Jeremias 10 – APSD-CEB & NSP

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 10:1-25

Nagadala ug Kalaglagan ang Pagsimba sa mga dios-dios

1Kamo nga katawhan sa Israel, paminawa ninyo ang gisulti sa Ginoo. 2Miingon siya, “Ayaw kamo pagsunod sa binuhatan sa ubang mga nasod, ug ayaw kamo kahadlok sa mga timailhan sa langit, bisan pag ang uban nga mga nasod nahadlok niini. 3Wala gayoy pulos ang tinuohan nianang mga tawhana. Nagaputol silag kahoy sa kalasangan, unya kuliton kini sa usa ka magkukulit. 4Panindoton dayon kini ginamit ang plata ug bulawan, ug lansangan pag-ayo aron dili matumba. 5Kini nga mga dios-dios sama sa tawo-tawo sa uma nga dili makasulti. Kinahanglan pa gayong sakwaton kay dili makalakaw. Ayaw kamo kahadlok niini nga mga dios-dios kay dili sila makahimog kadaot ni makahimog maayo.”

6O Ginoo, wala gayoy sama kanimo. Gamhanan ka ug halangdon ang imong ngalan. 7Kinsay dili motahod kanimo, O Hari sa mga nasod? Takos ka nga tahoron. Wala gayoy sama kanimo sa tanang mga tawong maalamon sa nagkalain-laing mga nasod, ug sa tanan nilang mga hari. 8Mga hungog silang tanan ug mga buang-buang. Ang mga pagtulon-an sa ilang mga dios-dios nga kahoy walay pulos. 9Nagpahimo sila sa mga panday ug dios-dios, ug gipahaklapan nila kini sa mga platero ug plata nga gikan sa Tarshish ug bulawan nga gikan sa Ufas. Unya gisul-oban nila kinig bisti nga kolor asul ug kolor ube nga tinahi sa mga hanas nga mananahi. 10Apan ang Ginoo mao ang tinuod nga Dios. Siya ang buhi nga Dios ug Hari hangtod sa kahangtoran. Kon masuko siya, matay-og ang kalibotan ug walay nasod nga makaharong sa iyang kasuko. 11Sultihi kanang nagasimba sa ubang mga dios niini: “Mahanaw sa kalibotan ang inyong mga dios nga dili maoy nagmugna sa kalibotan ug kalangitan.”

12Apan ang Dios maoy naghimo sa langit ug sa kalibotan pinaagi sa iyang gahom ug kaalam. 13Sa iyang pagmando, nagagawas ang mga panganod ug mga kilat sa kalangitan, ug nagaulan ug kusog. Nagapadala siya ug hangin gikan sa iyang mga tipiganan. 14Mga hungog ug buang-buang ang mga tawong nagasimba sa mga dios-dios. Maulawan ang mga platero tungod sa ilang mga dios-dios, kay mini kini. Wala kini kinabuhi. 15Talamayon kini ug walay pulos. Sa panahon sa pagsilot malaglag silang tanan. 16Apan ang Dios ni Jacob10:16 Dios ni Jacob: sa literal, bahin ni Jacob. dili sama niana. Siya ang naghimo sa tanang butang, apil ang Israel, ang katawhan nga iyang gipanag-iyahan. Ginoo nga Makagagahom ang iyang ngalan.

Ang Umaabot nga Kalaglagan

17Mga katawhan sa Jerusalem, hiposa ninyo ang inyong mga butang ug pangandam sa pagbiya, kay hapit nang sulongon ang inyong siyudad. 18Kay mao kini ang giingon sa Ginoo, “Paminaw! Papahawaon ko kamo niining yutaa. Paantuson ko kamo aron nga matagamtaman ninyo ang akong kasuko.”

19Miingon ang mga taga-Jerusalem, “Alaot kita! Grabe kaayo ang atong samad. Dili na kini maulian. Apan kinahanglan nga antuson nato kini. 20Guba na ang atong tolda; nangabugto na ang tanang mga higot niini. Wala na ang atong mga anak. Wala nay nahibilin aron pagpatindog pag-usab sa tolda nga atong puy-an.”

21Nahitabo kini kanato kay mga hungog ang atong mga pangulo. Wala nila susiha ang kabubut-on sa Ginoo, busa wala sila mouswag ug ang tanan nilang mga sakop nagkatibulaag. 22Paminawa ninyo ang balita! Madungog na ang dahunog sa nagapaingon nga mga sundalo nga gikan sa amihan! Laglagon nila ang mga lungsod sa Juda, ug mahimo na lang kining puloy-anan sa ihalas nga mga iro.10:22 ihalas nga mga iro: sa English, jackals.

Ang Pag-ampo ni Jeremias

23Ginoo, nasayod ako nga ang kinabuhi sa tawo dili iya. Dili siya makabuot sa iyang kapalaran. 24Disiplinaha kami, Ginoo, apan ayaw lang intawon palabihi. Ayaw kini buhata samtang nasuko ka kay basin ug mangahurot kami. 25Ipatagamtam ang imong kasuko sa mga nasod ug sa mga katawhan nga wala moila ug modangop kanimo. Kay gilaglag nila ang mga kaliwat ni Jacob ug gipangguba ang ilang mga pinuy-anan.

New Serbian Translation

Књига пророка Јеремије 10:1-25

Бог и идоли

1Доме Израиљев, чујте реч коју вам говори Господ! 2„Овако каже Господ:

’Не учите се путу народа

и не плашите се небеских знакова

којих се плаше народи.

3Јер су обичаји тих народа празни.

Ето, то је тек дрво из шуме које је неко посекао,

дело уметникове алатке.

4Украсио га је сребром и златом.

Клиновима и чекићима га учвршћују

да се не клати!

5Личе на страшило у леји за краставце.

Не говоре,

и морају да се носе, јер не ходају.

Не плаши их се!

Они не могу да науде,

а не могу ни шта добро да ураде.’“

6Нико није као ти, о, Господе!

Велики си,

и велико је твоје силно име.

7Ко се не би бојао тебе,

Царе народа?

Јер теби то доликује.

Међу свим мудрацима народа

и по свим њиховим царствима

нема никог као што си ти.

8Сви су глупи и безумни,

јер је ништа поука од дрвета.

9Из Тарсиса доносе ковано сребро

и злато из Уфаза,

дело уметника и рукотворину златара.

Одећа им је љубичаста и скерлетна

и све је то дело вештих људи.

10А Господ је истински Бог!

Он је Бог живи и вечни цар.

Од његовог гнева тресе се земља,

и народи не могу да истрпе јарост његову.

11„Овако им реците: ’Богови који нису начинили небеса и земљу ће нестати и са земље и испод небеса.’“

12Он је силом својом начинио земљу.

Мудрошћу својом он је основао васељену,

и својом је разборитошћу разапео небеса.

13Глас он када пусти, воде хуче на небесима.

Он подиже облаке с краја земље,

киши муње даје

и изводи ветар из својих ризница.

14Баш је од свог знања глуп сваки човек.

Због идола се сваки златар стиди,

јер су обмана његови ливени идоли.

Нема даха у њима.

15Они су испразни, творевине ругла.

Пропашће кад дође време за њихову казну.

16Не следе Јакову такви као ови.

Јер он је тај који је све начинио.

Племе Израиљ његово је наследство,

а он се зове Господ над војскама.

Разарање долази

17Покупи са земље свој завежљај,

ти која живиш под опсадом.

18Јер овако каже Господ:

„Ево, сад ћу као праћком

да из земље избацим становнике.

Стиснућу их, да могу да схвате.“

19Јао мени због мог лома!

Тешка је моја рана.

А ја сам рекао:

„Ово је само болест, издржаћу је ја.“

20Мој је шатор похаран

и шаторска ужад покидана.

Деца су моја од мене отишла и нема их.

Нема никога да опет постави мој шатор,

никога да подигне завесе на њему.

21Пастири су се глупо понели

и нису тражили Господа.

Зато и нису напредовали

и раштркана су сва њихова стада.

22Ево вести! Долази глас

и ломљава велика из северне земље:

да ће градови Јуде постати пустош

и јазбина шакала.

Јеремијина молитва

23Знам ја, о, Господе, да човек није владар свог пута,

и да онај који хода не управља својим корацима.

24Покарај ме, Господе, ал’ само по правди;

не у свом гневу,

да ме не нестане.

25Излиј свој гнев на народе

што те не познају,

на родове који твоје име не призивају.

Јер су они гутали Јакова и прогутали,

и прождрли су га,

насеље му у пустош претворили.