Воскресение Исо Масеха
(Мат. 28:1-8; Лк. 24:1-12; Ин. 20:1-18)
1Поздно вечером, по окончании религиозного дня отдыха16:1 Букв.: «когда прошла суббота». Суббота, религиозный день отдыха иудеев, начавшись поздно вечером предыдущего дня, завершалась с закатом солнца., Марьям из Магдалы, Марьям, мать Якуба, и Саломия купили душистые мази, чтобы назавтра пойти и помазать тело Исо. 2Рано утром в первый день недели16:2 У иудеев неделя начиналась с воскресенья., едва лишь взошло солнце, они пришли к могильной пещере. 3По дороге они говорили друг другу:
– Кто же откатит нам камень от входа в пещеру?
4Но когда они пришли, то увидели, что камень уже отвален, а он был очень большим. 5Они вошли в могильную пещеру и увидели юношу, одетого в белое, он сидел справа от входа. Женщины испугались. 6А он сказал им:
– Не бойтесь. Вы ищете распятого Исо из Назарета? Он воскрес! Его здесь нет. Посмотрите на место, где Его положили. 7Идите и скажите Его ученикам, включая Петруса, что Он встретит вас в Галилее. Там вы Его увидите, как Он вам и говорил.
8Женщины вышли и побежали от могильной пещеры, испуганные и изумлённые. Они ничего никому не сказали, так сильно они испугались.
Явление Исо Масеха ученикам
9Воскреснув рано утром в первый день недели, Исо явился сначала Марьям из Магдалы, из которой Он когда-то изгнал семь демонов. 10Она пошла и сообщила Его ученикам, горевавшим и плакавшим. 11Когда они услышали, что Исо жив и что Марьям видела Его, они не поверили.
12Потом Исо явился в другом облике двоим из них, когда те шли из города. 13Эти двое возвратились и рассказали остальным, но и им не поверили. 14Позже Исо явился одиннадцати ученикам, когда те возлежали за столом. Он упрекнул их за неверие и упрямство, потому что они не поверили тем, кто видел Его воскресшим.
Великое поручение и вознесение Исо Масеха
15Он сказал им:
– Идите по всему миру и возвещайте Радостную Весть всем людям. 16Тот, кто поверит и пройдёт обряд погружения в воду16:16 Или: «обряд омовения»., будет спасён, а тот, кто не поверит, будет осуждён. 17Уверовавших будут сопровождать знамения: они будут Моим именем изгонять нечистых духов, говорить на новых языках; 18они будут брать в руки змей, и если даже выпьют смертельную отраву, это не повредит им; они будут возлагать руки на больных, и те будут выздоравливать.
19Когда Повелитель Исо сказал им всё это, Он вознёсся на небеса и сел по правую руку от Всевышнего16:19 См. Заб. 109:1.. 20А ученики пошли и повсюду проповедовали, и Повелитель содействовал им, подтверждая их слово знамениями.
यीसू ह जी उठिस
(मत्ती 28:1-8; लूका 24:1-12; यूहन्ना 20:1-10)
1जब बिसराम दिन ह बीत गे, तब मरियम मगदलिनी अऊ याकूब के दाई मरियम अऊ सलोमी, यीसू के देहें म चुपरे बर खुसबूदार तेल बिसोईन। 2हप्ता के पहिली दिन, बड़े बिहनियां जब सूरज ह निकरेच रिहिस, तब ओमन कबर म आईन, 3अऊ ओमन एक-दूसर ला कहत रिहिन, “हमर बर कबर के दुवारी के पथरा ला कोन ह टारही?”
4जब ओमन आंखी उठाके देखिन, त पथरा जऊन ह बहुंत बड़े रिहिस, अपन ठऊर ले हट गे रहय। 5जब ओमन कबर के भीतर गीन, त एक जवान ला सफेद ओन्ढा पहिरे जेवनी कोति बईठे देखिन अऊ अब्बड़ चकित होईन।
6ओ जवान ह ओमन ला कहिस, “तुमन चकित झन होवव। यीसू नासरी जऊन ला कुरुस ऊपर चघाय गे रिहिस, ओला तुमन खोजत हवव। ओह जी उठे हवय, अऊ इहां नइं ए। देखव, एही ओ ठऊर ए, जिहां ओमन ओला रखे रिहिन। 7पर तुमन जावव, अऊ ओकर चेलामन अऊ पतरस ला कहव कि ओह तुम्हर ले आघू गलील प्रदेस जाही, उहां तुमन ओला देखहू जइसने कि ओह तुमन ला कहे रिहिस।”
8ओमन घबराके, कांपत कबर ले भागिन अऊ कोनो ला कुछू नइं कहिन काबरकि ओमन डर्रा गे रिहिन।
यीसू ह मरियम मगदलिनी ला दरसन देथे
(मत्ती 28:9-10; यूहन्ना 20:11-18)
9यीसू ह हप्ता के पहिली दिन बिहनियां होतेच ही जी उठिस, ओह पहिली मरियम मगदलिनी ला दिखिस, जऊन म ले ओह सात परेत आतमामन ला निकारे रिहिस। 10ओह जाके यीसू के चेलामन ला ए खबर दीस, जऊन मन दुःखी होके रोवत रहंय। 11जब ओमन ए सुनिन कि यीसू ह जी उठे हवय अऊ ओला दरसन दे हवय, त ओमन बिसवास नइं करिन।
12एकर बाद, यीसू ह आने रूप म ओम के दू झन ला तब दरसन दीस, जब ओमन गांव कोति जावत रिहिन। 13ओमन घलो जाके बाकि चेलामन ला बताईन, पर चेलामन ओमन के घलो बिसवास नइं करिन।
14बाद म, यीसू ह गियारह चेलामन ला घलो, जब ओमन खाय बर बईठे रिहिन, दरसन दीस अऊ ओमन के कम बिसवास अऊ ओमन के ढीठपन ला देखके ओमन ला दबकारिस, काबरकि ओमन ओ मनखेमन के बात ला बिसवास नइं करिन, जऊन मन यीसू ला जी उठे बाद देखे रिहिन।
15यीसू ह ओमन ला कहिस, “तुमन जम्मो संसार म जाके जम्मो मनखेमन ला सुघर संदेस सुनावव। 16जऊन ह बिसवास करही अऊ बतिसमा लिही, ओह उद्धार पाही। पर जऊन ह बिसवास नइं करही, ओह दोसी ठहराय जाही। 17अऊ बिसवास करइयामन म ए चिन्हां होही कि ओमन मोर नांव म परेत आतमामन ला निकारहीं, अऊ ओमन नवां-नवां भासा बोलहीं। 18ओमन सांप ला अपन हांथ म उठा लिहीं, अऊ ओमन कहूं जहर घलो पी लिहीं, तभो ले ओमन ला कुछू नइं होवय। ओमन बेमार मनखे ऊपर हांथ रखहीं, त ओमन बने हो जाहीं।”
19ए बात, ओमन ला कहे के पाछू, परभू यीसू ह स्वरग म उठा लिये गीस। अऊ ओह परमेसर के जेवनी हांथ कोति बईठ गीस। 20तब चेलामन जाके जम्मो जगह परचार करिन अऊ परभू ह ओमन के संग काम करत रिहिस अऊ बचन के संग होवत अचरज के चिन्हांमन के दुवारा अपन बचन ला पक्का करिस। आमीन!
