1Gipakita usab kanako sa anghel ang suba nga ang iyang tubig nagahatag ug kinabuhi. Nagagilak-gilak kini sama sa kristal, ug nagagikan sa trono sa Dios ug sa Karnero, 2ug midagayday kini sa tunga sa karsada sa siyudad. Sa isigka-daplin sa maong suba adunay kahoy nga nagahatag ug kinabuhi ug nagapamunga ug 12 ka higayon sulod sa usa ka tuig, kausa matag bulan. Ug ang mga dahon niini gigamit nga tambal alang sa tanang mga tawo. 3Wala nay bisan unsa nga tinunglo sa Dios nga makita niadto nga siyudad. Atua didto ang trono sa Dios ug sa Karnero, ug ang iyang mga alagad magsimba kaniya. 4Makita na nila ang iyang panagway, ug ang iyang ngalan isulat diha sa ilang mga agtang. 5Wala nay gabii didto, busa dili na nila kinahanglanon ang mga suga o ang kahayag sa adlaw, kay ang Ginoong Dios mao na ang ilang kahayag. Ug magdumala sila isip mga hari sa walay kataposan.
Ang Pagbalik ni Jesus
6Miingon ang anghel kanako, “Kini nga mga pulong tinuod ug masaligan. Ang Ginoong Dios nga nagsulti sa iyang mga propeta kon unsa ang mahitabo sa umaabot mao ang nagpadala sa iyang anghel aron sa pagpakita sa iyang mga alagad sa mga panghitabo nga hapit na moabot.”
7Miingon si Jesus, “Hapit na ako moabot! Bulahan ang mga tawo nga nagatuman sa mga gipang-ingon sa Dios nga nasulat dinhi niini nga libro.”
8Ako, si Juan, ang nakadungog ug nakakita gayod niining mga butanga nga akong gipangsulat dinhi. Human ko kini makita ug madungog, miluhod ako sa pagsimba sa anghel nga nagpakita kanako niining mga butanga. 9Apan miingon siya kanako, “Ayaw pagsimba kanako. Alagad lang usab ako sa Dios nga sama kanimo ug sa imong mga isigka-propeta, ug sa tanan nga nagatuman sa mga gi-ingon dinhi niini nga libro. Ang Dios lang ang angay nimong simbahon!” 10Midugang pa gayod siya sa pag-ingon kanako, “Ayaw itago sa katawhan ang mga panagna nga nasulat dinhi niini nga libro, tungod kay hapit na kining tanan mahitabo. 11Ang mga daotan magpadayon pa sa pagbuhat ug daotan, ug ang mga mahugawg hunahuna magpadayon pa sa paghunahuna ug mahugaw. Apan ang mga tawo nga matarong ug hinlo sa atubangan sa Dios magpadayon pa gihapon sa paghimo ug maayo.”
12Miingon si Jesus, “Paminaw kamo, sa dili madugay mobalik na ako! Ug dad-on ko ang ganti nga alang sa matag usa sumala sa iyang mga binuhatan. 13Ako ang Alpha ug ang Omega, nga ang buot ipasabot, ang kinaunahan ug ang kinaulahian, ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan.
14“Bulahan ang nagahinlo sa ilang mga bisti22:14 bisti: Tan-awa ang 7:14. tungod kay tugotan sila nga mosulod sa mga pultahan sa siyudad ug mokaon sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi. 15Apan mahibilin sa gawas ang daotang mga tawo,22:15 daotang mga tawo: sa literal, mga iro. ang mga salamangkiro, ang mga nakighilawas gawas sa kaminyoon, ang mga mamumuno, ang mga nagasimba sa mga dios-dios ug ang tanang mga bakakon.
16“Ako, si Jesus, nagsugo sa akong anghel aron isugilon kanimo kini nga mga hitabo alang sa mga tumutuo sa Dios sa nagkalain-lain nga mga lugar. Kaliwat ako ni David ug ako ang mahayag nga kabugwason.”
17Miingon ang Espiritu Santo ug ang babaye nga kaslonon, “Dali!” Ug ang tanan nga naminaw moingon usab nga, “Dali!” Si bisan kinsa nga giuhaw ug gustong moinom moduol ug modawat sa tubig nga nagahatag ug kinabuhi. Wala kini bayad.
Ang Kataposang mga Pulong ni Juan
18Ako, si Juan, nagapasidaan gayod sa matag usa nga naminaw sa mga panagna nga gisulat dinhi. Si bisan kinsa nga magdugang sa mga gisulat dinhi, idugang usab sa Dios sa iyang silot ang mga katalagman nga nakasulat dinhi niining libro. 19Ug ang magkuha sa mga panagna nga gisulat dinhi niini, kuhaon sa Dios ang iyang bahin sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi, ug dili siya pasudlon didto sa Balaan nga Siyudad, nga gipanghisgotan dinhi niini nga libro.
20Si Jesus mao ang nagapamatuod sa tanan nga nakasulat dinhi. Miingon siya, “Tinuod gayod nga hapit na ako mobalik.” Miingon usab ako, “Hinaut pa. Ginoong Dios, balik na.”
21Hinaut nga tanan kamo [nga mga katawhan sa Dios] panalanginan ni Ginoong Jesus.
O Rio da Vida
1Então o anjo me mostrou o rio da água da vida que, claro como cristal, fluía do trono de Deus e do Cordeiro, 2no meio da rua principal da cidade. De cada lado do rio estava a árvore da vida, que frutifica doze vezes por ano, uma por mês. As folhas da árvore servem para a cura das nações. 3Já não haverá maldição nenhuma. O trono de Deus e do Cordeiro estará na cidade, e os seus servos o servirão. 4Eles verão a sua face, e o seu nome estará na testa deles. 5Não haverá mais noite. Eles não precisarão de luz de candeia nem da luz do sol, pois o Senhor Deus os iluminará; e eles reinarão para todo o sempre.
6O anjo me disse: “Estas palavras são dignas de confiança e verdadeiras. O Senhor, o Deus dos espíritos dos profetas, enviou o seu anjo para mostrar aos seus servos as coisas que em breve hão de acontecer22.6 Ou que acontecerão rapidamente.
Jesus Vem em Breve
7“Eis que venho em breve! Feliz é aquele que guarda as palavras da profecia deste livro”.
8Eu, João, sou aquele que ouviu e viu estas coisas. Tendo-as ouvido e visto, caí aos pés do anjo que me mostrou tudo aquilo, para adorá-lo. 9Mas ele me disse: “Não faça isso! Sou servo como você e seus irmãos, os profetas, e como os que guardam as palavras deste livro. Adore a Deus!”
10Então me disse: “Não sele as palavras da profecia deste livro, pois o tempo está próximo. 11Continue o injusto a praticar injustiça; continue o imundo na imundícia; continue o justo a praticar justiça; e continue o santo a santificar-se”.
12“Eis que venho em breve! A minha recompensa está comigo, e eu retribuirei a cada um de acordo com o que fez. 13Eu sou o Alfa e o Ômega, o Primeiro e o Último, o Princípio e o Fim.
14“Felizes os que lavam as suas vestes, e assim têm direito à árvore da vida e podem entrar na cidade pelas portas. 15Fora ficam os cães, os que praticam feitiçaria, os que cometem imoralidades sexuais, os assassinos, os idólatras e todos os que amam e praticam a mentira.
16“Eu, Jesus, enviei o meu anjo para dar a vocês este testemunho concernente às igrejas. Eu sou a Raiz e o Descendente de Davi, e a resplandecente Estrela da Manhã.”
17O Espírito e a noiva dizem: “Vem!” E todo aquele que ouvir diga: “Vem!” Quem tiver sede venha; e quem quiser beba de graça da água da vida.
18Declaro a todos os que ouvem as palavras da profecia deste livro: Se alguém lhe acrescentar algo, Deus lhe acrescentará as pragas descritas neste livro. 19Se alguém tirar alguma palavra deste livro de profecia, Deus tirará dele a sua parte na árvore da vida e na cidade santa, que são descritas neste livro.
20Aquele que dá testemunho destas coisas diz: “Sim, venho em breve!”
Amém. Vem, Senhor Jesus!
21A graça do Senhor Jesus seja com todos. Amém.
