свою жизнь, как ткач – полотно;

Он отрежет меня от станка.

День и ночь Ты ведёшь меня к смерти!

13Я кричу о помощи до утра,

а Он, словно лев, ломает все кости мои.

День и ночь Ты ведёшь меня к смерти!

14Я кричу, словно ласточка или журавль,

и стенаю, как голубь.

Утомились глаза мои, глядя ввысь.

Я в беде! Помоги мне, Вечный!»

15Но что мне сказать?

Как Он мне говорил, так и сделал.

Буду в смирении проводить все мои годы,

помня скорбь моей души.

16Мой Владыка, этим живут люди,

этим живу и я.

Ты исцелил меня

и позволил мне жить.

17Да, во благо была мне такая мука;

Ты сохранил мою жизнь от гибельной пропасти,

все мои грехи бросил Себе за спину.

18Ведь мир мёртвых не славит Тебя,

смерть не воспоёт Тебе хвалы;

тем, кто спускается в пропасть,

нет надежды на Твою верность.

19Живые, лишь живые Тебя восславят,

как сегодня делаю я;

отцы расскажут детям

о Твоей верности.

20Вечный спасёт меня,

и под звуки струн мы будем петь

во все дни нашей жизни

в храме Вечного!

21Исаия сказал:

– Пусть возьмут пласт инжира, приложат его к нарыву, и царь выздоровеет.

22А Езекия спросил:

– Каково знамение, что я пойду в храм Вечного?