Hulubaton 29 – HLGN & SNC

Ang Pulong Sang Dios

Hulubaton 29:1-27

1Ang tawo nga nagapatig-a pa gid sang iya tagipusuon bisan kapila na siya sabdungon malaglag gulpi kag indi na makabangon pa.

2Kon ang mga matarong ang magdumala, nagakalipay ang mga tawo; pero kon ang mga malaot na gani, nagakasubo gid sila.

3Ang tawo nga luyag sang kaalam nagahatag kalipay sa iya amay.

Ang tawo nga nagasagi upod sa mga babayi nga nagabaligya sang ila lawas nagauyang lang sang iya kuwarta.

4Kon ang ginakabalak-an sang hari amo ang hustisya, ginapalig-on niya ang iya ginharian, pero kon ang ginakabalak-an niya amo ang lagay, ginalaglag niya ang iya ginharian.

5Ang tawo nga nagadayaw-dayaw sa iya isigkatawo nagaplano sing malain sa iya.

6Ang malaot nga tawo masiod sa iya kaugalingon nga sala, pero ang matarong nga tawo magakanta sing malipayon.

7Nagakabalaka ang matarong nga tawo sa kinamatarong sang mga imol. Indi ini maintiendihan sang malaot nga tawo.

8Ang mga tawo nga nagapangyaguta nagapaumpisa sang gamo sa isa ka siyudad, pero ang maalamon nga mga tawo nagapauntat sini.

9Wala gid sing padulungan kon iakusar sang maalamon nga tawo ang isa ka buang-buang, kay magasagi lang wakal ang buang-buang kag magpangyaguta.

10Ginakaugtan kag ginatinguhaan nga patyon sang mga manugpatay ang mga tawo nga nagakabuhi sing husto kag wala sing kasawayan.

11Ang buang-buang nga tawo indi makapugong sang iya kaakig, pero ang maalamon nga tawo makapugong sang iya kaugalingon.

12Kon ang isa ka pangulo nagapati sa mga kabutigan, ang tanan niya nga mga opisyal mangin malaot.

13Ang imol kag ang nagapigos sa iya pareho lang nga ginhatagan sang Ginoo sang mata.29:13 Ang buot silingon, pareho lang sila nga gintuga sang Dios.

14Kon matarong ang paghukom sang isa ka hari sa mga imol, magapadayon ang iya pagdumala.

15Ang paghanot sa bata sa pagdisiplina sa iya makatudlo sa iya nga magmaalamon, pero kon pabay-an lang siya, makahatag siya sang kahuy-anan sa iya ginikanan.

16Kon ang mga malaot ang magdumala, nagadugang ang mga kalautan. Pero ini sila malaglag, kag makita ini sang mga matarong.

17Disiplinaha ang imo anak, kag hatagan niya ikaw sang kalinong kag kalipay.

18Kon wala sing mensahi sang Dios nga magtuytoy sa katawhan, nagapinagusto ini. Bulahan ang mga tawo nga nagatuman sa mga ginatudlo29:18 mga ginatudlo: ukon, Kasuguan. sang Dios.

19May ara nga suluguon nga indi mo matudluan paagi lang sa paghambal sa iya, kay bisan naintiendihan niya ikaw, indi siya magpamati.

20Mas maayo pa ang dangatan sang buang-buang nga tawo sang sa tawo nga nagapataka lang kahambal.

21Kon ginapagustuhan mo lang ang imo suluguon halin sang bata pa siya, sa ulihi mangin problema mo siya.29:21 mangin problema mo siya: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

22Ang tawo nga dali maakig nagapaumpisa sang gamo, kag permi lang siya makasala.

23Ang pagpabugal sang tawo makahatag sa iya sang kahuy-anan, pero ang pagpaubos sang tawo makahatag sa iya sang kadungganan.

24Ang tawo nga kasabwat sang makawat nagahalit sang iya kaugalingon. Bisan ginpasumpa siya nga magsugid sang matuod, indi gid siya magsugid.

25Delikado kon mahinadlukon kita.29:25 mahinadlukon kita: ukon, nahadlok kita sa tawo. Pero kon magsalig lang kita sa Ginoo, indi gid kita maano.

26Madamo ang nagapangayo sang pabor sa isa ka pangulo, pero ang Ginoo gid lang ang makahatag sang hustisya.

27Ginakangil-aran sang mga matarong ang mga malaot, kag ginakangil-aran sang mga malaot ang mga matarong.

Slovo na cestu

Přísloví 29:1-27

1Èlověk, kterýž často kárán bývaje, zatvrzuje šíji, rychle potřín bude, tak že neprospěje žádné lékařství. 2Když se množí spravedliví, veselí se lid; ale když panuje bezbožník, vzdychá lid. 3Muž, kterýž miluje moudrost, obveseluje otce svého; ale kdož se přitovaryšuje k nevěstkám, mrhá statek. 4Král soudem upevňuje zemi, muž pak, kterýž béře dary, boří ji. 5Èlověk, kterýž pochlebuje příteli svému, rozprostírá sít před nohama jeho. 6Výstupek bezbožného jest jemu osídlem, spravedlivý pak prozpěvuje a veselí se. 7Spravedlivý vyrozumívá při nuzných, ale bezbožník nemá s to rozumnosti ani umění. 8Muži posměvači zavozují město, ale moudří odvracují hněv. 9Muž moudrý, kterýž se nesnadní s mužem bláznivým, buď že se pohne, buď že se směje, nemá pokoje. 10Vražedlníci v nenávisti mají upřímého, ale upřímí pečují o duši jeho. 11Všecken duch svůj vypouští blázen, ale moudrý na potom zdržuje jej. 12Pána toho, kterýž rád poslouchá slov lživých, všickni služebníci jsou bezbožní. 13Chudý a dráč potkávají se, obou dvou však oči osvěcuje Hospodin. 14Krále toho, kterýž soudí právě nuzné, trůn na věky bývá utvrzen. 15Metla a kárání dává moudrost, ale dítě sobě volné k hanbě přivodí matku svou. 16Když se rozmnožují bezbožní, rozmnožuje se převrácenost, a však spravedliví spatřují pád jejich. 17Tresci syna svého, a přineseť odpočinutí, a způsobí rozkoš duši tvé. 18Když nebývá vidění, rozptýlen bývá lid; kdož pak ostříhá zákona, blahoslavený jest. 19Slovy nebývá napraven služebník; nebo rozuměje, však neodpoví. 20Spatřil-li bys člověka, an jest kvapný v věcech svých, lepší jest naděje o bláznu, než o takovém. 21Kdo rozkošně chová z dětinství služebníka svého, naposledy bude syn. 22Èlověk hněvivý vzbuzuje svár, a prchlivý mnoho hřeší. 23Pýcha člověka snižuje jej, ale chudý duchem dosahuje slávy. 24Kdo má spolek s zlodějem, v nenávisti má duši svou; zlořečení slyší, však neoznámí. 25Strašlivý člověk klade sobě osídlo, ale kdo doufá v Hospodina, bývá povýšen. 26Mnozí hledají tváři pánů, ješto od Hospodina jest soud jednoho každého. 27Ohavností spravedlivým jest muž nepravý, ohavností pak bezbožnému, kdož upřímě kráčí.