Isaias 58 – APSD-CEB & CARS

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 58:1-14

Ang Tinuoray nga Pagpuasa

1Miingon ang Ginoo, “Singgit kamog kusog, sama kakusog sa budyong! Ayaw ninyo kinig pugngi! Ipahibalo sa akong katawhan nga mga kaliwat ni Jacob ang ilang mga sala ug mga kalapasan. 2Nagadangop sila kanako adlaw-adlaw, ug nagpakita nga gusto gayod silang masayod sa akong mga pamaagi. Kon tan-awon morag matarong sila nga nasod ug wala mosalikway sa akong mga sugo. Gipakita nila nga gusto gayod nilang moduol kanako ug mangayog matarong nga paghukom. 3Miingon pa sila, ‘Nagpuasa kami, apan wala ka magtagad. Nagpenitensya kami, apan wala ka magpakabana.’

“Mitubag ako: Ang tinuod, samtang nagapuasa kamo, ang inyong kaugalingon lang nga kalipay ang inyong gihunahuna, ug ang inyong mga trabahante inyong gidaog-daog. 4Nagapuasa tuod kamo, apan nanggiaway ug nanggilalis kamo, ug nagsinumbagay pa. Ayaw kamo paghunahuna nga ang pagpuasa nga gihimo ninyo karon makatabang aron paminawon ko ang inyong mga pag-ampo. 5Kon magpuasa kamo, nagapenitensya kunohay kamo. Nagaduko ang inyong mga ulo nga daw kugon, ug nagahigda kamo sa abo nga nagabistig sako. Mao ba kana ang gitawag ninyong puasa? Nagahunahuna ba kamo nga makapalipay na kana kanako? 6Ang matang sa puasa nga gusto ko mao ang puasa nga inubanan sa matarong ug husto nga kinaiya. Hunonga ninyo ang pagpangdaog-daog ug ang pagpabilanggo sa mga inosente, ug hatagi ninyo ug kagawasan ang mga dinaog-daog. 7Hatagi ninyog pagkaon ang mga gigutom. Papuy-a ninyo sa inyong balay ang mga walay puloy-anan. Bistihi ninyo ang mga walay bisti. Tabangi ang inyong mga paryente nga nanginahanglan. 8Kon himuon ninyo kini, moabot kaninyo ang kaluwasan58:8 kaluwasan: sa literal, suga. Mao usab sa bersikulo 10. sama sa nagasidlak nga adlaw, ug ayohon ko kamo diha-diha. Ako, nga inyong matarong nga Dios, magauna kaninyo ug panalipdan ko kamo sa akong gahom. 9Kon manawag kamo kanako sa pagpangayo ug tabang, tubagon ko kamo.

“Kon undangan na ninyo ang pagpangdaog-daog, ang pagpamasangil nga tinumotumo, ug ang pagsultig daotan, 10ug kon pakan-on ninyo ang mga gigutom ug hatagan ang mga kabos sa ilang mga gikinahanglan, moabot kaninyo ang kaluwasan nga magasidlak sa kangitngit, ug ang gabii kaninyo morag udtong tutok. 11Giyahan ko kamo kanunay. Hatagan ko kamog katagbawan bisag lisod ang inyong kahimtang.58:11 bisag lisod ang inyong kahimtang: sa literal, sa mainit nga dapit. Himuon ko kamong himsog. Mahisama kamo sa usa ka hardin nga abunda sa tubig, o sama sa tuboran nga walay pagkahubas. 12Tukoron pag-usab sa inyong mga kaliwat ang inyong mga lungsod nga dugay nang nangaguba, ug pabarogon nila ang karaan nga mga patukoranan. Tawgon kamong katawhan nga tig-ayo sa nangagubang mga paril ug kabalayan.

13“Tumana ninyo ang akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay. Ayaw ninyo buhata ang mga butang nga alang lang sa inyong kaugalingon nga kalipay nianang pinasahi nga adlaw. Ikalipay ninyo ang Adlaw nga Igpapahulay, ug pasidunggi ninyo kini pinaagi sa dili pagpatuyang sa inyong gusto ug kalipay, ug dili pagsultig mga walay pulos. 14Kon himuon ninyo kini, magmalipayon kamo sa inyong pagpangalagad kanako. Pasidunggan ko pa kamo sa tibuok kalibotan, ug tagbawon ko kamo sa mga ani sa yuta nga gipanunod sa inyong katigulangan nga si Jacob. Mahitabo gayod ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Священное Писание

Исаия 58:1-14

Истинный пост

1– Выкрикивай громко, не сдерживайся;

возвысь свой голос, подобно рогу!

Возвести Моему народу об их отступничестве,

потомкам Якуба – об их грехах.

2День за днём они ищут Меня

и желают знать Мои пути,

словно народ, что творит правду

и не оставляет законов своего Бога.

Они просят у Меня справедливых решений

и желают приблизиться к Всевышнему.

3– Зачем же мы постились, – говорят они, –

если Ты и не видел?

Зачем мы смиряли себя,

если Ты и не заметил?

Но в день своего поста вы служите своей выгоде

и притесняете работников своих.

4Пост ваш заканчивается ссорами, и распрями,

и жестоким кулачным боем.

Пока вы так поститесь, и не ждите,

что ваш голос будет услышан в высотах.

5Разве такой пост Я избрал,

день, когда человек лишь смиряет себя?

В том ли смысл, чтобы голову склонять, как камыш,

и лежать в пепле, одетым в рубище?

Это ли вы назовёте постом,

днём, угодным Вечному?

6Вот пост, который Я избрал:

снимите оковы неправды

и развяжите узы бремени,

чтобы освободить угнетённых

и сломать всякое ярмо.

7Раздели еду с голодным

и дай пристанище бедному скитальцу;

увидев нагого, одень его,

и от родственника не отворачивайся.

8Тогда воссияет твой свет, как заря,

и быстро придёт твоё исцеление.

Твоя праведность58:8 Или: «Оправдывающий тебя». пойдёт пред тобою,

и слава Вечного защитит тебя с тыла.

9Тогда воззовёшь ты – и Вечный отзовётся,

позовёшь на помощь – и Он ответит: «Я здесь».

Если покончишь с угнетением в своей среде,

прекратишь показывать пальцем и оскорблять,

10предложишь свою пищу голодному

и насытишь страдальца,

тогда воссияет во тьме твой свет,

и мрак твой станет как полдень.

11И Вечный всегда будет вести тебя;

Он насытит тебя в безводных местах

и укрепит твои кости.

Ты будешь как орошаемый сад,

как источник, чьи воды не иссякают.

12Отстроятся твои древние развалины,

и поднимутся прежние основания;

назовут тебя Восстановителем Стен

и Возобновителем Жилых Улиц.

13Если удержишь ноги свои от нарушения субботы58:13 См. сноску на 56:2.

и не будешь искать своей выгоды в Мой святой день,

если будешь называть субботу радостью

и чтимым, святым днём Вечного,

если будешь чтить её, не заботясь о собственных делах,

не служа своей выгоде и не пустословя, –

14тогда ты найдёшь свою радость в Вечном,

и Я пронесу тебя по высотам земли

и дам вкусить от плодов земли,

которую Я дал твоему праотцу Якубу. –

Так сказали уста Вечного.