Tito 1 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Tito 1:1-16

1-4Ako si Pablo nga alagad sa Dios ug apostol ni Jesu-Cristo. Nangumusta ako kanimo Tito nga giisip kong akong anak tungod kay ikaw nagatuo man kang Cristo sama kanako. Hinaut nga madawat mo ang grasya ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Manluluwas. Gipili ako sa Dios ug gipadala niya1:1-4 Gipili ako sa Dios ug gipadala niya: Mao ang buot ipasabot sa “apostol.” aron lig-onon ang pagtuo sa iyang mga pinili ug tudloan sila sa pagsabot sa kamatuoran mahitungod sa pagtuman kaniya. Mao kini ang nagahatag kanato ug paglaom nga kita may kinabuhi nga walay kataposan. Sa wala pa ang kalibotan, nagsaad na ang Dios nga hatagan niya kita ug kinabuhi nga walay kataposan, ug ang Dios dili gayod mamakak. Karon mao na ang panahon nga iyang gitakda aron isaysay ang mahitungod niini nga kinabuhi. Ug ako ang gitugyanan sa Dios nga atong Manluluwas sa pagsugilon niini ngadto sa mga tawo.

Ang Buluhaton ni Tito sa Crete

5Gibilin ko ikaw sa Crete aron padayonon mo ang atong buluhaton nga wala pa mahuman ug aron makapili ka ug mga tigdumala alang sa mga tumutuo sa matag lungsod. 6Ayaw kalimti ang akong gipanugon kanimo nga ang angay mong pilion mao ang mga tawo nga dili salawayon, usa lang ang ilang asawa, ug kinahanglan nga ang ilang mga kabataan mga tumutuo usab ug dili kapasanginlan nga nagapatuyang lang sa ilang kinabuhi. 7Ang tigdumala sa mga tumutuo mao ang gitugyanan sa buluhaton sa Dios, busa kinahanglan gayod nga dili salawayon, dili garboso, dili daling masuko, dili palahubog, dili palaaway, ug dili hakog ug kuwarta. 8Kinahanglan maabiabihon siya sa mga bisita, gustong mobuhat ug maayo, makatimbang-timbang kon unsa ang maayo o dili, matarong, diosnon, ug makapugong sa iyang kaugalingon. 9Kinahanglan nga kuptan niya pag-ayo ang matuod nga pagtulon-an aron makadasig siya sa uban pinaagi niini ug makabadlong siya sa mga nagasupak niini.

10Kay daghan ang dili motuo sa matuod nga mga pagtulon-an, labi na gayod kadtong mga tawo nga gikan sa relihiyon sa mga Judio. Gilimbongan nila ang uban pinaagi sa mga pagtulon-an nga walay kapuslanan. 11Kinahanglan gayod nga santaon sila sa ilang gibuhat, kay gisamok nila ang mga panimalay pinaagi sa ilang mga pagtulon-an nga dili angayng itudlo, ug ang ilang katuyoan makauulaw tungod kay nanapi lamang sila. 12Usa sa ilang mga propeta nga taga-Crete mismo ang nagaingon, “Ang mga taga-Crete mga bakakon ug mga daotan sama sa mabangis nga mga mananap, mga tapolan ug gusto lang mokaon.” 13Tinuod gayod ang iyang gi-ingon, busa angay nga badlongon mo sila sa walay lipodlipod aron malig-on ang ilang pagtuo, 14ug aron dili na sila motagad sa mga tinumotumo nga pagtulon-an sa mga Judio ug sa mga sugo nga binuhat lang sa mga tawo nga nagsalikway sa kamatuoran. 15Alang sa mga tawong limpyo ug hunahuna, ang tanang butang limpyo, apan alang sa mga tawong hugaw ug hunahuna ug walay pagtuo sa Dios, ang tanan hugaw, tungod kay hugaw man ang ilang konsensya ug hunahuna. 16Nagaingon sila nga nakaila sila sa Dios, apan dili kini makita diha sa ilang binuhatan. Talamayon sila! Masupilon! Dili sila makahimo ug bisan unsa nga maayo.

O Livro

Tito 1:1-16

1Esta carta é escrita por Paulo, servo de Deus e apóstolo de Jesus Cristo, para trazer à fé aqueles que Deus escolheu, e para lhes dar a conhecer a verdade que os conduz a uma vida de piedade, 2e que faz nascer a esperança da vida eterna, a qual Deus, que não mente, prometeu desde os tempos de origem de tudo. 3E agora, no tempo próprio, essas boas novas foram dadas a conhecer através da pregação que me foi confiada por ordem de Deus nosso Salvador.

4A Tito, que é para mim um verdadeiro filho espiritual, pois que lhe comuniquei a fé que nos é comum, desejo que lhe seja concedida graça, misericórdia e paz da parte de Deus Pai e da do Senhor Jesus Cristo, nosso Salvador.

A tarefa de Tito em Creta

5Quando te deixei em Creta foi para que pusesses em ordem as questões que ficaram em suspenso e que em cada localidade estabelecesses anciãos, segundo as instruções que te tinha dado. 6Devem ser escolhidos homens irrepreensíveis, casados com uma só mulher; que os seus filhos sejam crentes e não tenham fama de dissolutos, nem de desobedientes. 7Convém, com efeito, que o líder seja irrepreensível, visto que é um responsável da casa de Deus. Não deve ser altivo, nem irritar-se facilmente; não deve ser dado a bebidas alcoólicas, nem meter-se em disputas violentas ou entregar-se à ganância e a especulações desonestas. 8Deve antes ser dado à hospitalidade, zeloso por tudo o que é bom. Deve ser equilibrado e justo, sabendo dominar os seus sentidos. 9Deve ter uma forte convicção na palavra digna de crédito que lhe foi ensinada, para que se torne capaz de encorajar os outros pelo ensino da reta doutrina, e ao mesmo tempo convencer os que se lhe opõem.

10Porque há muitas pessoas rebeldes contra a verdadeira doutrina, gente que fala muito e consegue enganar as pessoas. Desse número fazem parte, em especial, os da circuncisão. 11É preciso fazer calar essas pessoas, pois já perturbaram famílias inteiras, ensinando o erro, levadas por um desonesto interesse por dinheiro. 12Um deles, seu próprio profeta, disse: “Os cretenses foram sempre mentirosos; são como animais indolentes, vivendo só para encher a barriga.” 13E isto é bem verdade! Portanto, avisa severamente os crentes para que se mantenham sãos nas questões da fé. 14E que não deem ouvidos às tradições fantasiosas judaicas, nem a exigências de homens que se desviam da verdade. 15Uma pessoa cujo coração é puro tem todas as coisas por puras; mas para os corruptos e incrédulos, tudo é impuro, devido à impureza que têm nas mentes e na consciência 16Dizem conhecer a Deus, mas renegam-no pelas obras que praticam. São criaturas detestáveis e desobedientes, incapazes de fazer seja o que for de bom.