Ezekiel 34 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 34:1-31

Ang mga Manugbantay sang Israel

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, maghambal ka kontra sa mga manugbantay sang Israel.34:2 mga manugbantay sang Israel: buot silingon, mga pangulo sang Israel. Silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kaluluoy kamo nga mga manugbantay sang Israel. Ang inyo lang kaugalingon ang inyo ginatatap! Indi bala nga ang mga manugbantay dapat magtatap sang iya mga karnero? 3Ginainom ninyo ang ila gatas, ginahimo nga bayo ang ila bulbol, kag ginaihaw ang pinakamaayo sa ila, pero wala ninyo sila ginatatap. 4Wala ninyo pagpabaskuga ang mga maluya sa ila. Wala ninyo pagbulunga ang mga nagamasakit ukon pagbugkusi ang mga may pilas. Wala ninyo pagpangitaa ang mga nagtalang ukon ang mga nadula. Sa baylo, ginpintasan ninyo sila sing puwerte gid. 5Tungod kay wala sila sing manugbantay, naglalapta sila kag ginpanukob sang mapintas nga mga sapat. 6Nagtalalang ang akon mga karnero sa mga bukid. Naglalapta sila sa bug-os nga kalibutan, kag wala gid sing may nagpangita sa ila.

7“Gani kamo nga mga manugbantay, pamatii ninyo ang akon ginasiling. 8Ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga silutan ko kamo tungod kay wala ninyo pagbantayi ang akon mga karnero, gani ginsalakay sila kag ginpanukob sang mapintas nga mga sapat. Wala ninyo sila pagpangitaa kundi ang inyo lang kaugalingon ang inyo ginatatap. 9Gani kamo nga mga manugbantay, pamatii ninyo ang akon ginasiling. 10Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga kontra ko kamo, kag may salabton kamo sa akon sa natabo sa akon mga karnero. Indi ko na pag-ipatatap sa inyo ang akon mga karnero, kay ang inyo lang kaugalingon ang inyo ginatatap. Luwason ko ang akon mga karnero sa inyo, kag indi na ninyo sila pagkaunon.

11Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga ako mismo ang magapangita sang akon mga karnero kag magatatap sa ila. 12Mangin pareho ako sa manugbantay nga nagapangita sang iya mga karnero nga naglalapta. Pagaluwason ko sila sa tanan nga lugar nga sa diin sila naglalapta sadtong tion sang kagamo.34:12 sadtong tion sang kagamo: sa literal, sa magal-om kag madulom nga adlaw. Ini amo ang adlaw nga gin-agaw sang Babilonia ang Jerusalem kag ginbihag ang mga pumuluyo sini. 13Pagakuhaon ko sila sa nagkalain-lain nga mga nasyon, kag pagadal-on sa ila kaugalingon nga duta. Pahalbon ko sila sa mga bukid sang Israel, sa higad sang mga suba, kag sa mga duta nga ginaestaran sang mga tawo. 14Pahalbon ko sila sa maayo nga palahalban sa mga bukid sang Israel. Didto magaluko sila kag magahalab. 15Ako mismo, ang Ginoong Dios, ang magatatap sa akon mga karnero, kag papahuwayon ko sila. 16Pangitaon ko atong mga nagkaladula kag nagtalang. Bugkusan ko ang mga may pilas kag pabaskugon ang mga maluya. Pero pagalaglagon ko ang mga matambok kag mabaskog. Himuon ko sa ila kon ano ang matarong.

17Mga katawhan sang Israel nga akon mga karnero, ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa inyo nga pagahukman ko kamo. Painon ko ang maayo sa malain, ang mga karnero sa mga kanding. 18Ang iban sa inyo indi ayawan sa paghalab sang maayo nga palahalban; ginatasak pa ninyo ang iban nga mga palahalban. Indi kamo ayawan sa pag-inom sang matin-aw nga tubig; ginalubog pa ninyo ang iban nga tubig. 19Magahalab lang bala ang iban ko nga mga karnero sang gintasak ninyo nga palahalban? Magainom lang bala sila sang ginlubog ninyo nga tubig?

20“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa inyo nga ako mismo ang magaseparar sang matambok nga mga karnero sa maniwang nga mga karnero. 21Kay kamo nga mga matambok, ginadis-og kag ginasungay lang ninyo ang mga maluya hasta nga magpalayo sila. 22Pagaluwason ko ang akon mga karnero, kag indi na sila pag-abusuhan pa liwat. Painon ko ang mga maayo sa mga malain. 23Hatagan ko sila sang isa ka manugbantay nga kaliwat sang akon alagad nga si David. Siya ang magatatap kag magabantay sa ila. 24Ako, ang Ginoo, mangin ila Dios, kag ang kaliwat sang akon alagad nga si David mangin ila pangulo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

25“Magahimo ako sang kasugtanan sa ila nga mangin maayo na ang ila kahimtangan. Pagatabugon ko ang mapintas nga mga sapat sa ila duta agod makaestar sila sa kamingawan kag makatulog sa kagulangan nga luwas sa katalagman. 26Pakamaayuhon ko sila kag ang mga lugar sa palibot sang akon balaan nga bukid. Padal-an ko sila sang ulan sa nagakaigo nga panahon bilang pagpakamaayo ko sa ila. 27Magapamunga ang ila mga kahoy kag mga tanom, kag magakabuhi sila nga luwas sa katalagman. Mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo kon hilwayon ko sila sa kamot sang mga nag-ulipon sa ila. 28Indi na sila pag-abusuhan sang iban nga mga nasyon kag indi na sila pagkaunon sang talunon nga mga sapat. Magakabuhi sila nga luwas sa katalagman kag wala sing may magapahadlok sa ila. 29Hatagan ko sila sang duta nga mapatubason agod indi na sila mag-antos sing gutom ukon pagyagutaon sang iban nga mga nasyon. 30Dayon mahibaluan nila nga ako, ang Ginoo nga ila Dios, nagaupod sa ila, kag sila nga katawhan sang Israel, akon katawhan. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.

31“Kamo ang akon mga karnero sa akon palahalban. Kamo ang akon katawhan, kag ako ang inyo Dios. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

Nova Versão Internacional

Ezequiel 34:1-31

Os Pastores e as Ovelhas

1Veio a mim esta palavra do Senhor: 2“Filho do homem, profetize contra os pastores de Israel; profetize e diga-lhes: Assim diz o Soberano, o Senhor: Ai dos pastores de Israel que só cuidam de si mesmos! Acaso os pastores não deveriam cuidar do rebanho? 3Vocês comem a coalhada, vestem-se de lã e abatem os melhores animais, mas não tomam conta do rebanho. 4Vocês não fortaleceram a fraca nem curaram a doente nem enfaixaram a ferida. Vocês não trouxeram de volta as desviadas nem procuraram as perdidas. Vocês têm dominado sobre elas com dureza e brutalidade. 5Por isso elas estão dispersas, porque não há pastor algum e, quando foram dispersas, elas se tornaram comida de todos os animais selvagens. 6As minhas ovelhas vaguearam por todos os montes e por todas as altas colinas. Foram dispersas por toda a terra, e ninguém se preocupou com elas nem as procurou.

7“Por isso, pastores, ouçam a palavra do Senhor: 8Juro pela minha vida, palavra do Soberano, o Senhor: Visto que o meu rebanho ficou sem pastor, foi saqueado e se tornou comida de todos os animais selvagens, e uma vez que os meus pastores não se preocuparam com o meu rebanho, mas cuidaram de si mesmos em vez de cuidarem do rebanho, 9ouçam a palavra do Senhor, ó pastores: 10Assim diz o Soberano, o Senhor: Estou contra os pastores e os considerarei responsáveis pelo meu rebanho. Eu lhes tirarei a função de apascentá-lo para que os pastores não mais se alimentem a si mesmos. Livrarei o meu rebanho da boca deles, e as ovelhas não lhes servirão mais de comida.

11“Porque assim diz o Soberano, o Senhor: Eu mesmo buscarei as minhas ovelhas e delas cuidarei. 12Assim como o pastor busca as ovelhas dispersas quando está cuidando do rebanho, também tomarei conta de minhas ovelhas. Eu as resgatarei de todos os lugares para onde foram dispersas num dia de nuvens e de trevas. 13Eu as farei sair das outras nações e as reunirei, trazendo-as dos outros povos para a sua própria terra. E as apascentarei nos montes de Israel, nos vales e em todos os povoados do país. 14Tomarei conta delas numa boa pastagem, e os altos dos montes de Israel serão a terra onde pastarão; ali se alimentarão, num rico pasto nos montes de Israel. 15Eu mesmo tomarei conta das minhas ovelhas e as farei deitar-se e repousar. Palavra do Soberano, o Senhor. 16Procurarei as perdidas e trarei de volta as desviadas. Enfaixarei a que estiver ferida e fortalecerei a fraca, mas a rebelde e forte eu destruirei. Apascentarei o rebanho com justiça.

17“Quanto a você, meu rebanho, assim diz o Soberano, o Senhor: Julgarei entre uma ovelha e outra, e entre carneiros e bodes. 18Não basta que comam em boa pastagem? Deverão vocês também pisotear o restante da pastagem? Não basta que bebam água límpida? Deverão vocês também enlamear o restante com os pés? 19Deverá o meu rebanho alimentar-se daquilo que vocês pisotearam e beber daquilo que vocês enlamearam com os pés?

20“Por isso, assim diz o Soberano, o Senhor, a eles: Vejam, eu mesmo julgarei entre a ovelha gorda e a magra. 21Pois vocês forçaram passagem com o corpo e com o ombro, empurrando todas as ovelhas fracas com os chifres até expulsá-las; 22eu salvarei o meu rebanho, e elas não mais serão saqueadas. Julgarei entre uma ovelha e outra. 23Porei sobre elas um pastor, o meu servo Davi, e ele cuidará delas; cuidará delas e será o seu pastor. 24Eu, o Senhor, serei o seu Deus, e o meu servo Davi será o líder no meio delas. Eu, o Senhor, falei.

25“Farei uma aliança de paz com elas e deixarei a terra livre de animais selvagens para que as minhas ovelhas possam viver com segurança no deserto e dormir nas florestas. 26Eu as abençoarei e abençoarei os lugares em torno da minha colina.34.26 Ou Eu farei que elas e os lugares em torno da minha colina sejam uma bênção. Na estação própria farei descer chuva; haverá chuvas de bênçãos. 27As árvores do campo produzirão o seu fruto, a terra produzirá a sua safra e as ovelhas estarão seguras na terra. Elas saberão que eu sou o Senhor, quando eu quebrar as cangas de seu jugo e as livrar das mãos daqueles que as escravizaram. 28Não serão mais saqueadas pelas nações, nem os animais selvagens as devorarão. Viverão em segurança, e ninguém lhes causará medo. 29Eu lhes darei uma terra famosa por suas colheitas, e elas não serão mais vítimas de fome na terra nem carregarão a zombaria das nações. 30Então elas saberão que eu, o Senhor, o seu Deus, estou com elas, e que elas, a nação de Israel, são o meu povo. Palavra do Soberano, o Senhor. 31Vocês, minhas ovelhas, ovelhas da minha pastagem, são o meu povo, e eu sou o seu Deus. Palavra do Soberano, o Senhor”.