Hulubaton 15 – HLGN & SNC

Ang Pulong Sang Dios

Hulubaton 15:1-33

1Ang mahinay nga sabat makapahaganhagan sang kaakig, pero ang matigdas nga sabat makapaibwal sang kaakig.

2Ang mga ginahambal sang maalamon nga tawo makahatag sing kaalam, pero ang mga ginahambal sang buang-buang nga tawo puro kabuangan.

3Makita sang Ginoo ang tanan, bisan sa diin nga lugar. Ginatan-aw niya ang mga ginahimo sang mga malaot kag sang mga matarong.

4Ang malulo nga mga pulong makapaayo sa kabuhi sang tawo,15:4 makapaayo… tawo: sa literal, kahoy nga nagahatag sang kabuhi. pero ang masakit nga mga pulong makapasakit sa iya tagipusuon.

5Ang buang-buang nga tawo wala nagasapak kon ginatadlong sang iya amay ang iya pamatasan, pero ang maalamon iya nagasapak.

6Magadamo15:6 magadamo: ukon, madamo. ang manggad sang mga matarong, pero ang iya sang mga malaot madula.15:6 madula: ukon, magahatag sa ila sing gamo.

7Ginapalapnag sang mga maalamon ang kaalam; indi ini mahimo sang mga buang-buang.

8Ginakangil-aran sang Ginoo ang mga halad sang mga malaot, pero nalipay siya sa mga pangamuyo sang mga matarong.

9Ginakangil-aran sang Ginoo ang tawo nga ang iya pagginawi malaot, pero ginahigugma niya ang tawo nga nagatinguha sa paghimo sang matarong.

10Ang pagtadlong sa pamatasan ginakabig nga malain sang15:10 Ang pagtadlong… sang: ukon, disiplinahon gid sing tudo ang… tawo nga nagapalayo sa husto nga dalan. Ang tawo nga indi gusto sawayon mapatay.

11Kon nahibaluan sang Ginoo ang nagakalatabo sa lugar sang mga patay, mas labi na gid nga nahibaluan niya ang ara sa tagipusuon sang tawo.

12Ang tawo nga nagapangyaguta indi gusto sawayon; indi siya magpalaygay sa mga maalamon.

13Kon malipayon ang tawo, nagayuhom-yuhom siya, pero kon nagakasubo siya, masinulub-on ang iya guya.

14Ang tawo nga may pag-intiendi gusto gid nga magtuon, pero ang buang-buang nga tawo gusto pa gid sang kabuangan.

15Mabudlay permi ang kabuhi sang mga imol, pero kon magkontento lang sila mangin malipayon gid sila permi.

16Mas maayo pa ang imol nga nagatahod sa Ginoo sang sa manggaranon nga puno sang kagamo ang iya kabuhi.

17Mas maayo pa nga magsud-an lang sang utan nga may paghigugmaanay sang sa magsud-an sang karne nga may pagdinumtanay.

18Ang pagkamainiton sang ulo nagapaumpisa sang inaway, pero ang pagkamapinasensyahon nagapauntat sang inaway.

19Kon matamad ka, mabudlayan ka gid sa imo kabuhi, pero kon mapisan ka, matawhay ang imo kabuhi.

20Ang maalamon nga anak nagahatag sang kalipay sa iya ginikanan. Buang-buang ang anak nga nagapakalain sa iya ginikanan.

21Ang tawo nga wala sing pag-intiendi nagakalipay sa kabuangan, pero ang tawo nga may pag-intiendi nagakabuhi nga matarong.

22Kon indi ka magpangayo sang laygay parte sa imo mga plano, indi ka magmadinalag-on, pero kon magpangayo ka sang madamo nga mga laygay, magmadinalag-on ang imo mga plano.

23Nagakalipay ang tawo kon makahatag siya sang nagakabagay nga sabat. Daw ano pa gid kanami kon makasabat siya sa husto nga tion.

24Ginasunod sang maalamon nga tawo ang dalan nga nagapadulong sa kabuhi agod malikawan niya ang kamatayon.

25Gub-on sang Ginoo ang mga balay sang mga bugalon,15:25 mga bugalon nga luyag mag-agaw sang duta sang mga balo nga babayi. pero protektaran niya ang mga duta sang mga balo nga babayi.

26Ginakangil-aran sang Ginoo ang mga ginahunahuna sang mga malaot, pero ginakalipay niya ang mga ginahunahuna15:26 ginahunahuna: ukon, ginahambal. sang mga matinlo ang tagipusuon.

27Ang tawo nga nagaangkon sang manggad sa malain nga paagi nagadala sang kalisod sa iya panimalay. Ang tawo nga wala nagabaton sang lagay padayon nga magakabuhi.

28Ang matarong nga tawo nagahunahuna anay antes siya maghambal, pero ang malaot nga tawo nagapataka lang kahambal sing malain.

29Malayo ang Ginoo sa mga malaot, pero malapit siya sa mga matarong kay ginapamatian niya ang ila pangamuyo.

30Makahatag kalipay ang manayanaya15:30 manayanaya: ukon, malipayon. nga guya, kag makapabaskog ang maayo nga balita.

31Ang nagapamati sa pagsabdong nga makapaayo sang kabuhi mangin maalamon.

32Ginapakalain sang tawo ang iya kaugalingon kon wala niya ginasapak ang pagsaway sa iya sa pagtadlong sa iya pamatasan, pero kon magpamati siya, makaangkon siya sang pag-intiendi.

33Ang pagtahod sa Ginoo makatudlo sa tawo nga magmaalamon, kag ang pagpaubos makahatag sa iya sang dungog.

Slovo na cestu

Přísloví 15:1-33

1Odpověd měkká odvracuje hněv, ale řeč zpurná vzbuzuje prchlivost. 2Jazyk moudrých ozdobuje umění, ale ústa bláznů vylévají bláznovství. 3Na všelikém místě oči Hospodinovy spatřují zlé i dobré. 4Zdravý jazyk jest strom života, převrácenost pak z něho ztroskotání od větru. 5Blázen pohrdá cvičením otce svého, ale kdož ostříhá naučení, opatrnosti nabude. 6V domě spravedlivého jest hojnost veliká, ale v úrodě bezbožného zmatek. 7Rtové moudrých rozsívají umění, srdce pak bláznů ne tak. 8Obět bezbožných ohavností jest Hospodinu, ale modlitba upřímých líbí se jemu. 9Ohavností jest Hospodinu cesta bezbožného, toho pak, kdož následuje spravedlnosti, miluje. 10Trestání přísné opouštějícímu cestu, a kdož nenávidí domlouvání, umře. 11Peklo i zatracení jest před Hospodinem, čím více srdce synů lidských? 12Nemiluje posměvač toho, kterýž ho tresce, aniž k moudrým přistoupí. 13Srdce veselé obveseluje tvář, ale pro žalost srdce duch zkormoucen bývá. 14Srdce rozumného hledá umění, ale ústa bláznů pasou se bláznovstvím. 15Všickni dnové chudého zlí jsou, ale dobromyslného hody ustavičné. 16Lepší jest maličko s bázní Hospodinovou než poklad veliký s nepokojem. 17Lepší jest krmě z zelí, kdež jest láska, nežli z krmného vola, kdež jest nenávist. 18Muž hněvivý vzbuzuje sváry, ale zpozdilý k hněvu upokojuje svadu. 19Cesta lenivého jest jako plot z trní, ale stezka upřímých jest vydlážená. 20Syn moudrý obveseluje otce, bláznivý pak člověk pohrdá matkou svou. 21Bláznovství jest veselím bláznu, ale člověk rozumný upřímo kráčeti směřuje. 22Kdež není rady, zmařena bývají usilování, ale množství rádců ostojí. 23Vesel bývá člověk z odpovědi úst svých; nebo slovo v čas příhodný ó jak jest dobré! 24Cesta života vysoko jest rozumnému proto, aby se uchýlil od pekla dole. 25Dům pyšných vyvrací Hospodin, meze pak vdovy upevňuje. 26Ohavností jsou Hospodinu myšlení zlého, ale čistých řeči vzácné. 27Kdož dychtí po lakomství, kormoutí dům svůj; ale kdož nenávidí darů, živ bude. 28Srdce spravedlivého přemyšluje, co má mluviti, ale ústa bezbožných vylévají všelijakou zlost. 29Vzdálen jest Hospodin od bezbožných, ale modlitbu spravedlivých vyslýchá. 30To, což se zraku naskýtá, obveseluje srdce; pověst dobrá tukem naplňuje kosti. 31Ucho, kteréž poslouchá trestání života, u prostřed moudrých bydliti bude. 32Kdo se vyhýbá cvičení, zanedbává duše své; ale kdož přijímá domlouvání, má rozum. 33Bázeň Hospodinova jest cvičení se moudrosti, a slávu předchází ponížení.