Job 24 – APSD-CEB & NTLR

Ang Pulong Sa Dios

Job 24:1-25

Nangutana si Job kon Nganong Wala Siloti sa Dios ang mga Tawong Daotan

1“Nganong wala man magtakda ang Makagagahom nga Dios ug panahon sa paghukom sa mga tawong daotan? Nganong dili man makita sa mga nakaila kaniya kanang panahon sa paghukom? 2Mangilog ug yuta ang mga tawong daotan pinaagi sa pagbalhin sa mga muhon. Mangawat silag mga hayop ug iipon nila kini sa ilang kahayopan. 3Kawatan nilag asno ang mga ilo, ug kuhaag baka ang biyuda ingon nga garantiya sa utang. 4Gidaog-daog24:4 Gidaog-daog: sa literal, Gitikwang sa dalan. nila ang mga kabos, busa napugos sila sa pagtago. 5Nagapangita silag pagkaon sa kamingawan sama sa ihalas nga mga asno. Halos wala na silay laing lugar nga makuhaan ug pagkaon para sa ilang mga anak. 6Manghagdaw sila sa mga abot sa uma ug sa ubasan sa mga tawong daotan. 7Mangatulog sila nga ginatugnaw kon gabii, kay wala silay habol ug kulang silag bisti. 8Mangabasa sila sa ulan sa kabukiran, ug magpasalipod na lang sila sa mga bato tungod kay wala silay kapasilongan.

9“Ginakuha sa mga tawong daotan ang anak sa biyuda ug sa babayeng kabos ingon nga garantiya sa utang. 10Manglakaw ang mga kabos nga halos walay bisti; papas-anon sila sa mga inani nga trigo samtang ginagutom sila. 11Ginapapuga silag olibo ug ubas, apan dili sila makapahimulos niini. 12Madungog diha sa lungsod ang pag-agulo sa mga himalatyon ug ang pagpangayog tabang sa mga grabing nasamdan, apan wala lang gayod magpakabana ang Dios niini.

13“May mga tawo nga supak sa kahayag. Wala sila magsubay sa kahayag ug wala nila kini masabti. 14Mobangon ug sayo ang mamumuno aron pagpatay sa mga kabos, ug sa gabii mangawat siya. 15Ang mananapaw maghulat nga mongitngit aron walay makakita kaniya. Tabonan niya ang iyang nawong aron walay makaila kaniya. 16Kon gabii manglungkab ang mga kawatan sa mga balay, apan kon adlaw manarangka sila, kay naglikay sila sa kahayag. 17Giisip nilang kahayag ang kangitngit, kay kakunsabo nila ang makahahadlok nga kangitngit.”

Ang Tubag sa Higala ni Job

18“Apan sama sa bula sa tubig, dili gayod molungtad ug dugay ang mga tawong daotan. Ang yuta nga ilang gipanag-iyahan tinunglo sa Dios. Busa walay moadto sa ilang ubasan. 19Maingon nga ang snow matunaw ug mahanaw sa init sa adlaw, ang mga makasasala mahanaw usab sa kalibotan. 20Dili na sila hinumdoman pa. Kalimtan na sila bisan sa ilang inahan. Malaglag sila nga daw kahoy nga giputol ug kutkoton sila sa mga ulod. 21Kay wala nila ayoha pagtagad ang mga babayeng baog. Ug wala nila kaloy-i ang mga biyuda.

22“Pinaagi sa gahom sa Dios gilaglag niya ang mga tawong gamhanan. Bisan lig-on sila, walay kasigurohan ang ilang kinabuhi. 23Posible nga tugotan sila sa Dios nga magkinabuhi nga walay katalagman, apan ginabantayan gayod sa Dios ang tanan nilang lihok. 24Pasidunggan sila sulod sa mubo nga panahon, apan pagkahuman mangawala sila sama sa bulak nga nalaya o sa uhay nga gigalab. 25Kon dili husto ang akong gisulti, kinsa ang makapamatuod nga nagabakak ako? Kinsa ang makaingon nga sayop ako?”

Nouă Traducere În Limba Română

Iov 24:1-25

1De ce nu hotărăște Cel Atotputernic vremuri pentru judecată?

De ce așteaptă în zadar astfel de zile cei ce Îl cunosc?

2Oamenii mută hotarele,

iau turme cu forța și apoi le pasc.

3Iau măgarul orfanului,

iau drept garanție boul văduvei.

4Îmbrâncesc de pe cale pe cei nevoiași

și silesc pe toți săracii țării să se ascundă.

5Iată, ca măgarii sălbatici în pustie,

așa ies aceștia la lucru.

Ei caută hrană;

în deșert este mâncare pentru copii.

6Culeg pe câmp nutrețul lui6 Sensul acestui vers este nesigur. Posibil: Ei adună ceea ce nu este al lui.

și răscolesc via celui rău.

7Înnoptează goi, lipsiți de îmbrăcăminte

și fără învelitoare împotriva frigului.

8Sunt pătrunși de ploaia munților

și se ghemuiesc lângă stânci pentru adăpost.

9Orfanul este smuls de la sân,

iar copilul săracului este luat drept garanție.

10Neavând haine, umblă goi;

strâng snopi, dar sunt flămânzi.

11Extrag ulei între șirurile lor de măslini11 Sensul termenului ebraic este nesigur. Sau: între terasele lor; sau între zidurile lor.,

calcă teascurile, dar le este sete.

12Bărbații din cetate gem,

și sufletele celor înjunghiați strigă după ajutor,

dar Dumnezeu nu ia seama la nenorocire.

13Sunt alții care se răzvrătesc împotriva luminii,

care nu cunosc căile ei

și nu rămân pe cărările ei.

14Ucigașul se scoală când se ivește lumina

și omoară pe cel sărac și nevoiaș,

iar în timpul nopții este ca un hoț.

15Ochii celui adulter pândesc amurgul, zicând:

«Nimeni nu mă va vedea!»

și își acoperă fața.

16Ei sparg case pe întuneric,

iar în timpul zilei stau închiși.

Ei nu cunosc lumina.

17Căci pentru toți aceștia, dimineața este o umbră a morții,

deoarece sunt prieteni cu spaimele umbrei morții.

18Ei sunt iuți ca spuma apelor,

partea lor de pământ este blestemată.

Nimeni nu trece pe drumul spre viile lor.

19Seceta și căldura

înhață apele zăpezii,

iar Locuința Morților îi înhață pe cei ce‑au păcătuit.

20Pântecul mamei îi uită

și viermele îi găsește gustoși.

Nimeni nu‑și mai aduce aminte de ei.

Astfel, nedreptatea este zdrobită ca un copac.

21Ei pradă femeia fără copii

și nu fac niciun bine văduvei.

22Totuși, prin puterea Sa, El îi înlătură pe cei măreți;

când Se ridică El, ei nu se mai încred în viața lor.

23El le dă siguranță și sunt sprijiniți;

ochii Lui sunt asupra căilor lor.

24Sunt înălțați pentru puțină vreme, dar apoi trec.

Sunt doborâți și adunați ca toți ceilalți;

sunt tăiați ca spicele de grâu.

25Dacă nu este așa, cine poate dovedi că mint

și cine‑mi poate nimici vorbele?“