Marcos 13 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Marcos 13:1-37

Ang Pagkaguba sa Templo

(Mat. 24:1-2; Luc. 21:5-6)

1Sa paggawas ni Jesus sa templo, ang usa sa iyang mga tinun-an miingon, “Magtutudlo, tan-awa ra kining templo. Pagkadagko sa mga bato nga gigamit ug matahom ang pagpatindog niini.” 2Miingon si Jesus kaniya, “Kining templo nga hinimo sa dagkong mga bato maguba sa umaabot ug wala gayoy bisan usa nga bato nga magpabilin ibabaw sa laing bato.”

Ang mga Kasamok ug mga Paglutos

(Mat. 24:3-14; Luc. 21:7-19)

3Sa dihang nagalingkod si Jesus didto sa Bukid sa mga Olibo atbang sa templo, miduol si Pedro, si Santiago, si Juan ug si Andres ug sekretong nangutana kaniya. 4Miingon sila, “Sultihi kami kon kanus-a mahitabo ang imong giingon? Ug unsa ba ang mga timailhan nga hapit na kining tanan mahitabo?”

5Mitubag si Jesus kanila, “Pagbantay nga walay makapahisalaag kaninyo. 6Kay daghan ang muabot ug moingon nga sila mao ako, ug daghan ang ilang mapahisalaag. 7Kon makadungog kamo nga may mga gira nga duol kaninyo ug makabalita kamo nga didto sa layo may gira usab, ayaw kamo kahadlok. Kinahanglan gayod nga mahitabo kini, apan dili pa kini mao ang kataposan. 8Mag-gubat ang nasod batok sa laing nasod ug ang gingharian batok sa laing gingharian. May muabot nga mga linog sa nagkalain-lain nga mga lugar ug may muabot nga kagutom. Apan kining tanan sinugdanan pa lang sa mga kalisod nga muabot.

9“Pagbantay kamo, kay dakpon kamo ug dad-on sa mga hukmanan. Kulatahon kamo didto sa sulod sa mga sinagoga sa mga Judio. Moatubang kamo sa mga gobernador ug sa mga hari tungod sa inyong pagsunod kanako, ug makasangyaw kamo sa Maayong Balita ngadto kanila. 10Sa dili pa muabot ang kataposan, kinahanglan iwali una ang Maayong Balita mahitungod kanako sa tanang mga katawhan. 11Kon dakpon kamo ug dad-on sa hukmanan, ayaw kamo kabalaka, kon unsa ang inyong itubag, kay sa takna nga kamo kinahanglanon na nga mosulti, isulti lang ninyo ang ipasulti kaninyo sa Espiritu Santo. Kay dili kamo ang mosulti kondili ang Espiritu Santo pinaagi kaninyo. 12Nianang panahona may mga tawo nga mounay pagtugyan sa ilang igsoon aron patyon. May mga amahan nga mopapatay sa ilang mga anak. Ug may mga anak nga mobatok sa ilang mga ginikanan, ug ipapatay nila sila. 13Dumtan kamo sa tanan tungod kay kamo akong mga tinun-an. Apan ang magpadayon sa pagsunod kanako hangtod sa kataposan mao ang maluwas.”

Ang Makalilisang nga Talan-awon

(Mat. 24:15-28; Luc. 21:20-24)

14“Kon makita na ninyo ang makalilisang nga magdala ug kalaglagan nga anaa sa lugar nga dili angay tindogan niini,” (Alang sa magbabasa, sabta ang kahulogan niini.) “nianang panahona, ang mga anaa sa Judea kinahanglan mokalagiw ngadto sa kabukiran. 15Ang tawo nga anaa sa gawas sa iyang balay dili na mosulod aron sa pagkuha sa bisan unsa. 16Ang anaa sa iyang uma dili na angayng mopauli aron sa pagkuha sa iyang bisti. 17Alaot ang mga mabdos ug ang mga inahan nga nagapasuso nianang mga adlawa tungod kay maglisod sila sa pagkagiw. 18Pag-ampo kamo nga kini dili mahitabo sa tingtugnaw, 19kay nianang mga panahona muabot ang pag-antos nga wala pa gayod mahitabo sukad sa pagmugna sa Dios sa kalibotan, ug dili na mahitabo pag-usab ang sama niini bisan kanus-a. 20Kon kadtong mga adlawa wala kunhori sa Ginoo wala gayoy mahibilin nga tawo. Apan tungod sa iyang kalooy sa iyang mga pinili, gikunhoran niya kadtong mga adlawa.

21“Kon dunay moingon kaninyo, ‘Ania na ang Cristo!’ o kaha ‘Atua siya!’ ayaw kamo pagtuo. 22Kay motungha ang dili tinuod nga mga Cristo ug ang mini nga mga propeta. Mohimo silag mga milagro ug kahibulongan nga mga buhat sa katuyoan nga mapahisalaag, kon mahimo, bisan pa ang mga pinili sa Dios. 23Busa pagbantay kamo! Gipasidan-an ko na kamong daan mahitungod niining mga butanga.

Ang Pagbalik ni Jesus Dinhi sa Kalibotan

(Mat. 24:29-31; Luc. 21:25-28)

24“Pagkahuman sa mga kasakitan nianang panahona, mawad-an ug kahayag ang adlaw, ang bulan dili na modan-ag, 25ug ang mga bitoon mangahulog. Ang mga butang13:25 butang: sa literal, gahom. sa kalangitan pahisalaagon gikan sa ilang naandan nga agianan. 26Unya Ako nga Anak sa Tawo makita diha sa mga panganod nga moanhi sa kalibotan uban sa dakong gahom ug himaya. 27Sugoon ko ang akong mga anghel sa pagtigom sa akong mga pinili gikan sa tanang dapit sa kalibotan.”

Ang Pagtulon-an bahin sa Kahoy nga Igos

(Mat. 24:32-35; Luc. 21:29-33)

28“Kuhai ninyo ug pagtulon-an ang kahoy nga igos. Kon ang iyang mga sanga manalingsing na, timailhan kini ninyo nga hapit na ang ting-init. 29Sa ingon usab nga pamaagi, kon makita ninyo nga nahitabo na kining akong gisulti kaninyo, mahibaloan ninyo nga hapit na ako muabot. 30Sa pagkatinuod, matuman kining tanan sa dili pa mamatay ang mga tawo niining panahona. 31Mawala ang langit ug ang yuta, apan ang akong mga pulong dili mawala kondili matuman gayod.”

Walay Nahibalo Kon Kanus-a Mobalik Si Jesus

(Mat. 24:36-44)

32“Ang mahitungod sa adlaw ug oras sa akong pag-abot, wala gayoy nasayod niini, bisan ang mga anghel sa langit o ako nga Anak sa Dios, gawas lang sa Amahan. 33Busa pagbantay kamo ug pangandam, kay wala gayod kamo masayod kon kanus-a ako muabot. 34Sama kini sa tawo nga miadto sa layong dapit. Paggikan niya sa iyang balay, gitugyan niya sa iyang mga sulugoon ang tagsa-tagsa nila ka mga buluhaton. Ug gimandoan niya ang guwardya sa pultahan nga magbantay. 35Busa pagbantay kamo, kay wala kamo masayod kon kanus-a mobalik ang tag-iya sa balay; mahimo nga sa hapon, sa tungang gabii, sa kadlawon o sa pagsidlak sa adlaw. 36Basin kon sa iyang pagbalik maabtan niya kamo nga nangatulog. 37Ang ginasulti ko kaninyo ginasulti ko sa tanan: pagbantay kamo!”

La Bible du Semeur

Marc 13:1-37

De la destruction de Jérusalem à la venue du Fils de l’homme

(Mt 24.1-3 ; Lc 21.5-7)

1Comme Jésus sortait du Temple, un de ses disciples lui dit : Regarde, Maître, quelles belles pierres ! Quel édifice magnifique !

2Jésus lui répondit : Oui, regarde bien ces grandes constructions : il ne restera pas une pierre sur une autre, tout sera démoli.

3Puis il alla s’asseoir sur les pentes du mont des Oliviers, en face du Temple.

Pierre, Jacques, Jean et André le prirent à part et lui demandèrent : 4Dis-nous : quand cela se produira-t-il et à quel signe reconnaîtra-t-on que tous ces événements seront près de s’accomplir13.4 Autre traduction : quel signe annoncera la fin de toutes choses ? ?

(Mt 24.4-14 ; Lc 21.8-19)

5Là-dessus, Jésus leur dit : Faites attention que personne ne vous induise en erreur. 6Plusieurs viendront sous mon nom en disant : « C’est moi le Messie ! », et ils tromperont beaucoup de gens.

7Quand vous entendrez parler de guerres et de menaces de guerres, ne vous laissez pas troubler, car cela doit arriver, mais ce ne sera pas encore la fin. 8En effet, on verra se dresser une nation contre une nation, un royaume contre un autre13.8 Voir Es 19.2., il y aura en divers lieux des tremblements de terre et des famines, mais ce ne seront que les premières douleurs de l’enfantement.

9Quant à vous, faites attention à vous-mêmes : on vous traduira devant les tribunaux des Juifs, on vous fouettera dans les synagogues, vous comparaîtrez devant des gouverneurs et des rois à cause de moi, pour leur apporter un témoignage. 10Il faut, avant tout, que la Bonne Nouvelle de l’Evangile soit annoncée à tous les peuples. 11Quand on vous emmènera pour vous traduire devant les autorités, ne vous inquiétez pas à l’avance de ce que vous direz, mais dites simplement ce qui vous sera donné au moment même : car ce n’est pas vous qui parlerez, mais l’Esprit Saint. 12Le frère livrera son propre frère pour le faire condamner à mort, et le père livrera son enfant. Des enfants se dresseront contre leurs parents et les feront mettre à mort. 13Tout le monde vous haïra à cause de moi. Mais celui qui tiendra bon jusqu’au bout sera sauvé.

(Mt 24.15-31 ; Lc 21.20-28 ; 17.23-24)

14Quand vous verrez l’abominable profanation13.14 Dn 9.27 ; 11.31 ; 12.11. établie dans le lieu où elle ne doit pas être – que celui qui lit comprenne ! – alors, que ceux qui sont en Judée s’enfuient dans les montagnes. 15Si quelqu’un est sur son toit en terrasse, qu’il ne rentre pas à l’intérieur de sa maison pour emporter quelque bien qui s’y trouve. 16Que celui qui sera dans les champs ne retourne pas chez lui pour aller chercher son manteau. 17Malheur, en ces jours-là, aux femmes enceintes et à celles qui allaitent ! 18Priez pour que cela n’arrive pas en hiver, 19car ce seront des jours de détresse comme on n’en a pas connus depuis que Dieu a créé le monde13.19 Dn 12.1. et comme jamais plus on n’en verra de semblables.

20Vraiment, si le Seigneur n’avait pas décidé de réduire le nombre de ces jours, personne n’en réchapperait ; mais, à cause de ceux qu’il a choisis, il abrégera ce temps.

21Si quelqu’un vous dit alors : « Voyez, le Messie est ici ! » ou : « Il est là ! » ne le croyez pas. 22De faux messies surgiront, ainsi que de faux prophètes. Ils produiront des signes miraculeux et des prodiges au point de tromper, si c’était possible, ceux que Dieu a choisis. 23Vous donc, faites attention, je vous ai prévenus !

24Cependant, en ces jours-là, après ce temps de détresse,

le soleil s’obscurcira,

la lune perdra sa clarté,

25les étoiles tomberont du ciel ;

les puissances célestesseront ébranlées13.25 Es 13.10 ; 34.4..

(Mt 24.32-36 ; Lc 21.29-33)

26Alors on verra le Fils de l’homme venir sur les nuées13.26 Dn 7.13. avec beaucoup de puissance et de gloire. 27Il enverra ses anges rassembler ses élus des quatre coins du monde, d’un bout à l’autre de l’univers.

28Que l’exemple du figuier vous serve d’enseignement : quand ses rameaux deviennent tendres et que ses feuilles poussent, vous savez que l’été est proche. 29De même, quand vous verrez se produire ces événements, sachez que le Fils de l’homme est proche, comme aux portes de la ville. 30Vraiment, je vous assure que cette génération-ci ne passera pas jusqu’à ce que tout cela vienne à se réaliser. 31Le ciel et la terre passeront, mais mes paroles ne passeront jamais. 32Quant au jour ou à l’heure, personne ne sait quand cela se produira, ni les anges du ciel, ni même le Fils ; seul, le Père le sait.

(Mt 24.42)

33Soyez vigilants, restez sur vos gardes, puisque vous ne savez pas quand viendra le moment.

34Les choses se passeront comme lorsqu’un homme quitte sa maison pour un long voyage et en laisse la responsabilité à ses serviteurs, en confiant à chacun sa tâche. Il commande au portier de veiller. 35Tenez-vous donc vous aussi en éveil ! Car vous ne savez pas quand le maître de la maison doit revenir : sera-ce tard ? à minuit ? au chant du coq ? ou le matin ? 36Qu’il ne vous trouve pas en train de dormir s’il revient à l’improviste ! 37Ce que je dis là, je vous le dis à tous : Tenez-vous en éveil !