Exodus 1 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Exodus 1:1-22

Gilutos ang mga Israelinhon didto sa Ehipto

1Mao kini ang mga anak nga lalaki ni Jacob1:1 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga miuban kaniya sa Ehipto, uban ang ilang mga pamilya: 2Si Reuben, Simeon, Levi, Juda, 3Isacar, Zebulun, Benjamin, 4Dan, Naftali, Gad, ug Asher. 5Si Jose didto nang daan sa Ehipto. 70 tanan ang kaliwat ni Jacob sa dihang miadto siya sa Ehipto.

6Sa paglabay sa panahon, namatay si Jose ug ang tanan niyang mga igsoon. Milabay ang ilang henerasyon, 7apan paspas kaayo nga midaghan ang ilang mga kaliwat. Busa nalukop ang Ehipto sa ilang kadaghan.

8Unya may bag-ong hari ang Ehipto nga walay nasayran bahin kang Jose. 9Miingon siya sa iyang katawhan, “Tan-awa ninyo! Ang mga Israelinhon daghan na kaayo kay kanato. 10Mangita kitag maayong paagi nga dili na sila modaghan pa. Kay basin unya sa panahon sa gira modapig sila sa atong mga kaaway ug makigkontra kanato, ug unya mobiya sila gikan sa atong nasod.”

11Busa gipadumalahan nila ang mga Israelinhon sa mga tawo nga molisod-lisod ug mopugos kanila sa pagtrabaho ug bug-at. Gipatrabaho kanila ang mga lungsod sa Pitom ug Rameses aron mahimong bodega sa pagkaon sa hari sa Ehipto.1:11 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. 12Apan bisan gilutos sila pag-ayo, misamot hinuon sila kadaghan, ug mikatag pag-ayo sa Ehipto. Busa nahadlok na ang mga Ehiptohanon kanila. 13Tungod niini, gidugangan pa gayod nila ang ilang kabangis ngadto sa mga Israelinhon. 14Wala gayod silay kalooy sa mga Israelinhon. Gilisod-lisod gayod nila sila pinaagi sa pagpahimo kanila ug mga tisa1:14 tisa: sa English, brick. ug pangpilit niini. Gipatrabaho pa gayod nila sila ug grabe sa uma.

15Unya miingon ang hari sa Ehipto ngadto kanila ni Shefra ug Pua nga mga Hebreohanong mananabang, 16“Kon magpaanak kamo sa mga babayeng Hebreohanon, patya ninyo kon ang bata lalaki apan kon babaye, pasagdi lang ninyo nga mabuhi.” 17Apan nahadlok sa Dios ang mga mananabang, busa wala nila tumana ang giingon sa hari. Gipasagdan nila nga mabuhi ang mga batang lalaki.

18Busa gipatawag sa hari sa Ehipto ang mga mananabang ug gipangutana, “Nganong gihimo ninyo kini? Nganong gipasagdan ninyo nga mabuhi ang mga batang lalaki?” 19Mitubag ang mga mananabang, “Ang mga Hebreohanon nga babaye dili pareho sa mga Ehiptohanon nga babaye; dali ra silang manganak bisan dili pa makaabot ang mananabang.” 20Busa gipanalanginan sa Dios ang mga mananabang, ug midaghan pa gayod ang mga Israelinhon. 21Ug tungod kay mitahod sa Dios ang mga mananabang, gihatagan sila sa Dios ug ilang kaugalingong pamilya. 22Unya nagmando ang hari sa Ehipto sa tanan niyang katawhan, “Ilabay ninyo sa Suba sa Nilo ang tanang batang lalaki sa mga Israelinhon nga bag-ong natawo, apan pasagdi lang nga mabuhi ang mga batang babaye.”

O Livro

Êxodo 1:1-22

Os israelitas oprimidos

1Estes são os nomes dos filhos de Israel que vieram com ele para o Egito com as suas famílias:

2Rúben, Simeão, Levi, Judá,

3Issacar, Zebulão, Benjamim,

4Dan, Naftali, Gad e Aser.

5Foram ao todo com ele 70 pessoas. José já estava no Egito.

6Tanto José como cada um dos irmãos foram morrendo, tendo desaparecido toda aquela geração. 7Entretanto, os seus descendentes multiplicaram-se imenso, de tal forma que depressa se tornaram uma grande nação, enchendo toda aquela terra de Gosen onde habitavam.

8Então chegou ao trono um rei que não conhecia José; 9e disse ao seu povo: “Estes israelitas tornaram-se um perigo, porque são muitos e fortes. 10Vamos pois tomar medidas convenientes para pôr fim a isto. Caso contrário, se vier uma guerra, juntar-se-ão aos nossos inimigos, lutando contra nós, e dessa forma fugirão do país.”

11Assim, os egípcios começaram a oprimi-los e impuseram-lhes capatazes que os subjugaram com cargas insuportáveis, enquanto estavam a trabalhar na construção das cidades de entreposto Pitom e Ramessés. 12No entanto, quanto mais os subjugavam mais se reproduziam; de forma que os egípcios se alarmavam. 13Por isso, tornavam a escravidão dos israelitas 14ainda mais amarga, forçando-os a trabalhar sem descanso nos campos, com toda a espécie de pesadas cargas e duros trabalhos, com barro e tijolos.

15Então o Faraó, o rei do Egito, deu instruções às parteiras dos hebreus, que se chamavam Sifrá e Puá, 16para que quando lhes nascessem filhos, se fossem meninos, os matassem, se fossem meninas, as deixassem viver. 17Só que as parteiras temiam Deus e não obedeceram ao rei. Deixaram viver os meninos igualmente. 18Por isso, o rei mandou chamá-las e perguntou-lhes: “Porque é que não fizeram o que eu mandei e não mataram os meninos?”

19“Porque as mulheres hebreias”, responderam-lhe, “são muito rápidas a terem os bebés, de forma que quando lá chegamos é sempre depois do tempo. Nisso não são como as egípcias.”

20Deus abençoou as parteiras e o povo de Israel continuou a multiplicar-se e foi-se tornando muito forte. 21Deus deu a essas mulheres filhos e uma família próspera, porque temeram a sua vontade.

22Perante isto o Faraó mandou ao seu povo que pegassem em todos os meninos recém-nascidos dos hebreus e os lançassem ao rio Nilo, mas que às meninas lhes poupassem a vida.