Amos 7 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Amos 7:1-17

Ang Panan-awon ni Amos bahin sa Dulon, Kalayo, ug Tunton

1May panan-awon nga gipakita ang Ginoong Dios kanako: Nakita ko nga nagtigom siya ug daghan kaayong mga dulon. Nahitabo kini human magalab ang mga kumpay nga alang sa mga kabayo sa hari, ug sa dihang nagsugod na ang ikaduhang ani. 2Unya gikaon sa mga dulon ang tanang mga tanom, ug wala gayoy nahibilin. Unya miingon ako, “Ginoong Dios, pasayloa intawon ang mga kaliwat ni Jacob. Unsaon nila pagkabuhi kon ipahamtang mo kana nga silot? Huyang sila ug walay ikasarang.” 3Busa nausab ang plano sa Ginoo ug miingon siya, “Ang imong nakita dili na mahitabo.”

4Unya gipakita sa Ginoong Dios kanako kini nga panan-awon: Nakita ko nga nangandam ang Ginoong Dios sa pagsilot sa iyang mga katawhan pinaagi sa kalayo. Gilamoy sa kalayo ang tubig sa mga tinubdan sa ilalom sa yuta ug ang kaumahan sa yuta sa Israel. 5Unya miingon ako, “Ginoong Dios, palihog, ayaw kana buhata. Unsaon pagkabuhi sa mga kaliwat ni Jacob kon buhaton mo kana? Huyang sila ug walay ikasarang.” 6Busa nausab ang plano sa Ginoo ug miingon siya, “Ang imong nakita dili na mahitabo.”

7May panan-awon na usab nga gipakita ang Ginoong Dios kanako: Nakita ko ang Ginoo nga nagtindog duol sa paril ug may gikuptan siyang tunton.7:7 tunton: higot nga may pabug-at sa tumoy nga ginagamit sa pagtan-aw kon tul-id ba ang gihimo. 8Nangutana ang Ginoo kanako, “Amos, unsa ang imong nakita?” Mitubag ako, “Tunton.” Unya miingon siya, “Sumala sa akong pagsukod, dili tul-id ang kinabuhi sa akong katawhan nga Israelinhon. Busa niining higayona dili ko na palabyon ang ilang mga sala. Silotan ko na sila. 9Gub-on ko ang mga halaran sa habog nga mga dapit nga ginasimbahan sa mga kaliwat ni Isaac, ug ipasulong ko sa mga kaaway ang mga kaliwat ni Haring Jeroboam.”

Si Amos ug si Amazia

10Unya, si Amaziah nga pari sa Betel nagpadala ug mensahe kang Jeroboam nga hari sa Israel. Miingon siya, “Nagplano si Amos ug daotan batok kanimo dinhi mismo sa Israel. Dili na maagwanta sa mga tawo ang iyang gipanulti. 11Kay mao kini ang iyang giingon, ‘Mamatay si Jeroboam sa gira, ug sigurado gayod nga bihagon ang mga Israelinhon ngadto sa ubang nasod.’ ”

12Unya miingon si Amazia kang Amos, “Ikaw nga propeta, pahawa dinhi ug balik sa Juda! Panginabuhi didto pinaagi sa imong pagkapropeta. 13Ayaw na pagsugilon sa mensahe sa Dios dinhi sa Betel, kay mao kini ang templo nga ginasimbahan sa hari ug ang templo sa iyang gingharian.” 14Mitubag si Amos kang Amazia, “Dili ako propeta ug wala ako mabansay ingon nga usa ka propeta. Usa ako ka magbalantay sa karnero ug tig-atiman sa mga kahoy nga sikomoro. 15Apan gikuha ako sa Ginoo gikan sa pagkamagbalantay sa karnero ug giingnan nga isugilon ang iyang mensahe kaninyo nga mga Israelinhon nga iyang katawhan. 16-17Karon, ikaw nga nagaingon nga dili ako magsugilon sa mensahe sa Dios sa mga Israelinhon nga kaliwat ni Isaac, pamatia kining giingon sa Ginoo batok kanimo, ‘Ang imong asawa magabaligya sa iyang dungog sa siyudad ug ang imong mga anak mamatay sa gira. Ang imong mga kayutaan bahin-bahinon sa mga kaaway, ug mamatay ka didto sa laing nasod. Ug sigurado gayod nga bihagon ang mga Israelinhon ngadto sa ubang nasod.’ ”

New Russian Translation

Амос 7:1-17

Саранча, огонь и свинцовый отвес

1Вот что Владыка Господь, показал мне: Он готовил рои саранчи, когда царская доля была пожата, а поздняя трава начинала подниматься7:1 По-видимому, царь имел право на сбор первой травы, вероятно, на нужды армии (см. 3 Цар. 18:5). А поздняя трава – это зелень, выросшая вторично, после весенних дождей. После нее начиналась летняя засуха, и ничего вырасти не могло. Ее уничтожение саранчой могло значить только одно: повальный голод.. 2Когда они дочиста объели землю, я вскричал:

– Владыка Господи, молю Тебя, прости! Как выжить Иакову? Он так мал!

3И Господь смягчился.

– Не будет этого, – сказал Господь.

4Вот что Владыка Господь показал мне: Владыка Господь призвал огонь для суда, и тот иссушил великую пучину и пожрал землю7:4 Здесь говорится о том, что Бог навел испепеляющую жару, иссушившую подземные воды, которые по представлениям древних были источником всех вод, тем самым вызвав великую засуху на земле.. 5И я вскричал:

– О Владыка Господи, молю Тебя, остановись! Как выжить Иакову? Он ведь так мал!

6И Господь смягчился.

– Не будет и этого, – сказал Владыка Господь.

7Вот что Он показал мне: Владыка стоял у стены, построенной по отвесу, со свинцовым отвесом в руке. 8Господь спросил меня:

– Что ты видишь, Амос?

– Свинцовый отвес, – ответил я.

Владыка сказал:

– Вот, Я кладу отвес среди Моего народа, Израиля; Я больше не буду щадить их.

9– Возвышенности Исаака будут опустошены,

и святилища Израиля лягут руинами;

Я поднимусь с мечом против дома Иеровоама.

Амос и Амасия

10Амасия, священник из Вефиля, послал Иеровоаму, царю Израиля, весть: «Амос замышляет против тебя заговор в самом сердце Израиля. Земля не в силах терпеть всех его слов. 11Вот что говорит Амос:

„Иеровоам умрет от меча,

а Израиль непременно отправится в плен

со своей земли“».

12Амасия сказал Амосу:

– Уходи, провидец! Возвращайся в иудейскую землю. Там зарабатывай на хлеб, там и пророчествуй. 13Не пророчествуй больше в Вефиле – это капище царя и храм царства.

14Амос ответил Амасии:

– Я не пророк и не сын пророка. Я был пастухом и ухаживал за тутовыми деревьями. 15Но Господь забрал меня от овец и сказал мне: «Иди, пророчествуй Моему народу, Израилю». 16Итак, выслушай слово Господа. Ты говоришь:

«Не пророчествуй против Израиля,

перестань проповедовать против дома Исаака».

17Поэтому вот что говорит Господь:

«Городской блудницей станет твоя жена,

твои сыновья и дочери падут от меча.

Землю твою измерят и разделят,

а сам ты умрешь в нечистой земле.

Израиль же непременно пойдет в плен

со своей земли».