1Saa anisoadehunu a ɛfa Yuda ne Yerusalem ho no baa Amos babarima Yesaia so wɔ Yuda ahemfo Usia, Yotam, Ahas ne Hesekia berɛ so.
Atuateman
2Ao, ɔsoro, montie! Ao, asase yɛ aso!
Na Awurade akasa:
“Matete mma ama wɔanyini,
nanso wɔate me so atua.
3Nantwie nim ne wura,
afunumu nso nim ne wura mmoa adididaka,
nanso Israel nnim,
me nkurɔfoɔ nte aseɛ.”
4Aa, amumuyɛ ɔman,
ɔman a afɔdie adesoa ahyɛ wɔn ma,
nnebɔneyɛfoɔ kuo,
mma a porɔeɛ ahyɛ wɔn ma!
Wɔatwe wɔn ho afiri Awurade ho;
Wɔapo Israel Kronkronni no,
wɔadane wɔn akyi akyerɛ no.
5Adɛn enti na mopɛ sɛ wɔkɔ so boro mo?
Adɛn enti na moda so te atua?
Wɔapira mo tiri,
na mo akoma nso di yea.
6Ɛfiri mo nan ase kɔsi mo tiri so
ahomeka biara nni mu,
apirakuro ne nsoasoaeɛ nko ara
akuro a anim deda hɔ
na wɔnhohoro so anaa Wɔnkyekyereeɛ
anaa wɔmfaa ngo nsrasraa so.
7Mo ɔman ada mpan,
wɔde ogya ahyehye mo nkuropɔn;
ananafoɔ regye mo mfuo
a mo ani tua,
na asɛe sɛdeɛ ɛyɛɛ ɛberɛ a ahɔhoɔ tuu mo guiɛ no.
8Wɔagya Ɔbabaa Sion
te sɛ bobe turo mu sese
te sɛ akuraa a ɛsi ɛferɛ afuo mu,
te sɛ kuropɔn a atamfoɔ atwa ho ahyia.
9Sɛ Awurade
tumfoɔ no annya yɛn asefoɔ a,
anka yɛayɛ sɛ Sodom,
na yɛadane ayɛ sɛ Gomora.
10Montie Awurade asɛm,
mo Sodom sodifoɔ;
montie yɛn Onyankopɔn mmara,
mo Gomorafoɔ!
11“Mo afɔrebɔ ahodoɔ bebree no,
ɛdeɛn na ɛyɛ ma me?”
Sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
“Mewɔ ɔhyeɛ afɔrebɔdeɛ ma ɛboro so,
deɛ ɛyɛ nnwennini ne mmoa a wɔadɔre sradeɛ;
mʼani nnye
anantwinini, nnwammaa ne mpapo mogya ho.
12Sɛ moba mʼanim a
hwan na ɔbisa yei firi mo hɔ?
Hwan na ɔsomaa mo sɛ monnantenante me efie yi?
13Monnyae afɔrebɔdeɛ a mode ba a ɛmfra no!
Mo aduhwam yɛ me tan.
Ɔbosome foforɔ, home nna ne nhyiamu ahodoɔ ne
mo nhyiamu fi no afono me.
14Mo bosome foforɔ afahyɛ ne mo apontoɔ a moahyehyɛ no,
me kra kyiri.
Ayɛ adesoa ama me;
masoa mabrɛ.
15Sɛ mopagya mo nsa bɔ mpaeɛ a,
mɛyi mʼani ato nkyɛn.
Sɛ mobɔ mpaeɛ bebree mpo a
merentie.
“Mogya bebree agu mo nsa ho fi.
16“Monnwira mo ho na mo ho nte.
Monnyi mo nnebɔne mfiri mʼani so!
Monnyae bɔne yɛ.
17Monyɛ papa; monhwehwɛ atɛntenenee
Monhyɛ wɔn a wɔhyɛ wɔn so nkuran.
Monni mma nwisiaa,
monka akunafoɔ nsɛm mma wɔn.
18“Afei mommra na yɛnnwene mmɔ mu,”
sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
“Sɛ mo bɔne te sɛ kɔben a,
ɛbɛyɛ fitaa sɛ sukyerɛmma;
mpo sɛ ɛyɛ kɔkɔɔ te sɛ mogya a
ɛbɛyɛ fitaa sɛ asaawa foturo.
19Sɛ mopene so na moyɛ ɔsetie a,
mobɛdi asase no so nnepa.
20Na sɛ moampene na mote atua a,
akofena bɛdi mo nam.”
Awurade na wakasa.
21Hwɛ sɛdeɛ kuropɔn nokwafoɔ no
adane odwamanfoɔ.
Ɛberɛ bi na atɛntenenee ahyɛ no ma
na anka tenenee te ne mu,
nanso seesei awudifoɔ ahyɛ mu ma!
22Wo dwetɛ adane adeɛ a ɛho nni mfasoɔ,
wɔde nsuo afra wo nsã papa mu.
23Wo sodifoɔ yɛ atuatefoɔ,
akorɔmfoɔ yɔnkonom;
wɔn nyinaa pɛ adanmudeɛ,
na wɔpere akyɛdeɛ ho.
Wɔnni mma nwisiaa;
na akunafoɔ nsɛm nkɔ wɔn anim.
24Enti, Awurade, Otumfoɔ Awurade,
deɛ ɔyɛ Kɛseɛ ma Israel no ka sɛ,
“Aa, mɛnya ahomegyeɛ afiri mʼatamfoɔ hɔ
na matɔ wɔn so were.
25Mɛma me nsa so, atia mo;
mɛhohoro wo ho fi korakora
na mayi mo ho nkekaawa nyinaa.
26Mɛma mo atemmufoɔ bio sɛ kane no,
ne mo afutufoɔ sɛdeɛ na ɛteɛ, ahyɛaseɛ no.
Yei akyi no, wɔbɛfrɛ wo
Kuropɔn Tenenee
Kuropɔn Nokwafoɔ.”
27Wɔde atɛntenenee bɛgye Sion bio,
na wɔn a wɔnu wɔn ho no, wɔde tenenee bɛgye wɔn.
28Nanso atuatefoɔ ne nnebɔneyɛfoɔ deɛ, wɔbɛdwɛre wɔn abɔ mu,
na wɔn a wɔpa Awurade akyi bɛyera.
29“Mo ani bɛwu ɛsiane odum anyame a
monyaa wɔn mu anigyeɛ no;
wɔbɛgu mo anim ase ɛsiane nturo
a mosom abosom wɔ mu no enti.
30Mobɛyɛ sɛ odum a ne nhahan apo,
ne turo a ɛnnya nsuo.
31Ɔhoɔdenfoɔ bɛyɛ sɛ adeɛ a ɛhye ntɛm;
nʼadwuma bɛyɛ sɛ ogya nturueɛ;
ne mmienu no bɛhye abɔ mu,
a obiara rentumi nnum.”
1اين كتاب شامل پيامهايی است كه خدا در دوران سلطنت عزيا و يوتام و آحاز و حزقيا، پادشاهان سرزمين يهودا، در عالم رؤيا به اشعيا پسر آموص داد. اين پيامها دربارهٔ يهودا و پايتخت آن اورشليم است.
ياغيگری قوم اسرائيل
2ای آسمان و زمين، به آنچه خداوند میفرمايد گوش كنيد: «فرزندانی كه بزرگ كردهام بر ضد من برخاستهاند. 3گاو مالک خود را و الاغ صاحب خويش را میشناسد، اما قوم اسرائيل شعور ندارد و خدای خود را نمیشناسد.»
4وای بر شما قوم گناهكار كه پشتتان زير بار گناهانتان خم شده است. وای بر شما مردم شرور و فاسد كه از خداوند مقدس بنیاسرائيل روگردانده و او را ترک گفتهايد. 5چرا از گناهان خود دست برنمیداريد؟ آيا به اندازهٔ كافی مجازات نشدهايد؟ ای اسرائيل، فكر و دلت تمام بيمار است. 6از سر تا پا مجروح و مضروب هستی؛ جای سالم در بدنت نمانده است. زخمهايت باز مانده و عفونی شده، كسی آنها را بخيه نزده و مرهم نماليده است.
7ای قوم اسرائيل، سرزمينتان ويران گشته و شهرهايتان به آتش كشيده شده است. بيگانگان هر چه را كه میبينند، در برابر چشمانتان به غارت میبرند و نابود میكنند. 8اورشليم همچون كلبهای در مزرعه و مانند سايبانی در جاليز، بیدفاع و تنها مانده است.
9اگر خداوند قادر متعال به داد قوم ما نمیرسيد اين عدهٔ كم نيز از ما باقی نمیماند و اورشليم مثل شهرهای سدوم و عموره به کلی از بين میرفت.
10ای حاكمان و ای مردم اورشليم كه چون اهالی سدوم و عموره فاسد هستيد، به كلام خداوند گوش دهيد. 11او میفرمايد: «از قربانیهای شما بيزارم. ديگر آنها را به حضور من نياوريد. قوچهای فربهٔ شما را نمیخواهم. ديگر مايل نيستم خون گاوها و برهها و بزغالهها را ببينم. 12چه كسی از شما خواسته كه وقتی به حضور من میآييد اين قربانیها را با خود بياوريد؟ چه كسی به شما اجازه داده كه اينچنين آستان خانهٔ مرا پايمال كنيد؟ 13ديگر اين هدايای باطل را نياوريد. من از بخوری كه میسوزانيد نفرت دارم و از اجتماعات مذهبی و مراسمی كه در اول ماه و در روز سَبَت بجا میآوريد بيزارم. نمیتوانم اين اجتماعات گناهآلود را تحمل كنم. 14از همهٔ آنها متنفرم و تحمل ديدن هيچكدام را ندارم. 15هرگاه دستهايتان را به سوی آسمان دراز كنيد، روی خود را از شما برخواهم گرداند و چون دعای بسيار كنيد، اجابت نخواهم نمود؛ زيرا دستهای شما به خون آلوده است.
16«خود را بشوييد و طاهر شويد! گناهانی را كه در حضور من مرتكب شدهايد از خود دور كنيد. 17نيكوكاری را بياموزيد و با انصاف باشيد. به مظلومان و يتيمان و بيوهزنان كمک كنيد.»
18خداوند میفرمايد: «بحث و جدل من با شما اين است: اگرچه لكههای گناهانتان به سرخی خون است، اما من آنها را مانند پشم پاک میكنم و شما را همچون برف سفيد میسازم! 19كافی است مرا اطاعت كنيد تا شما را از محصول زمين سير كنم. 20اما اگر به سرپيچی از من ادامه دهيد، به دست دشمن كشته خواهيد شد.» اين كلام خداوند است.
21ای اورشليم، زمانی تو نسبت به خداوند وفادار بودی، اما اينک همچون يک فاحشه به دنبال خدايان ديگر میروی. زمانی شهر عدل و انصاف بودی، اما اكنون شهر جنايتكاران شدهای. 22زمانی چون نقره خالص بودی، ولی اينک فلزی بیمصرف شدهای. زمانی همچون شراب ناب بودی، ولی اكنون همانند آب شدهای. 23رهبرانت ياغی و شريک دزدانند؛ همه رشوهخوارند؛ از يتيمان حمايت نمیكنند و به دادخواهی بيوهزنان گوش نمیدهند. 24بنابراين خداوند، خدای قادر متعال اسرائيل به آنها میگويد: «شما دشمن من هستيد؛ تا از شما انتقام نگيرم آرام نمیشوم. 25به دست خود، شما را مثل فلز در كوره میگدازم تا از كثافت خود پاک شويد.
26«مانند گذشته، رهبران و مشاورانی لايق به شما خواهم بخشيد تا اورشليم را به شهر عدالت و امانت مشهور سازند.»
27خداوند عادل، اورشليم و اهالی توبهكار آن را نجات خواهد داد. 28اما گناهكاران و عصيانگران را به هلاكت خواهد رساند و كسانی را كه او را ترک كنند نابود خواهد كرد.
29شما از بتپرستی خود در زير درختان بلوط باغهايتان پشيمان خواهيد شد، 30و مانند بلوطی خشک و باغی بیآب، از بين خواهيد رفت. 31زورمندانتان با اعمالشان مانند كاه در آتش خواهند سوخت و كسی قادر نخواهد بود آنها را نجات دهد.