Marcos 12 – APSD-CEB & CARS

Ang Pulong Sa Dios

Marcos 12:1-44

Ang Sambingay bahin sa mga Saop

(Mat. 21:33-46; Luc. 20:9-19)

1Unya miingon si Jesus kanila pinaagi sa mga sambingay, “May usa ka tawo nga adunay yuta nga gipatamnan niya ug ubas. Gipakoralan niya kini, ug nagpahimo siyag bangag sa dakong bato aron himuong pug-anan sa ubas. Nagpatukod usab siya ug usa ka tore nga bantayanan. Pagkahuman gipasaopan niya ang iyang ubasan ug milakaw ngadto sa layong dapit. 2Sa panahon na sa pagpamupo sa ubas, gisugo niya ang usa ka sulugoon ngadto sa mga saop aron sa pagkuha sa iyang bahin. 3Pag-abot didto sa sulugoon, gidakop nila kini ug gikulata, ug gipapauli nga walay dala. 4Gisugo na usab sa tag-iya ang usa pa ka sulugoon, apan gipakaulawan kini nila ug gibunalan sa ulo. 5Nagsugo pa gayod siya ug usa pa ka sulugoon ug ila kining gipatay. Daghan pang mga sulugoon ang gipadala sa tag-iya. Ang uban gikulata nila, ug ang uban gipatay. 6Sa kataposan, wala na siyay sulugoon nga masugo. Busa gisugo niya ang iyang pinalanggang anak. Kay naghunahuna siya nga tahoron nila ang iyang anak. 7Apan pagkakita sa mga saop sa iyang anak, nagaingnanay sila, ‘Ania na ang manununod. Dali, patyon nato siya aron maato ang iyang mapanunod.’ 8Busa gidakop nila siya ug gipatay. Gilabay nila ang iyang patayng lawas sa gawas sa ubasan.”

9Ug miingon si Jesus, “Unsa man ang buhaton sa tag-iya? Sigurado gayod nga adtoon niya ang mga saop ug pamatyon. Ug pasaopan niyag lain ang iyang ubasan.” 10Nagpadayon si Jesus sa pag-ingon, “Wala ba ninyo kini mabasahi sa Kasulatan?

‘Ang bato nga gisalikway sa mga panday

mao gayod hinuon ang nahimong pundasyon.

11Mao kini ang gihimo sa Ginoo,

ug kahibulongan kini kanato.’ ”12:11 Tan-awa usab ang Salmo 118:22-23.

12Nasabtan sa kadagkoan sa mga Judio nga sila gayod ang gitumong niadtong sambingay. Buot unta nilang dakpon si Jesus, apan nahadlok sila sa mga tawo. Busa gipasagdan na lang nila siya, ug nanglakaw sila.

Ang Pangutana bahin sa Pagbayad ug Buhis

(Mat. 22:15-22; Luc. 20:20-26)

13Gisugo nila ang pipila ka mga Pariseo ug pipila ka tawo ni Herodes sa pagbitik kang Jesus pinaagi sa iyang gipamulong aron ikasumbong nila siya. 14Busa miadto sila kang Jesus ug nangutana, “Magtutudlo, nasayod kami nga tinuod ang imong gipanulti. Kay wala ka magpauyon-uyon sa mga tawo bisan kinsa pa sila. Hinuon ang kamatuoran mahitungod sa kabubut-on sa Dios alang sa mga tawo mao gayod ang imong gipanudlo. Alang kanimo, husto ba nga kita nga mga Judio mobayad ug buhis sa Emperador sa Roma? Kinahanglan ba kita mobayad o dili?” 15Apan tungod kay nasayod si Jesus sa ilang malimbongon nga tuyo, miingon siya kanila, “Ngano bang buot ninyo akong bitikon pinaagi nianang pangutanaha? Dad-i ninyo akog kuwarta kay akong tan-awon.” 16Busa gidad-an nila siya. Ug nangutana siya kanila, “Kang kinsa ba kining hitsura ug ngalan?” Mitubag sila, “Iya sa Emperador.” 17Ug miingon si Jesus kanila, “Kon mao kana, ihatag ninyo sa Emperador ang iya sa Emperador, ug sa Dios ang iya sa Dios.” Ug natingala gayod sila kaniya.

Ang Pangutana bahin sa Pagkabanhaw

(Mat. 22:23-33; Luc. 20:27-40)

18Unya may mga Saduseo nga miduol kang Jesus. Kining mga tawhana wala nagatuo nga may pagkabanhaw. Nangutana sila, 19“Magtutudlo, gisulat ni Moises kanato kini nga balaod nga kon mamatay ang lalaki ug wala silay anak sa iyang asawa, kinahanglan nga ang iyang igsoon ang mangasawa sa nabalo aron makaanak siya alang sa iyang igsoon nga namatay.12:19 Tan-awa usab ang Deu. 25:5. 20Karon, may pito ka managsoon nga lalaki. Ang kamagulangan nakapangasawa, ug namatay nga walay anak. 21Busa ang balo gipangasawa sa sunod nga igsoon ug namatay usab kini nga wala makapaanak niadto nga babaye. Busa ang balo gipangasawa na usab sa ikatulo ug mao gihapon ang nahitabo, 22hangtod sa ikapito nga namatay usab nga wala gayod makapaanak. Sa kataposan ang babaye namatay usab. 23Karon, kon muabot na ang pagkabanhaw, kang kinsa man siyang asawa, kay silang pito nakapangasawa man kaniya?”

24Miingon si Jesus kanila, “Sayop gayod kamo, kay wala kamo makasabot sa Kasulatan ug sa gahom sa Dios. 25Kay kon mabanhaw na ang mga patay, dili na sila magminyoay, tungod kay sama na sila sa mga anghel sa langit. 26Karon, ang mahitungod sa mga patay nga mabanhaw: wala ba kamo makabasa sa sinulat ni Moises mahitungod sa nagdilaab nga sampinit, diin miingon ang Dios kang Moises, ‘Ako ang Dios ni Abraham, ang Dios ni Isaac, ug ang Dios ni Jacob’?12:26 Tan-awa usab ang Exo. 3:6. 27Ang Dios dili Dios sa mga patay, kondili Dios sa mga buhi. Busa nasayop gayod kamo.”

Ang Labing Mahinungdanon nga Sugo

(Mat. 22:34-40; Luc. 10:25-28)

28May usa ka magtutudlo sa Kasugoan didto nga nakadungog sa ilang panaglantugi. Nadungog niya nga maayo ang tubag ni Jesus. Busa miduol siya ug nangutana usab, “Unsa ba gayod ang labing mahinungdanon nga sugo?” 29Mitubag si Jesus, “Ang labing mahinungdanon nga sugo mao kini: ‘Pamati kamo nga mga taga-Israel! Ang Ginoo nga atong Dios mao lang ang Ginoo. 30Busa higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok mong kasingkasing, sa tibuok mong kalag, sa tibuok mong hunahuna ug sa tibuok mong kusog.’12:30 Tan-awa usab ang Deu. 6:4-5. 31Ang ikaduha nga labing mahinungdanon nga sugo mao kini: ‘Higugmaa ang imong isigka-tawo sama sa imong paghigugma sa imong kaugalingon.’12:31 Tan-awa usab ang Lev. 19:18. Wala nay sugo nga labaw pa niining duha.” 32Miingon ang magtutudlo sa Kasugoan kaniya, “Husto ka Magtutudlo! Tinuod ang imong gi-ingon nga may usa lang ka Dios ug wala nay lain. 33Ug ang paghigugma kaniya sa tibuok nga kasingkasing, sa tibuok nga kusog, ug sa tibuok nga hunahuna, ug ang paghigugma sa atong isigka-tawo sama sa paghigugma nato sa atong kaugalingon mas mahinungdanon kaysa tanan nga halad nga sinunog ug uban pa nga mga halad.” 34Sa pagkadungog ni Jesus nga husto gayod ang iyang tubag, miingon siya kaniya, “Hapit ka nang mahisakop sa paghari sa Dios.” Pagkahuman niadto wala na gayoy nangahas sa pagpangutana kang Jesus.

Ang Pangutana bahin sa Cristo

(Mat. 22:41-46; Luc. 20:41-44)

35Sa dihang nagtudlo si Jesus didto sa templo miingon siya, “Nganong naga-ingon ang mga magtutudlo sa Kasugoan nga ang Cristo kaliwat ni David? 36Si David mismo miingon pinaagi sa Espiritu Santo:

‘Miingon ang Ginoo sa akong agalon nga hari,

Lingkod dinhi dapit sa akong tuo

hangtod mapailalom ko kanimo ang imong mga kaaway.’12:36 Tan-awa usab ang Salmo 110:1.

37Kon gitawag siya ni David nga iyang Ginoo, unsaon nga kaliwat lang siya ni David?”

Nagpasidaan si Jesus bahin sa mga Magtutudlo sa Kasugoan

(Mat. 23:1-36; Luc. 20:45-47)

Malipayon nga naminaw kang Jesus ang daghan gayod nga mga tawo. 38Sa iyang pagpanudlo miingon siya, “Pagbantay kamo sa mga magtutudlo sa Kasugoan nga gustong magsuroy-suroy nga nagabistig taas. Sa mga dapit nga tigomanan sa mga tawo, gusto nila nga tahoron sila. 39Sa mga sinagoga o sa mga kombira, ginapili gayod nila ang mga lingkoranan nga alang sa mga pinasidunggan. 40Ginailog nila ang mga kabtangan sa mga biyuda, ug ginatabon-tabonan lang nila ang ilang daotang binuhatan pinaagi sa tag-as nga mga pag-ampo. Kini sila makadawat ug mas bug-at nga silot.”

Ang Halad sa Biyudad

(Luc. 21:1-4)

41Milingkod si Jesus atbang sa sudlanan sa kuwarta sa templo ug gipanid-an niya ang mga tawo nga naghulog sa ilang mga kuwarta. Daghan ang mga adunahan nga naghulog ug dagkong mga kantidad. 42Unya may miduol nga usa ka kabos nga biyuda ug mihulog ug duha lang ka sinsilyo. 43Gitawag ni Jesus ang iyang mga tinun-an ug miingon siya kanila, “Sa pagkatinuod, mas dako ang gihulog sa kabos nga balo kaysa tanan nga nanghatag. 44Kay sila daghan ug kuwarta ug ang ilang gihatag bale-wala lang kanila; apan kadtong balo, bisan tuod kabos siya, gihatag niya ang tanan nga iyang kabuhian.”

Священное Писание

Марк 12:1-44

Притча о злых виноградарях

(Мат. 21:33-46; Лк. 20:9-19)

1И Он стал говорить с ними притчами.

– Один человек посадил виноградник, обнёс его забором, выкопал яму для давильни12:1 Давильня – в те времена виноград давили в особых углублениях, высеченных в скале, откуда сок вытекал через специальное отверстие. и построил сторожевую башню12:1 Ср. Ис. 5:1-7.. Он отдал виноградник внаём виноградарям, а сам уехал в далёкую страну. 2Когда пришло время, он послал раба к виноградарям, чтобы тот забрал у них причитающуюся ему часть урожая. 3Но виноградари схватили раба, избили и отослали с пустыми руками. 4Тогда хозяин послал к ним другого раба; но они разбили ему голову и издевались над ним. 5Хозяин послал ещё одного раба; его виноградари убили. Он посылал ещё многих рабов, но виноградари одних избивали, других убивали. 6В конце концов у хозяина остался только его единственный любимый сын. Он послал его к ним последним. «Сына-то моего они устыдятся», – думал он. 7Но виноградари сказали друг другу: «Это наследник. Давайте убьём его, и наследство будет нашим». 8Они схватили его, убили и выбросили из виноградника. 9Что же сделает хозяин виноградника? Конечно же, он придёт и убьёт виноградарей, а виноградник отдаст другим. 10Разве вы не читали в Писании:

«Камень, Который отвергли строители,

стал краеугольным.

11Это совершил Вечный,

и как это удивительно для нас!»12:10-11 Заб. 117:22-23.

12Когда предводители народа поняли, что эту притчу Иса рассказал о них, они хотели арестовать Его, но побоялись народа. Поэтому они оставили Его и ушли.

Вопрос об уплате налогов

(Мат. 22:15-22; Лк. 20:20-26)

13Потом они подослали к Исе блюстителей Закона и сторонников правителя Ирода, чтобы те поймали Его на слове. 14Подойдя к Исе, они сказали:

– Учитель! Мы знаем, что Ты Человек честный и не стремишься никому угодить. Ты беспристрастен и истинно учишь пути Всевышнего. Следует ли платить налог римскому императору или нет? Платить нам или не платить?

15Иса, зная их лицемерие, сказал:

– Вы хотите поймать Меня на слове? Принесите Мне посмотреть серебряную монету12:15 Букв.: «динарий»..

16Ему принесли монету, и Он спросил:

– Кто на ней изображён и чьё на ней имя?

– Императора, – ответили они.

17– Отдавайте императору то, что принадлежит императору, а Всевышнему – то, что принадлежит Всевышнему, – сказал им Иса. Они были поражены Его ответом.

Вопрос о воскресении мёртвых

(Мат. 22:23-33; Лк. 20:27-40)

18К Исе подошли саддукеи12:18 Саддукеи – аристократическая религиозная партия иудеев, члены которой отвергали идею воскресения мёртвых, не верили в ангелов и в духов. Саддукеи имели огромное влияние в Высшем Совете иудеев., которые утверждают, что нет воскресения мёртвых. Они спросили Его:

19– Учитель, Муса написал, что если у кого-либо умрёт брат, оставив жену, но не оставив детей, то он должен жениться на вдове и восстановить род своему брату12:19 См. Втор. 25:5-6.. 20Было семеро братьев. Первый женился и умер, не оставив потомства. 21На вдове женился его брат и тоже умер, не оставив потомства. То же самое произошло и с третьим. 22Брали её за себя все семеро, и никто из них не оставил после себя детей. После всех умерла и женщина. 23Чьей женой будет эта женщина после воскресения? Ведь все семеро были женаты на ней.

24Иса ответил им:

– Не потому ли вы заблуждаетесь, что не знаете ни Писания, ни силы Всевышнего? 25Воскресшие из мёртвых не будут ни жениться, ни выходить замуж, а будут как ангелы на небесах. 26А о том, что мёртвые воскресают, разве вы не читали в Таурате, в книге Мусы, историю о терновом кусте? Там Всевышний сказал Мусе: «Я – Бог Ибрахима, Бог Исхака и Бог Якуба»12:26 Исх. 3:6.. 27Он Бог не мёртвых, а живых. Вы глубоко заблуждаетесь.

Самое важное повеление

(Мат. 22:34-40; Лк. 10:25-28)

28Один из учителей Таурата, слушая этот спор, заметил, как хорошо ответил Иса, и спросил у Него:

– Какое из повелений в Законе самое важное?

29Иса ответил:

– Самое важное повеление – это: «Слушай, Исраил! Вечный – наш Бог, Вечный – един12:29 Или: «Вечный – наш Бог, лишь только Вечный».. 30Люби Вечного, Бога твоего, всем сердцем и всей душой, всем разумом и всеми силами своими»12:29-30 Втор. 6:4-5.. 31Второе повеление: «Люби ближнего твоего, как самого себя»12:31 Лев. 19:18.. Нет повелений важнее этих двух.

32Учитель Таурата сказал:

– Прекрасно, Учитель. Ты прав, говоря, что Всевышний один, и нет другого Бога, кроме Него. 33Любить Его всем сердцем, всем разумом, всеми силами и любить ближнего, как самого себя, – это важнее, чем все всесожжения и жертвы.

34Иса, видя, как разумно ответил учитель Таурата, сказал ему:

– Недалеко ты от Царства Всевышнего.

С тех пор никто больше не решался задавать Ему вопросы.

Масих – Повелитель Давуда

(Мат. 22:41-46; Лк. 20:41-44)

35Продолжая учить в храме, Иса сказал:

– Почему учители Таурата говорят, что Масих – лишь сын Давуда? 36Ведь сам Давуд сказал под водительством Святого Духа:

«Вечный сказал моему Повелителю:

сядь по правую руку от Меня,

пока Я не повергну всех врагов Твоих

к ногам Твоим»12:36 Заб. 109:1..

37Сам Давуд называет Масиха Повелителем. Как же в таком случае Он может быть всего лишь его сыном?

Большая толпа слушала Ису с радостью.

Предостережение от лицемерия

(Мат. 23:1-7; Лк. 11:43-46; 20:45-47)

38А Он учил:

– Остерегайтесь учителей Таурата. Они любят наряжаться в длинные одежды и любят, когда их приветствуют в людных местах. 39Они сидят на самых почётных местах в молитвенных домах и на званых обедах. 40Они разоряют дома вдов и напоказ долго молятся. Таких ждёт очень суровое наказание.

Щедрое пожертвование бедной вдовы

(Лк. 21:1-4)

41Сев напротив сокровищницы храма, Иса смотрел, как люди кладут в неё деньги. Многие богачи бросали помногу. 42Но вот подошла бедная вдова и бросила две медные монетки12:42 Букв.: «две лепты, что составляет один кодрант». Это была просто мизерная сумма.. 43Иса подозвал учеников и сказал им:

– Говорю вам истину, эта бедная вдова положила больше всех, кто клал в сокровищницу, 44потому что все давали от своего избытка, а она от своей нищеты положила всё, что у неё было на жизнь.