Job 10 – APSD-CEB & TCB

Ang Pulong Sa Dios

Job 10:1-22

1“Naglagot ko sa akong kinabuhi, busa isulti ko bisan unsay gusto kong isulti. Isulti ko ang kalain sa akong buot. 2Mao kini ang isulti ko sa Dios: ‘Ayaw ako hukmi nga daotan ako, kondili pahibaloa ako kon unsay akusasyon mo batok kanako. 3Nalipay ka ba sa pagpaantos kanako? Nganong gisalikway mo ako nga imong binuhat, ug gipaboran mo ang plano sa mga daotan? 4Ang pagtan-aw mo ba sama sa pagtan-aw sa tawo? 5Sama lang ba kamubo ang imong kinabuhi sa tawo? 6Nganong nagdali ka gayod sa pagpangitag sayop kanako? 7Nahibaloan mo nga wala akoy sala, apan kinsay makadepensa kanako diha kanimo?

8“ ‘Ikaw ang naghulma ug naghimo kanako, unya karon laglagon mo lang ako? 9Hinumdomi nga gihulma mo ako gikan sa yuta, unya karon ibalik mo na ako sa yuta? 10Ikaw ang naghulma kanako sa tiyan sa akong inahan. Gihulma mo ako nga daw gahulma ka ug keso gikan sa gatas. 11Gihulma mo ang akong kabukogan ug mga kaugatan ug giputos sa unod ug panit. 12Gihatagan mo akog kinabuhi ug gipakitaag kaayo, ug gitipigan mo ang akong kinabuhi. 13Apan karon nahibaloan ko nga ang tinuod mong plano kanako 14mao nga bantayan mo kon makasala ako, ug unya dili mo ako pasayloon. 15Nakasala man ako o wala, makalulooy gihapon ako. Kay naulawan ako pag-ayo ug nagaantos sa hilabihan. 16Naningkamot ako sa pagbangon, apan naniid ka sama sa liyon aron paglaglag kanako. Ginapakita mo ang imong gahom batok kanako. 17Walay hunong ang imong pag-akusar kanako, ug misamot ang imong kasuko kanako. Walay hunong ang imong pag-ataki kanako.

18“ ‘Nganong gitugot mo pa man nga matawo ako? Unta namatay na lang ako sa wala pay nakakita kanako. 19Unta wala na lang ako mabuhi. Namatay na lang unta ako sa tiyan pa lang daan sa akong inahan ug diretso gilubong. 20Diotayng panahon na lang ang nahibilin kanako, busa pasagdi na lang ako aron bisan sa hamubong panahon makahimo ako pagmaya 21sa dili pa ako moadto sa dapit nga masubo ug mangitngit—ug dili na makabalik dinhi. 22Labihan gayod kangitngit didto; pulos lang gabii ug wala gayoy kahayag, ni kahusay didto.’ ”

Tagalog Contemporary Bible

Job 10:1-22

1“Kinasusuklaman ko ang buhay ko, kaya dadaing ako hanggaʼt gusto ko. Sasabihin ko ang aking sama ng loob. 2Ito ang sasabihin ko sa Dios: ‘Huwag nʼyo akong hatulan na masama ako. Sabihin nʼyo sa akin kung ano ang kasalanan ko sa inyo. 3Natutuwa ba kayo na pinahihirapan nʼyo ako? Bakit nʼyo itinatakwil ang inyong nilikha, at sinasang-ayunan naman ang binabalak ng masama? 4Ang paningin nʼyo baʼy tulad ng paningin ng tao? 5Ang buhay nʼyo baʼy kasing-ikli ng buhay ng tao? 6Bakit pilit nʼyo akong hinahanapan ng kasalanan? 7Alam nʼyong wala akong kasalanan, pero sino ang makapagtatanggol sa akin mula sa inyong kamay?

8“ ‘Kayo ang gumawa at humubog sa akin, at ngayon kayo rin ang sisira sa akin. 9Alalahanin ninyong akoʼy hinubog nʼyo mula sa lupa10:9 hinubog … lupa: o, hinubog mo mula sa putik. at ngayon baʼy ibabalik nʼyo na ako sa lupa? 10Hindi baʼt kayo ang humubog sa akin mula sa sinapupunan ng aking ina na parang keso na hinubog mula sa gatas? 11Binuo nʼyo ang aking mga buto at litid, at saka binalutan ng laman at balat. 12Pagkatapos, binigyan nʼyo ako ng buhay, pinakitaan ng kabutihan at iningatan. 13Pero nalaman ko na ang tunay ninyong plano sa akin 14ay ang bantayan ako kung magkakasala ako at kapag nangyari iyon, hindi nʼyo ako patatawarin. 15Nagkasala man ako o hindi, pareho lang naman na nakakaawa ako, dahil sa labis na kahihiyan at paghihirap na dinaranas ko. 16Pinagsisikapan kong bumangon, pero para kayong leon na nakaabang sa akin. Ginagamit nʼyo ang inyong kapangyarihan laban sa akin. 17Patuloy nʼyo akong isinasakdal at lalo kayong nagagalit sa akin. Walang tigil nʼyo akong nilulusob.

18“ ‘Bakit niloob nʼyo pa na isilang ako? Sanaʼy namatay na lang ako at wala nang nakakita sa akin. 19Hindi na lang sana ako nilikha. Namatay na lang sana ako bago isinilang at itinuloy sa libingan. 20Maikling panahon na lang ang natitira sa akin, kaya hayaan nʼyo na lang ako para kahit saglit man lang ay sumaya naman ako, 21bago ako pumunta sa lugar na malungkot at madilim, at hindi na ako makakabalik pa rito. 22Napakadilim sa lugar na iyon; palaging gabi at walang liwanag, at naghahari doon ang kaguluhan.’ ”