Ezekiel 16 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 16:1-63

Ang Jerusalem Nahisama sa Babayeng Nanglaki

1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, pahibaloa ang Jerusalem sa iyang mangil-ad nga mga buhat. 3Ingna siya nga ako, ang Ginoo nga Dios nagaingon, kaniya: Usa ikaw ka Canaanhon! Ang imo nga amahan usa ka Amorihanon, ug ang imo nga inahan usa ka Hitihanon. 4Ug sa imo nga pagkahimugso walay nagputol sa imo nga pusod, walay naghugas kanimo, o naghaplas kanimog asin, o nagputos kanimo ug lampin. 5Wala gyoy nagpakabana sa paghimo niini nga mga butanga diha kanimo; wala gyud nalooy kanimo. Gilabay ka lang hinuon didto sa uma, ug gikasilagan sukad sa adlaw sa imo nga pagkahimugso.

6“ ‘Unya sa diha nga miagi ako duol kanimo, nakita ko ikaw nga naglunang sa kaugalingon mo nga dugo. Giingnan ko ikaw nga mabuhi ka gyud. 7Gipadako ko ikaw sama sa usa ka tanom sa uma. Midako ka ug nahimo nga dalaga. Naporma ang imo nga mga dughan ug mitaas ang imo nga buhok, apan hubo ka lang gihapon.

8“ ‘Sa pag-agi ko pag-usab duol kanimo, nakita ko nga mahimo ka nang pangasaw-on. Busa gitabonan ko sa akong kupo ang imo nga pagkahubo. Nanumpa ako nga mahalon ko ikaw. Naghimo ako ug kasabotan kanimo, ug ikaw naako. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

9“ ‘Unya gihugasan ko ang mga dugo sa imo nga lawas, ug gihaplasan ko ikaw ug lana. 10Unya gipasaninaan ko ikaw ug mahalong sanina nga linen ug seda nga binordahan, ug gisul-oban ug panit nga sandalyas. 11Unya gidayandayanan ko ikaw ug mga alahas: mga pulseras ug kuwintas. 12Gidayandayanan ko usab ug singsing ang imo nga ilong, giaritesan ang imo nga mga dalunggan, ug gikoronahan ang imo nga ulo. 13Gipanindot ko ikaw pinaagi sa plata ug bulawan. Ang imo nga sanina linen ug seda nga binordahan. Ang imo nga pagkaon gikan sa maayo nga klase sa harina, dugos, ug lana sa olibo. Labihan ka kanindot, ug daw usa ikaw ka rayna. 14Nahimo kang bantogan sa mga nasod tungod sa labihang kanindot nga akong gihatag kanimo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

15“ ‘Apan nagsalig ka sa imo nga katahom, ug gigamit mo ang imo nga pagkabantogan aron sa pagpamiga. Girepresenta mo ang imo nga kaugalingon sa kang bisan kinsa nga lalaki nga molabay, ug nagpahimulos sila pag-ayo kanimo. 16Gigamit mo ang uban mo nga mga sanina sa pagpanindot sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, diin ginahimo mo ang imo nga pagpamiga. Dili gyud unta kana angay nga mahitabo. 17Gigamit mo ang gihatag ko nga mga plata ug mga bulawan nga mga alahas sa paghimog mga dios-dios nga lalaki, ug gisimba mo kini. Sama ra nga ikaw nanglaki! 18Gisaninaan mo kini nga mga dios-dios sa imo nga mga sanina nga binordahan, ug gihalad mo kanila ang akong lana ug insenso. 19Gihalad mo usab kanila ang pagkaon nga gihatag ko kanimo gikan sa maayo nga klase sa harina, dugos, ug lana sa olibo. Gihalad mo kini ingon nga halad nga mahumot. Oo, nahitabo kini. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

20“ ‘Gikuha mo usab ang imo nga mga anak nga lalaki ug babaye, nga imo nga mga anak kanako, ug gihalad mo ingon nga pagkaon sa mga dios-dios. Dili pa ba igo ang imo nga pagpamiga? 21Gipamatay mo pa ang akong mga anak ug gihalad ngadto sa mga dios-dios. 22Sa imo nga mangil-ad nga mga buhat ug pagpamiga wala mo gyud hinumdomi kon giunsa ko ikaw pag-atiman sa dihang ikaw batan-on pa, niadtong hubo ka ug naglunang sa imo nga kaugalingong dugo.

23“ ‘Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga alaot ka gyud! Gawas sa daotan nimo nga gihimo, 24nagpatindog ka pa gyud ug mga simbahan alang sa imo nga mga dios-dios diha sa mga plasa 25ug sa matag kanto sa kadalanan. Ug didto gihugaw-hugawan mo ang imo nga katahom, ug gihanyag mo ang imo nga kaugalingon sa kang bisan kinsang lalaki nga molabay. Nagkagrabe pa gyud ang imo nga pagpamiga. 26Namiga ka pa sa mga Ehiptohanon nga imo nga silingan nga makihilawason. Nakapasuko gyud kanako ang imo nga padayon nga pagpamiga. 27Busa gisilotan ko ikaw ug gipagamyan ang imo nga teritoryo. Gitugyan ko ikaw ngadto sa imo nga hakog nga mga kaaway nga mga Filistihanon, ug bisan sila natingala sa imo nga daotan nga pagbuhat.

28“ ‘Namiga ka usab sa mga taga-Assyria, kay wala ka pa man gyud matagbaw. Ug human niana, wala ka pa gihapon matagbaw. 29Gidugangan pa gyud nimo ang imo nga pagpamiga kay nakipagkuyog ka usab sa mga taga-Babylon, ang dapit sa mga negosyante, apan wala ka gihapon matagbaw.

30“ ‘Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga pagkahuyang mo nga nahimo mo kini nga mga butanga. Sama ka sa usa ka babaye nga baga ug nawong nga nagabaligya sa iyang dungog. 31Nagpatindog kag mga simbahan alang sa imo nga mga dios-dios diha sa mga kanto sa kadalanan ug sa mga plasa. Mas labaw ka pa kadaotan sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog tungod kay wala ka magpabayad sa nakighilawas kanimo. 32Usa ikaw ka babaye nga mananapaw! Mas gusto mo pang makighilawas sa laing lalaki kaysa imo nga bana. 33Ang mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog nagapabayad, apan ikaw mao pa hinuon ang nagahatag ug mga gasa sa imo nga mga laki aron sa pag-aghat kanila nga moduol kanimo aron makighilawas. 34Lahi ka kaysa uban nga mga babaye nga nagabaligya ug dungog. Walay manghagad sa pagpakighilawas kanimo; ikaw mismo ang nagapanghagad. Dili ka modawat ug bayad; ikaw pa hinuon ang nagabayad.

35“ ‘Busa, daotan nga babaye, pamatia kini nga akong mensahe. 36Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Gipakita mo ang imo nga pagkahubo ug gihatag mo ang imo nga lawas sa imo nga mga laki tungod sa imo nga pagkabigaon. Gisimba mo ang imo nga mangil-ad nga mga dios-dios, ug gipamatay mo ang imo nga mga anak ingon nga halad ngadto kanila. 37Tungod niini, tigomon ko ang tanan mo nga mga laki nga imo nga gikawilihan—ang imo nga gihigugma lakip ang imo nga gikapungtan. Tigomon ko sila aron sa pagkontra kanimo, ug huboan ko ikaw sa ilang atubangan aron makita nila ang imo nga pagkahubo. 38Silotan ko ikaw sa imo nga pagpanapaw ug pagpamatay. Ug sa akong labihan nga kasuko ug pangabugho, patyon ko ikaw. 39Itugyan ko ikaw ngadto sa imo nga mga laki, ug gub-on nila ang imo nga mga simbahanan sa imo nga mga dios-dios. Huboan ka nila ug kuhaon ang matahom mo nga mga alahas, ug biyaan ka nilang hubo. 40Ipasulong ka nila sa tapok sa mga tawo nga maoy mobato kanimo ug motadtad kanimo sa ilang espada. 41Sunogon nila ang imo nga mga balay ug silotan ka nila atubangan sa daghang mga babaye. Undangon ko ang imo nga pagpamiga ug ang imo nga pagbayad sa imo nga mga laki. 42Unya mahuwasan na ako sa akong labihang kasuko kanimo, ug mawala na ang akong pagpangabugho. Mokalma na ako ug dili na masuko.

43“ ‘Gikalimtan mo kon giunsa ko ikaw pag-atiman sa dihang batan-on ka pa. Gipasuko mo hinuon ako sa imo nga gipanghimo. Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga silotan ko gyud ikaw sumala sa imo nga mga gihimo. Dili ba naghimo ka ug law-ay nga mga buhat dugang sa tanan mo nga mangil-ad nga mga binuhatan?

44“ ‘May mga tawo nga nagasulti niini nga panultihon kanimo: “Kon unsa ang inahan mao usab ang anak.” 45Sama gyud ikaw sa imo nga inahan nga nagtamay sa iyang bana ug sa iyang mga anak. Ug sama ka usab sa imo nga mga igsoong babaye nga nagtamay sa ilang mga bana ug mga anak. Ang imo nga inahan usa ka Hitihanon ug ang imo nga amahan usa ka Amorihanon. 46Ang magulang mo nga babaye mao ang Samaria nga anaa nagapuyo sa amihan uban sa iyang mga anak nga babaye.16:46 iyang mga anak nga babaye: Ang buot ipasabot, ang iyang mga nagpuyo, o, ang mga baryo sa iyang palibot. Mao usab sa bersikulo 48, 49, 53, 55. Ang imo nga manghod nga babaye mao ang Sodoma nga anaa nagapuyo sa habagatan uban sa iyang mga anak nga babaye. 47Gisunod mo ang ilang mga buhat ug ang ilang mangil-ad nga mga buhat. Ug sa mubo lang nga mga panahon milabaw ka pa kadaotan kay kanila. 48Ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nagasulti sa tinuod nga ang Sodoma nga imo nga igsoon ug ang iyang mga anak nga babaye wala makahimo ug sama sa gihimo nimo ug sa imo nga mga anak nga babaye. 49Ang sala sa Sodoma nga imo nga igsoon mao ang pagkamapahitas-on. Siya ug ang iyang mga anak nga babaye abunda sa pagkaon ug hayahay ang panginabuhi, apan wala gyud niya tabangi ang mga pubri ug timawa. 50Sa ilang pagkamapahitas-on naghimo silag mangil-ad nga mga butang sa akong atubangan, busa gilaglag ko sila sa diha nga nakita ko ang ilang gihimo.

51“ ‘Ang Samaria wala makahimo bisan katunga lang sa imo nga nahimo nga mga sala. Mas daghan kag nahimo nga mangil-ad nga mga buhat kaysa imo nga mga igsoon nga babaye, busa mas matarong pa sila kay kanimo tungod sa tanang daotan nga buhat nga imo nga gihimo. 52Angay kang maulaw tungod kay sa imo nga mga sala gipakita mo nga mas daotan ka kaysa imo nga mga igsoon nga babaye. Dawata ang kaulawan kay ikaw na mismo ang nagpakita nga mas matarong pa sila kay kanimo. 53Apan moabot ang panahon nga pauswagon ko pag-usab ang Sodoma ug ang Samaria, apil ang ilang mga anak nga babaye. Ug ikaw pauswagon ko pag-usab apan uban kanila, 54aron maulaw ka sa tanan mo nga gihimo, kay tungod niini migawas nga morag mas maayo sila kay kanimo. 55Oo, mouswag pag-usab ang imo nga mga igsoon nga babaye—nga mao ang Sodoma ug Samaria, lakip ang ilang mga anak nga babaye. Ug mao usab kini ang mahitabo kanimo ug sa imo nga mga anak nga babaye. 56Gitamay mo pa kaniadto ang Sodoma sa panahon sa imo nga pagkamapahitas-on 57ug sa wala pa madayag ang imo nga pagkadaotan. Apan karon sama na ikaw kaniya. Gitamay ka usab sa mga nagpuyo sa Edom16:57 Edom: Mao kini sa Syriac ug sa ibang mga kopya sa Hebreo. Sa kadaghanan nga mga kopya sa Hebreo, sa Septuagint, ug sa Latin Vulgate, Aram. ug sa mga dapit sa palibot niini, ug sa mga lumulupyo sa Filistia ug sa mga dapit sa imo nga palibot. 58Pagaantuson mo ang silot tungod sa imo nga law-ay ug mangil-ad nga mga buhat. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.’ ”

59Miingon pa gyud ang Ginoo nga Dios: “Silotan ko ikaw kon unsay angay kanimo, kay gipakawalay-bili mo ang saad pinaagi sa paglapas sa kasabotan. 60Apan tumanon ko sa gihapon ang kasabotan nga akong gihimo kanimo sa batan-on ka pa, ug magahimo ako kanimo ug kasabotan nga magapadayon sa walay kataposan. 61Unya mahinumdoman mo kon unsa ang imo nga gawi kaniadto ug maulaw ka, labi na kon himuon ko ang imo nga mga igsoong babaye, ang Samaria ug Sodoma, nga imo nga mga anak, bisan tuod dili kini sakop sa akong kasabotan kanimo. 62Lig-onon ko ang akong kasabotan kanimo, ug mahibaloan mo nga ako ang Ginoo. 63Mahinumdoman mo ang imo nga mga sala ug maulaw ka, ug dili ka na gyud makatingog sa labihan nga kaulaw kon pasayloon ko na ang tanan mo nga gihimo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

O Livro

Ezequiel 16:1-63

Alegoria da infidelidade de Jerusalém

1Então veio a mim de novo a palavra do Senhor. 2“Homem mortal, expõe a Jerusalém os seus atos abomináveis. 3Fala-lhe que o Senhor Deus lhe diz o seguinte: Tu não és melhor que o povo de Canaã! O teu pai era amorreu e tua mãe hitita! 4Quando nasceste ninguém cuidou de ti. Quando te encontrei a primeira vez, o teu cordão umbilical não tinha sido cortado e não tinhas sido lavada nem esfregada com sal, nem envolta em panos. 5Ninguém tinha o menor interesse em ti, ninguém tinha pena de ti. Nesse dia em que nasceste, lançaram-te para o campo, onde te deixaram, indesejada.

6Mas eu passei por ali e vi-te, ainda coberta com o teu próprio sangue, e disse: Vive! 7Fiz-te crescer como uma planta no campo! Cresceste, desenvolveste-te, esbelta e elegante, pérola rara entre pérolas. Quando te tornaste rapariga formaram-se os seios, o teu cabelo era lindo, mas não tinhas roupa; andavas descoberta!

8Mais tarde, quando passei junto de ti e te vi novamente, tinhas já idade de casar; então estendi a minha capa sobre ti, declarando formalmente que casava contigo. Assinei uma aliança contigo e tornaste-te minha, diz o Senhor Deus. 9Então lavei-te com água, limpei o teu sangue e esfreguei a tua pele com óleo. 10Depois do casamento, dei-te belas roupas de linho e de seda bordada, sapatos de pele de couro fino16.10 Acerca deste tipo de pele, o termo hebraico tem significado incerto. Pode significar couro à base de pele de um animal mamífero marinho, provavelmente o dugongo, ou significar um tipo fino e duradouro de couro à base de animais que foram domesticados.. 11Ofereci-te belos adornos, pulseiras, colares, 12anéis, brincos, além de uma rica tiara para a testa. 13Tornaste-te assim uma beleza, coberta de ouro e de prata, de roupa ricamente bordada, de linho e de seda. Passaste a comer delicada comida e a tua beleza aumentou ainda. Parecias uma rainha, e eras, na verdade! 14Era grande a tua reputação entre os povos, por causa da tua beleza, a qual era perfeita, devido a tudo o que te dei, diz o Senhor Deus.

15Mas tu pensaste em livrar-te de mim; confiaste na tua formosura e começaste a corromper-te, prostituindo-te com todos os amantes que vinham ao teu encontro para te possuírem. 16Usaste as belas coisas que te concedi para fazeres santuários para ídolos e para decorar a tua cama de prostituição. Incrível! Nunca jamais se viu uma coisa assim! 17Pegaste nas joias e nos adornos de ouro e de prata que te dera e fizeste estátuas de figuras humanas, adorando-as, o que representava um grave adultério contra mim. 18Empregaste a esplêndida roupa bordada que te dei para cobrires os deuses! Até o meu óleo e incenso te serviu para lhes prestares culto! 19Puseste diante deles a fina farinha, o azeite e o mel que te tinha dado! Usaste isso como sacrifício de amor por eles, diz o Senhor Deus.

20Pegaste nos filhos e filhas que me tinhas gerado e sacrificaste-os aos teus deuses, consumindo-os no fogo. Não teria bastado que te tivesses prostituído? 21Tinhas ainda de degolar os meus filhos sobre fogos de estranhos altares? 22Em todos estes anos de adultério e de pecado, não pensaste uma só vez naqueles dias, que já vão longe, em que andavas nua e manchada do teu próprio sangue.

23Então, para cúmulo de todas as tuas maldades, e ai, ai de ti, diz o Senhor Deus, 24edificaste um espaçoso bordel e altares para ídolos em cada rua. 25Aí oferecias a tua beleza a qualquer que passasse, numa corrente infindável de prostituições. 26Juntaste-te ainda ao Egito, teu vizinho devasso, e nas tuas prostituições aliaste-te a ele, provocando assim a minha ira. 27Por isso, te esmaguei com a mão fechada; reduzi as tuas fronteiras e entreguei-te nas mãos dos que te odeiam, os filisteus, e até mesmo esses têm vergonha de ti. 28Adulteraste também com assírios; a ideia que se tem é que és insaciável, sempre na busca de novos deuses, e depois disso ainda não estavas satisfeita. 29Então foste prestar culto aos deuses dessa terra de grande comércio e consumo, que é a Babilónia, mas também não ficaste saciada.

30Que coração sujo tu tens, diz o Senhor Deus, para chegares a fazer semelhantes coisas! És uma meretriz impudica! 31Tens altares de culto a ídolos e os seus bordéis em cada rua, e foste até pior que uma prostituta! Foste tão sôfrega de pecado que até nem pedias dinheiro pelo amor que cedias!

32Sim, és como uma mulher descaradamente adúltera que vive com outros homens, desprezando o marido. 33As meretrizes fazem-se pagar, mas contigo é ao contrário; és tu quem lhes dá presentes para que venham de novo adulterar contigo. 34Por isso, és diferente de todas as outras; ninguém te forçou a teres a vida que levas; não te pagaram, tu é que lhes pagaste!

35Ó prostituta, ouve a palavra do Senhor! 36Diz o Senhor Deus: Perante todos os teus pecados abomináveis, os teus adultérios desbocados com os teus amantes, os cultos que prestas aos ídolos e os sacrifícios dos teus filhos a deuses, 37eis o que te vou fazer. Juntarei todos os teus aliados, esses amantes que pecaram contigo, tanto os que amaste, como os que odiaste, e despir-te-ei à frente deles, para que possam ver-te tal qual és. 38Julgar-te-ei como se julga uma assassina e uma mulher que quebrou o seu compromisso conjugal, vivendo com outros; na minha grande indignação castigar-te-ei com a morte. 39Entregar-te-ei aos teus amantes, essas muitas outras nações, para te destruírem; e destruirão os teus altares e os teus bordéis, despojar-te-ão, tirar-te-ão as belas joias, deixar-te-ão despida e vexada. 40Incitarão uma multidão contra ti, para te apedrejar e trespassar-te com as suas espadas. 41Incendiarão os teus lares, castigando-te aos olhos de muitas outras mulheres, e farei com que acabem os teus adultérios com outros deuses e os pagamentos aos teus aliados pelo amor que te dão. 42Por fim, a minha cólera contra ti cessará; terão fim os meus ciúmes a teu respeito; ficarei em descanso e não mais me encolerizarei contra ti.

43No entanto, tal não acontecerá sem que antes, devido ao facto de te teres esquecido da tua juventude e provocado a minha cólera com todas estas coisas perversas que praticas, recebas a paga completa dos teus pecados, diz o Senhor Deus. Porque é que, além das coisas degradantes que fizeste, ainda te entregaste a tal depravação?

44‘Tal mãe, tal filha!’, é o que toda a gente diz de ti. 45A tua mãe teve nojo do marido e dos filhos e tu segues-lhe as pisadas. És precisamente como as tuas irmãs que igualmente desprezaram maridos e filhos. Está-se mesmo a ver que a tua mãe foi uma hitita e o teu pai um amorreu. 46A tua irmã mais velha é Samaria, que vive com suas filhas a norte; a tua irmã mais nova é Sodoma, com as filhas a sul. 47Tu não pecaste de uma forma vulgar, como elas fizeram! Não, isso para ti não era nada! Tu, em muito pouco tempo, ultrapassaste-as! 48Tão certo como eu viver, diz o Senhor Deus, que Sodoma e as suas filhas nunca foram tão iníquas como tu e as tuas filhas.

49Os pecados da tua irmã Sodoma foram o orgulho, a ociosidade, o amor à abundância de tudo, enquanto os pobres e os que sofriam jaziam à sua porta. 50Ela prestou insolentemente culto a muitos ídolos, à minha vista. Por isso, a esmaguei. 51Nem mesmo Samaria cometeu metade dos teus pecados. Adoraste muitos mais ídolos do que as tuas irmãs; elas quase que parecem retas quando comparadas contigo! 52Não te surpreendas, pois, com o castigo mais leve que elas recebem. Os teus pecados são tão tremendos que elas, ao teu lado, até parecem inocentes!

53Apesar de tudo, é verdade que hei de tornar a restabelecer a prosperidade de Sodoma, de Samaria e das aldeias que te rodeiam. Mas também a ti hei de dar prosperidade como a elas. 54Sentirás vergonha e humilhação, por causa de tudo o que fizeste, e a tua desgraça dará ânimo às tuas irmãs. 55Sim, repito, as tuas irmãs, Sodoma e Samaria, e todo o povo delas, será restaurado; e tu e as tuas filhas recuperarão a sua prosperidade naquele dia. 56Nos dias em que andavas cheia de orgulho, tinhas por Sodoma um desprezo indizível. 57Mas agora que a tua maldade, muito maior que a dela, é conhecida de toda a gente no mundo, és tu quem é escarnecida por Edom e seus vizinhos, e por todos os filisteus. 58Isto faz já parte do castigo devido aos teus pecados e às coisas abomináveis que praticaste, diz o Senhor.

59Porque o Senhor Deus diz: Dar-te-ei a paga de teres quebrado a aliança; com toda a ligeireza rompeste os votos solenes que me fizeste. 60Ainda que me mantenha fiel à aliança que fiz contigo na tua juventude, hei de estabelecer contigo uma aliança que durará para sempre. 61E lembrar-te-ás com vergonha de todo o mal que fizeste; serás vencida pela minha graça, quando fizer de tuas irmãs, Samaria e Sodoma, tuas filhas, embora tal não faça parte da minha aliança contigo. 62Restabelecerei, pois, a minha aliança contigo e saberás que eu sou o Senhor. 63Apesar de tudo quanto tens feito, serei de novo bom para contigo; ficarás em silêncio e humildade quando eu perdoar o que tens feito, diz o Senhor Deus.”