Joel 1 – APSD-CEB & BPH

Ang Pulong Sa Dios

Joel 1:1-20

1Mao kini ang mensahe sa Ginoo nga gipadayag kang Joel nga anak ni Petuel.

Giataki sa mga Dulon ang mga Tanom

2Kamong mga tigdumala sa Juda ug tanang mga lumulupyo niini, pamatia ninyo kining isugilon ko kaninyo. Wala pay nahitabo nga sama niini sa panahon sa inyong mga katigulangan o sa inyong panahon. 3Kinahanglang isugilon kini sa matag henerasyon sa inyong mga kaliwat:

4Nagpuli-puli sa pag-ataki sa mga tanom ang mga panon sa dulon. Ang mga tanom nga salin sa usa ka panon gitilok sa misunod nga panon hangtod nga nahurot.1:4 Mahimo nga kining bersikuloha nagasugilon bahin sa upat ka matang sa dulon o upat ka “ang-ang” sa pagdako sa dulon.

5Kamong mga palahubog, bangon kamo ug pagminatay ug hilak kay wala na kamoy mainom; wala nay mga ubas nga himuong bag-ong bino. 6Kay ang yuta sa Ginoo1:6 ang yuta sa Ginoo: sa literal, ang akong yuta. giataki sa makadaot nga mga dulon1:6 mga dulon: sa literal, nasod. Posible nga ang kini nga mga dulon nagarepresentar sa nasod nga mosulong sa Juda. nga labihan ka daghan. Hait ang ilang mga ngipon sama sa ngipon sa liyon. 7Gipangdaot nila ang mga tanom nga ubas ug ang mga kahoy nga igos sa Ginoo.1:7 ang mga tanom… sa Ginoo: sa literal, ang akong mga tanom nga ubas ug ang akong mga kahoy nga igos. Gikitkit nila ang mga panit niini hangtod nga miputi ang mga sanga.

8Pagminatay kamog hilak sama sa dalagang putli nga nagbistig sako sa pagpakita sa iyang pagsubo sa pagkamatay sa iyang pamanhonon. 9Wala nay mga trigo ug mga bino nga ikahalad sa templo sa Ginoo; mao nga nagasubo ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo. 10Nangadaot ang mga kaumahan ug daw sama kini sa tawo nga nagasubo. Nangadaot ang mga trigo ug wala nay duga sa ubas ug lana.

11Kamong mga mag-uuma, pagsubo1:11 pagsubo: o, maulaw. kamo! Kamong nagaatiman sa tamnanan sa mga ubas, pagminatay kamog hilak, kay nahurot ug kadaot ang mga ani sa kaumahan—ang mga trigo ug mga barley, 12ug nangalaya ang mga punoan sa ubas ug ang tanang mga kahoy, apil na ang mga igos, pomegranata, palma, ug mansanas. Tinuod gayod nga nawala na ang kalipay sa mga tawo.

Ang Panawagan sa Paghinulsol

13Kamong mga pari nga nagaalagad sa halaran sa akong Dios, pagbisti kamog sako ug adto sa templo, ug pagminatay kamog hilak tibuok gabii, kay wala nay mga trigo ug mga bino nga ihalad sa templo sa inyong Dios. 14Sultihi ninyo ang mga tigdumala sa Juda ug ang tanang mga lumulupyo niini nga magtigom ug magpuasa silang tanan sa templo sa Ginoo nga inyong Dios. Mangayo sila ug tabang sa Ginoo.

15Hapit na ang adlaw nga manglaglag ang Ginoo nga Makagagahom. 16Ato mismong nasaksihan kon sa unsang paagi kita nawad-an ug pagkaon ug kon sa unsang paagi nawala ang kasadya sa templo sa Dios. 17Nangamatay ang mga binhi sa yuta. Ug tungod kay nanguyos ang mga trigo, wala nay sulod ang mga bodega, busa nangaguba na lang kini. 18Nagaagulo ang mga mananap tungod sa kagutom. Naglibot-libot ang mga baka kay wala na silay sibsiban; bisan pa ang mga karnero nagaantos.

19Nagaampo si Joel. Miingon siya, “Nagapanawag ako kanimo, Ginoo, kay nangalaya ang mga sibsiban ug ang tanang kahoy sa kaumahan nga daw sa gilamoy sa kalayo. 20Bisan ang ihalas nga mga mananap nagapanawag kanimo, kay mihubas na gayod ang mga suba ug tuboran, ug nangalaya na ang mga sabsabanan nga daw sa gilamoy sa kalayo.”

Bibelen på hverdagsdansk

Joels Bog 1:1-20

Græshoppernes grufulde hærgen

1Joel, Petuels søn, modtog følgende profetiske budskab fra Herren:

2Lyt til mig, alle I, som bor i dette land. Hvad mener I, som er landets ledere? Kan I huske en lignende katastrofe? Har I hørt om noget tilsvarende på jeres forfædres tid? 3Nu har I noget at fortælle jeres børn, som de kan fortælle videre til deres børn. Ja, det vil blive fortalt gennem mange generationer.

4Den ene sværm af græshopper efter den anden har ædt alt rub og stub. Hvad den ene sværm levnede, åd den næste, og nu er der intet tilbage. 5Vågn op, alle drukkenbolte, og sæt jer til at græde. I, der er så glade for vin, har grund til at sørge, for alle druer og vinplanter er væk. 6En umådelig hær af græshopper har lagt vores land øde. Deres tænder var skarpe som løvetænder. 7Vinstokkene er ribbet, og figentræerne er hærget. Barken er flået af, så grenene står strittende og hvide tilbage.

8Sørg og græd, mit folk, som en ung jomfru, der sørger over sin forlovedes død. 9Nu er det slut med at ofre korn og vin i Herrens hus, og præsterne sørger. 10Markerne er afgnavede, og hele landet er i sorg, for der er hverken korn, vinstokke eller oliventræer tilbage.

11-12Vinbønderne er desperate, for vinstokkene er raserede. Landmændene er fortvivlede, for hveden og byggen er væk. Figentræerne er visne. Granatæbletræer, palmer, æbletræer1,11-12 Måske snarere „abrikostræer”. og alle de andre træer er tørret ud. Alle mennesker har mistet deres glæde og håb.

13I præster, som plejer at bringe ofre på alteret, klæd jer i sørgedragt og græd! Klæd jer i sæk og aske, både dag og nat, for nu er det slut med både korn- og vinofre. 14Udråb en faste! Kald lederne og hele folket sammen til bøn i Herren vores Guds hus og græd for hans ansigt.

15Herrens dag er nær, hvor den Almægtige fælder dom over alt det onde. Det bliver en frygtelig dag.

16Al afgrøde forsvandt for øjnene af os. De glade lovsange forstummede i Herrens hus. 17Sædekornene visnede i den tørre jord. Laderne er tomme, for alt kornet er brugt op. 18Dyrene stønner af sult. Køerne vandrer hvileløst omkring i en håbløs søgen efter græs. Selv gederne kan ikke finde noget at spise.

19Herre, hjælp os, for træer og græsgange er tørret ud som efter en steppebrand. 20Selv de vilde dyr skriger til dig om hjælp, for alle vandløb er tørret ud, og græsgangene er afsvedne.