Угнетённые исраильтяне
1Вот имена сыновей Исраила (он же Якуб), которые пришли с ним в Египет, каждый со своей семьёй:
2Рувим, Шимон, Леви и Иуда,
3Иссахар, Завулон и Вениамин,
4Дан и Неффалим, Гад и Ашир.
5Всех потомков Якуба было семьдесят. Юсуф уже был в Египте.
6Со временем Юсуф и его братья умерли, как и всё их поколение. 7Но исраильтяне рожали много детей, их становилось всё больше и больше, и их народ стал таким многочисленным, что они расселились по всей той земле.
8Прошло время, и к власти в Египте пришёл новый фараон, который ничего не знал о Юсуфе. 9Он сказал своему народу:
— Смотрите, исраильтяне становятся многочисленнее и сильнее нас. 10Давайте поступим мудро. Если исраильтян станет ещё больше, и случится война, они присоединятся к нашим врагам, выступят против нас и покинут страну.
11Египтяне поставили над исраильтянами надсмотрщиков, чтобы изнурять их подневольным трудом. Исраильтяне построили фараону Питом и Раамсес — города для хранения припасов. 12Но чем больше исраильтян угнетали, тем больше их становилось, и они расселялись так, что египтяне начали бояться исраильтян 13и потому безжалостно принуждали их трудиться. 14Они сделали их жизнь горькой, заставляя делать кирпичи из глины, заниматься строительством, а также работать в поле. Исраильтян безо всякой жалости заставляли делать всю эту тяжёлую работу.
15Царь Египта сказал еврейским повитухам, которых звали Шифра и Пуа:
16— Когда вы будете принимать роды у еврейских женщин, то будьте внимательны: если родится мальчик — убивайте его, а если девочка — оставляйте в живых.
17Но повитухи боялись Всевышнего и не исполняли приказ египетского царя. Они оставляли мальчиков в живых. 18Царь Египта вызвал повитух и спросил:
— Зачем вы это делаете? Зачем оставляете мальчиков в живых?
19Повитухи ответили фараону:
— Еврейские женщины не такие, как египетские: они крепкие и рожают ещё до нашего прихода.
20За это Всевышний был милостив к повитухам, а народ продолжал увеличиваться и стал ещё многочисленнее. 21За то, что повитухи боялись Всевышнего, Он даровал им в награду семьи и детей. 22Тогда фараон приказал своему народу:
— Каждого мальчика, который рождается у евреев, бросайте в реку Нил, а девочек оставляйте в живых.
بردگی قوم اسرائیل در مصر
1این است نامهای پسران اسرائیل (همان یعقوب است) که با خانوادههای خود همراه وی به مصر مهاجرت کردند: 2رئوبین، شمعون، لاوی، یهودا، 3یساکار، زبولون، بنیامین، 4دان، نفتالی، جاد و اشیر. 5کسانی که به مصر رفتند هفتاد نفر1:5 در طومارهای دریای مرده و ترجمۀ یونانی: «هفتاد و پنج نفر»؛ نگاه کنید به زیرنویس پیدایش ۴۶:۲۷. بودند. (یوسف پیش از آن به مصر رفته بود.)
6سالها گذشت و در این مدت یوسف و برادران او و تمام افراد آن نسل مردند. 7ولی فرزندانی که از نسل ایشان به دنیا آمدند به سرعت زیاد شدند و قومی بزرگ تشکیل دادند تا آنجا که سرزمین مصر از ایشان پر شد. 8سپس، پادشاهی در مصر روی کار آمد که یوسف را نمیشناخت و از خدمات او خبر نداشت. 9او به مردم گفت: «تعداد بنیاسرائیل در سرزمین ما روزبهروز زیادتر میشود و ممکن است برای ما وضع خطرناکی پیش بیاورند. 10بنابراین بیایید چارهای بیندیشیم و گرنه تعدادشان زیادتر خواهد شد و در صورت بروز جنگ، آنها به دشمنان ما ملحق شده بر ضد ما خواهند جنگید و از سرزمین ما فرار خواهند کرد.»
11پس مصریها، قوم اسرائیل را بردهٔ خود ساختند و مأمورانی بر ایشان گماشتند تا با کار اجباری، آنها را زیر فشار قرار دهند. اسرائیلیها شهرهای فیتوم و رَمِسیس را برای فرعون ساختند تا از آنها به صورت انبار آذوقه استفاده کند. 12با وجود فشار روزافزون مصریها، تعداد اسرائیلیها روزبهروز افزایش مییافت. این امر مصریها را به وحشت انداخت. 13بنابراین، آنها را بیشتر زیر فشار قرار دادند، 14به طوری که قوم اسرائیل از عذاب بردگی جانشان به لب رسید، چون مجبور بودند در بیابان کارهای طاقتفرسا انجام دهند و برای ساختن آن شهرها، خشت و گل تهیه کنند.
15از این گذشته، فرعون، پادشاه مصر، به شفره و فوعه، قابلههای عبرانی دستور داده، 16گفت: «وقتی به هنگام زایمان زنان عبرانی به آنها کمک میکنید تا فرزندشان را به دنیا بیاورند، ببینید اگر پسر بود، او را بکشید؛ ولی اگر دختر بود زنده نگه دارید.» 17اما قابلهها از خدا ترسیدند و دستور فرعون را اطاعت نکردند و نوزادان پسر را هم زنده نگه داشتند. 18پس فرعون ایشان را احضار کرد و پرسید: «چرا از دستور من سرپیچی کردید؟ چرا پسران اسرائیلی را نکشتید؟»
19آنها جواب دادند: «ای پادشاه، زنان اسرائیلی مثل زنان مصری ناتوان نیستند؛ آنها پیش از رسیدن قابله وضع حمل میکنند.»
20پس لطف خدا شامل حال این قابلهها شد و تعداد بنیاسرائیل افزوده شد و قدرتشان نیز بیشتر شد. 21و چون قابلهها از خدا ترسیدند، خدا نیز آنان را صاحب خانواده ساخت. 22پس فرعون بار دیگر به قوم خود چنین دستور داد: «از این پس هر نوزاد پسر اسرائیلی را در رود نیل بیندازید؛ اما دختران را زنده نگه دارید.»
