Gipadayag 10 – APSD-CEB & PEV

Ang Pulong Sa Dios

Gipadayag 10:1-11

Ang Anghel ug ang Gamayng Basahon

1Human niadto, may nakita na usab akong anghel nga gamhanan nga nanaog gikan sa langit. Naputos siya sa panganod, ug may nagalibot nga bangaw sa iyang ulo. Nagasidlak ang iyang nawong sama sa adlaw, ug ang iyang mga tiil sama sa nagadilaab nga kalayo. 2May gikuptan siyang gamay nga basahon nga nabukhad. Pag-abot niya sa kalibotan, gitunob niya ang iyang tuong tiil sa dagat ug ang iyang walang tiil sa yuta, 3ug misinggit siya. Ang iyang tingog sama sa ngulob sa liyon. Human niyag singgit, mitubag ang pito ka dalogdog. 4Isulat ko na unta ang gisulti sa pito ka dalogdog, apan aduna koy nadungog nga tingog gikan sa langit nga nagaingon, “Ayaw pag-isugilon ang gisulti sa pito ka dalogdog. Ayaw kini isulat.”

5Unya, ang anghel nga nakita ko nga nagatindog sa dagat ug sa yuta mibayaw sa iyang tuong kamot sa langit 6ug nanumpa sa ngalan sa Dios, ang Dios nga walay kamatayon, nga naghimo sa langit, yuta, dagat, ug sa tanang mga butang nga anaa niini. Miingon ang anghel, “Ayaw na paglangan, 7kay kon magpatingog na ang ikapito nga anghel sa iyang trumpeta, buhaton na sa Dios ang iyang tinago nga plano sumala sa iyang gisugilon sa iyang mga alagad nga mga propeta.”

8Miingon kanako pag-usab ang tingog nga gikan sa langit, “Adtoi ang anghel nga nagatindog sa dagat ug sa yuta, ug kuhaa ang basahon nga binukhad diha sa iyang kamot.” 9Busa miadto ako sa anghel ug gipangayo ko kaniya ang gamayng basahon. Miingon siya kanako, “Ania, kuhaa ug kaona. Morag dugos kini katam-is kon diha pa sa imong baba, apan pag-abot sa imong tiyan mopait kini.” 10Gikuha ko ang basahon sa iyang kamot ug gikaon ko dayon. Daw dugos tinuod ang iyang katam-is sa akong baba, apan pagtulon ko na, mipait na sa akong tiyan.

11Ug dayon may miingon kanako, “Kinahanglan iwali mo pag-usab ang gipasulti sa Dios mahitungod sa nagkalain-lain nga mga nasod, kaliwat, pinulongan, ug mga hari.”

La Parola è Vita

Apocalisse 10:1-11

Si compie il piano di Dio

1A questo punto vidi un altro potente angelo scendere dal cielo avvolto in una nuvola. Sul capo aveva un arcobaleno, il suo viso splendeva come il sole e le sue gambe sembravano colonne di fuoco. 2In mano teneva un libretto aperto. Posto il piede destro sul mare e il sinistro sulla terra, 3gridò con una voce forte come il ruggito di un leone. Al suo grido fece seguito il fragore di sette tuoni.

4Stavo per scrivere ciò che dicevano i tuoni, quando una voce dal cielo mi disse: «Tieni segreto ciò che hanno detto i sette tuoni. Non metterlo per iscritto!»

5Allora il potente angelo, che avevo visto in piedi sul mare e sulla terra, alzò la destra verso il cielo 6e giurò nel nome di Dio che non ci sarebbe stato più indugio. Sì, giurò nel nome di Colui che vive in eterno, il quale ha creato il cielo, la terra, il mare e tutto ciò che essi contengono. 7Lʼangelo disse: «Quando si udrà lo squillo di tromba del settimo angelo, giungerà a compimento il piano segreto di Dio, come egli annunciò ai suoi servi, i profeti».

8Sentii allora di nuovo la voce che mi aveva parlato dal cielo, che mi diceva: «Vaʼ a prendere il libretto aperto in mano al potente angelo che sta in piedi sulla terra e sul mare!» 9Così mi avvicinai allʼangelo e gli chiesi di darmi il libretto.

«Prendilo e mangialo», disse. «In bocca sarà dolce come il miele, ma quando lo inghiottirai, ti farà male allo stomaco». 10Allora presi il libretto dalla sua mano e lo mangiai. Proprio come aveva detto lui, in bocca lo sentii dolce come il miele, ma, quando lʼebbi inghiottito, avvertii dolore allo stomaco.

11Poi mi fu detto: «Bisogna che tu profetizzi ancora su molti popoli, nazioni, lingue e regni».