保羅在帖撒羅尼迦的工作
1弟兄姊妹，你們自己知道，我們那次探望你們並沒有白費。 2你們也知道，我們之前在腓立比遭受了迫害和凌辱，但仍然不顧強烈的反對，靠著我們的上帝放膽向你們傳揚祂的福音。 3我們的勸勉並非出於謬誤、不良動機或詭詐。 4我們得到了上帝的恩准來承擔福音的責任，所以才這樣傳，不是要取悅人，而是要取悅鑒察我們內心的上帝。
5你們知道，我們沒有花言巧語奉承人，也沒有心存貪念，上帝可以為我們作證。 6我們不求得到你們或其他任何人的讚揚， 7雖然身為基督的使徒，我們理當受到尊重。我們反而像母親撫育嬰兒一樣溫柔地對待你們。 8我們深愛你們，對你們有深厚的感情，不僅樂意把上帝的福音傳給你們，甚至把生命給你們也在所不惜。
9弟兄姊妹，你們一定記得我們的勞苦和艱難。我們一面向你們傳上帝的福音，一面晝夜辛勤工作，免得成為你們任何人的負擔。 10我們怎樣以聖潔、公義、純全的方式對待你們眾信徒，你們自己可以作證，上帝也可以作證。 11你們也知道，我們對待你們就像父親對待自己的孩子一樣。 12我們安慰你們，勸勉你們，督促你們，叫你們行事為人對得起上帝，祂呼召你們進入祂的國度和榮耀。
13我們也不住地感謝上帝，因為你們從我們這裡聽了上帝的道後就接受了，確信這不是人的道理，而是上帝的道。這道正在你們信的人心裡發揮作用。
14弟兄姊妹，你們的遭遇和猶太地區上帝在基督耶穌裡的眾教會的遭遇一樣。你們受到了自己同胞的迫害，他們也受到了猶太人的迫害。 15這些猶太人殺死了主耶穌和眾先知，又迫害我們。他們不但冒犯上帝，還與所有的人為敵， 16阻止我們傳福音給外族人，唯恐他們得救。這些人惡貫滿盈，上帝的烈怒終於臨到了他們頭上。
保羅渴望去帖撒羅尼迦
17弟兄姊妹，我們身體暫時與你們分離，心靈卻與你們在一起。我們非常渴望見到你們，並想方設法與你們會面。 18我們想去你們那裡，我保羅也一次又一次地想去，只是遭到撒旦的攔阻。 19我們主耶穌再來的時候，我們在祂面前的盼望、喜樂和可誇耀的冠冕是什麼呢？不就是你們嗎？ 20因為你們是我們的榮耀和喜樂。
พันธกิจของเปาโลที่เมืองเธสะโลนิกา
1พี่น้องทั้งหลาย ท่านทราบอยู่ว่าการที่เรามาเยี่ยมท่านทั้งหลายนั้นก็ไม่ได้สูญเปล่า 2ก่อนหน้านี้เราเผชิญความทุกข์ยากและถูกสบประมาทที่เมืองฟีลิปปีตามที่ท่านทราบอยู่ แต่โดยการทรงช่วยของพระเจ้าของเรา เราจึงกล้าประกาศข่าวประเสริฐของพระองค์แก่ท่านทั้งๆ ที่ถูกต่อต้านอย่างหนัก 3เพราะคำสอนของเราไม่ได้มาจากแรงจูงใจผิดๆ หรือเสื่อมทราม ทั้งเราไม่พยายามหลอกล่อท่าน 4แต่ในทางตรงกันข้ามเราประกาศในฐานะผู้ที่พระเจ้าทรงเห็นชอบที่จะมอบหมายข่าวประเสริฐให้ เราไม่ได้พยายามเอาใจมนุษย์ แต่มุ่งให้พระเจ้าผู้ทรงตรวจสอบจิตใจเรานั้นพอพระทัย 5ท่านทราบว่าเราไม่เคยประจบเอาใจหรือใส่หน้ากากกลบเกลื่อนความโลภ พระเจ้าทรงเป็นพยานให้เราได้ 6เราไม่ได้ใฝ่หาการยกย่องจากมนุษย์ไม่ว่าจากพวกท่านหรือใครอื่น
ในฐานะอัครทูตของพระคริสต์เราอาจจะเป็นภาระแก่ท่านก็ได้ 7แต่เราก็อ่อนโยนเมื่ออยู่ท่ามกลางพวกท่าน เหมือนแม่ถนอมดูแลลูกน้อย 8เรารักท่านทั้งหลายมากจนเรายินดีที่จะแบ่งปันกับท่านไม่เฉพาะข่าวประเสริฐของพระเจ้าเท่านั้น แม้ชีวิตของเราเองก็ยังพลีให้ได้ ในเมื่อท่านเป็นที่รักของเรายิ่งนัก 9พี่น้องทั้งหลาย เรามั่นใจว่าท่านจดจำความลำบากตรากตรำของเราได้ เราทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อจะไม่ต้องเป็นภาระแก่ผู้ใดเลยขณะประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้าแก่ท่าน
10ท่านและพระเจ้าเป็นพยานได้ว่าเราบริสุทธิ์ เที่ยงธรรมและไม่มีที่ติเพียงไรเมื่ออยู่ท่ามกลางพวกท่านที่เชื่อ 11เพราะท่านรู้ว่าเราได้ปฏิบัติต่อท่านแต่ละคนเหมือนพ่อปฏิบัติต่อลูกของตนเอง 12เราให้กำลังใจ ปลอบใจ และกำชับท่านให้ดำเนินชีวิตที่คู่ควรต่อพระเจ้าผู้ทรงเรียกท่านมาสู่อาณาจักรและพระเกียรติสิริของพระองค์
13และเราขอบพระคุณพระเจ้าอยู่เสมอเพราะเมื่อท่านรับพระวจนะของพระเจ้าซึ่งได้ยินจากเรา ท่านไม่ได้รับไว้อย่างถ้อยคำของมนุษย์ แต่รับไว้ตามที่เป็นจริงคือ เป็นพระวจนะของพระเจ้าซึ่งกำลังทำกิจอยู่ภายในท่านทั้งหลายที่เชื่อ 14พี่น้องทั้งหลาย ท่านก็เหมือนกับคริสตจักรของพระเจ้าที่แคว้นยูเดียซึ่งอยู่ในพระเยซูคริสต์ คือท่านต้องเผชิญความทุกข์ยากจากพี่น้องร่วมถิ่นของตนเองเหมือนที่คริสตจักรเหล่านั้นได้รับจากพวกยิว 15พวกเขาได้ประหารองค์พระเยซูเจ้า เข่นฆ่าเหล่าผู้เผยพระวจนะและขับไล่พวกเราออกมา เขาทำให้พระเจ้าไม่พอพระทัยและเป็นศัตรูกับคนทั้งปวง 16โดยการพยายามขัดขวางไม่ให้เราประกาศแก่คนต่างชาติเพื่อให้คนเหล่านั้นได้รับความรอด ด้วยการกระทำเหล่านี้พวกเขาได้พอกพูนบาปผิดให้เต็มพิกัด พระพิโรธของพระเจ้าจึงมาถึงพวกเขาในที่สุด2:16 หรืออย่างเต็มขนาด
เปาโลอยากมาเยี่ยมพี่น้องชาวเธสะโลนิกา
17พี่น้องทั้งหลาย เมื่อเราต้องพรากจากท่านไปชั่วระยะหนึ่ง (ตัวไปแต่ใจยังอยู่) ด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะพบท่าน เราจึงพยายามทำทุกวิถีทางที่จะมาพบกับท่านอีก 18เพราะเราอยากมาหาท่านจริงๆ ข้าพเจ้าเปาโลอยากจะมาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ซาตานได้ขัดขวางเราไว้ 19เพราะอะไรเล่าเป็นความหวังของเรา? อะไรเล่าเป็นความชื่นชมยินดีของเรา หรือเป็นมงกุฎซึ่งเราจะภาคภูมิใจต่อหน้าองค์พระเยซูคริสต์เจ้าเมื่อพระองค์เสด็จมา? ไม่ใช่พวกท่านหรอกหรือ? 20เพราะท่านเป็นความภาคภูมิใจและเป็นความชื่นชมยินดีของเราอย่างแท้จริง
