Amos 9 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Amos 9:1-15

Walay Makalingkawas sa Silot sa Dios

1Miingon si Amos, “Nakita ko ang Ginoo nga nagtindog sa may halaran, ug miingon siya, ‘Lambosi ang tumoy sa mga haligi sa templo aron malumpag ang atop9:1 malumpag ang atop: o, matay-og ang pundasyon. ug mahulogan ang mga tawo. Ang mahibiling buhi patyon ko sa gira. Walay bisan usa kanila nga makalikay o makaikyas. 2Bisag magkalot sila sa ilalom sa yuta paingon sa dapit sa mga patay, kuhaon ko sila didto. Bisag mosaka pa sila sa kalangitan, birahon ko sila paubos. 3Bisag motago pa sila sa kinatumyan sa Bukid sa Carmel, pangitaon ko sila didto ug dakpon. Bisag motago pa sila sa ilalom sa dagat, sugoon ko ang bitin didto sa pagpaak kanila. 4Bisag bihagon pa sila sa ilang mga kaaway, ipapatay ko gihapon sila. Kay desidido gayod ako nga laglagon sila ug dili tabangan.’ ”

5Miingon pa si Amos, “Kon tandogon sa Ginoong Dios nga Makagagahom ang yuta, matay-og9:5 matay-og: o, nagakatunaw. kini ug ang tanang mga lumulupyo niini magsubo. Ang pagtay-og niini sama sa pag-awas ug paghubas sa Suba sa Nilo sa Ehipto. 6Ang Dios ang naghimo sa iyang kaugalingong puloy-anan sa langit. Ug siya ang naghimo sa kawanangan sa ibabaw sa yuta. Siya ang nagatigom sa tubig sa dagat ngadto sa mga panganod ug ginabubo niya kini ingon nga ulan diha sa yuta. Ang iyang ngalan mao ang Ginoo.”

7Miingon ang Ginoo, “Sama ra sa mga taga-Ethiopia9:7 taga-Ethiopia: sa Hebreo, taga-Cush. ang pagtan-aw ko kaninyo nga mga Israelinhon. Tinuod nga gipagawas ko kamo gikan sa Ehipto, apan gipagawas ko usab ang mga Filistihanon sa Caphtor,9:7 Caphtor: o, Crete. ug ang mga Aramehanon9:7 Aramehanon: o, Syrianhon. gipagawas ko sa Kir. 8Ako, ang Ginoong Dios, nagapaniid sa inyong daotan nga gingharian, ug wagtangon ko kamo sa kalibotan. Apan dili ko laglagon sa hingpit ang mga kaliwat ni Jacob. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 9Tan-awa! Magmando ako; ayagon ko kamo nga katawhan sa Israel uban sa tanang nasod. Ug sama sa pag-ayag ug trigo, wala gayoy bato nga mahulog sa yuta. Ilain ko ang mga daotan kaninyo, 10ug mamatay silang tanan sa gira. Kini sila mao kadtong nagaingon nga wala kunoy daotang mahitabo kanila.”

Tukoron Pag-usab ang Israel

11Mipadayon pa pag-ingon ang Ginoo, “Nianang adlawa tukoron ko pag-usab ang gingharian ni David nga sa pagkakaron daw usa ka payag nga nalumpag. Ayohon ko ang mga bahin niini nga naguba. Tukoron ko kini pag-usab ug ibalik ko kini sama kaniadto, 12aron masakop sa mga Israelinhon ang nahibilin nga yuta sa Edom ug ang uban pang mga nasod nga akong gipanag-iya. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini ug buhaton ko gayod kini.”

13Miingon pa gayod ang Ginoo mahitungod sa mga Israelinhon, “Moabot ang adlaw nga mahimong abunda ang ilang mga abot. Dili pa gani sila makahuman ug ani, panahon na usab sa pagdaro. Ug dili pa gani nila mahurot ug himo ug bino ang ilang abot nga ubas, panahon na usab sa pagtanom ug ubas.9:13 Sa Israel, ang mga bulan sa ting-ani sa trigo mao ang Abril ug Mayo, ug ang tingtanom mao ang Oktobre ug Nobyembre. Ang bulan nga tingpuga sa mga ubas aron himuong bino ang duga niini mao ang Setyembre, ug ang tingtanom sa ubas mao ang Nobyembre ug Disyembre. Tungod sa labihan kadaghan sa mga ubas sa mga bukid ug sa mga bungtod, daw sa mag-agas ang bag-ong bino gikan niini. 14Pabalikon ko sa ilang yuta ang akong mga katawhan nga mga Israelinhon nga gipangbihag. Tukoron nila pag-usab ug puy-an ang naguba nila nga mga siyudad. Magtanom sila ug mga ubas ug moinom sa bino niini. Magtanom sila sa ilang mga tanaman ug mokaon sa mga bunga niini. 15Ipahimutang ko sila sa ilang kaugalingong yuta, ug dili ko na sila papahawaon pag-usab sa yuta nga gihatag ko kanila.” Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios.

La Bible du Semeur

Amos 9:1-15

Le sanctuaire détruit

1Je vis le Seigneur debout sur l’autel,

disant : Frappe le chapiteau ╵des colonnes du Temple

et que les seuils en tremblent !

Brise-les sur leur tête à tous !

Ceux qui subsisteront, ╵je les abattrai par l’épée.

Aucun d’eux ne pourra s’enfuir,

aucun d’eux n’en réchappera.

2Car s’ils s’enfoncent ╵jusqu’au séjour des morts,

ma main les en arrachera.

S’ils montent jusqu’au ciel,

je les en ferai redescendre.

3S’ils se cachent au sommet du Carmel,

je les y chercherai ╵et les attraperai,

et s’ils plongent au fond des mers, ╵pour se dérober à mes yeux,

je donnerai l’ordre au serpent ╵d’aller les mordre là.

4S’ils partent en exil, ╵devant leurs ennemis,

là, j’ordonnerai à l’épée ╵de les exterminer.

Oui, j’aurai l’œil sur eux

afin d’œuvrer à leur malheur ╵et non à leur bonheur.

Le Maître de l’univers

5L’Eternel, ╵le Seigneur des armées célestes,

touche la terre ╵et elle se délite,

et tous ses habitants ╵prennent le deuil.

La terre tout entière ╵se soulève comme le Nil

pour s’affaisser ensuite ╵comme le fleuve de l’Egypte.

6L’Eternel a bâti ╵les marches de son trône dans le ciel ;

il a fondé sa voûte ╵au-dessus de la terre :

il convoque les eaux de l’océan,

et les répand ╵sur la surface de la terre.

Son nom est l’Eternel.

Le juste châtiment

7N’êtes-vous pas pour moi ╵comme des Ethiopiens,

vous les Israélites ?

l’Eternel le demande.

N’ai-je pas fait sortir ╵Israël de l’Egypte,

les Philistins de Crète

et les Syriens de Qir9.7 Voir 1.5 ; 2 R 16.9. Lieu à la localisation inconnue, probablement près d’Elam (Es 22.6). ?

8Le Seigneur, l’Eternel, observe

ce royaume coupable.

Je le supprimerai ╵de la surface de la terre.

Pourtant, je ne veux pas ╵entièrement détruire

le peuple de Jacob,

l’Eternel le déclare.

9Voici ce que j’ordonne :

Je secouerai ╵le peuple d’Israël ╵chez tous les autres peuples,

comme on secoue le grain ╵qu’on a mis dans le crible :

sans que ne tombe à terre ╵aucune pierre ╵même petite9.9 On séparait le grain des cailloux qui y étaient mêlés en le passant par le crible..

10Les coupables parmi mon peuple ╵mourront tous par l’épée,

tous ceux qui disent : « Le malheur

ne s’approchera pas de nous,

et il ne nous atteindra pas. »

Le temps du renouveau

11En ce jour-là, ╵moi, je relèverai ╵la hutte de David ╵qui tombe en ruine,

j’en boucherai les brèches

et j’en relèverai les ruines.

Je la rebâtirai ╵pour qu’elle soit comme autrefois9.11 Les v. 11-12 sont cités en Ac 15.16-18 d’après l’ancienne version grecque.,

12afin qu’ils entrent ╵en possession

de ce qui restera ╵des Edomites, ╵et des autres peuples

appelés de mon nom ╵comme ma possession,

l’Eternel le déclare, ╵lui qui réalisera tout cela.

13Voici venir des jours,

l’Eternel le déclare,

où celui qui laboure ╵suivra de près le moissonneur,

et où le vendangeur ╵suivra celui qui sème,

le vin nouveau ruissellera ╵de toutes les montagnes,

de toutes les collines ╵il coulera à flots.

14Je ramènerai les captifs9.14 Autre traduction : je changerai le sort. ╵de mon peuple Israël

et ils rebâtiront ╵les villes dévastées,

et les habiteront.

Ils planteront des vignes

et en boiront le vin,

ils établiront des jardins

et ils en mangeront les fruits.

15Je les planterai sur leur terre

et ils ne seront plus ╵arrachés à la terre

que je leur ai donnée,

dit l’Eternel, ton Dieu.