Deuteronomio 26 – APSD-CEB & NVI-PT

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 26:1-19

Ang mga Halad gikan sa Abot ug ang Ikapulo

1“Kon mapanag-iya na ninyo ang yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulondon, ug atua na kamo didto mamuyo, 2pagkuha kamo ug bahin sa inyong unang abot, ug ibutang kini sa basket ug dad-a sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios diin pasidunggan ang iyang ngalan. 3Adto kamo sa pari nga nagaalagad nianang higayona ug ingna siya, ‘Pinaagi niini nga halad, ginaila ko karong adlawa nga ang Ginoo nga atong Dios mao ang nagdala kanako niining yutaa nga iyang gisaad sa atong mga katigulangan nga ihatag kanato.’

4“Kuhaon dayon sa pari ang basket gikan kaninyo ug ibutang kini atubangan sa halaran sa Ginoo nga inyong Dios. 5Unya, isulti ninyo kini sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios: ‘Ang among katigulangan nga si Jacob usa ka Aramehanon nga walay permanenteng puloy-anan. Miadto siya sa Ehipto ug nagpuyo didto kauban sa iyang panimalay. Gamay ra sila kaniadto, apan sa kaulahian midaghan sila, ug nahimo kaming dako ug gamhanan nga nasod. 6Apan gidaog-daog kami sa mga Ehiptohanon. Gipaantos nila kami ug gipugos sa pagpatrabaho. 7-8Nangayo kami ug tabang sa Ginoo, ang Dios sa among mga katigulangan, ug gipamatian niya kami. Nakita niya ang among mga pag-antos, mga kalisdanan, ug ang mga pagdaog-daog kanamo. Busa gikuha kami sa Ginoo gikan sa Ehipto pinaagi sa iyang dakong gahom ug makalilisang nga mga buhat. Naghimo siya ug mga milagro ug katingalahang mga butang. 9Gidala niya kami niining lugara, ug gihatag kanamo kining maayo ug mabungahon nga yuta.26:9 maayo… yuta: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. Mao usab sa bersikulo 15. 10Busa ania karon, O Ginoo, ginadala namo ang bahin sa unang abot sa yuta nga gihatag mo kanamo.’ Pagkahuman ninyo ug sulti niini, ibutang dayon ninyo ang basket sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios, ug magsimba kamo kaniya. 11Unya paglipay kamo tungod sa maayong mga butang nga ginahatag sa Ginoo nga inyong Dios kaninyo ug sa inyong pamilya. Ipaapil usab ninyo sa kasaulogan ang mga Levita ug ang mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo.

12“Sa matag ikatulo ka tuig, ihatag ninyo ang ikapulo sa inyong mga abot ngadto sa mga Levita, sa mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo, sa mga ilo, ug sa mga biyuda, aron may abunda silang pagkaon. 13Unya moingon kamo sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios: ‘Gikuha ko na sa akong balay ang balaang bahin nga mao ang ikapulo, ug gihatag sa mga Levita, sa mga langyaw nga nagapuyo uban kanamo, sa mga ilo, ug sa mga biyuda sumala sa tanan mong gisugo kanamo. Wala ako naglapas o nalimot sa bisan usa sa imong mga sugo. 14Wala ako mokaon sa ikapulo samtang nagsubo ako; wala ko kini hikapa samtang giisip ako nga hugaw, ug wala ko kini ihalad sa patay. O Ginoo nga akong Dios, gituman ko ikaw. Gihimo ko ang tanang gisugo mo kanamo. 15Hatagi kami sa imong pagtagad gikan sa imong balaang puloy-anan sa langit, ug panalangini ang imong katawhan nga mga Israelinhon ug ang maayo ug mabungahon nga yuta nga gihatag mo kanamo sumala sa imong gisaad sa among mga katigulangan.’

Sunda Ninyo ang mga Sugo sa Ginoo

16“Karong adlawa gisugo kamo sa Ginoo nga inyong Dios sa pagtuman niining mga tulumanon ug mga lagda. Tumana gayod ninyo kini pag-ayo sa tibuok ninyong kasingkasing ug kalag. 17Gipadayag ninyo karong adlawa nga ang Ginoo mao ang inyong Dios ug magakinabuhi kamo sumala sa iyang mga pamaagi, ug tumanon ninyo ang iyang mga tulumanon ug mga sugo, ug sundon ninyo siya. 18Ug gipadayag usab sa Ginoo karong adlawa nga kamo iyang pinasahi nga katawhan ug bahandi sumala sa iyang gisaad, ug angay kamong motuman sa tanan niyang mga sugo. 19Ug sumala sa iyang gisaad, himuon niya kamong labaw sa tanang nasod kay pagadayegon ug pagapasidunggan kamo. Mahimo kamong katawhan nga pinili sa Ginoo nga inyong Dios.”

Nova Versão Internacional

Deuteronômio 26:1-19

Os Primeiros Frutos e os Dízimos

1“Quando vocês tiverem entrado na terra que o Senhor, o seu Deus, dá a vocês por herança e dela tiverem tomado posse e lá estiverem estabelecidos, 2apanhem alguns dos primeiros frutos de tudo o que produzirem na terra que o Senhor, o seu Deus, dá a vocês e ponham tudo numa cesta. Depois vocês deverão ir ao local que o Senhor, o seu Deus, escolher para habitação do seu Nome 3e dizer ao sacerdote que estiver exercendo o cargo naquela ocasião: ‘Declaro hoje ao Senhor, o seu Deus, que vim para a terra que o Senhor jurou aos nossos antepassados que nos daria’. 4O sacerdote apanhará a cesta das suas mãos e a colocará em frente do altar do Senhor, o seu Deus. 5Então vocês declararão perante o Senhor, o seu Deus: ‘O meu pai era um arameu errante. Ele desceu ao Egito com pouca gente e ali viveu e se tornou uma grande nação, poderosa e numerosa. 6Mas os egípcios nos maltrataram e nos oprimiram, sujeitando-nos a trabalhos forçados. 7Então clamamos ao Senhor, o Deus dos nossos antepassados, e o Senhor ouviu a nossa voz e viu o nosso sofrimento, a nossa fadiga e a opressão que sofríamos. 8Por isso o Senhor nos tirou do Egito com mão poderosa e braço forte, com feitos temíveis e com sinais e maravilhas. 9Ele nos trouxe a este lugar e nos deu esta terra, terra onde há leite e mel com fartura. 10E agora trago os primeiros frutos do solo que tu, ó Senhor, me deste’. Ponham a cesta perante o Senhor, o seu Deus, e curvem-se perante ele. 11Vocês e os levitas e os estrangeiros que estiverem no meio de vocês se alegrarão com todas as coisas boas que o Senhor, o seu Deus, dá a vocês e às suas famílias.

12“Quando tiverem separado o dízimo de tudo quanto produziram no terceiro ano, o ano do dízimo, entreguem-no ao levita, ao estrangeiro, ao órfão e à viúva, para que possam comer até saciar-se nas cidades de vocês. 13Depois digam ao Senhor, o seu Deus: ‘Retirei da minha casa a porção sagrada e dei-a ao levita, ao estrangeiro, ao órfão e à viúva, de acordo com tudo o que ordenaste. Não me afastei dos teus mandamentos nem esqueci nenhum deles. 14Não comi nada da porção sagrada enquanto estive de luto, nada retirei dela enquanto estive impuro, e dela não ofereci nada aos mortos. Obedeci ao Senhor, o meu Deus; fiz tudo o que me ordenaste. 15Olha dos céus, da tua santa habitação, e abençoa Israel, o teu povo, e a terra que nos deste, conforme prometeste sob juramento aos nossos antepassados, terra onde há leite e mel com fartura’.

Exortação à Obediência

16“O Senhor, o seu Deus, ordena a vocês hoje que sigam esses decretos e ordenanças; obedeçam-lhes atentamente, de todo o seu coração e de toda a sua alma. 17Hoje vocês declararam que o Senhor é o seu Deus e que vocês andarão nos seus caminhos, que guardarão os seus decretos, os seus mandamentos e as suas ordenanças, e que vocês lhe obedecerão. 18E hoje o Senhor declarou que vocês são o seu povo, o seu tesouro pessoal, conforme ele prometeu, e que vocês terão que obedecer a todos os seus mandamentos. 19Ele declarou que dará a vocês uma posição de glória, fama e honra muito acima de todas as nações que ele fez e que vocês serão um povo santo para o Senhor, o seu Deus, conforme ele prometeu”.