1Saa anisoadehunu a ɛfa Yuda ne Yerusalem ho no baa Amos babarima Yesaia so wɔ Yuda ahemfo Usia, Yotam, Ahas ne Hesekia berɛ so.
Atuateman
2Ao, ɔsoro, montie! Ao, asase yɛ aso!
Na Awurade akasa:
“Matete mma ama wɔanyini,
nanso wɔate me so atua.
3Nantwie nim ne wura,
afunumu nso nim ne wura mmoa adididaka,
nanso Israel nnim,
me nkurɔfoɔ nte aseɛ.”
4Aa, amumuyɛ ɔman,
ɔman a afɔdie adesoa ahyɛ wɔn ma,
nnebɔneyɛfoɔ kuo,
mma a porɔeɛ ahyɛ wɔn ma!
Wɔatwe wɔn ho afiri Awurade ho;
Wɔapo Israel Kronkronni no,
wɔadane wɔn akyi akyerɛ no.
5Adɛn enti na mopɛ sɛ wɔkɔ so boro mo?
Adɛn enti na moda so te atua?
Wɔapira mo tiri,
na mo akoma nso di yea.
6Ɛfiri mo nan ase kɔsi mo tiri so
ahomeka biara nni mu,
apirakuro ne nsoasoaeɛ nko ara
akuro a anim deda hɔ
na wɔnhohoro so anaa Wɔnkyekyereeɛ
anaa wɔmfaa ngo nsrasraa so.
7Mo ɔman ada mpan,
wɔde ogya ahyehye mo nkuropɔn;
ananafoɔ regye mo mfuo
a mo ani tua,
na asɛe sɛdeɛ ɛyɛɛ ɛberɛ a ahɔhoɔ tuu mo guiɛ no.
8Wɔagya Ɔbabaa Sion
te sɛ bobe turo mu sese
te sɛ akuraa a ɛsi ɛferɛ afuo mu,
te sɛ kuropɔn a atamfoɔ atwa ho ahyia.
9Sɛ Awurade
tumfoɔ no annya yɛn asefoɔ a,
anka yɛayɛ sɛ Sodom,
na yɛadane ayɛ sɛ Gomora.
10Montie Awurade asɛm,
mo Sodom sodifoɔ;
montie yɛn Onyankopɔn mmara,
mo Gomorafoɔ!
11“Mo afɔrebɔ ahodoɔ bebree no,
ɛdeɛn na ɛyɛ ma me?”
Sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
“Mewɔ ɔhyeɛ afɔrebɔdeɛ ma ɛboro so,
deɛ ɛyɛ nnwennini ne mmoa a wɔadɔre sradeɛ;
mʼani nnye
anantwinini, nnwammaa ne mpapo mogya ho.
12Sɛ moba mʼanim a
hwan na ɔbisa yei firi mo hɔ?
Hwan na ɔsomaa mo sɛ monnantenante me efie yi?
13Monnyae afɔrebɔdeɛ a mode ba a ɛmfra no!
Mo aduhwam yɛ me tan.
Ɔbosome foforɔ, home nna ne nhyiamu ahodoɔ ne
mo nhyiamu fi no afono me.
14Mo bosome foforɔ afahyɛ ne mo apontoɔ a moahyehyɛ no,
me kra kyiri.
Ayɛ adesoa ama me;
masoa mabrɛ.
15Sɛ mopagya mo nsa bɔ mpaeɛ a,
mɛyi mʼani ato nkyɛn.
Sɛ mobɔ mpaeɛ bebree mpo a
merentie.
“Mogya bebree agu mo nsa ho fi.
16“Monnwira mo ho na mo ho nte.
Monnyi mo nnebɔne mfiri mʼani so!
Monnyae bɔne yɛ.
17Monyɛ papa; monhwehwɛ atɛntenenee
Monhyɛ wɔn a wɔhyɛ wɔn so nkuran.
Monni mma nwisiaa,
monka akunafoɔ nsɛm mma wɔn.
18“Afei mommra na yɛnnwene mmɔ mu,”
sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
“Sɛ mo bɔne te sɛ kɔben a,
ɛbɛyɛ fitaa sɛ sukyerɛmma;
mpo sɛ ɛyɛ kɔkɔɔ te sɛ mogya a
ɛbɛyɛ fitaa sɛ asaawa foturo.
19Sɛ mopene so na moyɛ ɔsetie a,
mobɛdi asase no so nnepa.
20Na sɛ moampene na mote atua a,
akofena bɛdi mo nam.”
Awurade na wakasa.
21Hwɛ sɛdeɛ kuropɔn nokwafoɔ no
adane odwamanfoɔ.
Ɛberɛ bi na atɛntenenee ahyɛ no ma
na anka tenenee te ne mu,
nanso seesei awudifoɔ ahyɛ mu ma!
22Wo dwetɛ adane adeɛ a ɛho nni mfasoɔ,
wɔde nsuo afra wo nsã papa mu.
23Wo sodifoɔ yɛ atuatefoɔ,
akorɔmfoɔ yɔnkonom;
wɔn nyinaa pɛ adanmudeɛ,
na wɔpere akyɛdeɛ ho.
Wɔnni mma nwisiaa;
na akunafoɔ nsɛm nkɔ wɔn anim.
24Enti, Awurade, Otumfoɔ Awurade,
deɛ ɔyɛ Kɛseɛ ma Israel no ka sɛ,
“Aa, mɛnya ahomegyeɛ afiri mʼatamfoɔ hɔ
na matɔ wɔn so were.
25Mɛma me nsa so, atia mo;
mɛhohoro wo ho fi korakora
na mayi mo ho nkekaawa nyinaa.
26Mɛma mo atemmufoɔ bio sɛ kane no,
ne mo afutufoɔ sɛdeɛ na ɛteɛ, ahyɛaseɛ no.
Yei akyi no, wɔbɛfrɛ wo
Kuropɔn Tenenee
Kuropɔn Nokwafoɔ.”
27Wɔde atɛntenenee bɛgye Sion bio,
na wɔn a wɔnu wɔn ho no, wɔde tenenee bɛgye wɔn.
28Nanso atuatefoɔ ne nnebɔneyɛfoɔ deɛ, wɔbɛdwɛre wɔn abɔ mu,
na wɔn a wɔpa Awurade akyi bɛyera.
29“Mo ani bɛwu ɛsiane odum anyame a
monyaa wɔn mu anigyeɛ no;
wɔbɛgu mo anim ase ɛsiane nturo
a mosom abosom wɔ mu no enti.
30Mobɛyɛ sɛ odum a ne nhahan apo,
ne turo a ɛnnya nsuo.
31Ɔhoɔdenfoɔ bɛyɛ sɛ adeɛ a ɛhye ntɛm;
nʼadwuma bɛyɛ sɛ ogya nturueɛ;
ne mmienu no bɛhye abɔ mu,
a obiara rentumi nnum.”
1این کتاب شامل رؤیاهایی است که اشعیا پسر آموص دربارهٔ یهودا و پایتخت آن اورشلیم دید. او این رؤیاها را در دوران سلطنت عُزیا، یوتام، آحاز و حِزِقیا، پادشاهان سرزمین یهودا دید.
یاغیگری قوم اسرائیل
2ای آسمان و زمین، به آنچه خداوند می‌فرماید گوش کنید: «فرزندان پروردم و بزرگ کردم، اما آنها بر ضد من برخاستند. 3گاو مالک خود را و الاغ صاحب خویش را می‌شناسد، اما قوم من فهم ندارد و اسرائیل خدای خود را نمی‌شناسد.»
4وای بر شما قوم گناهکار که پشتتان زیر بار گناهانتان خم شده است. وای بر شما مردم شرور و فاسد که از خداوند، قدوس اسرائیل روگردانده و او را ترک گفته‌اید. 5چرا باز کاری می‌کنید که صدمه ببینید؟ آیا به اندازهٔ کافی مجازات نشده‌اید؟ ای اسرائیل، فکر و دلت تماماً بیمار است. 6از سر تا پا مجروح و مضروب هستی؛ جای سالم در بدنت نمانده است. زخمهایت باز مانده و عفونی شده، کسی آنها را بخیه نزده و مرهم نمالیده است.
7ای قوم اسرائیل، سرزمینتان ویران گشته و شهرهایتان به آتش کشیده شده است. بیگانگان در برابر چشمانتان سرزمینتان را غارت می‌کنند و آنچه می‌بینند به نابودی می‌کشند. 8اورشلیم همچون کلبه‌ای در تاکستان و مانند آلونکی در بوستان خیار، بی‌دفاع و تنها مانده است.
9اگر خداوند لشکرهای آسمان باقیماندگانی برایمان نمی‌گذاشت مانند اهالی سدوم و عموره به کلی از بین رفته بودیم.
10ای حاکمان و ای مردم اورشلیم که چون اهالی سدوم و عموره فاسد هستید، به کلام خداوند گوش دهید. 11او می‌فرماید: «از قربانیهای شما بیزارم. دیگر قربانیهای سوختنی به حضور من نیاورید. قوچهای فربهٔ شما را نمی‌خواهم. دیگر مایل نیستم خون گاوها و بره‌ها و بزغاله‌ها را ببینم. 12چه کسی از شما خواسته که وقتی به حضور من می‌آیید این قربانیها را با خود بیاورید؟ چه کسی به شما اجازه داده که اینچنین آستان خانهٔ مرا پایمال کنید؟ 13دیگر این هدایای باطل را نیاورید. من از بخوری که می‌سوزانید نفرت دارم و از اجتماعات مذهبی و مراسمی که در اول ماه و در روز شَبّات بجا می‌آورید بیزارم. نمی‌توانم این اجتماعات گناه‌آلود را تحمل کنم. 14از جشنهای ماه نو و اعیاد مذهبی شما متنفرم و تحمل دیدن هیچ‌کدام را ندارم. 15هرگاه دستهایتان را به سوی آسمان دراز کنید، روی خود را از شما برخواهم گرداند و چون دعای بسیار کنید، اجابت نخواهم نمود؛ زیرا دستهای شما به خون آلوده است.
16«خود را بشویید و طاهر شوید! گناهانی را که در حضور من مرتکب شده‌اید از خود دور کنید. 17نیکوکاری را بیاموزید و با انصاف باشید. به ستمدیدگان کمک کنید، به داد یتیمان برسید و از حق بیوه‌زنان دفاع کنید.»
18خداوند می‌فرماید: «بیایید این موضوع را بین خود حل کنیم: اگرچه لکه‌های گناهانتان به سرخی خون باشد، اما من آنها را مانند پشم پاک می‌کنم و شما را همچون برف سفید می‌سازم! 19کافی است مرا اطاعت کنید تا شما را از محصول زمین سیر کنم. 20اما اگر به سرپیچی از من ادامه دهید، به دم شمشیر دشمن کشته خواهید شد.» این کلام خداوند است.
21ای اورشلیم، زمانی تو نسبت به خداوند وفادار بودی، اما اینک همچون یک فاحشه به دنبال خدایان دیگر می‌روی. زمانی شهر عدل و انصاف بودی، اما اکنون شهر جنایتکاران شده‌ای. 22زمانی چون نقره خالص بودی، ولی اینک فلزی بی‌مصرف شده‌ای. زمانی همچون شراب ناب بودی، ولی اکنون با شرابی آمیخته با آب شده‌ای. 23رهبرانت شورشگر و شریک دزدانند؛ همه رشوه‌خوارند و هدیه می‌گیرند؛ از یتیمان حمایت نمی‌کنند و به دادخواهی بیوه‌زنان گوش نمی‌دهند. 24بنابراین خداوند، خداوند لشکرهای آسمان، خداوند متعال اسرائیل، به آنها می‌گوید: «شما دشمن من هستید؛ تا از شما انتقام نگیرم آرام نمی‌شوم. 25دست خود را به ضد شما بلند می‌کنم و شما را مثل فلز در کوره می‌گدازم تا از ناخالصی خود پاک شوید.
26«مانند گذشته، رهبران و مشاورانی لایق به شما خواهم بخشید تا اورشلیم را به شهر عدالت و امانت مشهور سازند.»
27صَهیون به انصاف نجات خواهد یافت و اهالی توبه‌کار آن به عدالت احیا خواهند شد. 28اما گناهکاران و عصیانگران را به هلاکت خواهد رساند و کسانی را که او را ترک کنند نابود خواهد کرد.
29شما از بت‌پرستی خود در زیر درختان بلوط باغهایتان خجل و شرمسار خواهید شد، 30و مانند بلوطی خشک و باغی بی‌آب، از بین خواهید رفت. 31مردان زورمند شما با اعمالشان مانند کاه در آتش خواهند سوخت و کسی قادر نخواهد بود آنها را نجات دهد.
