2 Samuel 24 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

2 Samuel 24:1-25

Ginsensos ni David ang Iya mga Soldado

(1 Cro. 21:1-27)

1Sa liwat naakig ang Ginoo sa mga Israelinhon, kag ginsugyot niya si David sa paghimo sang butang nga makahalit sa ila. Siling niya kay David, “Isipa ang mga katawhan sang Israel kag Juda.” 2Gani nagsiling si Haring David kay Joab kag sa mga kumander sang mga soldado, “Lakat kamo sa tanan nga tribo sang Israel, halin sa Dan hasta sa Beersheba,24:2 halin sa Dan hasta sa Beersheba: buot silingon, sa bug-os nga nasyon sang Israel. kag isensos ninyo ang mga tawo, agod mahibaluan ko kon pila sila tanan.” 3Pero nagsabat si Joab sa hari, “Kabay pa nga padamuon sang Ginoo nga imo Dios ang imo katawhan sing 100 ka pilo, kag kabay pa nga makita mo ini. Pero Mahal nga Hari, ngaa nga gusto mo himuon ini nga butang?” 4Pero nag-insister gid si David, gani naglakat si Joab kag ang mga opisyal sang mga soldado sa pagsensos sa katawhan sang Israel. 5Nagtabok sila sa Suba sang Jordan kag nagsugod sa pagsensos24:5 nagsugod sa pagsensos: Amo ini sa iban nga Griego nga teksto. Sa Hebreo, nagkampo. sa Aroer, sa bagatnan sang banwa nga ara sa higad sang ililigan sang tubig. Halin didto nagkadto sila sa Gad kag dayon sa Jazer. 6Nagkadto man sila sa Gilead, sa Tatim Hodshi, sa Dan Jaan, kag naglibot sila pakadto sa Sidon. 7Dayon nagkadto sila sa napaderan nga siyudad sang Tyre, kag sa tanan nga banwa sang mga Hivhanon kag mga Canaanhon. Kag sa katapusan, nagkadto sila sa Beersheba, sa bagatnan24:7 bagatnan: sa Hebreo, Negev. sang Juda. 8Nalibot nila ang bug-os nga nasyon sa sulod sang 9 ka bulan kag 20 ka adlaw, kag pagkatapos nagbalik sila sa Jerusalem.

9Ginsugid ni Joab kay Haring David ang kadamuon sang mga lalaki nga makasarang magpakig-away: 800,000 sa Israel kag 500,000 sa Juda. 10Ginkonsensya si David matapos niya ginpasensos ang mga tawo. Gani nagsiling siya sa Ginoo, “Nakasala gid ako sa akon ginhimo. Gani nagapakitluoy ako sa imo, Ginoo, nga patawaron mo ako nga imo alagad sa akon sala, kay kabuangan gid ang akon ginhimo.”

11Sa wala pa makabangon si David sang madason nga aga, nagsiling ang Ginoo kay Gad nga propeta ni David, 12“Magkadto ka kay David kag papilia siya kon sa diin sa tatlo ka silot ang gusto niya nga himuon ko sa iya.”

13Gani nagkadto si Gad kay David kag nagsiling sa iya, “Diin sa sini ang gusto mo: Tatlo24:13 Tatlo: Amo ini sa iban nga mga kopya sang Septuagint (tan-awa man sa 1 Cro. 21:12). Sa Hebreo, pito. ka tuig nga gutom sa imo nasyon, tatlo ka bulan nga magpalagyo kamo sa inyo mga kaaway samtang ginalagas nila kamo, ukon tatlo ka adlaw nga kalalat-an sa imo nasyon? Hunahunaa ina sing maayo, kag pahibalua ako kon ano ang isabat ko sa Ginoo nga nagpadala sa akon.”

14Nagsabat si David kay Gad, “Nabudlayan gid ako magpili. Maayo pa nga ang Ginoo na lang ang magsilot sa amon sang sa mga tawo, kay maluluy-on ang Ginoo.”

15Gani nagpadala ang Ginoo sang kalalat-an sa Israel halin sadto nga aga hasta sa tion nga iya ginsiling. Kag 70,000 ka tawo ang napatay halin sa Dan hasta sa Beersheba. 16Sang laglagon na kuntani sang anghel ang Jerusalem, nagbaylo ang hunahuna sang Ginoo sa pagsilot sa mga tawo. Gani nagsiling siya sa anghel nga nagasilot sa mga tawo, “Tama na! Indi na sila pagsiluti.” Sadto nga tion didto ang anghel sang Ginoo sa may linasan ni Arauna nga Jebusnon.

Naghimo si David sang Halaran

17Sang makita sadto ni David ang anghel nga nagapamatay sang mga tawo, nagsiling siya sa Ginoo, “Ako ang nakasala. Ini nga mga tawo mga inosente pareho sa mga karnero. Wala sila sing may nahimo nga sala. Ako na lang kag ang akon pamilya ang siluti.”

18Sina nga adlaw nagkadto si Gad kay David kag nagsiling sa iya, “Magtaklad ka sa linasan ni Arauna nga Jebusnon kag maghimo ka didto sang halaran para sa Ginoo.” 19Gani nagtaklad si David suno sa ginsugo sang Ginoo paagi kay Gad. 20Sang makita ni Arauna si David kag ang iya mga tinawo nga nagapadulong, nagguwa siya kag nagluhod sa atubangan ni David bilang pagtahod sa iya. 21Nagsiling si Arauna, “Mahal nga Hari, ngaa nga ari ka?” Nagsabat si David, “Nagkadto ako diri sa pagbakal sang imo linasan kay mahimo ako sang halaran para sa Ginoo, agod mauntat na ang kalalat-an sa mga tawo.” 22Nagsiling si Arauna, “Kuhaa kag ihalad sa Dios ang bisan ano nga gusto mo, Mahal nga Hari. Ari ang mga baka para imo ihalad bilang halad nga ginasunog, kag ari man ang ila mga gota kag pati ang mga tapi nga ginagamit sa paglinas para igatong. 23Mahal nga Hari, ginahatag ko ini tanan sa imo, kag kabay pa nga batunon sang Ginoo nga imo Dios ang imo halad.”

24Pero nagsabat si David sa iya, “Indi ko ini pagbatunon nga libre; bayaran ko gid ikaw. Indi ako maghalad sa Ginoo nga akon Dios sang mga halad nga ginasunog nga wala sing bili sa akon.” Gani ginbakal ni David ang linasan kag ang mga baka sa kantidad nga 50 ka bilog nga pilak. 25Dayon naghimo siya didto sang halaran para sa Ginoo kag naghalad sang mga halad nga ginasunog kag sang mga halad nga para sa maayo nga relasyon. Ginsabat sang Ginoo ang pangamuyo ni David para sa Israel, kag nag-untat ang kalalat-an.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

2 Царств 24:1-25

Вечный наказывает Давуда за перепись

(1 Лет. 21:1-17)

1И снова гнев Вечного разгорелся на исраильтян, и Он настроил против них Давуда, говоря:

– Иди и пересчитай народ Исраила и Иудеи.

2И царь сказал Иоаву и начальникам войска, которые были с ним24:2 Или: «Иоаву, начальнику войска, который был с ним».:

– Пройдите по всем родам Исраила от Дана на севере до Беэр-Шевы на юге и произведите перепись народа, чтобы я знал, сколько их.

3Но Иоав ответил царю:

– Пусть Вечный, твой Бог, умножит количество народа стократно и пусть глаза господина моего царя увидят это. Но зачем господин мой царь хочет сделать такое дело?

4Но царское слово оказалось сильнее слова Иоава и начальников войска, и они ушли от царя, чтобы пересчитать исраильский народ. 5Переправившись через Иордан, они начали от Ароера, и от24:5 Или: «встали станом в Ароере, к югу от…» города, что посреди долины, к земле Гада и городу Иазеру. 6Они пошли в Галаад и землю хеттов24:6 Или: «в землю Тахтим-Ходши»., оттуда в землю Дана, а из Дана24:6 Букв.: «они пришли в Дан-Яан». – кружным путём к Сидону. 7Затем они направились к Тирской крепости и ко всем городам хивеев и хананеев. И, наконец, они вышли к Беэр-Шеве, что в южной части Иудеи. 8Пройдя через всю страну, они через девять месяцев и двадцать дней вернулись в Иерусалим. 9Иоав представил царю результаты переписи: восемьсот тысяч сильных мужчин, способных владеть мечом, в Исраиле, и пятьсот тысяч – в Иудее.

10Но после того как Давуд пересчитал народ, он почувствовал угрызения совести и сказал Вечному:

– Сделав это, я совершил великий грех. Теперь, о Вечный, я молю Тебя, сними вину с Твоего раба! Я поступил крайне безрассудно.

11И прежде чем Давуд встал следующим утром, к пророку Гаду, провидцу Давуда, было слово Вечного:

12– Иди и скажи Давуду: Так говорит Вечный: «Я предлагаю тебе три наказания. Выбери, каким из них Мне наказать тебя».

13Гад пришёл к Давуду и сказал ему:

– Быть ли трём24:13 В других рукописях: «семи». годам голода в твоей стране? Или ты три месяца будешь спасаться от своих врагов, которые будут преследовать тебя? Или три дня мора в твоей стране? Итак, обдумай это и реши, что мне ответить Пославшему меня.

14И Давуд сказал Гаду:

– Мне очень тяжело. Пусть лучше я попаду в руки Вечного, ведь Его милость велика, но не дай мне попасть в человеческие руки!

15И Вечный послал на Исраил мор с того утра до конца назначенного времени, и погибло семьдесят тысяч человек от Дана на севере до Беэр-Шевы на юге. 16Когда Ангел24:16 Ангел (Вечного) – этот особенный ангел отождествляется с Самим Вечным. Многие толкователи видят в Нём явления Исы аль-Масиха до Его воплощения. протянул руку, чтобы погубить Иерусалим, Вечный пожалел о бедствии и сказал Ангелу, Который разил народ:

– Довольно! Опусти Свою руку.

Ангел Вечного был тогда у гумна иевусея Арауны. 17Когда Давуд увидел Ангела, Который разил народ, он сказал Вечному:

– Это я согрешил и сделал зло, а эти овцы – что они сделали? Пусть же Твоя рука обратится на меня и на мою семью.

Давуд сооружает жертвенник

(1 Лет. 21:18-27)

18В тот день Гад пришёл к Давуду и сказал ему:

– Иди и построй жертвенник Вечному на гумне иевусея Арауны.

19И Давуд пошёл, как повелел через Гада Вечный. 20Когда Арауна посмотрел и увидел царя и его людей, идущих к нему, он вышел и поклонился царю лицом до земли.

21Арауна сказал:

– Зачем господин мой царь пожаловал к своему рабу?

– Купить твоё гумно, – ответил Давуд, – и построить Вечному жертвенник, чтобы прекратился мор среди народа.

22Арауна сказал Давуду:

– Пусть господин мой царь возьмёт всё, что ему угодно, и принесёт это в жертву. Вот волы для всесожжения, а вот и молотильная доска и воловья упряжь на дрова. 23О царь, Арауна отдаёт всё это царю!

Ещё Арауна сказал ему:

– Пусть Вечный, твой Бог, отнесётся к тебе благосклонно!

24Но царь ответил Арауне:

– Нет, я заплачу тебе. Я не стану приносить Вечному, моему Богу, жертву, которая мне ничего не стоила.

И Давуд купил гумно и волов, заплатив за них шестьсот граммов24:24 Букв.: «пятьдесят шекелей». серебра. 25Давуд построил там жертвенник Вечному и принёс всесожжения и жертвы примирения24:25 Позднее на этом самом месте Сулейманом, сыном Давуда, был построен храм Вечному (см. 1 Лет. 22:1; 2 Лет. 3:1).. Вечный внял мольбам о стране, и мор в Исраиле прекратился.