1Ang pulong sa Ginoo nga miabot kang Zepahnia nga anak ni Cushi, ang anak ni Gedalia, ang anak ni Amaria, ang anak ni Hezekia, sa panahon sa paghari ni Josia, anak ni Amon hari sa Juda:
Paghukom sa tibuok kalibutan sa adlaw sa Ginoo
2“Akong silhigon pahilayo ang tanang mga butang gikan sa nawong sa kalibutan,” nagaingon ang Ginoo. 3“Akong silhigon pahilayo ang tawo ug ang kahayupan akong silhigon ang mga langam sa kalangitan ug ang mga isda sa kadagatan—ang mga idolo nga maoy hinungdan nga ang mga dautan manga pandol. Kong ako nang gun-ubon ang katawhan sa dagway sa kalibutan,” nagaingon ang Ginoo.
4“Ituyhad ko ang akong mga kamot batok sa Juda ug batok sa nga nagpuyo sa Jerusalem. Akong gun-ubon ang matag-usa nga nahabilin sa nagsimba ni Baal niining dapita. Ang mga ngalan sa makidiyos-diyos nga kaparian— 5Sila nga nagyukbo diha sa mga atop nga nagsimba sa panon sa kabituonan, sila nga nakyukbo ug nagsaad sa Ginoo ug nagasaad usab kang Molek. 1:5 Molek: sa Hebreo, Malcam, nga mao pa ang lain nga ngalan ni Molec. 6Sila nga mitalikod sa pagsunod sa Ginoo ug wala magapangita sa Ginoo ug magapangutana kaniya.
7“Pagpakahilom kamo sa atubanga sa Makakagahum nga Ginoo, kay ang adlaw sa Ginoo haduol na. Ang Ginoo nagaandam ug mga halad; gibalaan niya ang iyang gidapit. 8Sa adlaw unya sa sakripisyo sa Ginoo, akong silotan ang mga opisyales ug ang mga anak sa hari ug ang tanang nga binistihan sa langyaw nga sapot. 9Niadto unyang adlawa akong silotan kadtong milikay sa pagtunob sa ganghaan, nga nagapuno sa templo sa ilang mga dios sa kadautan ug pagpamlimbong.
10“Niadto unyang adlawa,” nagaingon ang Ginoo, “may tuaw didto sa Ganghaang Isda, nagminatay gikan sa unang kuarter, ug ang dahunog sa grabing pagka-igo gikan sa kabukiran. 11Pagminatay, kamo nga nagpuyo sa distrito sa mga tindahan, ang tanan ninyong mga negosyanti wagtangon. Ang tanan nga nagpatigayon ug plata pagagun-obon.
12“Niadto unyang taknaa akong susihon ang Jerusalem uban sa mga lampara ug silotan ko kadtong wala magpakabana, nga nahisama lamang sa bino nga lawog na, nga naghunahuna nga ang Ginoo wala gayoy buhaton maayo man o dautan. 13Ang ilang bahandi makurakot, ilang kabalayan pagagub-on. Bisag maghimo silag balay dili sila makapuyo niin; bisag magtanom silag kaparasan, dili sila makainom sa bino niini.”
Ang Makalilisang nga Adlaw sa Pagsilot
14Ang dako nga adlaw sa Ginoo haduol-duol ug muabot sa madali Ang hilak sa adlaw sa Ginoo mapait; ang gamhanang manggugubat missinggit sa singgit alang sa gubat. 15Kana nga adlaw mao ang adlaw sa kapungot ang adlaw sa kasakit ug paghigwaos, adlaw sa kasamok ug pagkalumpag, adlaw sa kangitngit ug kaguol, adlaw sa mga panganod ug kangitngit. 16Adlaw sa trumpeta ug singgit sa gubat batok sa kinutaang mga siyudad ug batok sa mga masigkakilid nga tore.
17“Akong dadon ang tumang kasakit sa tanang katawhan nga magduhiraw sila sama kanila nga mga buta, tungod kay nakasala sila sa Ginoo. Ang ilang duha ipaagas sama sa mga abo ug ang sulod sa ilang ginhawaan sama sa tae. 18Wala sa plata o sa bulawan ang makaluwas kanila gikan sa adlaw sa kapungot sa Ginoo. Sa kalayo sa iyang pagka-abubhuan, ang tibuok kalibutan pagalamyon, kay siya magahimo ug hinanali nga katapusan sa tanang nagpuyo sa kalibutan.”
1Esta es la palabra del Señor, que vino a Sofonías hijo de Cusí, hijo de Guedalías, hijo de Amarías, hijo de Ezequías, durante el reinado de Josías hijo de Amón, rey de Judá:
Advertencia sobre la destrucción venidera
2«Arrasaré por completo
cuanto hay sobre la faz de la tierra
—afirma el Señor—.
3Arrasaré con hombres y animales,
con las aves del cielo,
con los peces del mar,
con ídolos e impíos por igual.1:3 con ídolos e impíos por igual. Texto de difícil traducción.
»Exterminaré al hombre
de sobre la faz de la tierra
—afirma el Señor—.
Juicio contra Judá
4»Extenderé mi mano contra Judá
y contra todos los habitantes de Jerusalén.
Exterminaré de este lugar todo rastro de Baal,
y hasta el nombre de sus sacerdotes;1:4 de sus sacerdotes (LXX); de los sacerdotes paganos con los sacerdotes (TM).
5a los que en las azoteas se postran en adoración
ante las estrellas del cielo,
a los que, postrados en adoración,
juran lealtad al Señor,
y al mismo tiempo a Moloc,1:5 Moloc. Lit. Malcán; es decir, Milcón.
6a los que se apartan del Señor,
y no lo buscan ni lo consultan.
7¡Silencio ante el Señor omnipotente,
porque cercano está el día del Señor;
ha preparado el Señor un sacrificio
y ha purificado a sus invitados!
8En el día del sacrificio del Señor
castigaré a los funcionarios y oficiales del rey,
y a cuantos se visten según modas extrañas.
9En aquel día castigaré
a cuantos evitan pisar el umbral,1:9 evitan pisar el umbral. Alusión a una práctica supersticiosa; véase 1S 5:5.
a los que llenan de violencia y engaño
la casa de sus dioses.1:9 la casa de sus dioses. Alt. el palacio de su señor.
10»Aquel día se oirán gritos de auxilio,
desde la puerta del Pescado,
gemidos desde el Barrio Nuevo,
y gran quebranto desde las colinas
—afirma el Señor—.
11»¡Gemid, habitantes del Barrio del Mercado!1:11 Mercado. Alt. Mortero.
Aniquilados serán todos los mercaderes,
exterminados cuantos comercian con plata.
12En aquel tiempo registraré Jerusalén con lámparas
para castigar a los que reposan tranquilos
como vino en su sedimento,
a los que piensan: “El Señor no va a hacer nada,
ni para bien ni para mal”.
13En botín se convertirán sus riquezas,
sus casas, en desolación:
“Edificarán casas,
pero no las habitarán;
plantarán viñas,
pero del vino no beberán”.
El gran día del Señor
14»Ya se acerca el gran día del Señor;
a toda prisa se acerca.
El estruendo del día del Señor será amargo,
y aun el más valiente gritará.
15Día de ira será aquel día,
día de acoso y angustia,
día de devastación y ruina,
día de tinieblas y penumbra,
día de niebla y densos nubarrones,
16día de trompeta y grito de batalla
contra las ciudades fortificadas,
contra los altos bastiones.
17De tal manera acosaré a los hombres
que andarán como ciegos,
porque pecaron contra el Señor.
Su sangre será derramada como polvo
y sus entrañas, como estiércol.
18No los podrán librar
ni su plata ni su oro
en el día de la ira del Señor.
En el fuego de su celo
será toda la tierra consumida;
en un instante reducirá a la nada
a todos los habitantes de la tierra».