Jeremias 17 – APSD-CEB & TCB

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 17:1-27

Ang Sala sa Juda ug ang Silot Niini

1Miingon ang Ginoo, “Katawhan sa Juda, ang inyong mga sala gikulit diha sa inyong gahi nga mga kasingkasing, ug sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa inyong mga halaran. 2Mao usab ang inyong mga kabataan, nagasimba sila sa inyong mga halaran ug sa mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera didto sa labong nga mga kahoy ug sa taas nga mga bungtod, 3apil sa mga bukid sa kaumahan. Busa ipailog ko sa inyong mga kaaway ang inyong mga bahandi ug mga kabtangan, apil na ang inyong mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, tungod sa sala nga nahimo sa inyong tibuok nasod. 4Mawala kaninyo ang yuta nga gihatag ko kaninyo. Ipaulipon ko kamo sa inyong mga kaaway didto sa yuta nga wala kamo masuheto, tungod kay gipasilaob ninyo ang akong kasuko ug daw kalayo kini nga dili mapalong.”

5Miingon pa gayod ang Ginoo, “Panghimaraoton ko ang tawo nga mobiya kanako ug mosalig sa tawo nga molig-on kaniya. 6Mahisama siya sa tanom sa kamingawan nga dili molambo. Magapuyo siya sa mamala ug asinon nga yuta diin walay nagapuyo. 7Apan bulahan ang tawo nga nagasalig ug nagalaom kanako. 8Mahisama siya sa kahoy nga gitanom sa daplin sa sapa kansang mga gamot nakaabot sa tubig. Kini nga kahoy dili mahadlok ni mabalaka kon moabot ang ting-init o taas nga hulaw. Ang iyang mga dahon kanunayng lunhaw, ug walay puas ang iyang pagpamunga.

9“Labihan gayod ka malimbongon ang kasingkasing sa tawo ug walay makatupong niini. Kinsay makatugkad niini? 10Ako, ang Ginoo, nagasusi sa kasingkasing ug hunahuna sa tawo. Ihatag ko sa matag usa ang angay sa iyang batasan ug binuhatan. 11Ang tawo nga nakaangkon ug bahandi sa dinaotan nga paagi sama sa langgam nga naglomlom sa itlog nga dili iya. Sa tunga-tunga sa iyang pagkinabuhi, mahanaw kaniya ang iyang bahandi, ug mogawas nga buang-buang diay siya.”

12O Ginoo, ang imong templo mao ang imong matahom nga trono sukad pa kaniadto. 13Ikaw Ginoo, ang paglaom sa Israel. Maulawan gayod ang tanang mibiya kanimo. Ilubong gayod sila sa yuta kay gisalikway ka nila, ang tuboran nga nagahatag ug kinabuhi.

14O Ginoo, ayoha ako ug maulian ako. Luwasa ako ug makalingkawas ako. Kay ikaw ang akong ginadayeg. 15Miingon ang mga tawo kanako, “Asa na kadtong giingon sa Ginoo? Nganong wala pa man kini mahitabo?” 16O Ginoo, wala ako magpasagad sa akong buluhaton isip magbalantay sa imong katawhan. Wala gayod ako magtinguha nga padad-an mo silag katalagman. Nasayod ka sa akong gipanulti. 17Ayaw akog hadloka, kay ikaw ang akong dalangpanan sa panahon sa kalaglagan. 18Pakaulawi ug hadloka ang nagatinguha ug daotan kanako, apan ayaw kini buhata kanako. Padad-i silag katalagman aron mangalaglag silang tanan.

Ang Adlaw nga Igpapahulay

19Miingon ang Ginoo kanako, “Lakaw ug tindog didto sa Pultahan sa Katawhan diin mag-agian ang mga hari sa Juda, ug didto usab dayon sa uban pang mga pultahan sa Jerusalem. 20Unya ingna ang mga tawo, ‘Paminawa ninyo ang mensahe sa Ginoo, kamong mga hari ug katawhan sa Juda, apil na kamong nagapuyo sa Jerusalem nga mag-agian niini nga pultahan. 21Kini ang giingon sa Ginoo: Pagmatngon kamo kon may bili kaninyo ang inyong kinabuhi. Ayaw kamo pagtrabaho o pagdala sa inyong mga baligya sa pultahan sa Jerusalem panahon sa Adlaw nga Igpapahulay. 22Oo, ayaw gayod kamo pagtrabaho o pagdalag mga butang gikan sa inyong mga balay niining adlawa. Igahin ninyo kini alang kanako sama sa gimando ko sa inyong mga katigulangan. 23Apan wala gayod sila maminaw kanako. Mga gahi silag ulo! Dili sila magpadisiplina. 24Apan kon motuman lang kamo kanako, nga dili motrabaho o modala sa inyong mga baligya diha sa mga pultahan sa Jerusalem sa Adlaw nga Igpapahulay, ug igahin ninyo kining adlawa alang kanako, 25panalanginan ko kamo. Padayon kamo nga makabaton ug hari gikan sa kaliwatan ni David. Magsakay ang hari ug ang iyang mga opisyal sa mga karwahe ug mga kabayo ug mosulod sa mga pultahan sa lungsod uban sa katawhan sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. Ug kining siyudad sa Jerusalem pagapuy-an hangtod sa hangtod. 26Mangadto sa templo sa Ginoo ang mga tawo nga naggikan sa mga dapit libot sa Jerusalem ug sa mga lungsod sa Juda ug Benjamin, ug gikan sa kabungtoran sa kasadpan,17:26 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. sa mga bukid, ug sa Negev. Magdala silag mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad, sama sa halad sa pagpasidungog sa Ginoo, halad sa pagpasalamat sa Ginoo, ug mga insenso. 27Apan kon dili kamo motuman kanako, ug dili ninyo igahin alang kanako ang Adlaw nga Igpapahulay, ug managdala kamo sa inyong mga baligya diha sa mga pultahan sa Jerusalem nianang adlawa, sunogon ko ang mga pultahan sa Jerusalem, apil ang lig-ong mga bahin niini, ug wala gayoy makapalong sa kalayo.’ ”

Tagalog Contemporary Bible

Jeremias 17:1-27

Ang Kasalanan at Kaparusahan ng Juda

1Sinabi ng Panginoon, “Mga taga-Juda, nakaukit sa matigas ninyong mga puso ang mga kasalanan nʼyo na parang mga salitang nakaukit sa bato o sa sungay na nasa sulok ng mga altar ninyo. 2Kahit ang mga anak ninyoʼy sumasamba sa mga altar nʼyo at sa mga posteng simbolo ng diosang si Ashera sa ilalim ng mayayabong na puno at sa itaas ng mga bundok. 3Kaya ipapasamsam ko sa mga kaaway nʼyo ang mga kayamanan at ari-arian nʼyo, pati ang mga sambahan nʼyo sa matataas na lugar, dahil sa mga kasalanang ginawa ninyo sa buong bansa. 4Mawawala sa inyo ang lupaing ibinigay ko. Ipapaalipin ko kayo sa mga kaaway nʼyo sa lupaing hindi nʼyo alam, dahil ginalit nʼyo ako na parang nagniningas na apoy na hindi mamamatay magpakailanman.”

5Sinabi pa ng Panginoon, “Isusumpa ko ang taong lumalayo sa akin at nagtitiwala lamang sa tao. 6Matutulad siya sa isang maliit na punongkahoy sa ilang na walang magandang kinabukasan. Maninirahan siya sa tigang at maalat na lupain na walang ibang nakatira. 7Pero mapalad ang taong nagtitiwala at lubos na umaasa lamang sa akin. 8Matutulad siya sa punongkahoy na itinanim sa tabi ng ilog na ang mga ugat ay umaabot sa tubig. Ang punongkahoy na itoʼy hindi manganganib, dumating man ang tag-init o mahabang tag-araw. Palaging sariwa ang mga dahon nito at walang tigil ang pamumunga.

9“Ang puso ng tao ay mandaraya higit sa lahat, at lubos na masama. Sino ang nakakaalam kung gaano ito kasama? 10Pero ako, ang Panginoon, alam ko ang puso at isip ng tao. Gagantihan ko ang bawat isa ayon sa pag-uugali at mga gawa niya. 11Ang taong yumaman sa masamang paraan ay parang ibon na nililimliman ang hindi niya itlog. Sa bandang huli, sa kalagitnaan ng buhay niya, mawawala ang kayamanan niya at lalabas na siyaʼy hangal.”

12O Panginoon, ang templo nʼyo po ang inyong magandang trono mula pa noon. 13Kayo po Panginoon, ang pag-asa ng Israel. Mapapahiya ang lahat ng magtatakwil sa inyo. Malilibing po sila sa ilalim ng lupa, dahil itinakwil po nila kayo, kayo na bukal na nagbibigay ng buhay.

14Panginoon, pagalingin nʼyo po ako at gagaling ako; iligtas nʼyo po ako at maliligtas ako. At kayo lang ang tangi kong pupurihin. 15Sinabi po sa akin ng mga tao, “Nasaan na ang mga sinabi ng Panginoon? Bakit hindi pa rin ito nangyayari hanggang ngayon?” 16O Panginoon, hindi po ako naging pabaya sa gawain ko bilang tagapagbantay ng mga mamamayan ninyo. Hindi ko po hinangad na ipahamak nʼyo sila. Alam po ninyo ang mga sinabi ko. 17Huwag nʼyo po akong takutin, dahil kayo ang kanlungan ko sa panahon ng kapahamakan. 18Takutin at hiyain nʼyo po ang mga umuusig sa akin. Pero huwag nʼyo itong gawin sa akin. Padalhan nʼyo po sila ng kapahamakan para malipol sila nang lubusan.

Ang Araw ng Pamamahinga

19Sinabi sa akin ng Panginoon, “Pumunta ka sa mga pintuan ng Jerusalem. Tumayo ka muna sa pintuan na dinadaanan ng mga hari ng Juda at pagkatapos, sa iba pang mga pintuan. 20At sabihin mo sa mga tao, ‘Pakinggan nʼyo ang mensahe ng Panginoon, kayong mga hari at mga taga-Juda, pati kayong mga nakatira sa Jerusalem na dumadaan sa mga pintuang ito. 21Ito ang sinasabi ng Panginoon: Kung pinahahalagahan ninyo ang inyong sarili, huwag kayong magtatrabaho o magdadala ng anumang mga paninda sa mga pintuan ng Jerusalem sa Araw ng Pamamahinga. 22Totoo yan, huwag kayong magtatrabaho o magdadala ng mga paninda mula sa mga bahay nʼyo sa araw na ito. Ituring nʼyo itong natatanging araw. Iniutos ko ito sa mga ninuno nʼyo, 23pero hindi sila nakinig sa akin. Matitigas ang ulo nila! Ayaw nilang tanggapin ang mga pagtuturo ko sa kanila. 24Pero kung susunod lang kayo sa akin na hindi kayo magtatrabaho o magdadala ng mga paninda sa pintuan ng Jerusalem sa Araw ng Pamamahinga, at ituturing nʼyo itong banal na araw 25ay pagpapalain ko kayo. Palaging magkakaroon ng haring maghahari rito sa Jerusalem na mula sa angkan ni David. Sila at ang mga tagapamahala nila ay paparada na nakasakay sa mga karwahe at mga kabayo papasok sa pintuan ng lungsod kasama ng mga taga-Juda at taga-Jerusalem. At ang lungsod na ito ng Jerusalem ay mananatiling lungsod magpakailanman. 26At darating ang mga tao na sasamba sa templo ng Panginoon mula sa mga lugar sa paligid ng Jerusalem, sa mga bayan ng Juda, at Benjamin, at mula sa mga kaburulan sa kanluran, sa mga kabundukan, at sa Negev. Magdadala sila ng mga handog na sinusunog, at iba pang mga handog, gaya ng handog na pagpaparangal sa Panginoon, handog ng pasasalamat, at mga insenso. 27Pero kung hindi kayo susunod sa akin, at hindi nʼyo ituturing na banal ang Araw ng Pamamahinga at magdadala kayo ng mga paninda sa mga pintuan ng Jerusalem sa araw na iyon, susunugin ko ang mga pintuan ng Jerusalem pati ang matitibay na bahagi ng lungsod na ito, at walang makakapatay ng sunog na iyon!’ ”