Genesis 3 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Genesis 3:1-24

Ang Pagpakasala sang Tawo

1Karon, sa tanan nga maila nga sapat nga ginhimo sang Ginoong Dios, ang man-og amo ang labing maayo magpadihot. Isa sadto ka tion, ginpamangkot sang man-og ang babayi, “Matuod gid bala nga ginadilian kamo sang Dios nga magkaon sang bisan ano nga bunga sang kahoy sa katamnan?” 2Nagsabat ang babayi, “Makakaon kami sang bisan ano nga bunga sang kahoy diri sa katamnan, 3luwas lang sang bunga sang kahoy nga ara sa tunga sang sini nga katamnan. Kay nagsiling ang Dios nga indi gid kami magkaon sang bunga sang sina nga kahoy ukon bisan magtandog lang sini. Kay kon himuon namon ina, mapatay kami.” 4Pero nagsiling ang man-og, “Indi matuod nga mapatay kamo! 5Nagsiling ang Dios sina tungod kay nahibaluan niya nga kon kaunon ninyo ina, masanagan kamo, kag mangin pareho kamo sa iya nga nakahibalo kon ano ang maayo kag ang malain.”

6Sang makita sang babayi nga ang kahoy manami tulukon kag ang iya mga bunga manamit kaunon, kag tungod nga naghandom siya nga mangin maalam, nagkuha siya sang bunga kag nagkaon. Ginhatagan man niya ang iya bana kag nagkaon man siya. 7Pagkatapos nila kaon, nakaintiendi sila kon ano ang maayo kag ang malain, kag natalupangdan nila nga hublas gali sila. Gani nagtambi-tambi sila sang mga dahon sang kahoy nga higera3:7 higera: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. para itabon sa ila lawas.

8Sang mabulubugnaw na sang hapon, nabatian nila nga nagalakat ang Ginoong Dios sa katamnan. Gani nagpanago sila sa kakahuyan. 9Pero gintawag sang Ginoong Dios ang lalaki kag ginpamangkot, “Diin ka?” 10Nagsabat ang lalaki, “Nabatian ko ikaw sa katamnan, gani nagpanago ako kay nahadlok ako tungod kay hublas ako.” 11Nagpamangkot ang Ginoong Dios, “Sin-o bala ang nagsiling sa imo nga hublas ka? Nagkaon ka bala sang bunga sang kahoy nga ginsiling ko sa imo nga indi mo pagkaunon?” 12Nagsabat ang lalaki, “Ang babayi abi nga ginpaupod mo sa akon ginhatagan niya ako sang bunga sang sadto nga kahoy kag ginkaon ko.”

13Ginpamangkot dayon sang Ginoong Dios ang babayi, “Ngaa bala ginhimo mo ato?” Nagsabat ang babayi, “Gindayaan abi ako sang man-og. Amo ato nga nagkaon ako.”

Naghatag ang Dios sang Silot

14Gani nagsiling ang Ginoong Dios sa man-og, “Tungod nga ginhimo mo ini, pagasilutan ko ikaw. Sa tanan nga sapat, ikaw lang gid ang magaagom sini nga sumpa: sa bug-os mo nga kabuhi magakamang ka paagi sa imo tiyan, kag ang imo baba permi lang masudlan sang yab-ok. 15Ikaw kag ang babayi magakontrahanay. Ang imo kaliwat kag ang iya kaliwat3:15 kaliwat: ukon, mga kaliwat. magakontrahanay man. Dunuton niya ang imo ulo kag kadton mo ang iya tikod.”

16Nagsiling man siya sa babayi, “Tungod sang imo ginhimo, dugangan ko ang imo pag-antos sa pagbusong kag ang imo kasakit sa pagbata. Pero sa pihak sina, handumon mo gihapon ang imo bana, kag magagahom siya sa imo.”3:16 handumon… sa imo: o, tinguhaan mo nga gamhan ang imo bana, pero magagahom siya sa imo.

17Nagsiling man siya sa lalaki, “Tungod kay nagpati ka sa imo asawa kag nagkaon sang bunga sang kahoy nga gindumili ko sa imo, pakamalauton ko ang duta. Gani sa bug-os mo nga kabuhi magapangabudlay ka sing tudo-tudo para makakaon ka. 18Magatubo sa duta ang tunukon nga mga tanom, kag magakaon ka sang mga gintanom sa uma. 19Kinahanglan nga magpangabudlay ka sing tudo-tudo agod makakaon ka, hasta nga magbalik ka sa duta nga amo ang imo ginhalinan. Tungod nga sa duta ka naghalin, gani sa duta ka man magabalik.”

20Gin-ngalanan ni Adan3:20 Adan: buot silingon sa Hebreo, lalaki; ukon, katawhan. ang iya asawa nga “Eva”3:20 Eva: posible ang buot silingon sa Hebreo, nagakabuhi. tungod kay siya ang mangin iloy sang tanan nga tawo. 21Dayon naghimo ang Ginoong Dios sang bayo nga halin sa panit sang sapat para kay Adan kag sa iya asawa.

Ginpahalin si Adan kag si Eva sa Katamnan sang Eden

22Dayon nagsiling ang Ginoong Dios, “Karon ang tawo nangin pareho na sa aton nga nakahibalo kon ano ang maayo kag ang malain. Kinahanglan nga indi gid siya pagtugutan nga magkaon sang bunga sang kahoy nga nagahatag sang kabuhi, kay kon magkaon siya, magapabilin siya nga buhi sa wala sing katapusan.” 23Gani ginpahalin siya sang Ginoong Dios sa katamnan sang Eden sa pagpanguma sang duta nga amo ang iya ginhalinan.

24Sang nakahalin na ang tawo, nagbutang ang Ginoong Dios sang mga kerubin3:24 kerubin: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. sa sidlangan dampi sang katamnan sang Eden. Kag nagbutang man siya sang espada nga nagadabadaba kag nagatiyog agod wala sing may makapalapit sa kahoy nga nagahatag sang kabuhi.

La Bible du Semeur

Genèse 3:1-24

La rupture de l’alliance

1Le Serpent3.1 Voir Ap 12.9 ; 20.2. était le plus astucieux3.1 Jeu de mots en hébreu avec le terme traduit « nus » (2.25). de tous les animaux des champs que l’Eternel Dieu avait faits. Il demanda à la femme : Vraiment, Dieu vous a dit : « Vous n’avez pas le droit de manger du fruit de tous les arbres du jardin ! » ?

2La femme répondit au Serpent : Nous mangeons des fruits des arbres du jardin, 3mais celui qui est au milieu du jardin Dieu a dit de ne pas manger de son fruit et de ne pas y toucher sinon nous mourrons.

4Alors le Serpent dit à la femme : Mais pas du tout ! Vous ne mourrez pas ! 5Seulement Dieu sait bien que le jour où vous en mangerez, vos yeux s’ouvriront et vous serez comme Dieu, décidant vous-mêmes ce qui est bien ou mal3.5 D’autres comprennent : connaissant le bien et le mal..

6Alors la femme vit que le fruit de l’arbre était bon à manger, agréable aux yeux, et qu’il était précieux pour ouvrir l’intelligence. Elle prit donc de son fruit et en mangea. Elle en donna aussi à son mari qui était avec elle, et il en mangea3.6 Allusion en 2 Co 11.3 ; 1 Tm 2.14.. 7Alors les yeux de tous deux s’ouvrirent et ils se rendirent compte qu’ils étaient nus. Ils se firent donc des pagnes en cousant ensemble des feuilles de figuier.

8Au moment de la brise du soir, ils entendirent la voix de l’Eternel Dieu parcourant le jardin. Alors l’homme et sa femme se cachèrent de l’Eternel Dieu parmi les arbres du jardin.

9Mais l’Eternel Dieu appela l’homme et lui demanda : Où es-tu ?

10Celui-ci répondit : J’ai entendu ta voix dans le jardin et j’ai eu peur, car je suis nu ; alors je me suis caché.

11Dieu dit : Qui t’a appris que tu es nu ? Aurais-tu mangé du fruit de l’arbre dont je t’avais défendu de manger ?

12Adam répondit : La femme que tu as placée auprès de moi, c’est elle qui m’en a donné, et j’en ai mangé.

13L’Eternel Dieu dit à la femme : Pourquoi as-tu fait cela ?

– C’est le Serpent qui m’a trompée, répondit la femme, et j’en ai mangé.

14Alors l’Eternel Dieu dit au Serpent :

Puisque toi, tu as fait cela,

tu es maudit ╵parmi tout le bétail

et tous les animaux sauvages :

tu te traîneras sur le ventre,

tu mangeras de la poussière

tout au long de ta vie.

15Je susciterai de l’hostilité ╵entre toi et la femme,

entre ta descendance3.15 Voir Ap 12.17. ╵et sa descendance.

Celle-ci t’écrasera la tête,

et tu lui mordras3.15 L’hébreu contient ici un jeu sur deux sens du même mot, le verbe traduit une fois par écraser et une fois par mordre. Allusion en Rm 16.20. le talon.

16Dieu dit à la femme :

Je rendrai tes grossesses très pénibles

et c’est dans la souffrance ╵que tu mettras au monde tes enfants.

Tes attentes seront tournées vers ton mari,

mais lui, il te dominera.

17Il dit à Adam : Puisque tu as écouté ta femme et que tu as mangé du fruit de l’arbre dont je t’avais défendu de manger,

le sol est maudit à cause de toi.

C’est avec peine ╵que tu en tireras ta nourriture

tout au long de ta vie.

18Il te produira des épines ╵et des chardons ;

et tu mangeras des produits du sol.

19Tu en tireras ton pain à la sueur de ton front

jusqu’à ce que tu retournes à la terre,

puisque tu as été tiré de celle-ci.

Car toi, tu es poussière

et tu retourneras à la poussière.

20L’homme nomma sa femme Eve (Vie) ; elle est devenue en effet la mère de toute vie humaine.

21L’Eternel Dieu fit à Adam et à sa femme des vêtements de peau pour les habiller.

22Puis il dit : Voici que l’homme est devenu comme l’un de nous pour décider du bien et du mal3.22 D’autres comprennent : pour la connaissance du bien et du mal.. Maintenant il ne faudrait pas qu’il tende la main pour cueillir aussi du fruit de l’arbre de la vie, qu’il en mange et qu’il vive éternellement.

23Alors l’Eternel Dieu le chassa du jardin d’Eden pour qu’il travaille le sol d’où il avait été tiré.

24Après avoir chassé l’homme, il posta des chérubins à l’est du jardin d’Eden, avec une épée flamboyante tournoyant en tous sens pour barrer l’accès de l’arbre de la vie.