1Salomo nnwom mu dwom.
Ababaawa:
2Ma ɔmfa nʼano mfeano no mfe mʼano,
ɛfiri sɛ wo dɔ no yɛ ahomeka sene bobesa.
3Wʼaduhwam yi hwa a ɛyɛ ahomeka
wo din te sɛ aduhwam a wɔahwie.
Na ɛnyɛ nwanwa sɛ mmabaawa no dɔ woɔ!
4Fa me kɔ, ma yɛnyɛ ntɛm!
Ma ɔhene mfa me nkɔ ne piam.
Nnamfonom
Yɛbɛdi ahurisie na yɛn ani agye wo ho.
Yɛbɛkamfo wo dɔ asene bobesa.
Ababaawa:
Sɛ wɔkamfo wo a, na ne kwan so ara ne no!
5Mebiri deɛ, nanso me ho yɛ fɛ,
Ao, Yerusalem mmammaa,
mobiri te sɛ Kedar ntomadan,
te sɛ, Salomo ntomadan mu ntwamutam!
6Nhwɛ me haa sɛ mebirie enti,
ɛfiri sɛ awia na ayɛ me saa.
Memaa mmammarima bo fuu me
enti wɔmaa me kɔhwɛɛ bobe nturo so;
na amma manhwɛ mʼankasa me bobe turo.
7Kyerɛ me me dɔfoɔ,
faako a wode wo nnwankuo kɔ adidi
na owigyinaeɛ nso faako a woma wo nnwan home.
Adɛn enti na ɛsɛ sɛ meyɛ sɛ ɔbaa a wakata nʼanim
wɔ wo nnamfonom nnwankuo ho?
Nnamfonom
8Sɛ wonnim a, mmaa ahoɔfɛfoɔ pa ara no,
fa ɛkwan a nnwan fa soɔ so
na fa wo mpapo mma kɔ adidi
wɔ nnwanhwɛfoɔ no ntomadan ho.
Aberanteɛ:
9Me dɔfoɔ, mede wo toto pɔnkɔ bereɛ
a wɔde ahoma asa no wɔ Farao nteaseɛnam baako ho.
10Nsomuadeɛ ama wʼafono ho ayɛ fɛ,
na abohemaa a woasina agu wo kɔn mu no fata wo.
11Yɛbɛyɛ sikakɔkɔɔ nsomuadeɛ
a wɔde dwetɛ asisi mu ama wo.
Ababaawa:
12Ɛberɛ a ɔhene te nʼadidi ɛpono ho no,
nʼaduhwam hwa no gyee hɔ.
13Me dɔfoɔ ayɛ me sɛ kurobo1.13 Krobo yɛ aduhwam bi a wɔnya firi “balsam” dua a ebi wɔ Etiopia, Ntam Po ne India. Nnipa de yɛ wɔn ho ma wɔn ho yɛ hwam. toa
a ɛda me nufu ntam.
14Me dɔfoɔ ayɛ me sɛ nhwiren boa a ayɛ frɔmm
wɔ En-Gedi1.14 En-Gedi yɛ kwaeɛ a ɛwɔ ɛserɛ so wɔ Nkyene Po atɔeɛ fam a afifideɛ a ɛyɛ hwam bebree wɔ. bobe turo mu.
Aberanteɛ:
15Me dɔfoɔ, wo ho yɛ fɛ!
Ao, ahoɔfɛ nie
wʼaniwa aba te sɛ aborɔnoma.
Ababaawa
16Me dɔfoɔ, wo ho yɛ fɛ!
Ao, ahoɔfɛ nie
yɛn mpa so yɛ akɔnɔakɔnɔ.
Aberanteɛ:
17Yɛn fie mpunan yɛ ntweneduro;
yɛn nsamsoɔ yɛ pepeaa.
1غزل غزلهای سلیمان.
محبوبه
2مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است. 3تو خوشبو هستی و نامت رایحهٔ عطرهای دلانگیز را به خاطر میآورد؛ عجیب نیست که دختران شیفتهٔ تو میشوند. 4مرا با خود بِبَر، بیا تا از اینجا دور شویم. پادشاه مرا به حجلۀ خود ببرد.
دوستان
تو مایۀ شادی و سرور ما هستی؛ عشق تو را بیش از شراب میستاییم.
محبوبه
شایسته است که تو را تحسین کنند.
5ای دختران اورشلیم، من سیاه اما زیبا هستم، همچون چادرهای قیدار و خیمههای سلیمان. 6به من که سیاه هستم اینچنین خیره مشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانیده است. برادرانم بر من خشمگین شده مرا فرستادند تا در زیر آفتاب سوزان از تاکستانها نگاهبانی کنم، و من نتوانستم از تاکستان خود مراقبت نمایم.
7ای محبوب من، به من بگو امروز گلهات را کجا میچرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا میخوابانی؟ چرا برای یافت تو، در میان گلههای دوستانت سرگردان شوم؟
دوستان
8ای زیباترین زن دنیا، اگر نمیدانی، رد گلهها را بگیر و به سوی خیمههای چوپانان بیا و در آنجا بزغالههایت را بچران. 9ای محبوبهٔ من، تو همچون مادیان ارابهٔ فرعون، زیبا هستی. 10گونههایت با گوشوارههایت چه زیباست، گردنت با جواهراتش چه دلرباست. 11ما برایت گوشوارههای طلا با آویزههای نقره خواهیم ساخت.
محبوبه
12آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد. 13محبوب من که در سینههایم آرمیده، رایحهای چون مُر خوشبو دارد. 14محبوب من مانند شکوفههای حنا است که در باغهای عِین جِدی میرویند.
محبوب
15تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زیبایی و لطافت کبوتران است.
محبوبه
16ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزهزارها بستر ما هستند 17و درختان سرو و صنوبر بر ما سایه میافکنند.