1 Летопись 29 – CARST & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

1 Летопись 29:1-30

Пожертвования на строительство храма

1Царь Довуд сказал всему собранию:

– Мой сын Сулаймон, единственный, кого избрал Всевышний, молод и неопытен. Работа велика, ведь это не дворец для человека, а храм для Вечного Бога. 2Я всё приготовил для храма моего Бога, что только смог – золото, серебро, бронзу, железо и дерево, а кроме того, много оникса и камней в оправы, бирюзы, разноцветных камней, всех видов драгоценных камней и мрамора. 3Кроме того, из любви к моему Богу я отдаю собственное золото и серебро на храм моего Бога сверх всего того, что я заготовил для этого святого храма. Я отдаю: 4108 тонн золота из Офира и 252 тонны29:4 Букв.: «3 000… 7 000 талантов». очищенного серебра для покрытия стен зданий, 5для всех золотых и серебряных вещей и для всякой работы ремесленников. Кто ещё готов сделать добровольные пожертвования, посвящая себя сегодня Вечному?

6Тогда главы семейств, вожди родов Исроила, тысячники, сотники и сановники, надзирающие за царским добром, стали делать добровольные пожертвования. 7Они пожертвовали на работу по строительству храма Всевышнего 180 тонн и 84 килограмма золота, 360 тонн серебра, 648 тонн бронзы и 3 600 тонн29:7 Букв.: «5 000 талантов и 10 000 дариков… 10 000… 18 000… 100 000 талантов». железа. 8Всякий, у кого были драгоценные камни, отдавал их в сокровищницу храма Вечного в руки гершонита Иехиила. 9Народ радовался добровольному участию своих вождей, потому что они жертвовали Вечному от всего сердца. Очень радовался и царь Довуд.

Молитва Довуда

10Довуд благословил Вечного перед всем собранием, говоря:

– Хвала Вечному,

Богу нашего отца Исроила,

от века и до века!

11Твои, о Вечный, величие и мощь,

великолепие, победа и слава,

ведь в небесах и на земле – всё Твоё.

Твоё, о Вечный, царство,

Ты над всем вознесён как Глава.

12От Тебя богатство и честь,

Ты – властитель всего.

В руках Твоих сила и власть

вознести и укрепить любого.

13И сейчас, Бог наш, мы благодарим Тебя

и хвалим Твоё славное имя.

14– Но кто я и кто мой народ, чтобы нам делать это добровольное пожертвование? Всё происходит от Тебя, и мы даём Тебе лишь то, что получили из Твоей руки. 15Мы странники и чужеземцы в Твоих глазах, какими были и наши предки. Наши дни на земле – как тень, и мы не можем избежать смерти29:15 Букв.: «и нет надежды».. 16Вечный, наш Бог, всё это изобилие, что мы приготовили для строительства храма, где Ты будешь пребывать в Своей святости, мы получили из Твоей руки, оно целиком принадлежит Тебе. 17Я знаю, мой Бог, что Ты испытываешь сердца и Тебе угодна искренность. Я от чистого сердца добровольно отдал всё это и теперь с радостью вижу, что и Твой народ, который находится здесь, добровольно жертвует Тебе. 18Вечный, Бог наших предков – Иброхима, Исхока и Якуба29:18 Букв.: «Исроила». Всевышний дал Якубу новое имя – Исроил (см. Нач. 32:27-28)., сохрани это желание в сердцах Твоего народа навсегда и сбереги их сердца верными Тебе. 19Дай моему сыну Сулаймону от всего сердца соблюдать Твои повеления, заповеди и установления и сделать всё, чтобы построить храм, для которого я всё это приготовил.

20Затем Довуд сказал всему собранию:

– Славьте Вечного, вашего Бога!

И все они восхвалили Вечного, Бога их предков. Они склонились и поклонились Вечному и царю.

Признание Сулаймона царём

21На следующий день народ принёс жертвы Вечному и вознёс Ему всесожжения: тысячу быков, тысячу баранов и тысячу ягнят вместе с положенными жертвенными возлияниями и многими другими жертвами за весь Исроил. 22Люди ели и пили в тот день перед Вечным с великой радостью.

Затем они признали Сулаймона, сына Довуда, царём во второй раз, помазав его перед Вечным в правители, а Цадока – в священнослужители. 23И Сулаймон сел на престол Вечного как царь вместо своего отца Довуда. Он преуспевал, и весь Исроил повиновался ему. 24Все вожди и могучие воины, а также все сыновья царя Довуда признали над собой власть царя Сулаймона.

25Вечный высоко вознёс Сулаймона в глазах всего Исроила и даровал ему такое царское великолепие, какого не было прежде ни у кого из исроильских царей.

Смерть Довуда

(3 Цар. 2:10-12)

26Довуд, сын Есея, был царём всего Исроила. 27Он правил Исроилом сорок лет – семь лет в Хевроне и тридцать три года в Иерусалиме. 28Он умер в глубокой старости, насытившись жизнью, богатством и славой. И царём вместо него стал его сын Сулаймон.

29События царствования царя Довуда, от первых до последних, описаны в «Записях пророка Самуила», в «Записях пророка Нафана» и в «Записях пророка Гада». 30Эти записи повествуют о деяниях Довуда во время его царствования, о его власти и событиях, которые выпали на его долю, о том, что случилось с Исроилом и всеми царствами земли.

Ang Pulong Sang Dios

1 Cronica 29:1-30

Ang mga Regalo sa Pagpatindog sang Templo

1Dayon nagsiling si Haring David sa bug-os nga katilingban sang Israel, “Si Solomon nga akon anak nga ginpili sang Dios bataon pa kag wala sing eksperiensya. Dako ang buluhaton, kay ang patindugon nga bilding indi para sa tawo kundi para sa Ginoong Dios. 2Ginhimo ko ang tanan nga akon mahimo sa pagpreparar sang mga materyales para sa templo sang akon Dios—madamo nga bulawan, pilak, saway, salsalon, kahoy, malahalon nga mga bato nga onix, esmeralda, mga bato nga nagkalain-lain ang kolor, kag iban pa nga matahom nga mga bato kag mga marmol. 3Kag tungod sa akon dedikasyon sa templo sang akon Dios, ginahatag ko ang akon personal nga mga bulawan kag pilak para sa pagpatindog sini, wala labot sa mga materyales nga natipon ko na para sa balaan nga templo. 4Ang akon ihatag mga 100 ka tonelada nga bulawan halin sa Ofir, kag mga 250 ka tonelada nga pilak. Ini gamiton para inughaklap sa mga dingding sang templo, 5kag para sa tanan nga kagamitan nga pagahimuon sang mga platero. Karon, sin-o ang luyag maghatag para sa Ginoo?”

6Dayon naghatag sing kinabubut-on ang mga pangulo sang mga pamilya, mga pangulo sang mga tribo sang Israel, mga kumander sang linibo kag ginatos nga mga soldado, kag ang mga opisyal nga gintugyanan sa pagdumala sang mga pagkabutang sang hari. 7Naghatag sila para sa pag-obra sang templo sang Dios sing mga 175 ka tonelada nga bulawan, 10,000 ka bulawan nga kuwarta, 350 ka tonelada nga pilak, 630 ka tonelada nga saway, kag 3,500 ka tonelada nga salsalon. 8May mga naghatag man sang mga malahalon nga mga bato, kag gintago ini sa bodega sang templo sang Ginoo nga gindumalahan ni Jehiel nga kaliwat ni Gershon. 9Nalipay gid ang mga tawo sa ila mga pangulo kay naghatag sila sing kinabubut-on kag tinagipusuon para sa Ginoo. Puwerte man ang kalipay ni Haring David.

Ang Pangamuyo ni David

10Gindayaw ni David ang Ginoo sa atubangan sang bug-os nga katilingban. Siling niya,

“O Ginoo, Dios sang amon katigulangan nga si Jacob,29:10 Jacob: sa Hebreo, Israel. Amo man sa bersikulo 18. dalayawon ka sa wala sing katapusan. 11Gamhanan ka gid, talahuron, dungganon, kag dalayawon. Kay imo ang tanan nga butang sa langit kag sa duta. Ikaw ang hari, O Ginoo, kag labaw ka sa tanan. 12Ang manggad kag dungog naghalin sa imo. Ikaw ang nagadumala sang tanan nga butang. Gamhanan ka gid, kag ikaw ang nagapakusog kag nagapagamhanan sa kay bisan sin-o.

13“Karon, O amon Dios, ginapasalamatan ka namon kag ginadayaw ang imo talahuron nga ngalan. 14Pero sin-o gid ako kag ang akon katawhan nga makahatag kami sing bugana pareho sini? Tanan nga butang nagahalin sa imo, kag ginahatag lang namon ang naghalin sa imo. 15Nakahibalo ikaw nga umalagi lang kami diri sa kalibutan pareho sang amon mga katigulangan. Ang amon kabuhi pareho sa landong nga wala nagapabilin.

16“O Ginoo nga amon Dios, ining tanan nga ginhatag namon sa pagpatindog sang templo para sa kadungganan sang imo balaan nga ngalan naghalin man sa imo. Imo ini tanan! 17O Dios ko, nahibaluan ko nga ginausisa mo ang amon tagipusuon kag nalipay ka kon makita mo nga matarong ini. Amo ina nga sinsero kag kinabubut-on ang paghatag ko sang sini nga mga butang. Kag bisan ang imo katawhan nga ari diri subong nakita ko nga nagahatag man sing kinabubut-on. Gani nalipay gid ako.

18“O Ginoo, ang Dios sang amon mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, kag Jacob, kabay pa nga ibutang mo permi ini nga handom sa tagipusuon sang imo katawhan, kag buligi sila nga magmatutom sa imo. 19Kag buligi man ang akon anak nga si Solomon nga mangin matutom gid siya sa pagtuman sang imo mga sugo, mga pagpanudlo, kag mga pagsulundan, kag sa paghimo sang tanan nga imo ginapatuman parte sa pagpatindog sang templo nga akon ginpreparar.”

20Dayon nagsiling si David sa bug-os nga katilingban, “Dayawa ninyo ang Ginoo nga inyo Dios.” Gani gindayaw nila ang Ginoo, ang Dios sang ila mga katigulangan. Nagluhod sila kag nagduko sa pagpadungog sa Ginoo kag sa hari.

Ginkilala si Solomon Bilang Hari

21Pagkadason nga adlaw naghalad sila sa Ginoo sang mga halad nga ginasunog: 1,000 ka turo nga baka, 1,000 ka gulang nga karnero nga lalaki, kag 1,000 ka bataon nga karnero nga lalaki. Naghalad man sila sang mga halad nga ilimnon kag sang madamo pa nga mga halad para sa bug-os nga Israel. 22Nagkinaon sila kag nag-ininom nga malipayon sa presensya sang Ginoo sadto nga adlaw.

Kag sa liwat, gindeklarar nila nga hari si Solomon nga anak ni David. Ginhaplasan si Solomon sang lana sa presensya sang Ginoo bilang hari, kag ginhaplasan man si Zadok bilang pari. 23Gani nagpungko si Solomon sa trono sang Ginoo bilang hari sa pagbulos sa iya amay nga si David. Nagmainuswagon si Solomon, kag nagtuman sa iya ang bug-os nga Israel. 24Nagpromisa ang tanan nga opisyal, ang gamhanan nga mga tawo, kag ang tanan nga anak nga lalaki ni Haring David nga magpasakop sila kay Haring Solomon. 25Ginpabantog sang Ginoo si Solomon sa bug-os nga Israel kag ginhatagan niya siya sang kadungganan nga wala maangkon sang iban nga mga hari sa Israel.

Ang Pagkapatay ni David

26-27Naghari si David nga anak ni Jesse sa bug-os nga Israel sa sulod sang 40 ka tuig—7 ka tuig sa Hebron kag 33 ka tuig sa Jerusalem. 28Nagkabuhi siya sing malawig nga manggaranon kag dungganon. Napatay siya nga tigulang na gid, kag ginbuslan siya sang iya anak nga si Solomon bilang hari. 29Ang estorya parte sa paghari ni Haring David, halin sa ginsuguran hasta sa katapusan, nasulat sa mga libro sang mga propeta nga sila ni Samuel, Natan kag Gad. 30Nasulat dira kon paano siya naghari, ano siya kagamhanan, kag ang tanan nga natabo sa iya kag sa Israel, kag sa palibot nga mga ginharian.