Hosea 9 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Hosea 9:1-17

Ang Silot alang sa Israel

1Miingon si Hosea, “Ayaw kamo pagmaya mga taga-Israel—sama sa gihimo sa ubang mga nasod. Kay nagasimba kamo sa mga dios-dios9:1 nagasimba… dios-dios: sa literal, nagapanapaw. Tan-awa usab ang 4:10. ug gisalikway ninyo ang inyong Dios. Sa bisan asang giokanan nagkalipay kamo sa mga abot nga giisip ninyong suhol kaninyo sa mga dios-dios tungod sa inyong pagsimba kanila. 2Apan sa dili madugay mawad-an kamog kalan-on ug duga sa ubas. 3Biyaan ninyo ang Israel, ang yuta sa Ginoo, ug mobalik kamo9:3 kamo: sa Hebreo, Efraim. Makita usab ang pulong nga Efraim sa Hebreo sa bersikulo 8, 11, 13, 16. Tan-awa usab ang 4:17. sa Ehipto. Ang uban kaninyo dad-on sa Asiria, ug didto mokaon kamo sa mahugaw nga mga pagkaon.9:3 mahugaw nga mga pagkaon: mga pagkaon nga gidili nga kan-on sa mga Judio sumala sa Kasugoan. 4Dili na kamo tugotan nga maghalad ug bino ngadto sa Ginoo. Ang inyong mga halad dili makalipay kaniya. Si bisan kinsa nga mokaon niana nga mga halad isipon nga mahugaw, kay nahisama kana sa pagkaon sa namatyan.9:4 Si bisan… namatyan: Ang pagkaon nga gidalit diha sa balay sa namatyan giisip sa mga Israelinhon nga mahugaw. Kay ang dapit diin anaa ang patay mahimong mahugaw, ug ang tanang anaa niini mahimo usab nga mahugaw. (Tan-awa sa Num. 19:14.) Ang inyong pagkaon alang lang sa inyong kaugalingon; dili kana mahimong ihalad sa templo sa Ginoo. 5Tungod kay ang inyong mga halad dili man dawaton sa Ginoo, unsa may inyong buhaton sa pag-abot sa pinasahi nga mga panahon sa pagsimba o sa mga pista sa pagpasidungog sa Ginoo? 6Bisan pag makalingkawas kamo sa kalaglagan, tigomon gihapon kamo sa Ehipto ug ilubong sa Memphis.9:6 Memphis: Usa ka siyudad sa Ehipto nga may bantogan nga mga lubnganan. Matabonan sa sagbot ang inyong mga mahalong kagamitan nga plata ug tuboan sa mga sampinit ang inyong mga tolda.

7“Mga taga-Israel, miabot na ang higayon nga silotan kamo, ang higayon nga singlon kamo sa inyong gipanghimo. Ug mahibaloan gayod ninyo nga miabot na kini. Nagaingon kamo mahitungod kanako nga: ‘Kana nga propeta buang-buang! Kanang tawhana nga gigamhan sa espiritu, buang!’ Mao kana ang inyong giingon bahin kanako tungod kay daghan na kaayo ang inyong sala ug nasuko kamo pag-ayo kanako. 8Ingon nga propeta, kauban ko ang akong Dios sa pagbantay kaninyong mga taga-Israel. Apan bisan asa ako paingon buot ninyo akong sakiton; sama ako sa langgam nga buot ninyong lit-agon. Bisan asa sa yuta sa Israel9:8 sa yuta sa Israel: o, sa templo sa akong Ginoo. nasuko ang mga tawo kanako. 9Sama kaniadto sa mga lalaki sa Gibea,9:9 mga lalaki sa Gibea: gilugos nila ug gipatay ang usa ka babaye. (Tan-awa ang Hukom 19.) labihan na gayod kamo kadaotan. Hinumdoman sa Dios ang inyong kadaotan; silotan niya kamo tungod sa inyong mga sala.”

10Miingon ang Ginoo, “Mga taga-Israel, sa dihang gipili9:10 sa dihang gipili: sa literal, sa dihang nakita. ko ang inyong mga katigulangan nga mahimong akong mga katawhan, nalipay gayod ako. Sama sa tawo nga nalipay pag-ayo sa dihang nakakita siya ug ubas nga mitubo sa disyerto o sa dihang nakakita siya sa unang bunga sa igos. Apan sa dihang miadto sila sa Baal Peor, gihalad nila ang ilang kinabuhi sa makauulaw nga dios-dios ug nahimo silang sama kangil-ad sa dios-dios nga ilang gihigugma. 11Kamong mga taga-Israel, mahanaw ang inyong pagkagamhanan sama sa langgam nga milupad. Dili na manamkon, magmabdos o manganak ang inyong mga babaye. 12Bisan pa ug makapanganak sila, kuhaon ko ang tanan nilang mga anak ug magsubo kamo. Oo, alaot gayod kamo kon biyaan ko na kamo.

13“Ang pagtan-aw ko kaniadto kaninyo sama sa mga kahoy nga palma nga gitanom sa tabunok nga yuta. Apan karon gikinahanglang dad-on ninyo ang inyong mga anak sa gira aron mangamatay.”

14Miingon si Hosea,Ginoo, mao kini ang himoa sa imong mga katawhan: Ayaw tugoti nga makaanak o makapasuso ang ilang mga babaye.”

15Miingon ang Ginoo, “Ang tanang kadaotan sa akong mga katawhan nagsugod sa Gilgal. Didto pa lang gikapungtan ko na sila. Tungod sa ilang kadaotan papahawaon ko sila sa Israel nga giisip ko nga akong puloy-anan. Dili ko na sila higugmaon tungod kay ang tanan nilang mga pangulo mga gahig ulo. 16Sama sila sa tanom nga nagauga ang gamot, busa dili makapamunga. Bisan manganak pa sila, patyon ko ang pinalangga nilang mga anak.”

17Miingon si Hosea, “Isalikway sa akong Dios ang mga taga-Israel tungod kay wala sila motuman kaniya. Busa maglatagaw sila sa mga kanasoran.”

O Livro

Oséias 9:1-17

Castigo para Israel

1Ó Israel, não te regozijes mais, como os outros fazem, pois afastaste-te do teu Deus, prostituindo-te em todas as eiras de trigo.

2Eis que a eira e o lagar não vos sustentarão; o vinho novo vos faltará. 3Não poderão mais ficar nesta terra do Senhor; serão levados para o Egito e para a Assíria, passando a viver de restos de comida imunda. 4Ali, longe da pátria, não vos deixarão recolher vinho para os sacrifícios ao Senhor, porque nenhum sacrifício que seja oferecido ali pode agradar-lhe; são sítios poluídos, tal como o alimento dos pranteadores; seja quem for que coma disso ficará ritualmente impuro; poderão comer para si próprios, mas não para ofertas ao Senhor.

5Que farão no dia de celebrações santas, nos dias das festividades do Senhor? 6Eis que eles fogem da destruição, mas o Egito os recolherá; mas Menfis enterrá-los-á. Depois apenas se verão crescer espinhos e urtigas por entre as ruínas.

7Chegou o tempo do castigo de Israel; está quase aí, o dia da recompensa, e Israel conhecê-lo-á em toda a sua extensão. “Os profetas são gente louca, esses inspiradores estão doidos!”, dizem eles com ar de troça, mas toda a nação está carregada de pecado e só sabe mostrar ódio por aqueles que amam a Deus.

8O profeta é a sentinela de Deus em Efraim, mas esse povo está contra ele e a cada momento declara-lhe publicamente a sua raiva, até mesmo na casa do seu Deus. 9As coisas que o meu povo faz são tão depravadas como o que fizeram há tempos atrás em Gibeá9.9 Refere-se a eventos descritos em Jz 19–20.. O Senhor não se esquece disso e com certeza que dará o castigo merecido.

10“Como recordo esses primeiros dias, deliciosos como cachos de uvas no deserto, quando eu, o Senhor, encontrei Israel! Como o vosso amor era refrescante como os primeiros figos no verão! Mas depois fugiram de mim para Baal-Peor, entregando-se a outros deuses, e tornaram-se tão abomináveis quanto aquilo que amaram. 11A glória de Efraim vai-se como se se tratasse dum pássaro; os seus filhos morrerão à nascença ou perecerão ainda no ventre da mãe; outros nunca chegarão a ser concebidos. 12E aqueles que conseguirem crescer, tirá-los-ei da sua guarda; todos estão condenados. Sim, será um dia bem triste, esse em que os deixarei e ficarão sozinhos. 13Vi Efraim, tal como Tiro, plantado num lugar aprazível, mas Efraim deixará os filhos serem levados para o matadouro.”

14Ó Senhor, o que darás a esse povo? Dá-lhe ventres maternos que não deem à luz, seios que não possam alimentar.

15“Toda a sua maldade começou em Gilgal; ali comecei a aborrecê-los. Expulsá-los-ei da minha casa por causa da sua idolatria. Não mais os amarei, porque os seus chefes são rebeldes. 16Efraim está condenado; a sua raiz está seca; não dará mais fruto; se chegar a dar à luz filhos, matarei esses seus filhos amados.”

17O meu Deus destruirá o povo de Israel, por não terem querido dar ouvidos e obedecer à sua voz. Andarão errantes sem pátria entre as nações.