Hulubaton 15 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Hulubaton 15:1-33

1Ang mahinay nga sabat makapahaganhagan sang kaakig, pero ang matigdas nga sabat makapaibwal sang kaakig.

2Ang mga ginahambal sang maalamon nga tawo makahatag sing kaalam, pero ang mga ginahambal sang buang-buang nga tawo puro kabuangan.

3Makita sang Ginoo ang tanan, bisan sa diin nga lugar. Ginatan-aw niya ang mga ginahimo sang mga malaot kag sang mga matarong.

4Ang malulo nga mga pulong makapaayo sa kabuhi sang tawo,15:4 makapaayo… tawo: sa literal, kahoy nga nagahatag sang kabuhi. pero ang masakit nga mga pulong makapasakit sa iya tagipusuon.

5Ang buang-buang nga tawo wala nagasapak kon ginatadlong sang iya amay ang iya pamatasan, pero ang maalamon iya nagasapak.

6Magadamo15:6 magadamo: ukon, madamo. ang manggad sang mga matarong, pero ang iya sang mga malaot madula.15:6 madula: ukon, magahatag sa ila sing gamo.

7Ginapalapnag sang mga maalamon ang kaalam; indi ini mahimo sang mga buang-buang.

8Ginakangil-aran sang Ginoo ang mga halad sang mga malaot, pero nalipay siya sa mga pangamuyo sang mga matarong.

9Ginakangil-aran sang Ginoo ang tawo nga ang iya pagginawi malaot, pero ginahigugma niya ang tawo nga nagatinguha sa paghimo sang matarong.

10Ang pagtadlong sa pamatasan ginakabig nga malain sang15:10 Ang pagtadlong… sang: ukon, disiplinahon gid sing tudo ang… tawo nga nagapalayo sa husto nga dalan. Ang tawo nga indi gusto sawayon mapatay.

11Kon nahibaluan sang Ginoo ang nagakalatabo sa lugar sang mga patay, mas labi na gid nga nahibaluan niya ang ara sa tagipusuon sang tawo.

12Ang tawo nga nagapangyaguta indi gusto sawayon; indi siya magpalaygay sa mga maalamon.

13Kon malipayon ang tawo, nagayuhom-yuhom siya, pero kon nagakasubo siya, masinulub-on ang iya guya.

14Ang tawo nga may pag-intiendi gusto gid nga magtuon, pero ang buang-buang nga tawo gusto pa gid sang kabuangan.

15Mabudlay permi ang kabuhi sang mga imol, pero kon magkontento lang sila mangin malipayon gid sila permi.

16Mas maayo pa ang imol nga nagatahod sa Ginoo sang sa manggaranon nga puno sang kagamo ang iya kabuhi.

17Mas maayo pa nga magsud-an lang sang utan nga may paghigugmaanay sang sa magsud-an sang karne nga may pagdinumtanay.

18Ang pagkamainiton sang ulo nagapaumpisa sang inaway, pero ang pagkamapinasensyahon nagapauntat sang inaway.

19Kon matamad ka, mabudlayan ka gid sa imo kabuhi, pero kon mapisan ka, matawhay ang imo kabuhi.

20Ang maalamon nga anak nagahatag sang kalipay sa iya ginikanan. Buang-buang ang anak nga nagapakalain sa iya ginikanan.

21Ang tawo nga wala sing pag-intiendi nagakalipay sa kabuangan, pero ang tawo nga may pag-intiendi nagakabuhi nga matarong.

22Kon indi ka magpangayo sang laygay parte sa imo mga plano, indi ka magmadinalag-on, pero kon magpangayo ka sang madamo nga mga laygay, magmadinalag-on ang imo mga plano.

23Nagakalipay ang tawo kon makahatag siya sang nagakabagay nga sabat. Daw ano pa gid kanami kon makasabat siya sa husto nga tion.

24Ginasunod sang maalamon nga tawo ang dalan nga nagapadulong sa kabuhi agod malikawan niya ang kamatayon.

25Gub-on sang Ginoo ang mga balay sang mga bugalon,15:25 mga bugalon nga luyag mag-agaw sang duta sang mga balo nga babayi. pero protektaran niya ang mga duta sang mga balo nga babayi.

26Ginakangil-aran sang Ginoo ang mga ginahunahuna sang mga malaot, pero ginakalipay niya ang mga ginahunahuna15:26 ginahunahuna: ukon, ginahambal. sang mga matinlo ang tagipusuon.

27Ang tawo nga nagaangkon sang manggad sa malain nga paagi nagadala sang kalisod sa iya panimalay. Ang tawo nga wala nagabaton sang lagay padayon nga magakabuhi.

28Ang matarong nga tawo nagahunahuna anay antes siya maghambal, pero ang malaot nga tawo nagapataka lang kahambal sing malain.

29Malayo ang Ginoo sa mga malaot, pero malapit siya sa mga matarong kay ginapamatian niya ang ila pangamuyo.

30Makahatag kalipay ang manayanaya15:30 manayanaya: ukon, malipayon. nga guya, kag makapabaskog ang maayo nga balita.

31Ang nagapamati sa pagsabdong nga makapaayo sang kabuhi mangin maalamon.

32Ginapakalain sang tawo ang iya kaugalingon kon wala niya ginasapak ang pagsaway sa iya sa pagtadlong sa iya pamatasan, pero kon magpamati siya, makaangkon siya sang pag-intiendi.

33Ang pagtahod sa Ginoo makatudlo sa tawo nga magmaalamon, kag ang pagpaubos makahatag sa iya sang dungog.

Nova Versão Internacional

Provérbios 15:1-33

1A resposta calma desvia a fúria,

mas a palavra ríspida desperta a ira.

2A língua dos sábios torna atraente o conhecimento,

mas a boca dos tolos derrama insensatez.

3Os olhos do Senhor estão em toda parte,

observando atentamente os maus e os bons.

4O falar amável é árvore de vida,

mas o falar enganoso esmaga o espírito.

5O insensato faz pouco caso da disciplina de seu pai,

mas quem acolhe a repreensão revela prudência.

6A casa do justo contém grande tesouro,

mas os rendimentos dos ímpios lhes trazem inquietação.

7As palavras dos sábios espalham conhecimento;

mas o coração dos tolos não é assim.

8O Senhor detesta o sacrifício dos ímpios,

mas a oração do justo o agrada.

9O Senhor detesta o caminho dos ímpios,

mas ama quem busca a justiça.

10Há uma severa lição para quem abandona o seu caminho;

quem despreza a repreensão morrerá.

11A Sepultura e a Destruição15.11 Hebraico: Sheol e Abadom. Sheol também pode ser traduzido por profundezas, ou morte; também no versículo 24. estão abertas diante do Senhor;

quanto mais os corações dos homens!

12O zombador não gosta de quem o corrige,

nem procura a ajuda do sábio.

13A alegria do coração transparece no rosto,

mas o coração angustiado oprime o espírito.

14O coração que sabe discernir busca o conhecimento,

mas a boca dos tolos alimenta-se de insensatez.

15Todos os dias do oprimido são infelizes,

mas o coração bem-disposto está sempre em festa.

16É melhor ter pouco com o temor do Senhor

do que grande riqueza com inquietação.

17É melhor ter verduras na refeição onde há amor

do que um boi gordo acompanhado de ódio.

18O homem irritável provoca dissensão,

mas quem é paciente acalma a discussão.

19O caminho do preguiçoso é cheio de espinhos,

mas o caminho do justo é uma estrada plana.

20O filho sábio dá alegria a seu pai,

mas o tolo despreza a sua mãe.

21A insensatez alegra quem não tem bom senso,

mas o homem de entendimento procede com retidão.

22Os planos fracassam por falta de conselho,

mas são bem-sucedidos quando há muitos conselheiros.

23Dar resposta apropriada15.23 Ou Expressar a própria opinião é motivo de alegria;

e como é bom um conselho na hora certa!

24O caminho da vida conduz para cima quem é sensato,

para que ele não desça à sepultura.

25O Senhor derruba a casa do orgulhoso,

mas mantém intactos os limites da propriedade da viúva.

26O Senhor detesta os pensamentos dos maus,

mas se agrada de palavras ditas sem maldade.

27O avarento põe sua família em apuros,

mas quem repudia o suborno viverá.

28O justo pensa bem antes de responder,

mas a boca dos ímpios jorra o mal.

29O Senhor está longe dos ímpios,

mas ouve a oração dos justos.

30Um olhar animador dá alegria ao coração,

e as boas notícias revigoram os ossos.

31Quem ouve a repreensão construtiva

terá lugar permanente entre os sábios.

32Quem recusa a disciplina faz pouco caso de si mesmo,

mas quem ouve a repreensão obtém entendimento.

33O temor do Senhor ensina a sabedoria,15.33 Ou A sabedoria ensina o temor do Senhor,

e a humildade antecede a honra.