Edom Atemmuo Ho Nkɔmhyɛ
1Anisoadehunu a Awurade Onyankopɔn daa no adi faa Edom asase ho kyerɛɛ Obadia nie:
Yɛate asɛm a ɛfiri Awurade nkyɛn.
Wɔsomaa ɔnanmusini bi kɔɔ aman so kɔkaa sɛ,
“Monsɔre na momma yɛnkɔko ntia Edom.”
2Awurade ka kyerɛ Edom sɛ:
“Hwɛ mɛbrɛ wo ase,
mɛyɛ wo akumaa wɔ aman no mu,
na wɔabu wo animtia.
3Wayɛ ahantan adaadaa wo ho,
Wo a wote abotan ntokuro mu
na wayɛ wʼatenaeɛ wɔ mmepɔ so,
na woka kyerɛ wo ho sɛ,
‘Hwan na ɔbɛtumi ayi me asi fam?’
4Sɛ wotu kɔ ewiem sɛ akɔdeɛ,
na woyɛ wo pirebuo wɔ nsoromma ntam mpo a,
ɛhɔ na mɛba abɛtwe wo adwera fam.”
Sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
5“Sɛ akorɔmfoɔ ba wo so a,
anaa adwotwafoɔ ba wo so anadwo a,
atoyerɛnkyɛm bɛn na ɛrento wo?
Na wɔrenwia wo nneɛma dodoɔ a wɔpɛ anaa?
Sɛ bobe abatefoɔ ba wo so a,
ɛnyɛ bobe aba kakra bi pɛ na wɔbɛgya wo anaa?
6Na wo Esau deɛ wɔbɛwia wʼademudeɛ
a wode asie na wɔayɛ wo dosodoso.
7Wɔn a wo ne wɔn wɔ nkabom nyinaa
bɛdi wo hwammɔ.
Wɔn a wʼadwene yɛ wo sɛ
wo ne wɔn te asomdwoeɛ mu no
bɛdaadaa wo adi wo so,
wɔn a wɔdi wʼaduane no asum wo afidie,
nanso, wonhunuiɛ.
8“Saa ɛda no,” Awurade na ɔseɛ,
“Merensɛe anyansafoɔ a ɛwɔ Edom anaa,
mmarima a wɔte asɛm ase
a wɔwɔ Esau mmepɔ so anaa?
9Ao Teman1.9 Teman: Teman kyerɛ Edom nyinaa sɛdeɛ Yeremia ka wɔ Yer 49.7,20. Teman asekyerɛ yɛ “anafoɔ”. Saa din yi tumi yɛ Edom a ɛyɛ anafoɔ asase. Ebinom nso kyerɛ Teman ase sɛ Tawilan a ɛda borɔfokwansin mmiɛnsa wɔ Petra apueeɛ fam. wʼakofoɔ bɛbɔ hu
ne obiara a ɔwɔ Esau bepɔ so no,
wɔbɛtwitwa mo atɔre mo ase.
10Esiane basabasayɛ a woyɛ tiaa wo nua Yakob no enti
aniwuo bɛka wo,
na wɔbɛsɛe wo koraa.
11Ɛda a wogyinaa ntentenso hwɛɛ no haa,
na ananafoɔ faa nʼahonyadeɛ kɔeɛ
na ahɔhoɔ hyɛnee ne kuro apono mu,
na wɔbɔɔ Yerusalem so ntonto no,
na wote sɛ wɔn mu baako.
12Anka ɛnsɛ sɛ wobu wo nua animtiaa
ɛberɛ a ɔwɔ asaneɛ mu,
anaa sɛ wodi ahurisie wɔ Yudafoɔ so
ɛberɛ a wɔwɔ ɔsɛeɛ mu,
na mpo wohoahoa wo ho
ɛberɛ a wɔwɔ ahohiahia mu no.
13Anka ɛnsɛ sɛ wode nsrabɔ
hyɛne me nkurɔfoɔ kuro apono no mu
wɔ wɔn amanehunu ɛda,
anka ɛnsɛ sɛ wosere wɔ ɛberɛ a
wɔwɔ ɔhaw mu.
Afei nso anka ɛnsɛ sɛ
wode wo nsa to wɔn ahodeɛ so gye
wɔ ɛberɛ a wɔwɔ amanehunu mu.
14Anka ɛnsɛ sɛ wotɛ wɔn nkwantanan soɔ
kunkumm nʼadwanefoɔ
Na woyi wɔn a aka no ma
wɔ wɔn amanehunu ɛda no mu.
15“Awurade ɛda no abɛn
ama amanaman nyinaa.
Na hwɛ, Edom sɛdeɛ woyɛeɛ no
saa ara na wɔbɛyɛ woɔ.
Wo nneyɛeɛ bɛsane abɛgu wo tiriso.
16Sɛdeɛ mononom nsã wɔ me bepɔ kronkron so no,
saa ara na amanaman no nyinaa bɛkɔ so anom,
saa ara na ɛbɛkɔ so ɛda biara
na wɔbɛyɛ te sɛ deɛ wonni hɔ.
17Na ɔgyeɛ bɛba Sion bepɔ so
na ɛbɛyɛ kronkron beaeɛ,
na Yakob efie nsa
bɛsane aka nʼagyapadeɛ.
18Yakob efie bɛyɛ ogya
na Yosef efie ayɛ ogyaframa;
Esau efie deɛ ɛbɛyɛ adehunu bi
na wɔde ogya bɛto mu ahye no a
obiara renka wɔ efie hɔ.”
Deɛ Awurade seɛ nie.
19Nkurɔfoɔ a wɔfiri Negeb no
bɛtena Esau mmepɔ so,
Na wɔn a wɔfiri nkokoɔ no ase no,
bɛfa Filistia asase no,
na wɔbɛfa Efraim ne Samaria mfuo atena so,
na Benyamin nso afa Gilead.
20Nipakuo a wɔyɛ Israel atukɔfoɔ
bɛfa Kanaan asase no akɔsi Sarefat;
na atukɔfoɔ a wɔfiri Yerusalem a
wɔte Safarad no bɛfa Negeb nkuro no adi so.
21Agyefoɔ bɛkɔ Sion bepɔ so,
akɔdi Edom mmepɔ so.
Na ahennie no bɛyɛ Awurade dea!
1Visión de Abdías.
Orgullo y caída de Edom
1-4 – Jer 49:14-16
5-6 – Jer 49:9-10
Hemos oído una noticia de parte del Señor y un mensajero ha sido enviado a las naciones, diciendo: «¡Vamos, marchemos a la guerra contra ella!»
Así dice el Señor omnipotente acerca de Edom:
2«¡Te haré insignificante entre las naciones,
serás tremendamente despreciado!
3Tu carácter soberbio te ha engañado.
Como habitas en las hendiduras de los desfiladeros,
en la altura de tu morada,
te dices a ti mismo:
¿Quién podrá arrojarme a tierra?
4Pero, aunque vueles a lo alto como águila,
y tu nido esté puesto en las estrellas,
de allí te arrojaré
—afirma el Señor—.
5Si vinieran a ti ladrones
o saqueadores nocturnos,
¿no robarían solo lo que les bastara?
¡Pero tú, cómo serás destruido!
Si vinieran a ti vendimiadores,
¿no dejarían algunos racimos?
6¡Pero cómo registrarán a Esaú!
¡Cómo rebuscarán sus escondrijos!
7Hasta la frontera te expulsarán
tus propios aliados,
te engañarán y dominarán
tus propios amigos.
Los que se sientan a tu mesa
te pondrán una trampa.
¡Es que Edom ya no tiene inteligencia!
8¿Acaso no destruiré yo en aquel día
a los sabios de Edom,
a la inteligencia del monte de Esaú?
—afirma el Señor—.
9Ciudad de Temán, tus guerreros se caerán de miedo,
a fin de que todo hombre sea exterminado
del monte de Esaú por la masacre.
10»Por la violencia hecha contra tu hermano Jacob,
te cubrirá la vergüenza
y serás exterminado para siempre.
11En el día que te mantuviste aparte,
en el día que extranjeros llevaron su ejército cautivo,
cuando extraños entraron por su puerta
y sobre Jerusalén echaron suerte,
tú eras como uno de ellos.
12No debiste reírte de tu hermano en su mal día,
en el día de su desgracia.
No debiste alegrarte a costa del pueblo de Judá
en el día de su ruina.
No debiste proferir arrogancia
en el día de su angustia.
13No debiste entrar por la puerta de mi pueblo
en el día de su calamidad.
No debiste recrear la vista con su desgracia
en el día de su calamidad.
No debiste echar mano a sus riquezas
en el día de su calamidad.
14No debiste aguardar en los angostos caminos
para matar a los que huían.
No debiste entregar a los sobrevivientes
en el día de su angustia.
15»Porque cercano está el día del Señor
contra todas las naciones.
¡Edom, como hiciste, se te hará!
¡sobre tu cabeza recaerá tu merecido!
16Pues sin duda que así como ustedes, israelitas,
bebieron de mi copa en mi santo monte,
así también la beberán sin cesar todas las naciones;
beberán y engullirán,
y entonces serán como si nunca hubieran existido.
17Pero en el monte Sión habrá liberación, y será sagrado.
El pueblo de Jacob recuperará sus posesiones.
18Los descendientes de Jacob serán fuego,
y los de José, llama;
pero la casa real de Esaú será estopa:
le pondrán fuego y la consumirán,
de tal forma que no quedará sobreviviente
entre los descendientes de Esaú».
El Señor lo ha dicho.
Restauración del pueblo de Dios
19Los del Néguev poseerán el monte de Esaú, y los de la Sefelá poseerán Filistea. Los israelitas poseerán los campos de Efraín y de Samaria, y los de Benjamín poseerán Galaad.
20Los exiliados, este ejército de israelitas que viven entre los cananeos, poseerán la tierra hasta Sarepta. Los desterrados de Jerusalén, que viven en Sefarad, poseerán las ciudades del Néguev, 21y los libertadores subirán al monte Sión para gobernar la región montañosa de Esaú. Y el reino será del Señor.