Job 5 – APSD-CEB & NVI-PT

Ang Pulong Sa Dios

Job 5:1-27

1Job, bisag mangayo ka pa ug tabang, walay motabang kanimo. Bisan ang mga anghel5:1 mga anghel: sa literal, mga balaan. dili motabang kanimo. 2Ang kasuko ug kasina mopatay sa tawong buang-buang ug walay kaalam. 3Sa akong naobserbahan, ang tawong buang-buang mahimong mouswag sa iyang panginabuhi, apan sa kalit lang tunglohon sa Dios ang iyang panimalay. 4Walay kapaingnan ang iyang mga anak, ug walay makatabang kanila.5:4 walay makatabang kanila: o, dili makalingkawas sa katalagman. Wala usay molaban kanila sa korte. 5Ang iyang mga abot, bisan pa ang mga bunga niadtong nanurok lang taliwala sa tunokong mga tanom, kuhaon sa mga tawong gutom. Ug ang iyang bahandi kuhaon sa mga tawong hakog. 6Ang kalisod ug kaguol wala nagatubo sa yuta. 7Ang tawo mao ang nagadala ug kalisod sa iyang kaugalingon, sama sa aligato nga molupad gayod pataas.

8“Kon ako pay anaa sa imong dapit, modangop ako sa Dios ug itugyan ko kaniya ang akong kahimtang. 9Kay nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap. 10Ginapaulanan niya ang kalibotan ug ginapatubigan ang kaumahan. 11Ginapataas niya ang nagapaubos, ug ginatabangan ang nagaantos. 12Gub-on niya ang mga plano sa mga tawong limbongan, aron dili sila magmalampuson. 13Ginabitik niya ang mga maalamon sa ilang pagkalimbongan, ug ginasumpo niya ang mga plano sa mga limbongan. 14Mangitngitan sila bisag adlawng dako, ug magpangapkap sila bisag udtong tutok. 15Ginaluwas sa Dios ang mga kabos gikan sa kamatayon ug gikan sa mga tawong gamhanan nga nangdaog-daog kanila. 16Busa may paglaom ang mga kabos, apan ang mga daotan santaon sa Dios.

17“Bulahan ang tawo nga ginatul-id sa Dios ang iyang pamatasan. Busa ayaw ikasakit ang pagdisiplina sa Makagagahom nga Dios kanimo. 18Kay ang iyang gisamdan, iya usab nga tambalan; ang iyang gisakit, iya usab nga hupayon. 19Sa kanunay luwason niya ikaw gikan sa kalamidad ug katalagman. 20Luwason niya ikaw gikan sa kamatayon sa panahon sa kagutom o sa gira. 21Panalipdan niya ikaw sa pagpangdaot kanimo sa uban, ug wala kay kahadlokan kon moabot ang katalagman. 22Kataw-an mo lang ang katalagman ug kagutom, ug dili ka mahadlok sa mabangis nga mga mananap, 23kay dili na kini manghilabot kanimo. Ug dili ka na maglisod magtanom sa imong batoon nga uma. 24Makasiguro ka nga maayo ang kahimtang sa imong panimalay, ug walay mawala sa imong kahayopan. 25Modaghan ang imong kaliwat sama kadaghan sa sagbot sa yuta. 26Taas ang imong kinabuhi, ug dili ka mamatay sa dili pa hustong panahon. 27Sumala sa among pagtuki, tinuod gayod kining tanan. Busa pamatii kini ug iaplikar sa imong kinabuhi.”

Nova Versão Internacional

Jó 5:1-27

1“Clame, se quiser, mas quem o ouvirá?

Para qual dos seres celestes5.1 Hebraico: santos. você se voltará?

2O ressentimento mata o insensato,

e a inveja destrói o tolo.

3Eu mesmo já vi um insensato lançar raízes,

mas de repente a sua casa foi amaldiçoada.

4Seus filhos longe estão de desfrutar segurança,

maltratados nos tribunais, não há quem os defenda.

5Os famintos devoram a sua colheita,

tirando-a até do meio dos espinhos,

e os sedentos sugam a sua riqueza.

6Pois o sofrimento não brota do pó,

e as dificuldades não nascem do chão.

7No entanto, o homem nasce para as dificuldades

tão certamente como as fagulhas voam para cima.

8“Mas, se fosse comigo, eu apelaria para Deus;

apresentaria a ele a minha causa.

9Ele realiza maravilhas insondáveis,

milagres que não se pode contar.

10Derrama chuva sobre a terra

e envia água sobre os campos.

11Os humildes, ele exalta

e traz os que pranteiam a um lugar de segurança.

12Ele frustra os planos dos astutos,

para que fracassem as mãos deles.

13Apanha os sábios na astúcia deles,

e as maquinações dos astutos são malogradas por sua precipitação.

14As trevas vêm sobre eles em pleno dia;

ao meio-dia eles tateiam como se fosse noite.

15Ele salva o oprimido da espada que trazem na boca;

salva-o das garras dos poderosos.

16Por isso os pobres têm esperança,

e a injustiça cala a própria boca.

17“Como é feliz o homem a quem Deus corrige;

portanto, não despreze a disciplina do Todo-poderoso5.17 Hebraico: Shaddai; também em todo o livro de Jó..

18Pois ele fere, mas trata do ferido;

ele machuca, mas suas mãos também curam.

19De seis desgraças ele o livrará;

em sete delas você nada sofrerá.

20Na fome ele o livrará da morte

e na guerra o livrará do golpe da espada.

21Você será protegido do açoite da língua

e não precisará ter medo quando a destruição chegar.

22Você rirá da destruição e da fome

e não precisará temer as feras da terra.

23Pois fará aliança com as pedras do campo,

e os animais selvagens estarão em paz com você.

24Você saberá que a sua tenda é segura;

contará os bens da sua morada e de nada achará falta.

25Você saberá que os seus filhos serão muitos,

e que os seus descendentes serão como a relva da terra.

26Você irá para a sepultura em pleno vigor,

como um feixe recolhido no devido tempo.

27“Verificamos isso e vimos que é verdade.

Portanto, ouça e aplique isso à sua vida”.