Panultihon 27 – APSD-CEB & NSP

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 27:1-27

1Ayaw pagpanghambog kon unsay imong buhaton ugma, kay wala ka makahibalo kon unsay mahitabo ugma.

2Ayaw dayega ang imong kaugalingon; pasagdi nga ang uban maoy modayeg kanimo.

3Bug-at ang bato ug ang balas, apan mas bug-at ang imong bation kon palaguton ka sa tawong buang-buang.

4Makuyaw ang tawo nga anaa sa kasuko, apan mas makuyaw ang tawo nga nagaselos.

5Mas maayo pa nga badlongon mo ang usa ka tawo kaysa moingon ka nga ginahigugma mo siya apan wala mo lang tagda.

6Ang sakit nga pagbadlong sa usa ka higala may maayong katuyoan, apan ang halok sa kaaway dili kasaligan.

7Kon ang usa ka tawo busog na, bisan ang dugos morag walay lami kaniya; apan kon gutom siya, bisan ang pait nga pagkaon tam-is alang kaniya.

8Ang tawo nga milayas sa iyang panimalay nahisama sa langgam nga mibiya sa iyang salag.

9Ang pahumot ug ang insenso makapalipay sa tawo, ingon man ang sinsero nga tambag gikan sa usa ka higala.

10Ayaw kalimti ang imong higala, o ang higala sa imong amahan. Ug kon anaa ka sa kalisod, ayaw na pangayog tabang sa imong igsoon27:10 igsoon: o, paryente. nga atua sa layo. Ang suod nga isigka-ingon mas maayo pa kaysa igsoon nga atua sa layo.

11Anak, pagmaalamon kay ikalipay ko kana, ug aron may ikatubag ako sa mga hinawayon.

12Ang maalamon molikay sa nagsingabot nga katalagman, apan ang walay kaalam dili molikay, busa nagaantos siya.

13Kon mosaad ang usa ka tawo nga siyay mobayad kanimo sa utang sa tawo nga dili niya kaila,27:13 Tan-awa usab ang 20:16. siguroha nga makakuha ka gikan kaniya ug garantiya, aron masiguro mo nga mobayad siya.

14Kon isinggit mo ang imong bendisyon ngadto sa imong silingan sa sayong kabuntagon, isipon niya kini nga usa ka pagpanghimaraot.

15Ang asawa nga kanunayng makig-away sa iyang bana makalagot sama sa atop nga magtulo kon mag-ulan. 16Dili mo siya mapahilom, sama sa hangin nga dili mo mapugngan o sa lana nga dili mo makuptan.

17Maingon nga ang puthaw mopahait sa puthaw, ang tawo makakat-on usab sa iyang isigka-tawo.

18Kon atimanon mo ang kahoy nga igos, makakaon ka sa iyang bunga. Sama nga kon atimanon mo ang imong agalon, pasidunggan ka niya.

19Maingon nga makita mo ang imong hitsura diha sa tubig, ang sulod sa imong kasingkasing magpadayag usab sa imong pagkatawo.

20Walay katagbawan ang kamatayon; mao usab ang pangandoy sa tawo.

21Maingon nga mapamatud-an ang kalunsay sa bulawan ug sa pilak pinaagi sa kalayo, ang atong pagkatawo mapamatud-an usab basi sa pagdayeg sa ubang tawo.

22Bisan unsaon mo pagsilot ang tawong buang-buang, dili mo gayod mapaundang ang iyang pagkabuang.

23Bantayi ug atimana pag-ayo ang imong kahayopan, 24kay ang bahandi ug dungog dili molungtad. 25Kumpaya ang mga sagbot; ug samtang nagatubo pa kini pag-usab, kumpaya usab ang mga sagbot sa kabungtoran aron may makaon pirme ang imong kahayopan. 26Makahimo kag mga bisti gikan sa balhibo sa mga karnero, ug mahimo mong ibaligya ang uban mong mga kanding aron makapalit ka ug yuta. 27Makakuha ka usab ug daghang gatas gikan sa imong mga kanding alang sa imong pamilya ug apil pa ang imong mga sulugoong babaye.

New Serbian Translation

Приче Соломонове 27:1-27

1Не хвали се сутрашњим даном,

јер не знаш шта доноси тај дан.

2Други нек те хвали, а не ти себе самог;

незнанац, а не усне твоје.

3Тежак је камен и песак је тежак,

али од обоје је тежи безобразлук безочнога.

4Окрутан је бес, срџба је горопадна

и са љубомором ко да се суочи?

5Јавни укор је бољи

од тајне љубави.

6Поузданије су модрице од онога који те воли

од многих пољубаца онога који те мрзи.

7Сита душа саће меда гази,

а гладној је души слатко и све горко.

8Попут птице протеране из гнезда,

такав је и човек протеран из свог завичаја.

9Уље и мирис драги су срцу

и сладак је пријатељ који од срца саветује.

10Не напуштај пријатеља и пријатеља свог оца;

не одлази у дом свога брата на дан своје невоље;

бољи је сусед који је близу, него брат који је далеко.

11Мудар буди, сине мој, и срце ми развесели,

па да могу подругљивцу речју да узвратим.

12Обазрив човек примети невољу, па се скрије,

а лаковерни иду даље и буду кажњени.

13Узми хаљину ономе што јамчи за туђинца,

и залог му узми кад јамчи за туђинку.

14Ко од раног јутра свога ближњег благосиља на сав глас,

то ће му се рачунати као клетва.

15Жена свадљива је попут сталног прокишњавања

по кишном дану.

16Ко њу обуздава, ветар обуздава

и као да држи уље у десници.

17Гвожђе се о гвожђе оштри,

а човек се оштри о човека.

18Од смоквиног плода јешће ко се за њу брине;

поштован ће бити онај који штити свога господара.

19Као што се лице одсликава у води

тако се и срце човека у човеку види.

20Као што су и Свет мртвих и трулеж мртвих незасити,

тако су незасите и очи човека.

21Топионица је за сребро и пећ је за злато,

а човек се искушава похвалама које прима.

22Истуцаш ли тучком неразумног

са прекрупом у авану,

његова се лудост неће скинути са њега.

23Своје стадо добро пази,

побрини се добро за крда своја;

24јер иметак не траје довека,

а ни круна кроз сва поколења.

25Коси се трава да нова никне,

сакупи се сено по брдима;

26јагњад те облаче,

а јарцима плаћаш за поља.

27Тад имаш обиље козјег млека себи за храну,

за храну укућана, за живот слушкиња својих.