Ang mga Halad gikan sa Abot ug ang Ikapulo
1“Kon mapanag-iya na ninyo ang yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulondon, ug atua na kamo didto mamuyo, 2pagkuha kamo ug bahin sa inyong unang abot, ug ibutang kini sa basket ug dad-a sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios diin pasidunggan ang iyang ngalan. 3Adto kamo sa pari nga nagaalagad nianang higayona ug ingna siya, ‘Pinaagi niini nga halad, ginaila ko karong adlawa nga ang Ginoo nga atong Dios mao ang nagdala kanako niining yutaa nga iyang gisaad sa atong mga katigulangan nga ihatag kanato.’
4“Kuhaon dayon sa pari ang basket gikan kaninyo ug ibutang kini atubangan sa halaran sa Ginoo nga inyong Dios. 5Unya, isulti ninyo kini sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios: ‘Ang among katigulangan nga si Jacob usa ka Aramehanon nga walay permanenteng puloy-anan. Miadto siya sa Ehipto ug nagpuyo didto kauban sa iyang panimalay. Gamay ra sila kaniadto, apan sa kaulahian midaghan sila, ug nahimo kaming dako ug gamhanan nga nasod. 6Apan gidaog-daog kami sa mga Ehiptohanon. Gipaantos nila kami ug gipugos sa pagpatrabaho. 7-8Nangayo kami ug tabang sa Ginoo, ang Dios sa among mga katigulangan, ug gipamatian niya kami. Nakita niya ang among mga pag-antos, mga kalisdanan, ug ang mga pagdaog-daog kanamo. Busa gikuha kami sa Ginoo gikan sa Ehipto pinaagi sa iyang dakong gahom ug makalilisang nga mga buhat. Naghimo siya ug mga milagro ug katingalahang mga butang. 9Gidala niya kami niining lugara, ug gihatag kanamo kining maayo ug mabungahon nga yuta.26:9 maayo… yuta: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. Mao usab sa bersikulo 15. 10Busa ania karon, O Ginoo, ginadala namo ang bahin sa unang abot sa yuta nga gihatag mo kanamo.’ Pagkahuman ninyo ug sulti niini, ibutang dayon ninyo ang basket sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios, ug magsimba kamo kaniya. 11Unya paglipay kamo tungod sa maayong mga butang nga ginahatag sa Ginoo nga inyong Dios kaninyo ug sa inyong pamilya. Ipaapil usab ninyo sa kasaulogan ang mga Levita ug ang mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo.
12“Sa matag ikatulo ka tuig, ihatag ninyo ang ikapulo sa inyong mga abot ngadto sa mga Levita, sa mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo, sa mga ilo, ug sa mga biyuda, aron may abunda silang pagkaon. 13Unya moingon kamo sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios: ‘Gikuha ko na sa akong balay ang balaang bahin nga mao ang ikapulo, ug gihatag sa mga Levita, sa mga langyaw nga nagapuyo uban kanamo, sa mga ilo, ug sa mga biyuda sumala sa tanan mong gisugo kanamo. Wala ako naglapas o nalimot sa bisan usa sa imong mga sugo. 14Wala ako mokaon sa ikapulo samtang nagsubo ako; wala ko kini hikapa samtang giisip ako nga hugaw, ug wala ko kini ihalad sa patay. O Ginoo nga akong Dios, gituman ko ikaw. Gihimo ko ang tanang gisugo mo kanamo. 15Hatagi kami sa imong pagtagad gikan sa imong balaang puloy-anan sa langit, ug panalangini ang imong katawhan nga mga Israelinhon ug ang maayo ug mabungahon nga yuta nga gihatag mo kanamo sumala sa imong gisaad sa among mga katigulangan.’
Sunda Ninyo ang mga Sugo sa Ginoo
16“Karong adlawa gisugo kamo sa Ginoo nga inyong Dios sa pagtuman niining mga tulumanon ug mga lagda. Tumana gayod ninyo kini pag-ayo sa tibuok ninyong kasingkasing ug kalag. 17Gipadayag ninyo karong adlawa nga ang Ginoo mao ang inyong Dios ug magakinabuhi kamo sumala sa iyang mga pamaagi, ug tumanon ninyo ang iyang mga tulumanon ug mga sugo, ug sundon ninyo siya. 18Ug gipadayag usab sa Ginoo karong adlawa nga kamo iyang pinasahi nga katawhan ug bahandi sumala sa iyang gisaad, ug angay kamong motuman sa tanan niyang mga sugo. 19Ug sumala sa iyang gisaad, himuon niya kamong labaw sa tanang nasod kay pagadayegon ug pagapasidunggan kamo. Mahimo kamong katawhan nga pinili sa Ginoo nga inyong Dios.”
Høstofre og tiende
1Når I har taget det land i besiddelse, som Herren har lovet jer, og er begyndt at dyrke jorden, 2-3skal I hver især bringe den første del af hvert års høst i en kurv til præsten, der gør tjeneste i Herrens helligdom, og sige til ham: ‚Denne gave er min påskønnelse af, at Herren har ført os til det land, han lovede vores forfædre.’ 4Præsten skal modtage din kurv og sætte den ned foran Herrens alter. 5Du skal give udtryk for din taknemmelighed til Herren ved at sige: ‚Jeg nedstammer fra en omvandrende aramæer, der med sin familie søgte tilflugt i Egypten. De var kun få dengang, men mens de boede som fremmede i landet, blev de til et stort og mægtigt folk. 6Egypterne gjorde os til slaver og mishandlede os, 7men vi råbte til dig, vores fædres Gud, og du hørte os og så vores lidelse og elendighed. 8Da greb du ind og sendte frygtelige plager over Egypten, og du førte os ud med magt og vælde 9og førte os til dette land, som „flyder med mælk og honning”. 10Derfor kommer jeg nu til dig, Herre, med noget af den første høst fra den jord, du har givet mig.’ Efter denne bøn skal kurven stilles ned for Herrens ansigt, og du skal tilbede ham. 11Du og din familie skal glæde jer sammen med levitterne og de fremmede, der bor i landet, mens I nyder frugten af den velsignelse, Herren har givet jer.
12Hvert tredje år skal I tage en tiendedel af jeres afgrøder og give den til levitterne, de fremmede, enkerne og de forældreløse, så de kan spise sig mætte. 13Når det er gjort, skal I bede følgende bøn til Herren, jeres Gud: ‚Nu har jeg givet den del, som er helliget dig, til de trængende, sådan som du har befalet. Jeg har ikke glemt eller overtrådt nogen af dine befalinger. 14Jeg har ikke rørt ved tienden, mens jeg var i sorg eller var uren. Jeg har heller ikke ofret noget til de døde, men jeg har adlydt Herren, min Gud, og gjort, hvad han har befalet mig. 15Se derfor i nåde til os fra din hellige bolig i Himlen. Velsign dit folk og det land, du har givet os, et land, der „flyder med mælk og honning”, sådan som du lovede vores forfædre.’
Påmindelse om pagten mellem Herren og hans folk
16Herren, jeres Gud, pålægger jer i dag at adlyde hans love og bestemmelser af hele jeres hjerte og hele jeres sjæl. 17I har i dag bekræftet jeres pagt med Herren. Det betyder, at han vil være jeres Gud, og at I vil holde jer til hans veje, lytte til hans røst og følge hans love og forskrifter. 18Det betyder, at I vil være hans ejendomsfolk, som han har udvalgt, og at I derfor vil overholde alle hans befalinger. 19Gør I det, vil han gøre jer til en mægtig nation, større end nogen anden nation, han har skabt, så I kan bringe ham ære og lovsang og være et helligt folk, indviet til Herren, sådan som han har sagt.”