Yeremia 12 – ASCB & HLGN

Asante Twi Contemporary Bible

Yeremia 12:1-17

Yeremia Anwiinwii

1Ao Awurade, sɛ mede asɛm to wʼanim ɛberɛ biara a

mehunu sɛ wobu atɛntenenee.

Ɛno enti, mepɛ sɛ mene wo bɛkasa afa wʼatɛntenenee ho:

Adɛn enti na amumuyɛfoɔ ɛkwan si wɔn yie?

Adɛn enti na wɔn a wɔnni gyidie ho dwo wɔn?

2Woadua wɔn, na wɔagye nhini;

wɔnyinyini na wɔso aba.

Wɔbɔ wo din ɛberɛ biara

nanso wɔn akoma mmɛn wo.

3Nanso, wonim me, Ao Awurade;

wohunu me, na wosɔ mʼadwene a mewɔ wɔ wo ho hwɛ.

Twe wɔn kɔ sɛ nnwan a wɔrekɔkum wɔn!

Yi wɔn si nkyɛn ma okum da!

4Asase no ntwɛn nkɔsi da bɛn?

Prama so ɛserɛ no mpo adwan.

Esiane sɛ wɔn a wɔte so no yɛ amumuyɛfoɔ enti

mmoa ne nnomaa a wɔwɔ so awuwu.

Na nnipa no da so ka sɛ,

“Ɔrenhunu deɛ ɛba yɛn so.”

Onyankopɔn Mmuaeɛ

5“Sɛ wo ne mmarima tu mmirika

na sɛ wɔma wo abrɛ a,

ɛbɛyɛ dɛn na wo ne apɔnkɔ asi mmirikakan?

Sɛ wosunti wɔ asase petee so a,

ɛnneɛ wobɛyɛ dɛn wɔ Yordan ho nkyɛkyerɛ mu?

6Wo nuammarima, wʼankasa abusuafoɔ,

wɔn mpo ayi wo ama;

wɔteam denden tia wo.

Sɛ mpo wɔka wo ho asɛm pa a,

mfa wo ho nto wɔn so.

7“Magya me nkurɔfoɔ,

mato mʼagyapadeɛ agu;

mede deɛ medɔ noɔ no

bɛhyɛ nʼatamfoɔ nsa.

8Mʼagyapadeɛ ayɛ me sɛ

gyata a ɔwɔ kwaeɛm.

Ɔbobɔ mu gu me so;

ɛno enti metane no.

9Mʼagyapadeɛ ayɛ sɛ anomaa a

nkekaeɛ sisi ne ho a ɔkyere mmoa,

nanso, nnomaa a wɔkyere mmoa atwa ne ho ahyia resosɔ no.

Monkɔboaboa nkekaboa nyinaa ano.

Momfa wɔn mmra na wɔnkum wɔn.

10Nnwanhwɛfoɔ bebree bɛsɛe me bobeturo,

na wɔatiatia me mfuo so;

wɔbɛdane me mfuo fɛfɛ no

ayɛ no asase wesee a ada mpan.

11Ɛbɛyɛ asase a ada mpan a

awo wesee na ɛda hɔ kwa wɔ mʼanim;

asase no nyinaa bɛda mpan

ɛfiri sɛ obiara nni hɔ a ɔhwɛ soɔ.

12Wɔ nkokoɔ wesee a ɛwɔ anweatam no nyinaa so no,

asɛefoɔ bɛba abɛgu so bebree,

Awurade akofena bɛkunkum wɔn

afiri asase ano de akɔsi ano nohoa;

obiara remfa ne ho nni.

13Wɔbɛdua atokoɔ, nso wɔbɛtwa nkasɛɛ;

wɔbɛbrɛ wɔn ho, nanso wɔrennya hwee.

Enti ma wʼani nwu wɔ wo otwa berɛ ho.

Awurade abufuhyeɛ nti.”

14Deɛ Awurade seɛ nie: “Na amumuyɛfoɔ a wɔfa agyapadeɛ a mede maa me nkurɔfoɔ Israelfoɔ no deɛ, mɛtu wɔn afiri wɔn nsase so na mɛtu Yudafie afiri wɔn mu. 15Na sɛ metu wɔn wie a, mɛhunu wɔn mmɔbɔ bio, na mede wɔn mu biara bɛba nʼagyapadeɛ ne nʼasase so. 16Na sɛ wɔsua me nkurɔfoɔ akwan yie na wɔbɔ me din ka ntam sɛ, ‘Nokorɛm sɛ Awurade te ase yi’ a, ɛwom sɛ mmerɛ bi wɔkyerɛɛ me nkurɔfoɔ sɛdeɛ wɔde Baal kaa ntam deɛ, nanso wɔn ase bɛtim wɔ me nkurɔfoɔ mu. 17Nanso, sɛ ɔman bi antie a, mɛtu nʼase, na masɛe no korakora,” Awurade na ɔseɛ.

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 12:1-17

Ang mga Reklamo ni Jeremias

1O Ginoo, kon may reklamo ako kontra sa imo, nagaguwa nga husto ka. Pero karon may pamangkot ako parte sa imo hustisya: Ngaa bala nga nagauswag ang mga malaot? Ngaa nagakabuhi nga matawhay ang mga tawo nga nagaluib sa imo? 2Ginpakamaayo mo sila pareho sang kahoy nga nakapanggamot, nga nagtubo kag nagpamunga. Ginadayaw ka nila sa ila lang baba kag indi halin sa ila tagipusuon. 3Pero kilala mo ako, O Ginoo. Nakita mo ang akon mga ginahimo kag nahibaluan mo kon ano ang akon pagkilala sa imo. Guyura ini nga mga tawo pareho sang mga karnero nga ilihawon. Paina sila para ihawon. 4Hasta san-o pa bala ang pagmala sang duta kag ang pagkalaya sang mga hilamon? Nagakalamatay ang mga sapat kag ang mga pispis tungod sa kalautan sang mga katawhan nga nagaestar sa sini nga duta. Nagasiling pa sila, “Wala nagapahilabot ang Dios sa aton madangatan.”

Ang Sabat sang Dios

5Nagsabat ang Ginoo, “Jeremias, kon ginakapuyan ka gani sa pagpalumba sa mga tawo, ano pa ayhan sa mga kabayo? Kon nagakadasma ka gani sa mahawan nga lugar, ano pa ayhan sa kagulangan nga malapit sa Suba sang Jordan? 6Bisan ang imo mga utod nga lalaki kag mga paryente nagluib sa imo. Nagreklamo sila kag nagplano sing malain kontra sa imo. Indi ka magsalig sa ila bisan maayo pa ang ila ihambal sa imo.

7“Sikwayon ko ang akon katawhan, ang nasyon nga akon ginapanag-iyahan. Itugyan ko ang akon hinigugma nga katawhan sa kamot sang ila mga kaaway. 8Nagbato sila sa akon pareho sang nagangurob nga leon sa kagulangan, gani ginakaugtan ko sila. 9Nangin makangilil-ad sila sa akon pareho sang pispis nga nagapangdagit. Kag sila mismo ginalibutan sang mga pispis nga nagapangdagit. Ipatipon ko ang tanan nga mapintas nga mga sapat sa pagkaon sa ila. 10Laglagon sang madamo nga mga pangulo ang Juda nga ginakabig ko nga akon talamnan sang ubas. Tasak-tasakon nila ining matahom ko nga duta kag himuon nga kamingawan. 11Himuon nila ini nga isa ka mamingaw nga lugar kag wala na sing pulos sa akon atubangan. Mangin kamingawan ini, kay wala na sing may magakabalaka sini. 12Magaabot ang mga manuglaglag sa mahawan nga mga bukid sa desierto sa paglaglag sang bug-os nga duta, kag wala gid sing may makapalagyo. 13Magatanom ang akon katawhan sang trigo, pero magaani sila sang mga tunok. Magapangabudlay sila sing tudo-tudo, pero wala sila sing may makuha. Magaani sila sang kahuy-anan tungod sa akon puwerte nga kaakig.”

14Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Amo ini ang himuon ko sa tanan nga malaot nga nasyon sa palibot sang Israel, nga nagahingabot sa duta nga ginhatag ko sa akon katawhan bilang ila palanublion: Pahalinon ko sila sa ila duta, subong nga pahalinon ko ang mga taga-Juda sa ila duta. 15Pero sa ulihi, kaluoyan ko liwat ini nga mga nasyon kag ibalik ko sila sa ila kaugalingon nga duta. 16Kag kon batunon nila sing tinagipusuon ang pagtuluohan sang akon katawhan kag magsumpa sa akon ngalan, subong nga gintudluan nila sadto ang akon katawhan sa pagsumpa sa ngalan ni Baal, mangin bahin man sila sang akon katawhan. 17Pero kon may ara nga nasyon nga indi magtuman sa akon, pahalinon ko gid sila sa ila duta kag laglagon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”