Hiob 10 – ASCB & HTB

Asante Twi Contemporary Bible

Hiob 10:1-22

1“Abrabɔ afono me;

enti mɛka mʼasɛm a meremfa hwee nsie

na mɛkasa afiri me kra yeadie mu.

2Mɛka akyerɛ Onyankopɔn sɛ: Mmu me kumfɔ,

na mmom kyerɛ kwaadu a wobɔ me.

3Sɛ wohyɛ me so a, ɛdeɛn na wonya?

Adɛn enti na wopo wo nsa ano adwuma

na wosere hwɛ amumuyɛfoɔ nhyehyɛeɛ?

4Wowɔ ɔhonam mu ani anaa?

Wohunu adeɛ te sɛ ɔdasani anaa?

5Wo nkwa nna te sɛ ɔdasani

anaa wo mfeɛ te sɛ onipa,

6a enti ɛsɛ sɛ wohwehwɛ me mfomsoɔ

na wopɛɛpɛɛ me bɔne mu?

7Ɛwom sɛ wonim sɛ menni fɔ deɛ,

nanso obiara nso rentumi nnye me mfiri wo nsam.

8“Wo nsa na ɛnwonoo me na ɛbɔɔ me.

Afei wobɛdane wo ho asɛe me anaa?

9Kae sɛ wonwonoo me sɛ dɔteɛ.

Na wobɛdane me ayɛ me mfuturo bio?

10Woanhwie me sɛ nufosuo

no womaa me mu piiɛ sɛ kyiisi,

11amfa wedeɛ ne honam ankata me ho

ankeka nnompe ne ntini antoatoa mu anaa?

12Womaa me nkwa, yii ayamyɛ kyerɛɛ me,

na ɔhwɛsie mu, wohwɛɛ me honhom so.

13“Nanso yei na wode siee wʼakoma mu;

na menim sɛ na yei wɔ wʼadwene mu.

14Sɛ meyɛɛ bɔne a anka wobɛhwɛ me

na wobɛma me ɛso asotwe.

15Na sɛ medi fɔ a, nnome nka me!

Na sɛ mpo medi bem a, merentumi mpagya me ti,

ɛfiri sɛ aniwuo ahyɛ me ma

na mʼamanehunu amene me.

16Na sɛ mepagya me ti a, wodɛɛdɛɛ me sɛ gyata,

na bio woda wo tumi nwanwa no adi tia me.

17Wode adansefoɔ foforɔ bɛtia me

na woma wʼabofuo ano yɛ den wɔ me so;

wʼakodɔm tu ba me so ɛberɛ biara.

18“Adɛn enti na woma wɔwoo me?

Ɛkaa me nko a anka mewuiɛ ansa na ani bi rehunu me.

19Anka mamma nkwa yi mu,

anaasɛ wosoaa me firi awotwaa mu de me kɔɔ damena mu tee a, anka ɛyɛ.

20Aka kakra na me nna atwam,

gyaa me na menya anigyeɛ ɛberɛ tiawa bi

21ansa na makɔ koransane

kusuuyɛ ne sunsumma kabii asase so,

22asase a ɛyɛ anadwo sum kabii,

sunsumma tumm ne sakasaka,

baabi a ɛhɔ hann mpo te sɛ esum.”

Het Boek

Job 10:1-22

1Ik walg nu toch van het leven, En laat dus de vrije loop aan mijn klagen; Ik spreek in de bitterheid van mijn ziel, 2En zeg tot God: Behandel mij niet als een schuldige; Laat mij weten, waarom Gij tegen mij strijdt! 3Brengt het U voordeel, dat Gij verdrukt, Dat Gij het werk uwer handen verwerpt, Maar de plannen der bozen begunstigt? 4Hebt Gij ogen van vlees, Ziet Gij, zoals mensen dat doen; 5Zijn uw dagen als die van een sterveling, Uw jaren als de levensduur van een mens: 6Dat Gij op zoek zijt naar mijn schuld, En naar mijn zonden blijft vorsen, 7Ofschoon Gij weet, dat ik niet schuldig ben, En niemand mij uit uw hand kan redden? 8Uw eigen handen hebben mij gevormd en gewrocht, En nu zoudt Gij me weer gaan vernielen? 9Bedenk toch, dat Gij mij als leem hebt gekneed: En Gij voert mij terug naar het stof? 10Hebt Gij me niet als melk laten vloeien, En als kaas laten stremmen; 11Mij niet bekleed met huid en met vlees, Met beenderen en spieren samengeweven? 12In uw goedheid hebt Gij mij het leven geschonken Uw zorg heeft mijn adem bewaakt, 13Maar dit was uw heimelijke toeleg daarbij, Ik weet, dat Gij dit hadt besloten: 14Als ik zondigde, mij in het oog te houden, En mij mijn misdaad niet te vergeven; 15Was ik schuldig: Wee mij! En was ik onschuldig, Toch zou ik mijn hoofd niet mogen verheffen, Zat van smaad en gedrenkt met ellende! 16Hief ik het op, Gij zoudt jacht op mij maken, als een luipaard, Mij telkens uw wondere macht laten voelen, 17Uw vijandschap jegens mij weer vernieuwen; Gij zoudt uw toorn op mij nog verdubbelen, Gij riept troepen en legers tegen mij op! 18Waarom hebt Gij mij dan uit de schoot laten komen, Gaf ik de geest niet, eer een oog mij aanschouwde? 19Dan was ik nu, als had ik nimmer bestaan, En was van de schoot naar het graf gedragen. 20Ach, mijn levensdagen zijn maar gering, Laat mij met rust, dat ik een weinig vreugde beleef, 21Eer ik heenga, vanwaar ik niet terugkom, Naar het land van duisternis en schaduw des doods; 22Naar het sombere land, waar wanorde heerst, De dag als een stikdonkere nacht!