Biribiara Yɛ Adehuhuo
1Yeinom ne nsɛm a Ɔsɛnkafoɔ, ɔhene Dawid babarima a ɔyɛ ɔhene wɔ Yerusalem seɛ:
2“Ahuhudeɛ! Ahuhudeɛ!”
Ɔsɛnkafoɔ no na ɔseɛ.
“Ahuhudeɛ mu ahuhudeɛ
Biribiara yɛ ahuhudeɛ.”
3Ɛdeɛn na onipa nya firi nʼadwumayɛ nyinaa mu?
Deɛn na ɔnya firi deɛ enti ɔkum ne ho yɛ no awia so no?
4Awoɔ ntoatoasoɔ ba na ɛkɔ,
nanso asase tim hɔ daa.
5Owia pue na owia kɔtɔ,
na ɛyɛ ntɛm kɔ deɛ ɛpue firiiɛ hɔ.
6Mframa bɔ kɔ anafoɔ fam
na ɛdane hwɛ atifi fam;
ɛkyinkyini kɔ baabiara
na ɛsane bɔ fa ne kwan so.
7Nsubɔntene nyinaa tene kɔgu ɛpo mu,
nanso ɛpo nyɛ ma da.
Baabi a nsubɔntene no firie no
ɛhɔ na wɔsane kɔ bio.
8Biribiara yɛ ɔbrɛ
a ɛboro deɛ obi bɛka soɔ.
Ani nhwɛ adeɛ nwie da
na aso nso ntie nsɛm mma ɛmmu so da.
9Deɛ aba no bɛba bio,
deɛ wɔayɛ no, wɔbɛyɛ bio;
adeɛ foforɔ biara nni owia yi ase.
10Biribi wɔ hɔ a wɔbɛtumi aka wɔ ho sɛ:
“Hwɛ! Yei yɛ ade foforɔ” anaa?
Ɛwɔ hɔ dada firi tete nteredee;
ɛwɔ hɔ ansa na wɔwoo yɛn.
11Wɔnnkae tetefoɔ no,
na wɔn a wɔnnya nnwoo wɔn no nso
wɔn a wɔbɛdi wɔn akyi no
renkae wɔn.
Nimdeɛ Yɛ Ahuhudeɛ
12Me, Ɔsɛnkafoɔ, na meyɛ Israelhene wɔ Yerusalem. 13Metuu me ho sii hɔ sɛ mede nimdeɛ bɛsua ayɛ nhwehwɛmu wɔ biribiara a wɔyɛ no owia yi ase ho. Adesoa duruduru bɛn na Onyankopɔn de ato adasamma soɔ yi! 14Mahunu biribiara a wɔyɛ no owia yi ase; ne nyinaa nka hwee, ɛte sɛ deɛ obi de mmirika taa mframa.
15Deɛ akyea no, wɔntumi ntene;
na deɛ ɛnni hɔ no, wɔntumi nkan.
16Mekaa wɔ me ho sɛ, “Hwɛ, manyini na manya nimdeɛ bebree asene obiara a watena Yerusalem ahennwa so ansa na merebɛdi adeɛ. Manya nhunumu ne nimdeɛ mu osuahunu.” 17Afei, meyɛɛ mʼadwene sɛ mɛhwehwɛ na mate nimdeɛ ase, ɛne abɔdamsɛm ne nkwaseasɛm. Nanso mehunuu sɛ yei nso te sɛ deɛ obi di mmirika taa mframa.
18Nimdeɛ bebree de awerɛhoɔ na ɛba;
nyansa bebree de ahohiahia bebree ba.
بیهودگی زندگی
1اینها سخنان پسر داوود است که در اورشلیم سلطنت میکرد و به «معلم»1:1 یا: «رهبر جماعت» و یا «واعظ»؛ همچنین در آیات ۲ و ۱۲. معروف بود:
2بیهودگی است! «معلم» میگوید: زندگی، سراسر بیهودگی است!
3آدمی از تمامی زحماتی که در زیر آسمان میکشد چه سودی نصیبش میشود؟ 4نسلها یکی پس از دیگری میآیند و میروند، ولی دنیا همچنان باقی است. 5آفتاب طلوع میکند و غروب میکند و باز با شتاب به جایی باز میگردد که باید از آن طلوع کند. 6باد به طرف جنوب میوزد، و از آنجا به طرف شمال دور میزند. میوزد و میوزد و باز به جای اول خود باز میگردد. 7آب رودخانهها به دریا میریزد، اما دریا هرگز پر نمیشود. آبها دوباره به رودخانهها باز میگردند و باز روانه دریا میشوند.
8همه چیز خسته کننده است. آنقدر خسته کننده که زبان از وصف آن ناتوان است. نه چشم از دیدن سیر میشود و نه گوش از شنیدن. 9آنچه بوده باز هم خواهد بود، و آنچه شده باز هم خواهد شد. زیر آسمان هیچ چیز تازهای وجود ندارد. 10آیا چیزی هست که دربارهاش بتوان گفت: «این تازه است»؟ همه چیز پیش از ما، از گذشتههای دور وجود داشته است. 11یادی از گذشتگان نیست. آیندگان نیز از ما یاد نخواهند کرد.
بیهودگی حکمت
12من که «معلم» هستم، در اورشلیم بر اسرائیل سلطنت میکردم. 13با حکمت خود، سخت به مطالعه و تحقیق دربارهٔ هر چه در زیر آسمان انجام میشود پرداختم. این چه کار سخت و پرزحمتی است که خدا به عهدهٔ انسان گذاشته است!
14هر چه را که زیر آسمان انجام میشود دیدهام. همه چیز بیهوده است، درست مانند دویدن به دنبال باد! 15کج را نمیتوان راست کرد و چیزی را که نیست نمیتوان به شمار آورد.
16با خود فکر کردم: «من از همهٔ پادشاهانی که پیش از من در اورشلیم بودهاند، حکیمتر هستم و حکمت و دانش بسیار کسب کردهام.» 17در صدد برآمدم فرق بین حکمت و حماقت، و دانش و جهالت را بفهمم؛ ولی دریافتم که این نیز مانند دویدن به دنبال باد، کار بیهودهای است. 18انسان هر چه بیشتر حکمت میآموزد محزونتر میشود و هر چه بیشتر دانش میاندوزد، غمگینتر میگردد.
