Nagpadala si Josue ug mga Espiya ngadto sa Jerico
1Unya, sekreto nga nagpadala si Josue ug duha ka tawo gikan sa kampo sa mga Israelinhon sa Shitim aron sa pagpangispiya didto sa yuta sa Canaan, ilabi na gayod sa lungsod sa Jerico. Sa dihang nakaabot sa Jerico ang duha ka espiya, didto sila midayon sa balay ni Rahab nga usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog.
2Nakabalita ang hari sa Jerico nga may miabot niadtong gabhiona nga mga Israelinhon sa pagpangispiya kanila. 3Busa gipadala sa hari kining maong mando ngadto kang Rahab, “Pagawasa ang mga tawo nga midayon sa imong balay kay ania sila aron sa pagpangispiya sa atong dapit.”
4-6Miingon si Rahab, “Tinuod nga may mga tawo nga mianhi dinhi apan wala ako masayod kon taga-aha sila. Mibiya sila sa dihang kilomkilom na ug oras na sa tingsira sa pultahan sa lungsod. Wala ako makahibalo kon asa sila paingon, apan kon magdali kamo, basig maabtan pa ninyo sila.” (Apan ang tinuod gitago ni Rahab ang duha ka espiya didto sa atop sa iyang balay ug gitabonan niya sila ug mga pinutol nga tanom nga trigo nga iyang gibulad didto.) 7Busa gigukod sa mga sinugo sa hari ang duha ka espiya. Paggawas nila sa pultahan sa lungsod, gisirad-an dayon kini. Nakaabot sila hangtod sa tabokanan sa Suba sa Jordan.
8Sa wala pa makahigda ang duha ka espiya, misaka si Rahab sa atop ug 9miingon kanila, “Nasayod ako nga gihatag sa Ginoo kaninyo kining yutaa ug labihan gayod ang kahadlok sa mga tawo dinhi kaninyo. 10Nakadungog kami kon giunsa pagpamala sa Ginoo ang Pulang Dagat sa paggawas ninyo gikan sa Ehipto. Nakadungog usab kami kon giunsa ninyo paglaglag sa hingpit2:10 paglaglag sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ang duha ka hari sa mga Amorihanon didto sa sidlakang bahin sa Jordan nga si Sihon ug si Og. 11Nahadlok kami sa dihang nadungog namo kini ug nawad-an ug kaisog ang matag usa kanamo tungod kaninyo. Kay ang Ginoo nga inyong Dios mao ang Dios sa langit ug sa yuta. 12Busa karon, isaad sa ngalan sa Ginoo nga balosan ninyog kaayo ang akong panimalay maingon nga nagpakita man akog kaayo kaninyo. Hatagi ninyo ako ug garantiya 13nga dili ninyo patyon ang akong amahan, inahan, mga igsoon, ug ang tanan nilang panimalay.”
14Miingon ang duha ka espiya kang Rahab, “Igarantiya namo ang among kinabuhi alang kaninyo! Basta dili lang nimo itug-an ang among pagpangispiya dinhi, ipakita gayod namo kanimo ang among kaayo kon ihatag na sa Ginoo kining yuta kanamo.”
15Ang balay ni Rahab nakatapot sa paril sa lungsod, busa gitabangan niya ang duha ka espiya nga makakanaog sa bintana ginamit ang pisi. 16Miingon si Rahab kanila, “Adto kamo sa kabukiran aron dili kamo makita sa mga migukod kaninyo. Tago kamo didto sulod sa tulo ka adlaw hangtod nga makabalik sila dinhi. Pagkahuman, makapadayon na kamo sa inyong pagpauli.”
17Miingon ang duha ka espiya kang Rahab, “Tumanon namo ang among gisaad kanimo, 18apan kinahanglan nga himuon mo usab kini: Kon sulongon na namo ang inyong yuta, ihigot kining pula nga pisi sa bintana nga imong gipakanaogan kanamo. Tigoma dinhi sa imong balay ang imong amahan, inahan, mga igsoon, ug ang tanan nilang pamilya. 19Kon anaay usa kaninyo nga mogawas ug moadto sa dalan, wala na kamiy tulubagon kon mapatay siya. Apan may tulubagon kami kon may mamatay sulod sa imong balay. 20Apan kon itug-an mo ang among pagpangispiya, wala na kamiy tulubagon sa imong gipasaad kanamo.” 21Mitubag si Rahab, “Oo, mouyon ako sa inyong gisulti.” Unya gipalakaw niya sila. Ug gihigot niya ang pula nga pisi didto sa bintana.
22Sa dihang nakalakaw na ang duha ka espiya, miadto sila sa kabukiran. Didto sila mitago sulod sa tulo ka adlaw samtang gipangita sila sa mga sinugo sa hari diha sa mga kadalanan. Wala sila makit-i, busa mipauli na lang ang mga sinugo sa hari. 23Milugsong ang duha ka espiya ug mitabok sa suba ug mibalik kang Josue. Gisugilon nila kang Josue ang tanan nga nahitabo kanila. 24Miingon sila, “Tinuod gayod nga gihatag sa Ginoo ang tibuok nga yuta kanato. Ang tanang mga tawo didto nalisang kanato.”
Raabe e os Espiões
1Então Josué, filho de Num, enviou secretamente de Sitim dois espiões e lhes disse: “Vão examinar a terra, especialmente Jericó”. Eles foram e entraram na casa de uma prostituta chamada Raabe, e ali passaram a noite.
2Todavia, o rei de Jericó foi avisado: “Alguns israelitas vieram aqui esta noite para espionar a terra”. 3Diante disso, o rei de Jericó enviou esta mensagem a Raabe: “Mande embora os homens que entraram em sua casa, pois vieram espionar a terra toda”.
4Mas a mulher que tinha escondido os dois homens respondeu: “É verdade que os homens vieram a mim, mas eu não sabia de onde tinham vindo. 5Ao anoitecer, na hora de fechar a porta da cidade, eles partiram. Não sei por onde foram. Corram atrás deles. Talvez os alcancem”. 6Ela, porém, os tinha levado para o terraço e os tinha escondido sob os talos de linho que havia arrumado lá.
7Os perseguidores partiram atrás deles pelo caminho que vai para o lugar de passagem do Jordão. E, logo que saíram, a porta foi trancada.
8Antes de os espiões se deitarem, Raabe subiu ao terraço 9e lhes disse: “Sei que o Senhor deu a vocês esta terra. Vocês nos causaram um medo terrível, e todos os habitantes desta terra estão apavorados por causa de vocês. 10Pois temos ouvido como o Senhor secou as águas do mar Vermelho perante vocês quando saíram do Egito, e o que vocês fizeram a leste do Jordão com Seom e Ogue, os dois reis amorreus que vocês aniquilaram. 11Quando soubemos disso, o povo desanimou-se completamente, e por causa de vocês todos perderam a coragem, pois o Senhor, o seu Deus, é Deus em cima nos céus e embaixo na terra. 12Jurem-me pelo Senhor que, assim como eu fui bondosa com vocês, vocês também serão bondosos com a minha família. Deem-me um sinal seguro 13de que pouparão a vida de meu pai e de minha mãe, de meus irmãos e de minhas irmãs, e de tudo o que lhes pertence. Livrem-nos da morte”.
14“A nossa vida pela de vocês!”, os homens lhe garantiram. “Se você não contar o que estamos fazendo, nós a trataremos com bondade e fidelidade quando o Senhor nos der a terra.”
15Então Raabe os ajudou a descer pela janela com uma corda, pois a casa em que morava fazia parte do muro da cidade, 16e lhes disse: “Vão para aquela montanha, para que os perseguidores não os encontrem. Escondam-se lá por três dias, até que eles voltem; depois poderão seguir o seu caminho”.
17Os homens lhe disseram: “Estaremos livres do juramento que você nos levou a fazer 18se, quando entrarmos na terra, você não tiver amarrado este cordão vermelho na janela pela qual nos ajudou a descer e se não tiver trazido para a sua casa o seu pai e a sua mãe, os seus irmãos e toda a sua família. 19Qualquer pessoa que sair da casa será responsável por sua própria morte; nós seremos inocentes. Mas seremos responsáveis pela morte de quem estiver na casa com você, caso alguém toque nessa pessoa. 20E, se você contar o que estamos fazendo, estaremos livres do juramento que você nos levou a fazer”.
21“Seja como vocês disseram”, respondeu Raabe. Assim ela os despediu, e eles partiram. Depois ela amarrou o cordão vermelho na janela.
22Quando partiram, foram para a montanha e ali ficaram três dias, até que os seus perseguidores regressassem. Estes os procuraram ao longo de todo o caminho e não os acharam. 23Por fim os dois homens voltaram; desceram a montanha, atravessaram o rio e chegaram a Josué, filho de Num, e lhe contaram tudo o que lhes havia acontecido. 24E disseram a Josué: “Sem dúvida o Senhor entregou a terra toda em nossas mãos; todos estão apavorados por nossa causa”.
