Salmo 50 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 50:1-23

Salmo 5050:0 Salmo 50 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni Asaf.

Ang Tinuod nga Pagsimba

1Ang Ginoo, nga makagagahom nga Dios, nagasulti ug nagatawag sa mga tawo sa tibuok kalibotan.

2Nagasidlak siya gikan sa Zion, ang siyudad nga hingpit sa iyang katahom.

3Moabot ang Dios ug dili siya magpakahilom.

Sa iyang unahan may nagadilaab nga kalayo, ug sa iyang palibot may kusog nga bagyo.

4Tawgon niya ang kalangitan ug ang kalibotan nga mosaksi sa iyang paghukom sa iyang katawhan.

5Moingon siya, “Tigoma dinhi kanako ang akong matinumanon nga mga katawhan nga naghimo ug kasabotan kanako pinaagi sa paghalad.”

6Nagapadayag ang kalangitan sa pagkamatarong sa Dios,

kay siya ang maghuhukom.

7Moingon pa ang Dios, “Kamong akong katawhan, pamatia ninyo ang akong isulti.

Ako ang Dios, nga inyong Dios;

magasaksi ako batok kaninyo nga mga taga-Israel.

8Wala ko kamo badlonga tungod sa inyong mga halad,

ug sa inyong mga halad nga sinunog nga inyo kanunayng gidala kanako.

9Wala ako magkinahanglan sa inyong mga torong baka ug kanding,

10kay akoa ang tanang mga mananap:

ang mga mananap sa kalasangan, ang mga baka sa linibong kabungtoran,

11ang tanang langgam sa kabukiran, ug mga mananap sa kaumahan.

12Kon gutomon ako dili ko kamo sultihan,

tungod kay akoa ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.

13Mokaon ba ako sa karne sa mga torong baka

o moinom sa dugo sa mga kanding? Siyempre dili!

14Ihalad ninyo kanako, nga Labing Halangdong Dios, ang inyong pagpasalamat,

ug tumana ninyo ang inyong mga saad kanako.

15Tawag kamo kanako sa panahon sa kalisod,

kay luwason ko kamo,

ug dayegon ninyo ako.”

16Apan sa mga daotan, mao kini ang giingon sa Dios,

“Wala kamoy katungod sa paglitok sa akong mga tulumanon ug kasabotan.

17Gikasilagan ninyo ang akong pagdisiplina kaninyo;

gisalikway ninyo ang akong gipangsulti.

18Kon may makita kamong kawatan makighigala kamo kaniya,

ug makig-uban usab kamo sa mga mananapaw.

19Nagasulti kamog daotan ug abtik kamong mamakak.

20Kanunay kamong nagasulti ug daotan batok sa inyong igsoon.

21Sa dihang gihimo ninyo kining mga butanga, nagpakahilom lang ako,

ug naghunahuna kamo nga sama ako kaninyo.

Apan karon badlongon ko kamo,

ug ipakita ko kaninyo kon unsa kamo kadaotan.

22“Pamatia ninyo kini, kamo nga nalimot sa Dios,

kay kon dili, laglagon ko kamo ug walay makaluwas kaninyo.

23Ang nagahalad kanako ug pagpasalamat nagapasidungog kanako,

ug ang nagatuman sa akong mga pamaagi akong luwason.”

La Bible du Semeur

Psaumes 50:1-23

Dieu va juger son peuple

1Psaume d’Asaph50.1 Sur Asaph, voir 1 Ch 6.16-17, 24 ; 25.1 ; 2 Ch 35.15. Asaph était l’un des trois chefs de chœur de David ; il nous a laissé douze psaumes..

Le Dieu suprême, ╵l’Eternel a parlé ╵et il a convoqué la terre

du levant du soleil ╵à son couchant.

2De Sion, parfaite en beauté,

Dieu resplendit.

3Qu’il vienne notre Dieu ! ╵Qu’il ne garde pas le silence !

Devant lui, un feu dévorant,

autour de lui, c’est l’ouragan.

4Le ciel en haut, il le convoque,

et il convoque aussi la terre : ╵il vient pour gouverner son peuple.

5« Rassemblez ceux qui me sont attachés,

ceux qui ont conclu avec moi ╵l’alliance par le sacrifice. »

6Le ciel publiera sa justice,

c’est Dieu qui gouverne le monde.

Pause

7Mon peuple, écoute, je te parle,

Israël, je témoigne contre toi,

moi qui suis Dieu, ton Dieu.

8Ce n’est pas pour tes sacrifices ╵que je t’adresse des reproches :

j’ai constamment ╵tes holocaustes sous les yeux.

9Je ne prendrai ╵ni des taureaux dans ton étable,

ni des boucs dans tes fermes,

10car tous les animaux ╵des forêts sont à moi,

à moi, les bêtes par milliers ╵dans les montagnes !

11Je connais tous les oiseaux des montagnes

et tous les animaux des champs ╵me sont à portée de la main.

12Si j’avais faim, te le dirais-je ?

L’univers est à moi ╵et tout ce qu’il renferme.

13Vais-je manger ╵la viande des taureaux,

ou m’abreuver ╵du sang des boucs ?

14En sacrifice à Dieu ╵offre donc ta reconnaissance !

Accomplis envers le Très-Haut ╵les vœux que tu as faits.

15Alors tu pourras m’appeler ╵au jour de la détresse :

je te délivrerai, ╵et tu me rendras gloire.

16Au méchant aussi, Dieu s’adresse :

« Pourquoi rabâches-tu mes lois ?

Tu as mon alliance à la bouche,

17mais tu détestes l’instruction

et tu rejettes mes paroles ╵au loin, derrière toi.

18A peine as-tu vu un voleur, ╵tu deviens son complice,

et puis, tu fais cause commune ╵avec les adultères.

19Ta bouche forge la malice.

Ta langue tisse le mensonge.

20Lorsque tu t’assieds avec d’autres, ╵tu calomnies ton frère,

et tu jettes le déshonneur ╵sur le fils de ta mère.

21Lorsque tu agissais ainsi ╵et que je n’ai rien dit,

as-tu vraiment imaginé ╵que je te ressemblais ?

Aussi je vais te corriger, ╵tout mettre sous tes yeux.

22Comprenez donc cela, ╵vous qui ignorez Dieu,

sinon je vous déchirerai ╵et nul ne vous délivrera.

23Qui, en guise de sacrifice, ╵m’offre de la reconnaissance, ╵celui-là me rend gloire,

et à celui qui règle son chemin,

je ferai voir ╵le salut que Dieu donne. »