Isaias 60 – APSD-CEB & NAV

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 60:1-22

Ang Bag-ong Jerusalem

1Bangon, O Jerusalem, ug sidlak sama sa adlaw! Kay miabot na ang imong kaluwasan60:1 kaluwasan: sa literal, suga. ug misidlak na kanimo ang gahom sa Ginoo. 2Tabonan sa bagang kangitngit ang mga nasod sa kalibotan, apan kamo dan-agan sa gahom sa Ginoo. 3Moduol ang mga nasod ug ang ilang mga hari sa imong kahayag. 4Tan-aw sa imong palibot! Nagkatigom na ang imong katawhan. Mamauli na sila kanimo gikan sa layong mga dapit—mora silag mga bata nga gikugos.60:4 mora silag mga bata nga gikugos tungod kay tabangan sila sa mga taga-Persia sa ilang pagpauli. 5Malipay ka gayod inigkakita mo niini. Mag-awas gayod sa kalipay ang imong kasingkasing kay ang mga bahandi sa mga nasod ug sa kadagatan pagadad-on diha kanimo. 6Mapuno ang imong kayutaan sa mga kamelyo sa mga taga-Midian ug mga taga-Efa. Kadtong gikan sa Sheba moabot nga may dalang mga bulawan ug mga insenso aron mosimba sa Ginoo. 7Dad-on kanimo sa mga taga-Kedar ug sa taga-Nebayot ang daghan nilang mga karnero, ug dawaton kini ingon nga halad sa halaran sa Ginoo. Himuon sa Ginoo nga halangdon ang iyang templo. 8-9Molayag ang mga barko nga daw sa mga panganod nga nagalupad, ug daw sa mga salampati nga nagapadulong sa ilang mga salag. Kini nga mga barko alang sa mga nagapuyo sa mga isla nga nagalaom sa Ginoo.60:8-9 sa Ginoo: sa Hebreo, kanako. Pangunahan sila sa mga barko gikan sa Tarshish sa pagdala sa imong katawhan pabalik kanimo gikan sa layong mga dapit. Magadala usab silag mga bulawan ug mga pilak alang sa Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, kay gipasidunggan ka niya. 10Nagaingon ang Ginoo sa Jerusalem, “Pabarogon sa mga langyaw ang imong mga paril, ug ang ilang mga hari moalagad kanimo. Bisan gisilotan ko ikaw tungod sa akong kasuko, kaloy-an ko ikaw tungod sa akong kaayo. 11Kanunay na unyang abli ang imong pultahan adlaw ug gabii, sa pagdawat sa mga bahandi sa mga kanasoran. Moparada ang mga hari sa pagsulod sa imong gingharian. 12Kay malaglag gayod sa hingpit ang mga nasod o gingharian nga dili moalagad kanimo. 13Ang bahandi sa Lebanon maimo—ang ilang mga kahoy nga pino, enebro, ug sipres—aron sa pagpatahom sa templo nga akong puloy-anan. 14Ang mga kaliwat sa mga nagdaog-daog kanimo moduol kanimo nga magyukbo. Moluhod sa imong tiilan ang tanang mitamay kanimo, ug tawgon ka nila nga ‘Siyudad sa Ginoo,’ o ‘Zion, ang Siyudad sa Balaang Dios sa Israel.’ 15Bisag gisalikway ka ug gidumtan, ug walay nagtagad kanimo kaniadto, himuon ko ikaw nga halangdon hangtod sa kahangtoran, ug ikalipay ka sa tanang henerasyon. 16Atimanon ka sa mga nasod ug sa ilang mga hari sama sa usa ka bata nga gipasuso sa iyang inahan. Unya masayran mo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob. 17Ilisdan ko ang mga materyales sa imong templo—ang mga bronsi ilisdan kog bulawan, ang mga puthaw ilisdan kog plata, ang mga kahoy ilisdan kog bronsi, ug ang mga bato ilisdan kog puthaw. Ug molungtad diha kanimo ang kalinaw ug pagkamatarong. 18Wala nay kagubot nga mahitabo diha sa imong yuta. Wala nay kalaglagan nga moabot kanimo. Magpalibot kanimo ang kaluwasan nga daw sa paril, ug magadayeg kanako ang mosulod sa imong mga pultahan.

19“Dili mo na kinahanglan ang kahayag sa adlaw ug sa bulan, kay ako, ang Ginoo, mao na ang mahimo nimong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ako nga imong Dios mao na ang imong himaya. 20Ako ang mahimo nimong adlaw ug bulan nga dili mosalop; ang imong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ug matapos na ang imong mga pag-antos. 21Ang tanan mong katawhan mahimong matarong, ug panag-iyahan nila ang yuta sa Israel hangtod sa hangtod. Gihimo ko sila; sama sila sa tanom nga akong gitanom alang sa akong kadungganan. 22Gamay lang sila, apan modaghan gayod sila. Wala silay katakos, apan mahimo silang gamhanan nga nasod. Ako, ang Ginoo, ang mohimo niini sa madali, sa gitakda nga panahon.”

Ketab El Hayat

إشعياء 60:1-22

المجد المنتظر

1قُومِي اسْتَضِيئِي، فَإِنَّ نُورَكِ قَدْ جَاءَ، وَمَجْدَ الرَّبِّ أَشْرَقَ عَلَيْكِ. 2هَا إِنَّ الظُّلْمَةَ تَغْمُرُ الأَرْضَ، وَاللَّيْلَ الدَّامِسَ يَكْتَنِفُ الشُّعُوبَ، وَلَكِنَّ الرَّبَّ يُشْرِقُ عَلَيْكِ، وَيَتَجَلَّى مَجْدُهُ حَوْلَكِ، 3فَتُقْبِلُ الأُمَمُ إِلَى نُورِكِ، وَتَتَوَافَدُ الْمُلُوكُ إِلَى إِشْرَاقِ ضِيَائِكِ. 4تَأَمَّلِي حَوْلَكِ وَانْظُرِي، فَهَا هُمْ جَمِيعاً قَدِ اجْتَمَعُوا، وَأَتَوْا إِلَيْكِ. يَجِيءُ أَبْنَاؤُكِ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ، وَتُحْمَلُ بَنَاتُكِ عَلَى الأَذْرُعِ. 5عِنْدَئِذٍ تَنْظُرِينَ وَتَتَهَلَّلِينَ، وَتَطْغَى الإِثَارَةُ عَلَى قَلْبِكِ، وَتَمْتَلِئِينَ فَرَحاً لأَنَّ ثَرْوَاتِ الْبَحْرِ تَتَحَوَّلُ إِلَيْكِ وَغِنَى الأُمَمِ يَتَدَفَّقُ عَلَيْكِ. 6تَكْتَظُّ أَرْضُكِ بِكَثْرَةِ الإِبِلِ. مِنْ أَرْضِ مِدْيَانَ وَعِيفَةَ تَغْشَاكِ بَوَاكِيرُ، تَتَقَاطَرُ إِلَيْكِ مِنْ شَبَا مُحَمَّلَةً بِالذَّهَبِ وَاللُّبَانِ وَتُذِيعُ تَسْبِيحَ الرَّبِّ. 7جَمِيعُ قُطْعَانِ قِيدَارَ تَجْتَمِعُ إِلَيْكِ، وَكِبَاشُ نَبَايُوتَ تَخْدُمُكِ، تُقَدِّمُ قَرَابِينَ مَقْبُولَةً عَلَى مَذْبَحِي، وَأُمَجِّدُ بَيْتِي الْبَهِيَّ.

8مَنْ هُؤُلاءِ الطَّائِرُونَ كَالسَّحَابِ وَكَالْحَمَامِ إِلَى أَعْشَاشِهَا؟ 9فَالْجَزَائِرُ تَنْتَظِرُنِي، وَفِي الطَّلِيعَةِ سُفُنُ تَرْشِيشَ حَامِلَةٌ أَبْنَاءَكِ لِتَأْتِيَ بِهِمْ مِنْ أَرْضٍ بَعِيدَةٍ، وَمَعَهُمْ فِضَّتُهُمْ وَذَهَبُهُمْ، تَكْرِيماً لاسْمِ الرَّبِّ إِلَهِكِ وَلِقُدُّوسِ إِسْرَائِيلَ لأَنَّهُ قَدْ مَجَّدَكِ.

10يُعَمِّرُ الْغُرَبَاءُ أَسْوَارَكِ، وَيَخْدُمُكِ مُلُوكُهُمْ، لأَنِّي فِي غَضَبِي عَاقَبْتُكِ، وَفِي رِضَايَ رَحَمْتُكِ. 11تَنْفَتِحُ أَبْوَابُكِ دَائِماً وَلا تُوْصَدُ لَيْلَ نَهَارَ، لِيَحْمِلَ إِلَيْكِ النَّاسُ ثَرْوَةَ الأُمَمِ، وَفِي مَوْكِبٍ يُسَاقُ إِلَيْكِ مُلُوكُهُمْ، 12لأَنَّ الأُمَّةَ وَالْمَمْلَكَةَ الَّتِي لَا تَخْضَعُ لَكِ تَهْلِكُ، وَهَذِهِ الشُّعُوبُ تَتَعَرَّضُ لِلْخَرَابِ السَّاحِقِ. 13يَأْتِي إِلَيْكِ مَجْدُ لُبْنَانَ بِسَرْوِهِ وَسِنْدِيَانِهِ وَشِرْبِينِهِ لِتَزْيِينِ مَوْضِعِ مَقْدِسِي، فَأَجْعَلُ مَوْطِئَ قَدَمَيَّ مَجِيداً.

14وَيُقْبِلُ إِلَيْكِ أَبْنَاءُ مُضَايِقِيكِ خَاضِعِينَ، وَكُلُّ الَّذِينَ احْتَقَرُوكِ يَنْحَنُونَ عِنْدَ قَدَمَيْكِ، وَيَدْعُونَكِ مَدِينَةَ الرَّبِّ، صِهْيَوْنَ قُدُّوسِ إِسْرَائِيلَ. 15وَبَعْدَ أَنْ كُنْتِ مَهْجُورَةً مَمْقُوتَةً لَا يَعْبُرُ بِكِ أَحَدٌ، سَأَجْعَلُكِ بَهِيَّةً إِلَى الأَبَدِ، وَفَرَحَ كُلِّ الأَجْيَالِ، 16وَتَشْرَبِينَ لَبَنَ الأُمَمِ، وَتَرْضَعِينَ ثُدِيَّ الْمُلُوكِ، وَتُدْرِكِينَ أَنِّي أَنَا الرَّبُّ مُخَلِّصُكِ وَفَادِيكِ عَزِيزُ يَعْقُوبَ. 17وَعِوَضاً عَنِ النُّحَاسِ أَجْلِبُ لَكِ الذَّهَبَ، وَبَدَلَ الْحَدِيدِ آتِي لَكِ بِالْفِضَّةِ، وَعِوَضَ الْخَشَبِ نُحَاساً، وَبَدَلَ الْحِجَارَةِ حَدِيداً، وَأَجْعَلُ وُلاتَكِ مَصْدَرَ سَلامٍ، وَمُسَخِّرِيكِ يَعَامِلُونَكِ بِالْعَدْلِ.

18وَلا يُسْمَعُ بِظُلْمٍ فِي أَرْضِكِ، وَلا بِدَمَارٍ أَوْ خَرَابٍ دَاخِلَ تُخُومِكِ، وَتَدْعِينَ أَسْوَارَكِ خَلاصاً، وَبَوَّابَاتِكِ تَسَابِيحَ. 19وَلا تَعُودُ الشَّمْسُ نُوراً لَكِ فِي النَّهَارِ وَلا يُشْرِقُ ضَوْءُ الْقَمَرِ عَلَيْكِ لأَنَّ الرَّبَّ يَكُونُ نُورَكِ الأَبَدِيَّ، وَإِلَهُكِ يَكُونُ مَجْدَكِ. 20وَلا تَغْرُبُ شَمْسُكِ مِنْ بَعْدُ، وَلا يَتَضَاءَلُ قَمَرُكِ، لأَنَّ الرَّبَّ يَكُونُ نُورَكِ الأَبَدِيَّ، وَتَنْقَضِي أَيَّامُ مَنَاحَتِكِ. 21وَيَكُونُ شَعْبُكِ جَمِيعاً أَبْرَاراً وَيَرِثُونَ الأَرْضَ إِلَى الأَبَدِ، فَهُمْ غُصْنُ غَرْسِي وَعَمَلُ يَدَيَّ لأَتَمَجَّدَ. 22وَيَضْحَى أَقَلُّهُمْ أَلْفاً، وَأَصْغَرُهُمْ أُمَّةً قَوِيَّةً، أَنَا الرَّبُّ أُسْرِعُ فِي تَحْقِيقِ ذَلِكَ فِي حِينِهِ.